Tunus ve Mısır'daki siyasi depremin üzerine Ürdün rejiminin sarsılmasıyla Kral, göstericilerin rejimle koordinasyon içerisinde yürüttükleri rahatlatıcı taleplerine cevap verdi. Zira Semir Rifai hükümetini görevden aldı ve Filistin'i gaspeden Yahudi varlığında büyükelçi olarak çalışan Maruf Bahit'i, insanların öfkesini dindirir ve kızgınlıklarını alır ümidiyle yeni hükümeti kurmakla görevlendirerek siyasi ve ekonomik reformlar yapması tavsiyesinde bulundu. Bunlar, her devlet başkanının tavsiye ettiği klasik ve formalite işlerdir. Yine sözde aldatıcı makamlar için aşiretleri ve kabileleri birbirine düşüren seçim kanununu yeniden gözden geçirmesi talebinde bulundu. Böylece bu kanun, rejimin izlediği böl ve yönet politikasının peşinde koşan tek bir ümmetin evlatları arasına bölgeselcilik homurtuları sokarak toplumu daha da parçalandı.

Sonra kalkmış bu rejim, Cüveyde hapishanesinde yatan bazı Hizb-ut Tahrir şebabını yalan ve iftira ile bölgeselcilik homurtularını tahrik etmekle suçluyor. Çünkü onlar, mahkumlardan birini bölgeselcilik homurtularını tahrik etmekten vazgeçirince hapishane idaresi, onlara bu suçlamada bulundu. Bu kişiler ise Hizb-u Tahrir / Ürdün Vilayeti Medya Bürosu Başkanı Memduh Ebu Sevâ Katşiyat, Bessam Arar ve Süleyman Şelebi'dir. Böylece bu suçlama, mahkumiyet süresi bitip çıkmayan Süleyman Şelebi'nin durumunda olduğu gibi zalimane mahkumiyet süreleri dolduktan sonra hapishaneden çıkmamaları için bir gerekçe olmaktadır. Dolayısıyla şu deyim böylesi bir rejime ne kadar da yakışmaktadır:

رمتني بدائها وانسلت

Çamur at izi kalsın

Ürdün rejimi, tek bir ümmetin evlatları arasına tefrika sokmak için bölgeselcik, kabilecilik ve aşiretçilik gibi homurtuları ve ırkçılıkları pekiştirirken Hizb-ut Tahrir, İslam'ın haram kılmasından dolayı var gücü ile bu kokuşmuş homurtular ve ırkçılıklarla mücadele etmektedir.

Rejimin iddia ettiği üzere ortada siyasi reform diye bir şey yok. Zira istihbaratçıları, hala Hizb-ut Tahrir'in şebabını takip etmekte, tutuklamakta ve 01.02.2011 salı günü Mahmud Sarsur ve arkadaşının başına geldiği gibi işkence etmektedir. Ürdün'ün birçok hapishanesinde bir gurup Hizb-ut Tahrir şebabının bulunması, rejimin yalan söylediğinin ve reformlarının yalan olduğunun açık göstergesidir.

Rejimin iddia ediği üzere ortada ekonomik reform diye de bir şey yok. Zira rejim Ürdün'ü, gıda güvenliğini kaybetmiş kıytırık ve kırılgan bir varlığa çevirmek için on yıllarca zirai üretimi ve sanayiyi öldürmek için çalıştı. Ta ki kafir Batının kölesi olmaya devam etsin ve günlük maişetinde hatta her şeyde ona muhtaç olsun. Nitekim şu anki vakıa bunun en çarpıcı göstergesidir.

İstediğimiz değişim, şahısların ve yüzlerin veya politikaların değişimi değildir. Bizler insana hükümler ve kanunlar koyma yetkisi veren demokratik kapitalist rejimin bekasını istemiyoruz. Aksine bizler, köklü değişim istiyoruz. Demokratik kapitalist rejimin sökülüp atılmasını ve Kur'an ile sünneti yasamanın tek kaynağı kılan Hilafet Nizamı'nın olduğu İslam nizamının getirilmesini istiyoruz.

إنْ الحُكمُ إلاَّ لله، أَمرَ ألاَّ تعبدُوا إلاَّ إيَّاهُ، ذَلكَ الدِّينُ القَيِّمُ "Hüküm ancak Allah'a aittir. O size kendisinden başkasına ibadet etmemenizi emretmiştir. İşte dosdoğru din budur." ^{[Yusuf 40]}