(ترجمه)

خبر:

به اساس تحقیق بنیاد خیریۀ ضد بردگی آنسین، که به روز جمعه منتشر شد، اشخاص بی‌خانمان هفت درصدِ قربانیان گزارش‌های بردگی مدرن انگلیس را تشکیل می‌دهد. آنسین بیان داشت: «قاچاق‌چیان انسان به شکل هدفمندانه افراد بی‌سرپناه را جهت بهره‌برداری سوء، مورد هدف قرار داده و آن‌ها را مجبور به ارتکاب جرایم، باالخصوص مجبور به گدایی اجباری می‌نمایند.» (منبع: رویترز 28 جون 2019)

تبصره:

گزارش انجمن حقوقی(Walk Free Foundation) اظهار می‌دارد: «انگلیس حداقل 136هزار بردۀ مدرن را دارا می‌باشد که این ده برابر آمار تخمین شدۀ دولت در سال 2013م می‌باشد، که این آمار با گذشت هر سال مشکل در حال افزایش است.»

چنانچه دولت های غربی همواره جهت حل معضلۀ تغیر اقلیم، اقتصاد جهانی، جنگ و منازعات به شکل معمول با هم مذاکره می‌نمایند؛ اما در موضوع مراقبت از آن افراد در کشورهای‌شان ناکام شده‌اند. موجودیت چنین افراد محروم از مزایای اجتماعی و اقتصادی و استثمار شده آشکار می‌سازد که این یک واقعیت معمول بوده و اندک مردم شاید از ایدیولوژی حاکم در مورد این قضیه بپرسند. همزمان راه‌حل این برده‌گی و استثمار توسط ایجاد قوانین، خانه‌های امن و مساعدت پیشنهاد می‌شود؛ در حالی‌که تمام موارد مذکور در ریشه‌کن ساختن این مشکل کارساز واقع نشده و حتی موثریت در کاهش این مشکل نداشته؛ چنانچه آن‌ها به عوامل اساسی این مشکل تعمق نمی‌کنند.

باید برای ما واضح باشد که عدم رسیدگی به انسان‌های مظلوم و مستمند یکی از ویژه‌گی‌های نظام سرمایه‌داری می‌باشد، با وجود پیشرفت در عرصه تکنالوژی/فناوری و زیربناها فساد نظام ساختۀ بشر هرگز مارا متعجب نخواهد ساخت. وقتی انسان قانون طرح می‌کند، وی منافع خودش را اساس قرار می‌دهد. بنابرین، استثمار نتیجۀ طبعی آن خواهد بود؛ چنانچه ما شاهد برده شدن و وادار کردن انسان‌های بی‌خانمان به جرم؛ به دلیل مجبوریت‌های‌شان هستیم. موضوع سوال‌برانگیر اینست که آیا در تاریخ نظام سرمایه‌داری زمانی بوده که یک قشر خاص استثمار نشده باشد؟

تا زمانی‌که ما در جامعۀ سیکولر زندگی می‌کنیم، نقش خالق کاینات در رهبری زندگی انسان‌ها وجود نخواهد داشت. بناءً نظام سرمایه‌داری تصمیم تعیین خوب و بد را به انسان وا گذار می‌کند. انسان در تلاش مداوم جهت برآورده ساختن آرزوهای زندگی  شخصی خویش می‌باشد و این والاترین ارزش در نظام سرمایه‌داری می‌باشد. در نتیجه انسان یک محدودۀ فکری مشخص ندارد. شاید احساسات بشردوستانه نیز وجود داشته باشد؛ اما در نبود یک رهنمای کامل نمی‌شود به این احساسات در تمام حالات اعتماد کرد.

اسلام انسان را با تذکر زندگی و محاسبۀ بعد از مرگ، ایجاد قوانین و وضع دستورالعمل‌های بشردوستانه رهبری می‌کند و تطبیق این موارد به عهدۀ افراد واگذار نشده؛ بلکه اساس دولت را قرار می‌دهد. وظیفۀ دولت من‌حیث نگهبان حفاظت رعیت از استثمار می‌باشد و در اجرای این امر به الله سبحانه وتعالی مسئول می‌باشد.

عامل اصلی برده‌گی مدرن تنها کسانی نیست که در بلند بردن این آمار نقش دارند؛ بلکه عامل اصلی آن برده‌گی به قوانین ساختۀ بشر می‌باشد که هرگز برای بهبود زندگی شهروندان ساخته نشده؛ بلکه تحت نام منفعت منجر به استثمار می‌گردد.

نویسنده: نازیه "رحمن"

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: خالد "سیف الله"