Moskova’da 6 Aralık sabahı Hizb-ut Tahrir gençleri toplu gözaltına alındılar. 7 Aralık sabahı güvenlik güçleri ve medya, Orta Asya kökenli 25 kişinin gözaltına alındığı ve aramalar sırasında yasak yayınlara rastlandığı bilgisini paylaştılar. İstihbarat servisi, iç güvenlik birimi ve Rus özel kuvvetlerinin işbirliği sonucunda başarılı bir operasyon yapıldığını kaydettiler. Aynı gecenin akşamı ise medya, Moskova mahkemesi sözcüsü ağzından bugün tutuklanan 12 kişinin Rusya’da terör örgütü olarak kabul edilen Hizb-ut Tahrir’e üye olmakla suçlandığını belirtti.

Güvenlik birimlerine ayrılan bütçenin gündemde olduğu bir sırada Müslümanların gözaltına alınması ve bu haberlerin basına servis edilmesi, ortak operasyonun baskı oluşturmak için olduğunu gösterir. 7 Aralık’ta parlamentoda devlet bütçesinin son üç yılına ilişkin tartışmalar yapıldı, kararlar alındı. Devlet, vatandaşlara yönelik harcamalarda kısıtlamalara giderken bu birimlere büyük miktarlarda harcamalar yapılması soruları da beraberinde getirdi. İşte bu soruları bertaraf etmek amacıyla güvenlik birimleri, toplumun güvenliği için ortak operasyon yaparak hayatlarını “tehlikeye attıklarını” ve suçluları yakaladıklarının mesajını vermek istediler. Hizb-ut Tahrir’li gençler de gözaltı sırasında silahla karşı koymadığına göre ve aramalar sırasında da hep Rusya’da yasaklı İslami kültür yayınlarına rastlandığına göre öyleyse Hizb-ut Tahrir’li gençler, “köktendinciler” ve “teröristlerle” mücadelede güvenlik birimlerinin başarı ve profesyonelliğini göstermek için iyi bir seçenektir. Oysa güvenlik birimleri, Hizb-ut Tahrir’in terörle yakından uzaktan hiçbir ilgisi olmadığını çok iyi biliyor. İslami bakış açısını taşıyan Hizbin üyelerine yapılan zulmün tek nedeni, Hizb-ut Tahrir’i terör örgütleri listesine alan Yargıtay’ın 2003 tarihli kararıdır.

Dolayısıyla Moskova mahkemesince gözaltına alınan Müslümanlar, Rusya’nın İslam karşıtı politikası kapsamında geniş yetkiler verilen güvenlik güçlerinin ihlallerinin bir kurbanıdır. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ  “İnkâr edenler, kendilerine vermiş olduğumuz mühletin, sakın kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar. Biz, onlara ancak günahları artsın diye mühlet veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır.”^{[Ali İmran 178]}