10 Aralık 2024 tarihli Es-Sevra gazetesine göre, Sana’da Tarım, Balıkçılık ve Su Kaynakları Bakanlığı, 9 Aralık 2024 Pazartesi günü “Kur’anî Yöntem ve Yemen Çevresinin Gereklilikleri Çerçevesinde Hayvancılığı Geliştirmek İçin Bilimsel Temellerin, Kuralların, Şartların, Standartların ve Kriterlerin Belirlenmesi” başlıklı bir çalıştay gerçekleştirdi. Çalıştaya, Tarım, Balıkçılık ve Su Kaynakları Bakanı Dr. Rıdvan Er-Rubai de katıldı.

Tarım Bakanlığı’nın sloganlarını, planlarını ve programlarını inceleyen biri şoke olacaktır. Bakanlık, hayvancılığın Kur’anî yöntemlerle geliştirilmesi için bilimsel temellerin oluşturulmasını savunurken, kendisi bu yöntemleri uygulamıyor. Bakanlığın, üzerinde çalışılmış ve uygulanmayı bekleyen planları ve programları bulunmuyor. Tarım Bakanlığı, gıda ve tarım örgütü FAO’nun etkisi altında faaliyet göstermekte olup, yöneticileri de bu doğrultuda hareket ediyorlar. Öne sürülen planlar ve programlar, çalışma atölyesinde belirtilen sloganların gölgesinde uygulanacak gibi görünmüyor.

Bu çalıştay başlığı altında tartışmalar devam ederken, Tarım Bakanlığı aynı anda Yemen’in çeşitli bölgelerinde genetiği değiştirilmiş (GDO) buğday ekimini genişletmeye devam ediyor. Bu tohumlar, Yemen dışından ithal edilip Dünya Bankası desteğiyle temin ediliyor. Bu durum, ülkenin buğday üretiminde dışa bağımlılığını artırıyor. Üstelik, GDO’lu tohumlar çevreye ve insan sağlığına zararlı etkileriyle biliniyor. Tohumların “geliştirilmiş tohumlar” adı altında pazarlanması ise bu gerçeği değiştirmiyor.

Bakanlık, çiftçiye faydası dokunmayan, hatta zarar veren kooperatifleri işletmeye devam ediyor. Bu kooperatiflerden doğru düzgün bir kazanç sağlanmadığı gibi, çiftçiler de yıllardır bu işin cefasını çekiyor. Son zamanlarda, Bakanlık, Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü’nün (FAO) yurt dışından getirdiği ve “sözleşmeli tarım” adı verilen yeni bir programı uygulamaya koydu. Ancak bu sözleşmeli tarım, İslam hukukuna birden fazla açıdan aykırıdır. Birincisi: Bu sözleşme, üç taraf arasında yapılan bir sözleşmedir. Bir taraf emek ortaya koyuyor, ikinci taraf birinci tarafın mahsullerini satın alıyor, üçüncü taraf ise faizli krediler sağlıyor. İkincisi: Sözleşmeli tarım, henüz ekilmemiş olan tarımsal ürünlerini iş dünyasına satarak, sahip olmadığı bir şeyi satmak anlamına gelir. Üçüncüsü: Çiftçilere kısa vadeli krediler sunan bankalar, bu sözleşmenin önemli bir parçası haline gelmektedir.

Tarım Bakanlığı neden genetiği değiştirilmiş tohumlara bağımlı olmayan, kolayca yetiştirilebilen mısır çeşitlerinin (beyaz, sarı, kırmızı ve Roma) ekimini yapmaktan kaçınıyor? Tarım Bakanlığı, neden hayvancılık sektörüne hiçbir somut fayda sağlamayan, sadece boş sloganlardan ibaret bir çalıştay düzenliyor? Bakan Ribai, hem kara hem denizi, hem tatlı hem tuzlu suyu yönetme yetkisine sahip, ancak pratik çözümler sunan planlar geliştirmekte güçlük çekiyor ve hâlâ teorilerle oyalanıyor.

Bakan Ribai’nin, 30 Eylül 2024 tarihinde aynı başlık altında düzenlenen “Kur’an Metodolojisine Dayalı Olarak Hayvancılığın Geliştirilmesine Yönelik Genel Politikaların Bilimsel Temellerini, Kurallarını, Şartlarını, Standartlarını ve Düzenlemelerini Belirleme” konulu benzer bir çalıştaya katıldığını belirtmekte fayda var. Neredeyse her gün karşımıza çıkan bu tür haberlerde, özellikle “Kur’anî” kelimesine sıkça yer verilmekte. Ancak Kurani kelimesi, Kur’an’ın ve Rabbani metodolojinin ruhuna tamamen aykırıdır. Zira ülkemizdeki yönetim sistemi, özünde laik bir sistemdir.

Tarım Bakanlığı, önceki ve mevcut diğer bakanlıklar gibi, Yemen’de başarılı bir tarım politikası geliştirme ve bunu yönlendirme konusunda yetersiz kalmaktadır. Bakanlık, insanların ihtiyaçlarını karşılayabilecek yeni pazarlar oluşturma veya mevcut pazarları düzenleme ve genişletme görevlerini yerine getirmekten acizdir. Gerçek şu ki, ortada ne bir Kur’ân metodolojisi var ne de başka bir şey!

Hizb-ut Tahrir, insanların menfaatlerini gözeten ve Yemen’de fesat çıkaran FAO ve benzeri örgütleri def edecek olan, Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet Devleti için kapsamlı bir vizyona sahiptir.