Haber ajansları, ABD Temsilciler Meclisinin 11 Şubat 2014 günü, 15 Mart 2015 yılına kadar ABD borç tavanının yükseltilmesini onayladığını bildirdi. Bugün ABD, kıskanılmayacak bir ekonomik ve mali durum yaşamaktadır. ABD ekonomisi yavaş yavaş alttan alta kaynıyor ve kanıyor. ABD'nin mali yılı, 2013 Ekim başlarında Senato ve Temsilciler Meclisi arasında bütçe üzerindeki anlaşmazlık nedeniyle hükümet kurumlarının kapatılması ile başladı. Bu süre içinde 850 bin kamu çalışanı ücretsiz zorunlu izne gönderildi. İflas bildirimini önlemek için Kongre Ekim 2013'te borç tavanını Şubat 2014 yılına kadar 16,7 trilyon dolara yükseltti. Bu sadece Amerika'daki mali krizi kısa süreliğine rafa kaldırmaktır. Yıkım ve felakete neden olacak borçların ödenmesini geciktirmekten kaçınması konusunda Washington'a yönelik uyarıların dozajı artmış, eğer borçlar zamanında ödenmezse 2008 yılındaki mali krizden daha ciddi yankılarının olabileceği dile getirilmişti. 2011 yazında, borç tavanına benzer siyasi bir durum Washington'da paniğe yol açmıştı. Derecelendirme kuruluşu Standard&Poor's, ABD'nin kredi notunu "AAA"dan "AA+"ya düşürdüğünü açıklamıştı.

Art arda gelen bu mali krizler, türünde ilk değil ve son da olmayacaktır. Çünkü Wall Street'teki mali sermaye sahiplerine hizmet eden Beyaz Saray çetesi, hesap vermekten ve cezalandırılmaktan korkmuyor. Dünyada onun çirkefliğini ve pisliklerini yüzüne vuracak ve kabadayılık politikasına bir son verecek hiçbir devlet yok. Amerika, kurbanlarının kanını emen parazitler gibi bir yaşam sürmektedir. Amerika, yıllık 800 milyar dolar bütçesi ile dünyanın en büyük askeri gücüne sahiptir. Kendi tamahkârlık ve açgözlülüğünün faturasını dünyaya dayatmaktadır. Bu konuda o, on dokuzuncu yüzyılda zirvede olan İngiliz sömürgecilik politikasından çok farklı değildir. Kapitalist sistem, sömürgeci güçlerin gelişen ekonomilerini dünyanın zenginliklerini talan etmek ve halkları köleleştirmek temeline inşa etti. Kapitalist sistem, kimi zaman askeri kabadayılık ile kendi iradesini halklara dayatmakta, kimi zaman da diplomasi, ekonomik ve mali politikalar gibi yumuşak gücün arkasına saklanmaktadır. Bunlar aracılığıyla halkların kaderlerini ister Amerika isterse Avrupa'da olsun, sermaye piyasalarındaki spekülatörlerin inisiyatiflerine ipotekliyor.

ABD hükümetleri, borç tavanını 1962 yılından bu yana 74 kez yükselttiler. Borç limitinin yükseltilmesi, karşılıksız sürekli artış gösteren harcamadan kaynaklanan sorunun esasını ele almaktan sadece bir kaçıştır. Amerika, son yüzyıl içinde %97 değer kaybına uğrayan para birimi doları, uluslararası ticarette geçerli küresel para birimi olmasını dayatarak sömürgeci siyasete başladı. Diğer ülkeler, daha sonraki bir zamanda ödeme taahhüdü ile ABD Hazine tahvilleri satın alarak ABD'nin bütçe açığını finanse etmelerine zorlandılar. Ancak Amerika, dünyada hiç kimsenin karşı karşıya gelmeye cesaret edemediği süper askeri güç olarak kaldığı sürece bu ödeme taahhüdünün zaman hiç gelmez, gelmeyecektir. Bu, kovboy politikasından başka bir şey değildir. Kovboylar, başkalarının servetlerini yağmalamada salt kuvvet mantığına dayanırlar.

Her defasında Amerikalı politikacılar, burunlarının önünden başka bir yeri görmüyorlar. Borç tavanını artırarak vadenin nasıl ödeneceği onları hiç ilgilendirmiyor. [Bugün borç tavanı 17 trilyon doları aştı, yani 16 trilyon dolar olan GSMH daha fazladır] Para basılmasına hiç aldırış etmiyorlar. Bununla onlar, enflasyonun yükseltmesine, gelecek nesillerin borçlarının artmasına neden oluyorlar. Ama bütün bunlar, hiç umurlarında değil. Hesap verecekleri tek yer, gelecek seçimlerdir. Bundan sonra tufan kimin umurunda.

Amerikalı gelecek nesiller, Amerikalı politikacıların aptalca politikalarının yüklerini taşıyacaklar. Dünya halkları da gece gündüz sefalet ve ıstırap çekecekler. Finans çetesinin, literatüründe adalet ve hak kavramı bulunmayan Sam Amcanın refahı uğruna servetlerinden vazgeçecekler. Kovboy olarak literatürü, kabadayılık ve şebbiha hareket tarzına dayalıdır. ABD'nin bu mali politika manipülasyonu, Türkiye, Endonezya ve diğerleri gibi gelişmekte olan ekonomilerin finansal felaketine neden olur. ABD'nin mali politikası, borçlarını finanse etmek için finansal piyasalara sermaye çekecektir. Bu ise yatırımcıların gelişmekte olan piyasalardan çıkış ve kaçışı anlamına gelir, Böylece Türkiye, Endonezya ve diğer hükümetler, sermaye çekmek amacıyla faiz oranlarını yükselteceklerdir. Bu da ulusal borç maliyetinin artması demektir. Ya da ulusal para birimi spekülatörlerin baskılarına maruz kalacaktır. Doğal olarak bu da 1997 yılında Doğu Asya'da olduğu gibi finansal çöküşe neden olacaktır.

Bu dediğimiz, sömürgeci devletlerin başkentlerine hâkim kapitalist çetenin boyunduruğu altında inleyen bugünün dünyasının gerçek vakasının kısa bir özetidir. İnsanlık, bu sefalet ve sıkıntı sarmalından ancak altın ve gümüş sistemine dayalı ve finansal spekülasyonu engelleyen İslami ekonomik sistemin himayesine sığınmakla kurtulabilir. Ayrıca bu ekonomik sistem, tüm kategorileri ile faiz yasaklar.

Ey İslam ümmeti! Ey insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmet! Sömürgeci Batının kul ve kölesi olan yöneticilerin tahtlarını yıkıp başlarına geçirmenizin zamanı geldi. İnsanlığı kapitalizmin fısku fücurundan İslam'ın adalet ve rahmetine çıkaracak Hilafet Devleti için çalışmanızın zamanı da geldi artık.

أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ

"Onlar hâlâ cahiliye devrinin hükmünü mü istiyorlar? Kesin olarak inanacak bir toplum için, kimin hükmü Allah'ınkinden daha güzeldir?" ^{[Maide 50]}