Hangi Hal İle Geldin Ey Bayram! Eskisi Gibi (Hüzünle) mi Yoksa
(Sevinç Adına) Yeni Bir Şeyle mi?

Başta genel olarak İslam beldelerinde ve özel olarak da yaralı Gazze’de akan kan gölü olmak üzere İslam ümmetinin bugünkü halleri, her yıl yenilenen şiir dizelerini bile iki kat acılara boğmaktadır; zira bu dizeler, şaşkınlıktan yorulmuş, perişanlıktan etkilenmiş ve kesinliği kaybolmuş kalplere dokunuyor; zira bu kokuşmuş sefil gerçekliğin, insanların başına musallat olan ajan rejimler nedeniyle mazlum halkının başına gelen acı ve yıkımdan başka bir faydası olmamıştır.

Bu yılımızda geri döndüğü şartlar altında bayram sorusu, sevindirici yeni bir şey taşımıyor; zira İslam ümmeti, şerefinin ve devletinin gerilemesinden ve Hilafet güneşinin batmasından sonra vahşiler için kolay bir av haline geldiği için bir bayram sevinci tadamamıştır.

Ben de diyorum ki; şayet Mütenebbi bile şiddet, yaygara ve yaratıcılıkla geçen boş günlerinde bir Kâfur’un acısını çekiyorsa, peki her zaman kendini feda etmeye adayan bir ümmetin geleceğiyle oynayan birçok Kâfur’ların acısını çeken ve açgözlülere maruz kalan bu ümmetin durumu nasıl olacak?!

Bugün ümmetimizin geleceğine karşı hazırlanan komplolar, ümmetin merkezine yayılmış uluslararası koruma ve uluslararası yasalarla övünen Batılı güçler tarafından güçlendirilmektedir.

Mütenebbi’ye diyorum ki: Bir gün olsun onları inkar etmeyen izzet ve onurun topraklarına kumları ve seraplarını atan eller hangisidir; oysa tarih, alemlere ışık tutan parlak sayfalarının beyazlığıyla ışıl ışıldır.

Ey bayram: Artık vicdanlarımızda kardeşlik ve sempati duyguları uyandı ve bakışlarımızı savaşın zorlu şartlarından geride kalanlara çekti; zira onlar, yerlerde uyuyorlar ve korkunç küresel vicdanın gözü ve kulağı önünde açıktaki çadırlarında Yahudilerin lavlarını örtünüyorlar. Çünkü onlar, ne lezzetli yemeklere ne de çocuklarının gönüllerini neşelendirecek yeni kıyafetlere hazırlıklı değillerdir.

Devletimiz, gururumuz ve onurumuzun kaybolduğu gibi bayram sevinci ruhlarımızda ızdıraplara, kalplerimizde yaralara dönüşerek duygularımızı ve üzüntülerimizi harekete geçirdi ve bizlere büyük musibetimizi hatırlattı; zira bunların kaybolmasıyla birlikte ümmet de kayboldu, akdi ihlal edildi ve varlığı parçalandı.

Sudan’dan, Yemen’den, Suriye’den veya işgal altında ve mazlum olan diğer ülkelerden daha az acı çekmeyen bu yaralı Gazze, alçaklığın ve ihanetin kurbanı oldu.

Ancak kalpleri dolduran üzüntüye rağmen Allah Subhanehu ve Teala’nın vaadinin gerçekleştiği gün tüm yaralara rağmen bayram, büyük bir sevincin kapısı olarak kalmaya devam edecektir; böylece ümmetimizin sevinci geri gelecek, sömürgecinin bekçilerinden kurtulacak, yeni elbisesini giyecek ve çalınan tahtını geri alacaktır.

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ “Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden önce geçenleri egemen kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka egemen kılacağına, onlar için hoşnut ve razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları korkularının ardından kendilerini mutlaka emniyete kavuşturacağına dair vaatte bulunmuştur. Onlar bana kulluk eder ve bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.” [Nur 55]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Munis Hamid – Irak