İstinaf Mahkemesi, 5 yıl sonra Birmingham’daki bir İslam ilkokulunda verilen ayrık eğitim politikasının yasal olmadığını bildirdi.

İstinaf Mahkemesi’nin bu kararı ki Anayasa Mahkemesi’nin daha önce verdiği kararı iptal ediyor, İngiliz yasalarının yaşadığı keşmekeşliği gösteriyor. Yargıçların, ayrık eğitim kız ve erkekler için zararlıdır iddiası, çürük argümanlara dayalıdır ve aynı zamanda da yargının çarpıklığının göstergesidir.

İngiltere’de bazı ortaöğretim okullarında ayrık eğitim yaygın bir uygulamadır. Çünkü dikkatleri karşıt cinsleri tarafından dağıtılmayan öğrencilerin konsantrasyonu iyi olur ve davranışları gelişir. Tek cinsiyetli okulların sınavlardaki başarı oranları oldukça yüksektir. Hatta yıldan yıla sürekli artıyor. 

Ayrık eğitimin başarı oranı, liberal laik yaşam biçimi bilim ve gözleme dayalıdır diyen kanıttan yoksun liberal elitin kaprisine en parlak örnektir. Laik İngiliz “değerleri”, herkesçe de kabul gördüğü üzere en kaprisli değerlerdir.

Günümüzde kızlar ve erkekler, birbirlerine çekici görünmek için sürekli medya ve mahalle baskısı altındalar. Arzularına göre değerler belirlemek için şiddetli baskı görüyorlar. Bu, maddi değerler üzerine kurulu ve en zayıfların sömürüldüğü bir toplumda dizginlenemeyen özgürlüğün doğal bir sonucudur. Liberal değerlere göre kişinin değeri başkalarının kullanışlılığından geliyor. Cinsel devrim savunucuları belki bu görüşte olmayabilirler, ancak gençler giderek daha genç yaşta bu özgürlüğü deneme baskısını üzerlerinde hissediyorlar.

Bilindiği üzere İslam, sokaklar ve pazarlar gibi karışımın zorunlu olduğu yerler dışında kadın erkek ayrımını emreder. Malum, kızlar ve erkekler yaklaşık 10 yaşlarında birbirlerine karşı doğal meyil duymaya başlarlar.

İslami yaşam tarzı, Allah Subhânehu ve Teâlâ inancı üzerine kuruludur. Bizi yaratan, işimizi evirip çeviren Allah Subhânehu ve Teâlâ’dır. Kişisel, ekonomik, politik veya sosyal yapımıza uygun biçimde tüm sorunları çözmek için Allah Subhânehu ve Teâlâ bize Peygamber gönderdi. Buna karşılık İngiliz yasalarının hiçbir dayanağı yoktur. Sürekli değişken genel ruh haline göre doğru ve yanlış kararını yargıca bırakır. Bir avuç politikacı elit ve medyayı kontrol eden zengin işadamları, kolaylıkla bu ruh halini maniple edilebilir.

Alternatif değerler barındıran ve İslami yaşam tarzına bağlı Müslümanlara darbe vurmak bu elitin çıkarınadır. Onun için çocukları dertleri, kaygıları ve tüketici endeksli bir toplum yaratan düşük benlik saygısı ile baş başa bırakmaları hiç şaşırtıcı değil.