Yahudi varlığı, 18 Mart 2025 Salı günü şafak vakti, Gazze’ye yönelik vahşi soykırım savaşına yeniden başladı. 120 savaş uçağının katıldığı yoğun hava saldırıları ve rastgele bombardımanlarda 400’ün üzerinde kişi şehit oldu, 500’den fazla kişi de yaralandı. Yaralıların arasında durumu kritik olanlar var. Gazze’deki Hükümet Medya Ofisi’ne göre, saldırıda hayatını kaybedenlerin %73’ünü çocuklar, kadınlar ve yaşlılar oluşturuyor. Bu oranlara göre 174 çocuk, 89 kadın ve 32 yaşlı şehit edildi.

Gazze halkı kanlı bir gece yaşadı; Ramazan’ın on sekizinci gecesinde yiyebildikleri küçücük sahur sofraları kan ve ceset parçalarıyla kirlendi. Gazze halkı, Yahudilerin acımasız saldırıları karşısında büyük bir korku ve dehşet yaşadı. Ancak ümmet ve orduları Gazze halkına destek olmak için kılını bile kıpırdatmadı. Bu suçlara ortak olan hain yöneticiler tarafından ihanete uğradılar. Es Sisi, Gazze üzerindeki ablukayı sıkılaştırırken; Ürdün, Türkiye ve Birleşik Arap Emirlikleri yöneticileri de Yahudi ordusuna yiyecek, içecek ve yakıt temin etmeyi sürdürüyor. Yahudilerin izni olmadan Gazze’ye bir lokma ekmek bile sokamıyorlar. Sınır kapılarında bekleyen yardım konvoyları bozulma riskiyle karşı karşıya hatta çoğu bozulmuş durumda. Yöneticiler, Gazze halkına karşı tuzak kurmak ve efendileri Amerika’yı memnun edebilecek sözde çözümler üretmek için zirve ve konferanslar düzenliyorlar.

Gazze halkının gözleri karardı, kalpleri ağızlarına geldi. Kadınlar ve çocuklar yardım için feryat figan etti, ama o feryatları ne bir komutanın yüreğini titretti, ne bir askerin vicdanını sarstı. Şehit oldular, Rablerine kavuştular ve ümmetin ordularının eylemsizliğini ve suskunluğunu O’na şikâyet ettiler. Ne bir komutan, ne de bir lider çıkıp küstah Trump ve katil Netanyahu’ya haddini bildirmedi ve onların küstahlığına “cevap, duyduğunuz değil, gördüğünüzdür” diyemedi. Onlar da ceza görmeyeceklerini bildikleri için haram kan dökmeye devam ettiler, Gazze’nin geleceği için sanki kendi mallarıymış gibi planlar yaptılar, hayaller kurdular.

Yahudilerin suçları daha da vahşileşti, Müslümanlar ise Ramazan ayını, geçmişte olduğu gibi zafer ve hak ile batılın ayrıldığı bir ay haline getiremediler. Son iki yıldır bu ay, Gazze halkı için ölüm, yıkım ve zorunlu göç anlamına geliyor. Allah’ın Furkan Günü olarak adlandırdığı Bedir Savaşı’nın yıldönümünden bir gün sonra, küfrün ve suçun başı Amerika’nın yeşil ışığıyla Yahudiler Gazze’ye yönelik vahşi savaşlarına yeniden başladılar.

Peki, ümmet ve orduları harekete geçmek için daha ne bekliyor? Allah’ın gazabı ve azabının üzerlerine inmesinden korkmuyorlar mı? Ya da Allah’ın, kendilerinin yerlerine daha sorumluluk sahibi bir topluluk getirmesinden korkmuyorlar mı? Namaz, oruç, hac ve zekâtı onlara farz kılan Allah’ın, aynı şekilde mazlum kardeşlerini savunmayı da farz kıldığını bilmiyorlar mı?

وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ“Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse, yardım etmek üzerinize borçtur.” ^{[Enfal 72]} Peki ümmet ve orduları, ne zaman hain yöneticilerin tahtlarını yerle bir edecek, o sahte Sykes-Picot sınırlarını yıkacak ve “Allahu Ekber” nidalarıyla, tekbir ve tehliller eşliğinde Mübarek Toprağı özgürleştirip halkına zafer kazandıracak?

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ“O gün Allah’ın zafer vermesiyle müminler sevinecektir. Allah, dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir.” ^{[Rum 4-6]}