Hollanda Meclisi, vergi dairesi hakkında araştırma yapılması amacıyla araştırma ajansı PwC’yi görevlendirdi. Araştırma, vergi dairesinin yabancı uyruklu kişileri ve vatandaşları bir risk faktörü olarak gördüğünü ortaya koydu.

Vergi dairesinin bu risk değerlendirmesi sadece olaylarla sınırlı değil. Araştırmaya göre, yabancı soyadına sahip kişilerin dolandırıcılık yaptıklarından şüpheleniliyor. Vergi dairesinin tutumu sadece ödeneklerden ziyade ele aldığı diğer uygulamalarıyla da ilgilidir.

Bakan Yardımcısı Marnix van Reij (CDA), bu tür vakaların tekrar vuku bulmaması için vergi dairesiyle görüşmeler yapıldığını söyledi. Vergi dairesinden yapılan bir açıklamada, gerekli görüldüğünde başvuru yapanlar hakkında bilgi toplandığı kaydedildi. Ancak PwC’nin araştırması, vergi dairesindeki memurların etnik kökene sahip insanlara önyargılı davrandıkları ve hatta ırkçı ifadeler kullandıklarını gösterdi.

Laik ve kapitalist ideolojinin çifte standardı, vergi dairesinin skandalında da açıkça görülüyor. Müslümanların ve diğer etnik azınlıkların ya Hollanda normlarına ve değerlerine uyum sağlamaları ya da ‘defolup gitmeleri’ gerektiği söylenirken, diğer yandan yapısal olarak haksızlığa uğratıldıkları görülüyor. Etkisi sadece finansal alanda değil her alanda yıllardır hissediliyor.

Sorulması gereken soru şu: Kurumların kendisi bile inandıkları değerlerine bağlı kalmazken Hollanda devleti, Müslümanların hangi Hollanda standartlarına ve değerlerine uyum sağlamasını bekliyor ki? Hollanda kurumlarının yaptıkları açıklamalar, bir kez daha laik inançlarına artık inanmadıklarını gösteriyor. Devletin sakinlerine karşı “tarafsız” kalınamaz. Devlet kurumları içinde haksızlık yapanlar, ne kavuşturmaya maruz kalıyor ne de haksızlık yapmalarının herhangi bir sonucu oluyor. Yöneticilerin rapora verdikleri sessiz ve uysal tepkilerinden bu durum açıkça anlaşılıyor.