Yaklaşık bir yıl sonra Yahudi varlığı, Filistin halkına karşı başlattığı ve uluslararası güçlerin ve çevredeki Müslüman yöneticilerin işbirliğiyle güpegündüz gerçekleştirdiği soykırım kampanyasını Lübnan’a da taşıdı. Yoğun yerleşim bölgelerini rastgele bombalayarak binlerce insanın ölümüne neden oldu. Bu saldırılarla Gazze’de felaketle sonuçlanan saldırılarının ardından bozulan imajını düzeltmeyi ümit ediyor. Avustralya da dahil olmak üzere Batılı güçlerin sağladığı siyasi ve askeri destekle ve çevredeki Müslümanların yöneticilerden aldıkları haince ‘hayat kurtaran’ yardımlarla cesaretlenen Yahudiler, şimdi Gazze’deki felaket dolu kampanyalarını, 1967 ve 1973 savaşlarındaki gibi yapay bir zafere dönüştürmeye çalışıyorlar. Müslümanların yöneticilerinin kasıtlı vurdumduymazlığı ile işgalin gücü abartılmaktadır.

Yahudi varlığı yeni bir cephe açma cüreti gösterdi, Müslümanların yöneticilerinin kapı kulu olduklarını, ümmetin ordularını prangaya vurduklarını, halklarını dizginlediklerini, Yahudi varlığının bekçiliğini yaptıklarını, ondan tir tir titrediklerini, boş laf etmekten başka bir şey güçlerinin yetmediğini biliyor. Müslümanların yöneticileri Yahudilerin kendi halklarına karşı işledikleri suçlara ortak olmakla kalmayıp, bu suçların işlenmesine olanak sağlamaktadırlar.

Batı, Avustralya da dahil olmak üzere, Yahudilerin halkımıza karşı işlediği suçlara her türlü siyasi, askeri ve ekonomik desteği sağladı. Batı, başlangıçta gasıp Yahudi varlığı yaratma suçuna nasıl imkân sağladıysa, bugün de bu suçların devam etmesine kolaylık sağladığı için de son derece mutludur. Ahlaki, yasal veya insani hiçbir değer dikkate alınmamıştır. Bu varlık, Mübarek Toprak Filistin insanlarının kemikleri üzerine inşa edilmiştir ve bugün de varlığı öyle korumaktadır. Uluslararası kurumlara ve uluslararası hukuka başvurmak bir şaka değil, bir suçtur.

Yalancı kahramanların gerçek yüzleri ortaya çıktı. İstisnasız Müslümanların tüm yöneticilerin sergilediği tüm övünç gösterilerinin, katıksız bir yalan olduğu kanıtlandı. Filistin’deki Müslümanları kaderlerine terk ettikleri gibi, şimdi de Lübnan’daki Müslümanları kaderlerine terk ettiler. Daha önce Irak, Afganistan, Yemen ve diğer her yerdeki mazlum Müslümanları kaderlerine terk etmişlerdir. Hatta Müslüman ülkelerdeki mevcut rejimlerde efendilerine on yıllarca hizmet eden ajanlar bile, şimdi Batı’nın siyasi çıkarları uğruna gözden çıkarılıyorlar.

Eğer Batı, Orta Doğu’yu yeniden şekillendirmek için uygun bir zaman olduğunu ve bu planın merkezinde gasıp varlıkla normalleşmenin olduğunu düşünüyorsa, tarih ona Müslümanların her türlü işgalden kurtulma inancına sıkı sıkıya bağlı olduklarını hatırlatmalıdır. Müslümanların yöneticileri her zaman Batılı efendilerinin güdümü altında olmuştur, ancak Müslümanlar ile yöneticileri arasındaki uçurum bugün olduğu kadar hiç bu kadar derin olmamıştır.

Son on iki ayda siyasi manzara o kadar köklü bir şekilde değişikliğe uğradı ki, bu yöneticilerin konumu hiç bu kadar zayıf, Müslümanların kararlılığı da hiç bu kadar güçlü olmamış ve sıradan insanların çığlıkları bu kadar yüksek sesle ordulara ulaşmamıştı. Ümmetin dürüst evlatlarının kendilerine vurulan prangalardan kurtulmaları ve bağımsız siyasi iradelerini yeniden kazanmaları sadece bir zaman meselesidir. Gaspçı varlık, savunmasız halkı gerçekten savunmaya kararlı bir orduyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.