Bajwa-İmran rejiminin ekonomik toparlanma övgüsü, halkın yarasına tuz basıyor. IMF Danışmanı, Başbakanın bir kilo domatesin 17 rupi olduğu ile ilgili sanrısal iddiasını onayladı. Oysa domatesin pazardaki fiyatı 300 rupidir. Aslında sadece yöneticiler değil, demokrasi de insanlardan kopuktur. Demokrasiye göre ekonomik iyileşme, toplumun her bireyi için yiyecek, giyecek ve barınak gibi temel ihtiyaçların karşılanmasından ziyade IMF’nin dikte ettiği makro-ekonomik hedeflere ulaşılmasıdır. Bu hedefler, insanları soyarken, ağır vergilerle ekonomik dar boğaza sürüklerken, sömürgeci şirketlere büyük vergi indirimleri sağlamakta, sömürgeci finansal kurumların kasalarını faiz paraları ile doldurmaktadır.

Son on beş aydır Bajwa-İmran rejimi, IMF’nin döviz rezervleri ile ticaret açığını kapatma hedefini adım adım izliyor. Ancak bu sorunun temel nedeni, para birimimizin dolara endeksli olması ve ulusal para birimi yerine ABD doları ile uluslararası ticaret yapılmasıdır. Dolar bağımlılığı, uzun bir süre ithalat ihracat dengesizliği durumunda döviz rezervlerinin erimesine neden oluyor. IMF reçetesi, uluslararası ticarette dolar hastalığına yol açıyor. İthalata uygulanan gümrük vergisi, alınan krediler, devlet hazinesine gelir akışını sağlamak için yapılan özelleştirmeler ve dolar kazanmak için ithalat temelli bir ekonomi, ekonomiyi boğuyor. Böylece IMF hedefleri, devletin egemenliğini tehlikeye atıyor. Zira diğer devletlere bağımlı bir ekonomi yaratırken, bir avuç sömürgeci devletin küresel ekonomik hegemonyasını güvence altına alıyor.

İslam’da ticaret açığı diye bir kriz yoktur. Çünkü İslami para birimi, yerli ve yabancı olsun kâğıt para yerine altın ve gümüşe dayalıdır. Hilafet, altın ve gümüş ihracatını azaltarak ticaret açığını frenler. Zira kolayca altın ve gümüş para basılamaz. Oysa mevcut küfür sisteminde istendiği zaman kâğıt para birimi basılabilir. Dolayısıyla Hilafet, ihracat odaklı kırılgan bir ekonomi yaratmak yerine yerel tüketimle uyumlu olarak temel mallarda yerli üretime dayanacaktır. İslam, böylece doğal olarak dış etkilerden ve bağımlılıklardan arınmış bağımsız, istikrarlı bir ekonomi yaratacaktır.

Buna ek olarak İslam’ın aksine demokrasinin, daha yüksek büyüme oranı veya GSYİH peşinde koştuğundan ötürü dağıtım mekanizmasını göz ardı etmesi, servetin bir avuç kişinin elinde toplanmasına yol açar. Nitekim son yayınlanan Oxfam raporu, 26 milyarderin dünyanın yüzde 50’sinden daha zengin olduğunu ortaya koyuyor. Tam tersine İslami hükümler, uygun ve makul sağlık hizmeti sunmak, dünya standartlarında ücretsiz eğitim ve güvenlik sağlamak için servetin dağılımını öngörür. Bunlar, toplumsal normlardır, hayaller değil. Nübüvvet metodu üzere Hilafetin yeniden kurulması için Hizb ut Tahrir’e nusret vermenin zamanı gelmiştir. Allah’ın indirdikleriyle yöneten Hilafet, on üç yüz yılı aşkın bir süredir olduğu gibi gerçek ekonomik canlanma gerçekleştirecektir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ “Hiç yaratan bilmez mi? O, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.” ^{[Mülk 14]}