تفکر، تدبر او تذکر؛ د اسلامي امت د ورک شوي حکمت يوه برخه
- خپور شوی په تثقیفي
یوه ورځ یوه عرب خپل اوښ ورک کړی و. د عربو جزیرې په ګرمه دښته او صحرا کې یې سرګردانه یوې بلې خوا ته منډې وهلې او خپل اوښ يې لټاوه. یوه لاروي ترې وپوښتل: په څه پسې سرګردانه یې؟ ده وویل: اوښ مې ورک کړی. لاروي وپوښتل: اوښ دې…
د مطلب ادامه...