Ürdün, Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Filistin Yönetimi ve Arap Birliği, salı ve çarşamba günleri Yahudi varlığına ait resmi hesaplardan, işgal altındaki Filistin, Ürdün, Lübnan ve Suriye’nin bazı bölgelerinin Yahudi varlığına ait olduğunu gösteren haritalar paylaşılmasını sert bir şekilde kınadılar ve bu bağlamda iki temel konuda endişelerini dile getirdiler:

Birincisi, sözde ülkelerinin egemenliğine ve Filistin devleti projesine yapılan saldırılardır. Suudi Arabistan Dışişleri Bakanlığı, çarşamba günü yaptığı açıklamada, “Bu tür aşırı iddialar, işgal yetkililerin işgali meşrulaştırma, devletlerin egemenliğine açık saldırılar yapma, uluslararası hukuku ve normları ihlal etme niyetlerini net bir şekilde ortaya koymaktadır,” ifadelerine yer verdi. Birleşik Arap Emirlikleri Dışişleri Bakanlığı ise yaptığı açıklamada, “İki devletli çözümü tehlikeye atan ve bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasını tehdit eden yasa dışı uygulamaların sona erdirilmesi gerektiğini” ifade etti.

İkincisi, bölgede “aşırılık duygularının kışkırtılması” olarak ifade edilmesidir. Bu bağlamda Ebu’l-Gayt, “Uluslararası toplumun bu tür kışkırtıcı yayınlara ve sorumsuz açıklamalara karşı kayıtsız kalması, tüm taraflarda aşırılık ve karşı aşırılık eğilimlerinin artmasına yol açabilir,” şeklinde bir uyarıda bulundu. Böylece bu işbirlikçi yöneticiler, Yahudilerin Tevrat’tan esinlendikleri genişleme hayallerinin veya Müslümanların yeni bir provokasyona verecekleri tepkinin, tahtlarının devrilmesine ve hükümranlıklarının sonlandırılmasına neden olabileceğinden korkuyorlar.

Ama Yahudi varlığının Gazze’de 15 aydan fazladır yürüttüğü soykırım savaşı, 150 binden fazla masum çocuk, kadın ve yaşlıyı öldürmesi veya yaralaması karşısında hiç rahatsız olmadılar. Açlıktan ve soğuktan ölen çocukların görüntüleri, sokaklarda köpeklerin şehitlerin bedenlerini parçalaması, Gazze’deki evlerin, okulların ve camilerin harabeye dönüşmesi umurlarında olmadı. Evet, bunların hiçbirinden rahatsız olmadılar, ama söz konusu tahtları olunca hemen endişelerini dile getirdiler.

Keşke bu endişe ve kınamalarına, Yahudilerin planlarına ve hayallerine meydan okumak için ümmetin ve orduların harekete geçirilmesi çağrısını da ekleselerdi. O zaman umutlanır ve nihayet Yahudilerin küstahlıklarına bir son verileceğini düşünürdük. Ama endişe ve kınamalarını kötülük ve peşkeş izledi. Yahudilere destek veren, Mübarek Toprak Filistin’de Yahudi varlığını kuran ve bize karşı her fırsatta ona yardım eden uluslararası sistemi yeniden yardıma çağırdılar. Dahası, Filistin’in bir kısmından feragat edilmesini içeren sözde Filistin devleti ve iki devletli çözüm çağrılarını yinelediler.

Bu yöneticiler, aramızdaki sömürgeci ajanlardır ve düşmanımız Yahudilerin dostlarıdır. Yahudilere hizmet etmek için hiçbir çabadan kaçınmasalar da sömürgeci güçler onlara bir efendinin kölesine davrandığı gibi davranmaktadır; hayatta kalabilecekleri kadar onlara ekmek vermekte, zayıfladıklarında ya da güçsüzleşip işe yaramaz hale geldiklerinde ise onları sokağa atmaktadır. Bunun sayısız örneği vardır, en güncel örneklerden biri ise Beşşar Esed’dir. Bu yüzden kurban edilmelerinin yakın olduğunu hissettiklerinde korkudan titremeye başlarlar. Eğer akıllı olsalardı, bu gerçeğin farkında olurlar, Rablerine dönüp tövbe ederler ve sömürgecilik ajanlığından kurtulurlardı. Ama nerede? Zira daha küçük yaşlardan itibaren ihanet üzere yetişmektedirler!

Ümmet, dizginleri ele alıp liderliği yeniden ele geçirmeli, yüreğine çöreklenen bu yöneticileri devirerek yerlerine bir Raşidi Halife atamalıdır. Bu Halife, ümmeti Yahudilerden, onların Tevrat’a dayalı hayallerinden ve sömürgeciliğin tüm emel ve kötülüklerinden kurtararak onu tekrar özgür ve onurlu bir ümmet haline getirecektir.

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ“O gün müminler de Allah’ın yardımıyla sevineceklerdir.” ^{[Rum 4]}