Tanzanya’da son Sayıştay raporu, çıkar ilkesini benimseyen kapitalist ideolojide yolsuzluk ve rüşvetle mücadele konusunun içi boş bir slogan olduğunu ortaya koydu. Sistem içerisindeki bazı bireylerin aksine hiçbir gerçekliği yoktur. Gerçek şu ki, pislikte yüzen pisliği temizleyemez.

Kendisini bir yolsuzluk savaşçısı olarak niteleyen mevcut Tanzanya hükümeti, önceki hükümetler gibi bir arpa boyu yol alamadı, hatta daha da geriye gitti. 2017/2018 tarihli son Sayıştay raporu, hükümetin yasadışı ihaleler ve devlet hazinesini suiistimali gibi anlaşmalar ve işlemler yoluyla trilyonlarca şilin yolsuzluk yaptığını ortaya koyuyor.

Bu açıklama toplamda 1,3 trilyon şilinin (562 milyon dolar) “zimmete geçirildiğini” gösteriyor. Bu tutar dışında hazine, 885 milyar şilin (382,7 milyon dolar) tutarında bir denetim sorgusu ile karşı karşıyadır. İhaleler, hayali ve kayıtsız bazı kurumlar yoluyla 432,7 milyar şilin (188 milyon dolar) zimmete geçirilmiştir.

Ayrıca 2018’de Sayıştay’ın 2016/17 yıllık raporunu okuyan Ulusal Meclis Kamu Hesapları Komitesi (PAC), 1,5 trilyon şilinin (640 milyon dolar) “eksik” olduğunu keşfetti. Konuyla ilgili hükümet somut bir açıklama yapmadı. Şubat 2019’da yeniden denetim yapıldığında, başka usulsüzlükler ortaya çıktı. Kayıp fonlar 2,4 trilyon şiline (1.03 milyar dolar) yükseldi.

Tüm demokratik siyasetçiler, halka hizmet adıyla kamu fonlarını hortumlamak ve zenginleşmek için hükümeti bir araç olarak kullanır. Halk ve Allah tarafından muhasebe edilmeyi önemsemezler, çünkü laikliğin Allah’ın hidayeti ile hiçbir ilgisi yoktur.

İslam’da siyaset halkı umursar ve sıradan insanların bir politikacıyı denetlemesi gerektiğini düşünür. Mezalim Mahkemesi politikacıları denetler. Dahası ahiret günü hesaba çekileceklerine inanırlar. Dolayısıyla İslam’da siyaset faydalı bir meslek değil, Allah Subhânehu ve Teâlâ korkusu ile yürütülmesi gereken bir görevdir, yüktür.

Raşidi Hilafet altında bugünlerde kapitalist sistemde olduğu gibi yolsuzluk ve rüşvet pisliğinin olmaması doğaldır.