Bu yılın Şubat ayının sonunda, (Azınlıklar) İşleri Bakanı Smriti Irani, Hindistan’ın küçük etnik gruplarının (sosyal) ve siyasi entegrasyonunu sübvanse etmek için bütçede önemli ölçüde azalıma gitti. Bu karar, birçok Müslüman kadını, eğitim ve kariyer hedeflerinde ilerlemelerine olanak sağlayan burs ve yardımları kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya bıraktı. Geçen yılın bütçesi 304 milyon dolardı ve 204 milyon dolara düşürüldü. Sonuçta ortaya çıkan açık, beceri geliştirme ve geçim kaynaklarına ayrılan payları yaklaşık yüzde 99 oranında azalttı. Aynı zamanda ücretsiz eğitim ve diğer ilgili programlar için teşvikler de yaklaşık yüzde 60 oranında azaltıldı.

Yeni tedbirler, ırkçı politikaları daha da artırdı. Geçen yıl Karnataka eyaletindeki Müslüman kadınlar İslami kıyafetleri yasaklayan bir yasayla karşı karşıya kalmışlar ve Müslüman öğretmenler de okullara girmeden önce başörtülerini çıkarmak zorunda kalmışlardı. Başörtülerini çıkarmak istemeyen Müslüman öğrenciler evlerine geri gönderilmişti. Dini düşüncelerini ifade etmesine izin verilen tek kadın, “disiplin” uygulayan öğretmendir. Hintli bir kadının kabul edilebilir tek imajı, sarı ve bindi giyen bir kadındır.

Hem fiziksel hem de sözlü şiddet mirası, Hindistan’ın tarih boyunca Müslüman kadınlara karşı uyguladığı kötü muamele ile motamot örtüşmektedir. Dini görüşlerini ifade eden Müslüman kadınlar sürekli bir korku ve güvensizlik içinde yaşamaktadır ve bu yeni kanunlar bu durumun değişmediğinin sadece birer kanıtıdır. Başbakan Modi’nin halkla ilişkiler kampanyası boşuna. Kampanyada Modi kendini baskı ve hayatın kısıtlamalarından kadınların kurtarıcısı olarak sunmaktadır. Bu kampanya kahraman gibi görünmek için başlatılmış yüzeysel bir girişimdir. Oysa Modi en azılı zalimlerin başında gelmektedir. Müslüman kadınların kötü muamele karşısında maruz kaldıkları fiziksel sıkıntı ve psikolojik stres, Bharatiya Janata Partisi’nin desteklediği sistematik girişimler ve ırkçı İslamofobik politikalarıyla doğrudan bağlantılıdır. Müslüman kadın haklarının finansörlüğünü İslam’dan nefret edenler yaptıkları için Müslümanları baskı altına alan ve onları savunmasız bir konuma getiren bu zararlı önlemleri onlardan beklemek normaldir.

Müslüman kadınların ilerlemesine yönelik bu açık ve bariz kısıtlamayla birlikte uluslararası kuruluşlar veya liderlerden Müslüman kadınların Müslüman erkeklerin baskısına maruz kaldığı veya dini gerilimi körükleyen aşırılık yanlısı oldukları ile ilgili modası geçmiş anlatıyı değiştirmek için bir çaba içerisinde olduklarını veya bir eylemde bulunduklarını göremiyoruz. Uluslararası toplum, Müslüman kadınları yüzüstü bırakmıştır. Müslüman kadınlar, dünyanın en büyük demokrasisinde sözde özgürlüklerden yararlanamıyorlar. Liberal değerler hiçbir amaca hizmet etmez. Entegrasyon ve çeşitlilik politikaları, Müslüman kadınları dışlanmış ve kabul edilemez kişilikler olarak doğrudan toplumdan marjinalleştirmiştir.

Kadınların gerçekten güçlendirilmesi, Nübüvvet metodu üzere Hilafetle mümkündür. Hilafet, hiçbir siyasi önyargı olmaksızın tebaasının tüm ihtiyaçlarını adil bir şekilde karşılayacaktır. Allah, Kuran’ı ve Sünneti insanlığa milliyet, cinsiyet, ırk, renk ve din ayrımı gözetmeksizin insanlığın menfaatine odaklanan çareler bulmak ve denge yaratmak için indirmiştir.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ إِنْ يَكُنْ غَنِيّاً أَوْ فَقِيراً فَاللَّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَى أَنْ تَعْدِلُوا وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيراً “Ey İnananlar! Kendiniz, ana babanız ve yakınlarınız aleyhlerine de olsa, Allah için şahit olarak adaleti gözetin; ister zengin, ister fakir olsun, Allah onlara daha yakındır. Adaletinizde heveslere uymayın. Eğer eğriltirseniz veya yüz çevirirseniz bilin ki, Allah işlediklerinizden şüphesiz haberdardır.” ^{[Nisa 135]}