Sel felaketzedelerinin kötü yaşam koşullarını görmezden gelen hükümetin vurdumduymazlığı nedeniyle Bangladeş’in Kuzey ve Kuzey-doğu kesimleri sel felaketi yüzünden berbat bir haldedir. Neredeyse 700 bin insan, haftalardır sel felaketi ile boğuşuyor. Şu an aşırı sefalet içinde yaşıyorlar. Henüz hükümetten yardım almış değiller. Gıda, sağlık ve temiz içme suyu sıkıntısı bir yana felaketzedeler, su kaynaklı hastalıklar yüzünden zarar görmeye başladılar. Hükümetin insanları yardım ve desteksiz bırakması yüzünden artan endişe ve velveleye rağmen Afet Yönetimi ve Yardım Bakanı Mofazzal Mustafa Chowdhury Maya, düşüncesizce ve duyarsız açıklamalar yapmıştır. Başkentte düzenlenen bir basın toplantısında, “Yardım malzemesi sıkıntısı yok”diye konuştu. Yozlaşmış demokratik politikacılar, günlük yaşadığımız acı ve sıkıntıları görmezden geliyorlarsa, kriz zamanında onlardan her şey beklenebilir. Doğru, yardım malzemesi sıkıntısı yok, ama felaketzedeler için değil, parti aktivistleri için yok. Bu kapitalist sistem, sadece iktidar erki ve yandaşlarını gözetir.

Ayrıca “omurgasız politikacıların”, her yıl ülkeyi vuran muson yağmurları nedeniyle baraj kapaklarını açan ve bu yüzden Bangladeş’te sel felaketine neden olan Hint saldırganlığı karşısında korkak duruş sergilemeleri hiç de sürpriz değil. Daha doğrusu bu yozlaşmış siyasetçiler, koltuklarını korumak için düşman devlete sadık kalmayı yeğliyorlar. Açgözlü ve yaygın yozlaşmışlıktan samimi bir liderliğin doğması elbette beklenemez! Yozlaşmış politikacılar, ne sel felaketini önlemek için sorunu kökten halledebilirler, yani Hint küstahlığına dur diyebilirler ne de doğal afetlerle etkin bir şekilde mücadele edebilirler. Bunun için ne cesaretleri ne de yetenekleri var.

Bangladeş’te egemen demokrasi, sel ile mücadele ve AFAD sistemi bile kuramayacak kadar zavallıdır. Mesele, elverişli planlamacılar, mühendisler ve yetersiz insan gücünün olması değil. Mesele samimi liderlik kıtlığıdır. Bu yüzden bu kaynaklar, uygun şekilde istihdam edilemiyor. Oysa tek yapılması gereken şey, insanların acılarına kayıtsız kalan, beceriksiz ve sahtekâr politikacılar doğuran başarısız demokratik yönetim sistemini büsbütün ortadan kaldırmaktır. Sadece Nübüvvet metodu üzere Hilafetin samimi ve cesur liderliği altında güçlü “politik irade” ülkenin uzun süredir beklediği değişimi getirebilir. Yakında kurulacak olan Raşidi Hilafet, önceki Halifelerin izlerinden giden, sadece ve sadece Allah ve insanların muhasebesinden korkan gerçek liderler üretecektir.

الْإِمَامُ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ  “Muhakkak ki İmam, çobandır ve güttüğünden mesuldür.”^[Buhari]