Ek Gıda Yardım Programı, geçim sıkıntısı çeken veya engeli bulunan kişi ve ailelere devletin sunduğu bir destek programıdır. Bu program sayesinde insanlar, kendilerine verilen elektronik bir kartla alkol dışında yiyecek, içecek ve ekip biçmek için tohum veya fide gibi şeyler alabilirler. Yapılan araştırmalar tam 42 milyon Amerikalının, sofralarına bir tabak yemek koyabilmek için SNAP yardımlarına muhtaç olduğunu ortaya koyuyor. Bu yardım eliyle hayata tutunan yetişkinlerin yarısından fazlası, çoğu tek başına çocuk büyüten fedakâr annelerdir. Daha da dokunaklısı, bu sistemden destek alanların %39’u çocuklardır. Yani her beş çocuktan biri, karnının doyması için bu yardıma umut bağlıyor. Federal hükümetin kepenk kapatması, eyaletleri de vurdu. Bazı eyaletler, kendi bölgelerindeki ücretsiz veya indirimli okul yemeklerini sürdürebilmek için alternatif finans kaynakları aramak zorunda kaldı. Zira Amerika’da birçok çocuk, gün boyu yalnızca okulda verilen yemek sayesinde açlıktan kurtulmaktadır. Bunun bir neticesi olarak, ülke çapındaki gıda depoları (gıda bankaları) boş rafların görüntülerini paylaştılar ve artan gıda talebini karşılamak üzere insanlardan gıda ve market hediye kartları bağışlamalarını talep ettiler.

İnsan sormadan edemiyor, nasıl olur da dünyanın en zengin ülkesi, yardıma muhtaç milyonlarca insanın aç kalacağı gerçeğine bigâne kalabiliyor? Hükümet kapalıyken bile Amerika’nın parasını nereye harcadığını merak ediyor olabilirsiniz. Hükümet, kendi aç halkının iaşesini güvence altına almak yerine, milyarlarca doları Müslüman Filistinlileri katletmesi için işgalci Yahudi varlığına peşkeş çekmektedir. Biz, şatafatlı bir balo salonu inşa etmeyi bile her şeyden daha mühim gören bir zihniyetle karşı karşıyayız. Diğer bazı vekiller ise temsil etmekle yükümlü oldukları halkın refahından önce kendi kişisel yatırımlarının peşine düşmektedirler! Gördüğünüz gibi, kapitalist Amerika hiçbir zaman kendi vatandaşının işlerini gütmekle ilgilenmemiştir. Onun stratejik önceliği daima, dünya çocuklarını temel ihtiyaçları olan güvenlik, gıda, barınma ve eğitimden mahrum edenlere askeri ve mali imkânlar sunmak olmuştur. Bu durumun doğal bir sonucu olarak Amerika, kendi sınırları içindeki çocukları bile gıda ve güvenlik açığıyla baş başa bırakmakta, onlara nitelikli eğitim ve sağlık hizmeti sunamamaktadır.

Evet, dünyanın sözde en zengin ülkelerinde yaşayanlar bile, halkını aç bırakıp yöneticilerin ceplerini doldurmasını izleyen bir sisteme değil; Liderinin, Halife Ömer misali, bir tek çocuk bile aç kalmasın diye, kendinden önce onları doyurmak için ülkeyi adım adım dolaştığı bir sisteme muhtaçtır. Bu sistem, insanların tüm işlerini Allah’ın indirdiklerine göre yürütecektir. İşte bu adaleti ve daha fazlasını getirebilecek tek bir siyasi sistem vardır: O da Hilafettir!