Birleşmiş Milletler Çocuk Kuruluşu UNICEF, Cuma günü yayımladığı bir raporda, Irak hükümetinin IŞİD’le savaşı nedeniyle geçen yıl 270 Iraklı çocuğun hayatını kaybettiğini ifade etti. UNICEF ayrıca üç yıl süren savaş nedeniyle evlerini terk etmek zorunda kalan 2,6 milyon kişinin yarısının (1,3) çocuk olduğunu açıkladı. Rapora göre Ninova ve Anbar ilinde 4 milyon çocuk yardıma muhtaç ve pek çok çocuk ön cephelerde savaşmaya zorlanıyor. Rapor, çatışma ve yoksulluğun Irak genelinde üç milyon çocuğun eğitim sürecinin aksamasına neden olduğunu, hatta bazılarının okul sıralarında oturma fırsatı bile bulamadığını ve çeyrek milyondan fazla çocuğun yoksulluk içinde yaşadığını ortaya koydu.

Raporun gözler önüne koyduğu bilgiler ve istatistikler, tiksindirici olsa da yeni bir şey veya garip bir durum değildir. Irak’ta onlarca yıldır süren acımasız savaşların ve iç çatışmaların bedelini siviller özellikle de kadınlar ve çocuklar ödüyor. Kimi zaman sömürgeciler, 2003 yılında Amerika’nın Irak işgali gibi doğrudan, kimi zaman da Maliki’nin IŞİD karşısında Irak güçlerini Musul’dan geri çekmesi, sonra Abadi’nin Musul’a geri almak için IŞİD’e karşı verdiği mücadele gibi ajanları aracılığıyla vekâlet savaşları yürüttüler! Irak, tam savaş veya krizden çıkmak üzereyken başka bir kriz ya da savaşa giriyor. Bu savaş ve krizlerin ortak paydası, yıkım ve sömürgecilerin çıkarı için halkın hayatının cehenneme dönüştürmesidir.

Bu rapor ve medyada yer alan diğer haberlerden de anlaşıldığı üzere Haydar Abadi’nin IŞİD’e karşı ilan ettiği “büyük zafer”, aslında çocuklar ve kadınlara karşı bir zaferdir. Bu büyük zafer, kadın ve çocuk safında yüzlerce ölü ve yaralıya, milyonlarca kadın ve çocuğun evsiz kalmasına yol açtı. Musul ve diğer kentlerde yaşayan siviller, Irak güçleri ile IŞİD’in kıskacı arasında sıkıştılar. Açlık ve kıtlığa duçar kaldılar. Yetersiz beslenme ve eksik ilaç nedeniyle çocuklar özellikle de bebekler arasında hastalık oranları arttı. Çocuklar canlı kalkan olarak kullanıldılar, hatta bazı durumlarda savaşa katılmaya zorlandılar.

Bu rakamlar ve istatistikler, Iraklı çocukların yaşadığı acı gerçeği gözler önüne sermekte, gelecekte çocuklar arasında yoksulluk ve cehalet oranlarının daha da artacağını göstermektedir. Bu durum karşısında soruyoruz: Terörizmi ortadan kaldırmak için savaşın tetiklediği bu durum terörizm değil midir? Bu savaşları tetikleyenler ve kullanılan maşalar gerçek teröristler değil midir?

Ey Müslümanlar!

Ülkemizde bu savaşlar daha ne kadar sürecek? Daha ne zamana kadar çocuklar ve kadınların kanları akıtılacak? Kadınlar ve çocuklar, sömürgeciler savaşların meyvesini devşirirken daha ne zamana kadar sefil bir hayat ve sefalet içinde yaşayacaklar? İslam ümmeti için söz söyleme ve diğer milletler arasındaki yerini alma zamanı gelmedi mi?

Kukla yöneticilerin kökünü kazıyıp yerine Allah’ın Kitabı ile hükmeden, izzet ve onurumuzu bize iade eden samimi bir yönetici atamanın zamanı gelmedi mi? Ümmet, başını göğe kaldırıp ey bulut nereye yağarsan yağ haracın mutlaka Beytül Mala dönecektir diyen Raşit Halifeli o günlerin özlemini çekmiyor mu? Müslümanların onur ve kanlarının savunulduğu, düşmana “işitmeden göreceksin” denilen o günler için yanıp tutuşmuyor mu? Evet, vallahi o günlerin hasretiyle yanıp tutuşuyor. Onun için Müslüman ordular içinde bu çağrıya yanıt verecek, dünya ve ahiretin iyiliğine nail olacak, o muazzam günleri yeniden geri getirecek komutanlar yok mu?

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ “O gün Allah’ın zafer vermesiyle müminler sevinecektir. Allah, dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir.” ^{[Rum 4-6]}