5 Ağustos 2018 Pazar günü, Güney Sudan’daki muhalif gruplar, hükümet ve meclisteki güç dengelerinin dağılımına ilişkin anlaşmaya vardı. Görüşmeye Güney Sudan hükümeti adına Salva Kiir Mayardit, muhalifler adına Halk Hareketi lideri Riek Machar, siyasi tutuklular adına Deng Alor, Sava Grubu adına Gabriel Johnson, siyasi partiler ve güçler adına Joseph Okelo, milliyetçiler adına Francis Deng, din adamları adına Muhammed Morjane ve Güney Sudan’daki sivil toplum örgütleri adına da temsilcileri katıldı.

Sudan hükümeti ve medya, anlaşmayı başarı ve zafer olarak adlandırdı. Bu durum karşısında biz de aşağıdaki gerçekleri kamuoyuyla paylaşıyoruz:

Birincisi: Bu anlaşma, Hartum rejiminin politik iradesi veya yaratıcılığı değildir. Malum, Güney Sudan’da barışın sponsoru, Amerika’dır. Amerika, hükümetin uygulamaya koyması için belirlediği talimatlarına “Beş yol” adını verdi. Şimdi hükümet bu maddeyi ölümüne uyguluyor. Hatta Güneyli bazı muhalif liderler, imza sürecini tamamlamak için tehdit aldıklarını söylediler. Muhalif ittifak, “Sudan güvenlik güçlerinin, bileşen partiler adına imza atmaları için Güney Sudanlı muhalif ittifak üyelerine baskı uyguladığını ve sindirdiğini”söyledi.^{[05.08.2018 Sudan Tribune]}

İkincisi: Güney Sudan bu ülkenin bir parçasıydı. Sudan hükümeti tarafından uygulanan Amerikan iradesiyle ülkeden ayrıldı. Bazılarının iddia ettiği gibi Güney Sudan barış ya da savaşı sona erdirmek için ayrılmış değil. Eski Dışişleri Bakanı İbrahim Gandur, Rusya Dışişleri Bakanının açıklamasına cevaben 13 Nisan 2017 tarihinde yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Güney Sudan’ın bağımsızlığı bizim de kabul ettiğimiz bir komplodur. Şimdi olanlar ise bu komplonun sonuçlarıdır. Günahı da sorumlulara aittir.”Devlet Başkanı Beşir de 25 Kasım 2017 tarihinde Sputnik’e verdiği demeçte “Sudan üzerindeki Amerikan baskısı ve komplosu oldukça büyüktür... ABD baskısı altında, Güney Sudan ayrıldı... Şuan ki bilgilerimize göre Amerika, Sudan’ı beşe bölmek için çalışıyor...”dedi. Böylece Beşir, Güneyin ayrılığının tüm taraflar arasında güvenlik ve barışı sağlamak için hükümetin siyasi iradesiyle gerçekleşmediği kabul etmiştir.

Üçüncüsü: Petrol akışını yeniden sağlayacağı ve dolayısıyla ekonomiyi güçlendireceği gerekçesiyle Güney Sudan anlaşmasının yararlı olduğunu düşünenlere Sudan’ın aslında zengin bir ülke olduğunu hatırlatırız. Güçlü ekonomi, sağlam bir politik fikre, zenginlikleri gözeten ve serveti tekrar ülke halkına iade eden bir yönetim sistemine muhtaçtır. Şimdiye kadar üretilen petrol paraları nerede? Altın, Arap zamkı, tarım, hayvan ve mineral... Paraları nerede? O halde sorun, rejim ve yöneticilerin yolsuzluğudur.

Sonuçta Hizb-ut Tahrir / Sudan Vilayeti olarak biz, temiz Sudan halkına diyoruz ki Raşidi sistemin politik iradesi ancak savaşları durduracak ve ekonomik refahı gerçekleştirecektir. Raşidi Hilafet, otoriteyi ümmete iade edecek ve Şeriatı yeniden uygulayacak, insanların işlerini adaletle güdecektir... Bunu ancak Hizb-ut Tahrir’in uğrunda çalıştığı, dünyanın dört bir tarafına iyiliği yaymak için kurmaya davet ettiği Nübüvvet metodu üzere ikinci Raşidi Hilafet Devleti yapabilir.

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاء وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ“O gün Allah’ın zafer vermesiyle müminler sevinecektir. Allah, dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir.” ^{[Rum 4-6]}

İbrâhîm Usmân [Ebu Halîl]