ABD Başkanı Donald Trump’ın Orta Doğu Özel Temsilci Yardımcısı Morgan Ortagus, ikinci kez Lübnan’a bir ziyaret gerçekleştirdi. Bu ziyaret, Yahudilerin insanlara ve taş üstünde taş bırakmayan arsız, utanmaz saldırılarının sürdüğü bir zamanda gerçekleşti.

Haaretz gazetesi Morgan Ortagus’un atanmasını dış politika merkezli önemli bir gelişme olarak değerlendirirken, bu tercihin İsrail yanlısı lobileri memnun edeceğini ve Ortagus’un bu çevreler nezdindeki yüksek itibarını yeniden teyit ettiğini belirtti.

Bu son ziyaretinde Ortagus, Lübnan’ın siyasi, ekonomik ve askeri meselelerinin en küçüğünden en büyüğüne kadar her detayına pervasızca burnunu soktuğunu ortaya koydu. Cumhurbaşkanından başbakana, meclis başkanından dışişleri bakanı, birçok bakan ve milletvekiline kadar yaptığı o tumturaklı yoğun diplomasi trafiği, onun yalnızca bir bölge temsilcisi değil, adeta ABD’nin Lübnan’daki üst düzey vesayet yetkilisi gibi hareket ettiğini göstermektedir.

Ortagus’un medyaya yaptığı provokatif açıklamaları, bu ziyaretin ne menem bir şey olduğunu ve güya egemenlik taslayan en zavallı devletin bile yutamayacağı türden mesajlar içerdiğini ortaya koydu! ABD’li diplomat, söz konusu skandal açıklamalarında, sözde “Lübnan’ın İsrail’e yönelik saldırılarından” söz etti ve güneyden atılan iki ilkel roketi gündeme getirdi. Ama suçlu Yahudi varlığının Lübnan’da, Gazze’de, Suriye’de yaptığı hava saldırılarını, katliamları, sürgünleri ve yıkımları unuttu, görmezden geldi! Dahası bütün arsızlığıyla Yahudi varlığını savundu ve ‘karşılık verme hakkı” olduğunu iddia etti. Çocukları, kadınları, sivilleri öldüren Yahudi varlığına Amerikan yönetiminin baskı yapmayacağını açıkça dile getirdi. Morgan Ortagus, Lübnan’daki silahlı güçlerin yalnızca düzenli orduyla sınırlı olması gerektiği yönündeki ABD yönetiminin yaklaşımını yeniden teyit etti. Ancak ABD’nin Yahudi varlığını en son model ve en acımasız silahlarla desteklemek için kesenin ağzını açtığı ve halen bu silahların Gazze, Lübnan ve Suriye’de kullanılmaya devam ettiği gerçeğini göz ardı etti. ABD’nin yolsuzlukla mücadele politikalarından bahseden Ortagus, uluslararası hukuka aykırı biçimde başka ülkelerin iç işlerine müdahale etmenin aslında küresel ölçekte bir yolsuzluk örneği olduğunu hakikatini görmezden geldi!

Lübnan’ın onurunu ve egemenliğini ayaklar altına alan provokatif bu küstahça tavrı şiddetle kınıyoruz! Aslında Lübnan’daki iktidar sahiplerinin onu bu denli sıcak ve büyük bir coşkuyla karşılamaları, ülkenin tüm dosyalarını önüne sermeleri, ülkenin kapılarını ardına kadar ona açmaları, ona sanki ülkenin gerçek yöneticisiymiş gibi davranmaları ve yaptığı bu utanç verici görüşmelere methiyeler dizmeleri kınanmaya daha çok layıktır! Dahası, Ortagus, Lübnanlı yetkililerin karşısına onların düşmanının sembolü olan Davut Yıldızı’nı takarak çıkmış ve işgalci varlığın cinayetlerini pervasızca savunmuştur!

Lübnan’daki iktidar, Ortagus gibi özel temsilcilerin yönlendirmelerine boyun eğerek, metamorfoz Yahudi varlığı ile normalleşme (yani teslimiyet) yoluna girmiştir. Eğer Müslümanların geniş çaplı muhalefeti olmasaydı, bu yönetim utanç verici bir şekilde normalleşme sürecini çoktan girmiş olacaktı. İktidar, Yahudilerin Lübnan topraklarının bir bölümünü hala işgal altında tutmasına rağmen, sadece kınama mesajları yayınlamakta ve işgal altındaki topraklarını özgürleştirmek için ordusunu harekete geçirmemektedir!

Gayet iyi biliyoruz ki bu iktidarın Amerika’nın karşısında hiçbir ağırlığı, hiçbir dayanağı yoktur. Hatta bölgedeki Amerika’nın kuyrukçuları karşısında bile dik duramaz! Çünkü bu iktidarın adamlarını alenen atayan onlardır, hatta en küçük bakanın tayinine bile müdahale ederler!

Hilafet Devleti yıkılıp topraklarımızın param parça edilmesinden bu yana, bizler yozlaşmış milliyetçiliklerin ve bizlere sayısız felaket getiren o içi boş, kartondan devletçiklerin maskelediği bir işgalin gölgesi altında yaşıyoruz. Gerçek kurtuluş, ancak devletimizi yeniden kurup tek bir çatı altında birleştiğimizde, Rabbimizin şeriatıyla hükmedip kendi siyasetimizi kendi çıkarlarımız ve Allah’ın rızası doğrultusunda yürüttüğümüzde mümkün olacaktır. O zaman düşmanlarımızın iç işlerimize müdahale edecek alanı kalmayacaktır.