Gazze Şeridi ve kuzeyindeki manzara, Yahudi varlığının acımasızca tekrar tekrar bombalaması, üst üste yapılan katliamlar ve zorla göç ettirmeler, Batı Şeria’daki devam eden katliam sahneleri, son olarak Nablus’ta dört gencin soğukkanlılıkla öldürülmesi, üstelik bu olayın, sözde yönetimin kontrolündeki bir bölgede gerçekleşmesi, eğer yönetimin bir nebze onuru olsaydı, bu sahneler Yahudiler ilişkisini kesmesi için yeterli olurdu.

Filistin yönetimi, Filistin halkını suçlu Yahudi varlığı veya yerleşimci çetelerinin saldırılarından korumuyor, aksine onlarla koordinasyon halinde ve emirlerine itaat ediyor. Buna karşılık, Yahudi varlığı onu daha da küçük düşürmektedir, zira Ramallah’ı askeri yönetimin bir parçası olarak görmektedir. Siyonist varlık, Filistin yönetiminin ihanet, İsra ve Miraç topraklarını peşkeş çekme üzerine kurulu sahte devletçik projesini paramparça etti. Fakat ihanetin karanlık gölgesi, yönetimin üzerinden bir türlü silinmedi.

İhanetten de öte bir durum söz konusu. Filistin yönetimi Tubas’ta cihatçılara savaş açmış durumda. Cihatçıları kovalayarak, tutuklayarak, onlara ateş açarak ve halkı göz yaşartıcı gazla dağıtarak açıkça Filistin halkına düşman olduğunu ortaya koymuştur. Tıpkı Yahudiler gibi cihatçıları öldürüyor, onları tutukluyor. Böylece, Gazze ve Lübnan’a saldıran Yahudilerden boşalan alanı dolduruyor, onların yerini alıyor.

Allah’a, Peygamberine ve Filistin halkına ihanet eden bu yetkili makamın böyle bir davranışta bulunması hiç de sürpriz değil. Bu yönetim, ayak bastığı her yerde işlenmedik günah bırakmayan Filistin Kurtuluş Örgütü ile yolculuğuna başladı, nihayetinde en büyük günahı, Filistin’den vazgeçmek oldu. İşgalin postalları altında yaşamayı ve ona hizmet etmeyi (güvenlik koordinasyonu) kutsal bir görev gibi görenlerden bunu beklemek hiç de şaşırtıcı değil. Bu süslü güvenlik koordinasyonu ifadesi, aslında Yahudi varlığını korumak ve güvenliğini tehdit eden herkesle mücadele etmek anlamına gelir.

Ama asıl şaşırtıcı olan, güvenlik güçleri mensuplarının bu eylemleri yapmalarıdır. Nasıl olur da kendi kardeşlerini, kendi ailelerini öldürmek için gönüllü olabilirler? Böylece halkına ihanet eden ve suçluların yolunu izleyen bir evladın en çirkin örneğini sergilemektedirler. Düşmanlarının silahı olup, kendi kardeşlerine karşı kullanılmayı nasıl kabul edebilirler? Belki de yönetimin geçici olduğunu düşünüyorlardır. Bugün olmazsa yarın ya işgalden önce ya da işgalle birlikte Filistin yönetimi de yok olacaktır. Büyükleri, kötü sonuçlardan kaçmak için rüzgâra tutunmaya çalışacaklar. Onları bırakıp gidecekler, onlarla ilgilenmeyecekler ve kaderlerine kayıtsız kalacaklardır.

Ey Filistin güvenlik birimleri mensupları! Size Allah’a tövbe etmenizi ve ellerinizi kardeşlerinizden çekmenizi tavsiye ediyoruz. Belki de henüz vakit geç değildir. Halkınızın tarafından yer alın, çünkü bu sizin için daha hayırlıdır. Eğer böyle yapmazsanız, düşmanlarınızın safında yer almayı tercih etmiş olursunuz. Bunun dünyada ve ahirette sonuçları olacaktır. Şüphesiz bu, aklı olan yahut hazır bulunup kulak veren kimseler için bir öğüttür.

Asıl can acıtan şey ise, erkekleri ve askerleriyle övünen bir ümmetin, Filistin halkını düşmanına boyun eğdiren ve onunla işbirliği yapan bir yönetime terk etmesidir. La Havle ve La Kuvvete İllabillah. Ancak Allah’a ve O’nun vaadine olan güvenimiz sonsuzdur.

وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma!” ^{[İbrahim 42]}

إِنَّ اللهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً “Allah, işinde galiptir. Allah her şey için bir kader tayin etmiştir.” ^{[Talak 3]}