el-Cezire.net, 29.08.2013 tarihinde, Human Rights Watch'dan Tanzanya'da sekiz yaşlarında binlerce çocuğun, çöküşün eşiğinde ve virane olan derin maden ocaklarında vardiyalı olarak kazı işlemleri yürüttüklerini, ağır altın kütlelerini kırdıktan sonra sırt çantalarıyla dışarı taşıdıklarını nakletti. Söz konusu bu bilgi, organizasyonun "Zehirli kölelik: Çocuk işçiler ve Tanzanya'da küçük altın maden ocaklarında cıva zehirlenmelerine maruz kalmak" başlığı altındaki bir raporunda geçmektedir. Bu organizasyon, raporda çocukların çeşitli risklerle karşılaştıkları için umutsuzluk ve tehlike döngüsüne maruz kalmalarını kınadı. Yüksek derecede toksik içeren cıva ile uğraşmaları bu risklerden biridir. Cıva beyinde birikebilen bir madendir. Sinir sisteminin bozulmasına neden olabilir. Çocuklar, ani çöküntüden kaynaklanan yaralanmalar karşısında savunmasızdır. Yasal olarak düzenlenmiş belgelerle madencilik alanında çalışan ve her türlü istismara açık kızları saymıyorum.

Organizasyon, Tanzanya hükümetini küçük altın maden ocaklarında çalışan çocuk işçilerin azaltılmasına çağırdı. Donör ülkelerine de, maden ocaklarında çalışan çocuk işçileri azaltmak çabalarını destekleme çağrısında bulundu. Küresel şirketlerin sahip oldukları büyük maden ocakları, sıkı denetime tabi olurken, Tanzanya'daki ruhsatsız küçük maden ocaklarında, birçok ihlaller meydana gelebiliyor. Tanzanya hükümeti de bunlara göz yumabiliyor. Tanzanya hükümeti, bu ihlaller karşısındaki hata ve kusurlarını kabul etti. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı adına bir açıklama yapan Veronica Simba, "Hükümetin, güvenlik standartları geliştirmek, maden ocaklarındaki çalışma şartlarını iyileştirmek için Dünya Bankası ile birlikte çalıştığını ve hükümetin, hakları, görevleri, sağlık, güvenlik ve diğer hususlarda işçileri bilgilendirmek amacıyla eğitim programları, başlattığını, eğitimin, gerek sosyal gerekse ekonomik olsun madencilik alanında değişime yol açacağını." söyledi. Tanzanya hükümeti, maden ocaklarında çalışan çocukların eğitimine yönelik iyi niyet gösterirken, Tanzanya halkının mustarip olduğu aşırı yoksulluk sorununa ise, kayıtsız kaldı. Bu çocuklar, müreffeh bir hayat ve iyi bir yaşam için çalışmak yerine, ailelerini ve kendi lokmalarını kazanmak için çalışıyorlar. Bazı bölgelerde yoksulluk sınırı, 100$'dır. Aileler, yaşam maliyetlerini karşılamak amacıyla çocukların çalıştırılmasına ses çıkartmıyorlar. Sorunun çözümü, devletin, çocuk işçiliğini suç sayma çağrısıyla çözülmez. Bu kronik sorun, devletin tüm vatandaşların tek tek temel ihtiyaçlarını garanti eden bir ekonomik sistemi uygulamasıyla çözülür.

Genellikle dönem dönem yayımlanan bu raporlar, devletlere siyasi baskı uygulamak için olsa da, sorunu kökten ele alma konusunda yetersiz kalmaktadır. Daha doğrusu sorunu hiç zikretmiyorlar.  Bu rapor, bu çaresiz çocukları, sömürü ve adaletsizlikten kurtarmak için bir tedavi geliştirme hususunda başarısız olmaktadır. Rapor uzun uzadıya sorunu tartışıyor ama kapitalist ekonomik sistemin, insan haklarını korumadaki başarısızlığını görmezden geliyor. Kaynakların geliştirilip artırılmasına odaklaşmasına rağmen, ayrımcılık gözetmeksizin, tüm bireylerin temel ihtiyaçlarının karşılanması için kaynakların adil dağılımı göz ardı ediyor. Kapitalizm nazarında işçilerin hiç bir önemi yoktur. İşçilerin haklarını, onur ve şereflerini korumaz. Bu haklar, dünyanın hiç bir ülkesinde gönüllü olarak hak sahiplerine verilmez, aksine bu haklar, aslanın iki pençesi arasındadır.

Çok uluslu kapitalist şirketler, ahtapot gibi yoksul ülkeleri sarmalamış, ülkelerin zenginliklerini çalmak amacıyla bu zenginlikler üzerine bağdaş kurmuştur. Geriye ise, kırıntılardan başka bir şey kalmamıştır. Arta kalan bu kırıntılar da, ailelerin sefalet ve yoksulluklarını, insanların cehaletini ve işçi çocukların zafiyetini istismar eden küçük kapitalistler tarafından paylaşılmıştır. Yoksul ülkelerin ekonomisine müdahil olan, borç batağına boğmakla bu ülkelerin yoksulluk ve bağımlılıklarını iyice artıran Dünya Bankası'nın rolünü de unutmayalım.  Tüm bunlar göz önündeyken, kalkıp da Batı'nın yüksek ahlaki değerlerden dem vurmasının, yoksulluğun sonuçlarını ve devletlerin başarısızlıklarını kınamasının hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur.

İslam'daki Ekonomik Sistem, yeraltı kaynaklarının ve madenlerin leş kargaları gibi üzerlerine üşüşerek yağmalanmalarını önleyerek insanların güvenliğini garanti eder. İnsanlar ateş, su, mera ve yeraltı altı kaynaklarında ortaktır. Bunlar, tebaanın yararına uygun olarak devlet tarafından yürütülen kamu mülkiyetleridir. Yararlanmak amacıyla bunları bir yabancıya vermek hiçbir şekilde caiz değildir.

İnsanları karanlıklardan aydınlığa, beşeri sistemlerin yaşam sıkıntısı ve sıkboğazından ilahi sistemin rahmet ve genişliğine çıkarmak üzere gönderilen Emin ve Hidayet edici olan Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şeriatından başka bir şeriat yoktur.

Ey Tanzanya halkı!

Siz iki şeyden çok çektiniz; birincisi: Batılı ülkelere ve onun kapitalist sistemine uymaktan, ikincisi; yoksulluk ve sefaletinizi artıran Devlet Bankası'nın diktelerinden... Daha kulların Rabbi olan Allah'ın indirdiği zikri, hidayet ve rahmet olarak gönderilen Rasûl'ü dinleme zamanınız gelmedi mi?

وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ قُلْ إِنَّمَا يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ "Seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik. De ki: "Bana ancak, ilâhınızın yalnızca bir tek ilâh olduğu vahyolunuyor. Artık Müslüman oluyor musunuz?" ^{[Enbiyâ 107-108]}

حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Hanımlar Kısmı
Merkezî Medya Bürosu