3 Haziran 2019 Pazartesi günü Hizb-ut Tahrir’in İslam ümmetinin Ramazan Bayramı’nı kutlayan pankartın indirilmesini reddetmeleri üzere Hizb-ut Tahrir üyesi Bedreddin El Safsafi ve Muiz El Falih Kayravan ili Bou Hadjila merkeze bağlı iki güvenlik görevlisi tarafından gözaltına alındı. Bu iki güvenlik görevlisi, pankartın asılmasıyla ilgili olarak belediye yetkililerinden gerekli iznin alınmasına rağmen pankartı zorla indirdi!

Gözaltına alınan iki genç, polis karakoluna götürülmesinin ardından güvenlik görevlilerinin baskısına maruz kaldı. Hakarete uğradılar, darp edilmekle tehdit edildiler. Güvenlik görevlileri, mübarek Ramazan ayında Allah’a küfredip, İslami ritüellere açıkça meydan okudular. İki genç hakkında tutanak tutuldu ve 7 Haziran 2019 Cuma günü Cumhuriyet Savcısına ifade vermek üzere serbest bırakıldılar.

İktidarın Hizb-ut Tahrir’in İslam’a dayalı siyasi faaliyetleri ve Müslümanlara karşı uyguladığı bu haksız yöntem, iktidarın zayıflığını, korkularını, İslami siyasi faaliyet karşısında halüsinasyona uğradığını gösterir. Müslümanların bayramını tebrik etmek bile gözaltı ve kovuşturmayı gerektiren bir suç haline gelmiştir!

Soruyoruz, güvenlik görevlileri, örneğin Fransa, İngiltere veya Amerika büyükelçilerinin pankartını indirmeye cesaret edebilirler mi? Hükümet ve güvenlik birimlerinin, Hizbin ve gençlerinin Nübüvvet metodu üzere ikinci Raşidi Hilafeti kurma çalışmasından vazgeçmeyeceklerini henüz anlamamış olmaları gerçekten çok şaşırtıcı. Baskılar ve siyasi gözaltılar gençleri sindiremez. Çünkü Hilafet, Rabbimizin bir farzı ve Peygamberimizin bir müjdesidir.

Bu vesileyle, güvenlik güçlerine diyoruz ki yarın âlemlerinin Rabbinin huzuruna çıktığınızda iktidarın size hiçbir faydası olmayacaktır. Dinin ve ümmetin yanında yer almanızın faydası olacaktır. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً * يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَاناً خَلِيلاً * لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولاً “O gün, zalim kimse ellerini ısırıp: “Keşke Peygamberle beraber bir yol tutsaydım, vay başıma gelene; keşke falancayı dost edinmeseydim. And olsun ki beni, bana gelen Kuran’dan o saptırdı. Şeytan insanı yalnız ve yardımcısız bırakıyor” der.”^{[Furkan 27-29]}