دا سمه ده چې په افغانستان کې د جګړې اوسنۍ تګلاره له اسلام سره اړخ نه لګوي او په جګړه کې ښکېلې خواوې افغان مسلمانان دي، نو له همدې امله بايد روانه جګړه و درول شي. مګر بنسټيزه پوښتنه دا ده چې آیا د سولې اوسنۍ پروسه په افغانستان کې د جګړې درولو په معنی ده او که په کومه بله معنی!؟ سره له دې چې علما د اسلامي ټولنې هغه برخه ده چې له منبرونو څخه يې انسانانو ته د الهي لارښوونکو انبياوو ميراث (د وحی پیغام) خورېږي او د دوی په اصلاح سره ټولنه اصلاح او د دوی په فساد سره ټولنه فاسدیږي. نو:

علما باید د سولې په اړه له تبليغ کولو مخکې په افغانستان کې پر روان ترور او وحشت فکر وکړي او له سياسي پلوه د هغه رېښې او عوامل بشپړ و پېژني. وروسته له هغې د اسلام پر بنسټ دغې جګړې ته اسلامي حللاره استنباط کړي او بيا له ټول ولس څخه د هغې حللارې د تطبیق او ملاتړ غوښتنه وکړي. هغه مهال به مسلمان علما د خپل مسلمان ولس په ملاتړ د روان ترور او وحشت جرړې له بېخه وباسي او جګړه به زموږ په خاورو کې په ټپه ودرېږي او د ترورېست او وحشي دښمن خاورو ته به ولېږدول شي.

تاسو ټول د دې شاهدان ياست چې افغانستان او سيمې ته د امريکا له راتګ مخکې ولې دلته ترهګري نه وه!؟ ولې ځانمرګي بريدونه نه کېدل!؟ که څه هم کورنۍ جګړې مو تجربه کړې، مګر د وحشت دغه ډول د امريکا له يرغل او له هغې سره د ستراتيژيک او امنيتي تړون له لاسليکېدو وروسته تجربه کوو. ولې مو له انګریزانو او شورويانو سره د جګړو پر مهال په جوماتونو کې دا ډول ترهګريز بريدونه نه کېدل!؟ ولې مو هغه مهال ماشومان، خويندې او ميندې په سپيو نه داړل کېدې!؟ ولې او ولې او ولې!؟

دا ټولې پوښتنې داسې ځوابونه لري چې د اوسني دښمن د مکر او سياست په پېژندلو کې راسره ژوره مرسته کولای شي. مګر ولې تر هر چا د مخه علما دغو او دې ته ورته پوښتنو ته سوچه ځواب نه وايي او په اړه يې اسلامي حللاره نه بيانوي!؟ ځکه اوسنی دښمن، د وخت دجال له ځان سره دنيوي جنت او دوزخ دواړه لري. که اسلامي حللاره بيان کړي او خلک ور ته راوبولي، نو خامخا د دجال د دنيوي جنت او د هغه له نعماتو څخه محرومېږي او د هغه له دوزخ سره مخ کېږي.

که د سولې او جګړې قضيه له افغانستان څخه اخوا د اسلامي امت په سطحه مطالعه کړو، بايد و پوښتو چې د فلسطين او اسرائيلو کړکېچ چا رامنځته کړ!؟ د ايران او سعودي ترمنځ په یمن، سوريه، عراق او بحرين کې روان ناورین ته چا لمن وهلې!؟ د افغانستان او پاکستان تر منځ د نفاق، کرکې او دښمنۍ اورونه چا بل کړي!؟ او ... د دغو ټولو ناورينونو او جګړو تر شا د اسلامي امت انحطاط، پر هغوی باندې د خاينو، لاسپوڅو چارواکو او غير اسلامي ملي نظامونو حاکمیت، د هغوی د ګڼو علماوو نه ويښوونکی رول او د امت د ستونزو لپاره د اسلامي حللارو نه پېژندل او د هغو نه پلي کول دي.

افغانستان هم د دغو قضيو په څېر د اسلامي امت يو بل ناورين دی، چې ولس يې د امريکا او ناټو د استعماري ګټو قرباني شوی دی. ځکه امريکا او ناټو دلته زموږ د سوکالۍ لپاره نه دي راغلې، بلکې د خپلو استعماري ګټو لپاره يې افغانستان اشغال کړی دی او له افغانستان څخه په سيمه کې د خپلې جنګي پروژې په توګه کار اخلي. دلته اوسمهال د امريکا لپاره تر سولې جګړه ډېره اړينه ده. نو له همدې امله پر جګړه ييزو فعاليتونو تمرکز کوي، سياسي او پوځي مشران يې هره ورځ د سختو جګړو وړاندوېنې کوي، افغانستان ته نوي تازه دمه پوځيان را استوي، پر طالبانو خپلو بمباريو ته زور ورکوي، ترڅو د پوځي فشار له لارې هغوی د سولې خبرو اترو ته حاضر کړي. امريکا د دغه جګړه ييزې ستراتيژۍ له لارې غواړي په افغانستان او سيمه کې خپل شتون ته مناسبه توجيه ومومي او له بل پلوه د ځینو غير سياسي اسلامي ډلو د اعمالو پر مټ د چين او روسيې نفوذ، سيمه ييزې پروژې او هيجموني له ستونزو سره مخ کړي. ترڅو د چينايي او روسي استعمار پرځای د سيمې له شتمنو خاورو څخه امريکايي او غربي استعمار ګټه پورته کړي.

په داسې جګړه ييزو شرایطو کې له علماوو څخه يوازې د وسيلې په توګه کار اخیستل کيږي، ترڅو د امريکا د تروريستي پروژو په توجيه او انتقال کې له هغوی څخه د عامه افکارو د اغواګرو په توګه کار واخلي. ځکه ولې له دومره ډېرو کلونو سختو جګړو وروسته اوس امريکا او د هغې ګوډاګي دولت له طالبانو سره د سولې د خبرو اترو پروسه دومره ګړندۍ او خبر جوړوونکې کړې ده!؟ ولې دغه پروسه د طالبانو ترڅنګ د داعش په شمول، د دوی په وينا له شلو نورو تروريستي ډلو سره هم نه اعلانيږي!؟ دلته بايد ستاسو دماغ جرينګ وکړي او ووايي چې امريکا د سولې له اوسنۍ پروسې څخه د جګړې د پای ته رسولو په موخه ګټه نه اخلي، بلکې د حکمتيار د اسلامي حزب په څېر د طالبانو د تسليمۍ او سېکولر کولو په هڅه کې ده. ترڅو د وخت په تېرېدو سره د افغانستان لپاره امريکايي حللارې ته غاړه کېږدي. نو که هغوی تسليم او ډيموکرات شول، د افغانستان اساسي قانون يې ومانه او د تېرو ۱۷ کلونو لاسته راوړنې يې وزغملې، نو کولای شي د يوه فعال ملي سياسي حزب په توګه د افغانستان په سياسي پروسه کې برخه واخلي، مګر د داعش او شلو نورو «ترهګرو» ډلو جګړه به بيا هم په افغانستان او سيمه کې دوام مومي، ترڅو د اسلام او مسلمانانو پر وړاندې د تروريزم تر نامه لاندې د امريکا او ناټو روانې جګړې ته مشروعيت ورکړي. نو د امريکايي سولې پروسې ته کولای شو د لېبرالې سولې نوم هم وکاروو، چې اصلاً د جګړې د ختمېدو معنی نه لري، بلکې په امت کې د يوې مسلمانې وسله والې ډلې د تسليمېدو او سېکولر کولو په معنی ده.

مګر که راشو د اسلامي امت اوسنی حالت له ملي کچې لوړ د امت په کچه وڅېړو، مومو چې کفارو اسلامي امت د ملي پولو، ملي ګټو، ملي بيرغونو، ملي افتخاراتو او ... په واسطه يو له بله بېل کړی، آن یو له بل سره يې دښمن کړی، چې شته واقعيت بشپړ د اسلامي عقيدې له غوښتنې سره توپير لري او دا هرڅه يې د اوسنيو لاسپوڅو چارواکو او درباري علماوو په لاس ترسره کړي او په امت کې يې شته انحطاط لا ډېر ژور او بنسټيز کړی دی. دا ځکه چې اسلامي امت اوسمهال د خپلې عقيدې پر بنسټ سياسي دولت نه لري، ترڅو د امت ټول ولسونه پکې راټول او پر دوی باندې يوازې اسلام تطبيق کړي او د هغوی د مقدساتو، وينو، شتمنيو او خاورو دفاع او ساتنه وکړي. حال دا چې اسلامي امت تر لسو پېړيو زيات د دنيا زبر ځواک و، امريکا به خلافت دولت ته جزيه ورکوله، فرانسې به د هغه عدالت ته پناه وړله او ... ځکه چې اسلامي امت د واحد الله بندګي کوي، د خاتم پیغمبر حضرت محمد صلی الله علیه وسلم پیروان دي، قرآن د هغوی د ژوند نظام جوړوي او په شپه او ورځ کې پنځه ځله واحدې قبلې ته د عبادت پر مهال مخ کوي، هر کال د نړۍ له ګوټ ګوټ څخه د عرفات پر غره ستره کلنۍ سياسي-اسلامي غونډه ترسره کوي. نو دا ډول امت ته واحد سياسي نظام د هر وخت تر ټولو ستره، مهمه او جدي اړتيا ده. ځکه دغه سپېڅلي او غوره امت ته يوازې په فقهي او اجتهادي مسايلو کې د اختلاف اجازه شته او له عقيدوي، سياسي او جغرافيوي پلوه هېڅکله يو له بل سره اختلاف او تفرقه نه شي کولای. ځکه دغه اختلاف حرام او د دوی د واک او ځواک د تجزيې او ضعف سبب کيږي.

نو راځئ تر هرچا دمخه تاسو علما په دې سره يو غږ شئ، چې له ترهګرۍ سره د امريکا او غرب نړيواله جګړه، له اسلامي امت سره جګړه وګڼئ. ځکه بوش په صراحت سره هغه صليبي وبلله. دا موږ يو چې د هغوی د تبليغاتو ښکار شوي يو او ګومان کوو چې ترهګري د اسلام او مسلمانانو زېږنده ده. حال دا چې ترهګري د پانګوالي ايډيولوژۍ د ډيموکراتيکو دولتونو د بهرني سياست (استعمار) هغه اسلوب دی، چې له امله يې غواړي په اسلامي امت کې د پياوړيتوب او قدرت عناصر له منځه يوسي او امت تر شته وضعيت لا ډېر په ډول-ډول ناورينونو اخته کړي. ترڅو په راتلونکي کې اصلاً د دې جوګه نه شي چې داسې يو اسلامي دولت رامنځته کړي، چې يو ځل بيا کفار په خپلو خاورو کې کلابند او سيمې يې يو په بل پسې فتحه کړي. هغوی د کمونېزم له ماتې وروسته اسلام او اسلامي امت علناً خپل ستراتيژيک دښمنان اعلان کړل، نو پر تاسو څه شوي چې هغوی هم د قرآن او نبوي سنتو په رڼا کې خپل بنسټيز دښمنان اعلان کړئ، د هغوی له هر ډول فرهنګي، سياسي، اقتصادي او نظامي پروسو سره پرېکون وکړئ او پر ځای يې د اسلامي شريعت پر حللارو منګولې ولګوئ!؟

هغوی چې مسلمانان لومړۍ په ديني افراطيت او ترهګرۍ تورنوي او بيا تاسو ته پروژې درکوي چې هغه وغندۍ، دلته او هلته کنفرانس جوړ کړئ، دا ټول د هغې جګړې بنسټيزه برخه ده، چې له ۲۰۰۱م کال وروسته یې پيل کړې. دا هغوی او د هغوی امنيتي کمپنۍ او استخبارات دي، چې په امت کې ستر ترهګريز فعاليتونه ترسره کوي. زه دا نه ردوم چې کله ناکله به له ځينو غير سياسي او ناپوه مسلمانانو او يو شمېر اسلامي ډلو څخه د هغوی د تروريستي وسايلو په توګه کار نه اخیستل کيږي، بلکې دغه ډول اسلامي ډلې او منحط مسلمانان هم د کفارو او يا د هغوی د لاسپوڅو حکومتونو د استخباراتو او درباري علماوو له خوا اغوا کيږي او د خپلو نظامي او سياسي فعالیتونو له لارې په امت کې د امريکا او غرب د روانې جګړې لپاره د مشروعيت شواهد او ثبوتونه جوړوي. راځئ قرآن پرانېزو او د رسول الله صلی الله علیه وسلم د سنتو په رڼا کې د شرعي اجتهاد له مخې د اسلامي نظام د تاسيس لپاره مټې بډ وهو او د کفارو له هر ډول ناروا پروسو سره مقاطعه وکړو او پر وړاندې يې امت هم اسلامي حللارو ته راوبولو، د هغوی د قدرت خاوندان د تفاهم له لارې د کفارو په ناوړه موخو او اسلامي حللارو قانع کړو او په ترڅ کې يې جذري بدلون ته لاره هواره کړو. دا هغه فکري او سياسي کړنې دي چې په ټولنه کې د بدلون په موخه د رسول الله صلی الله علیه وسلم سيرت، سنت او د قرآن سياسي نزول يې د تغيير لپاره د يوازنۍ نمونې په توګه وړاندې کوي. له همدې امله امام مالک رحمه الله فرمايلي؛ چې د امت آخر په هغه څه اصلاح کيږي، چې اول یې ورباندې اصلاح شوی و.

﴿إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِينَ﴾

 [الأنبياء: ١٠٦]

له شک پرته په دې کې د عبادت کوونکي قوم لپاره روښانه ابلاغ دی!

سیف الله مستنیر

د حزب التحریر – ولایه افغانستان د مطبوعاتي دفتر رییس

د ۲۰۱۷م د اپرېل پر ۲۷ مه د پاکستان مسلم ليګ-نواز حکومت د ۲۰۱۸-۲۰۱۹ لپاره کلنۍ مالي بودیجه وړاندې کړه. د بودیجې او اقتصاد په برخه کې د پاکستان د واکمنې ډلې مبدیې تنګلاسي څرګنده شوه. له يوه لوري حکومت د رايو خپلولو په موخه د ځينو مالياتو کمولو په تړاو څرګندونې کوي، په داسې حال کې چې پر تېلو او ګازو بیا غیر مستقيمه ماليه لګوي، چې په دې سره به د ټرانسفورت او برېښنا بيه لوړه شي. له بل لوري له يوه مبديي بديل پرته اپوزيسون اړ شو، هغه غیر انتصابي د ماليې وزير چې پوره يوکال يې بودجه وړاندې کوله له دندې لرې کړي. په داسې حال کې چې د حکومت يوازې يوه مياشت وخت پاتې و. حکومت او اپوزيسون دواړه نه شي کولای د پاکستان اقتصادي کړکېچ پای ته ورسوي، ځکه دوی دواړه پانګوال نظام ته ژمن دي.

نننی پانګوال نظام د ناخالص فدرالي عوايدو يوه ستره برخه (۲۸.۶٪) د پورونو د ورکړې په چوپړ کې کاروي، چې په دې سره د پاکستان اقتصاد د ښکېلاکي مالي بنسټونو له لوري زبېښل کېږي. همدا رنګه د پاکستان اقتصاد د پانګوال نظام په اډانه کې د ځينو شرطونو په منلو اړ شوی دی، ان له ښکېلاکي ځواکونو سره د سيالۍ جوګه هم نه شي کېدای. پاکستانۍ کالداره د ډالر تابع ده او دا چاره کورني توليدونکي هڅوي چې د صادراتو په برخه کې بهرني اسعار لاسته راوړي، چې په دې سره کورنۍ سرچينې د بهرنيو بازارونو تابع کېږي. په پايله کې کورنۍ غوښتنې په زياتېدونکې توګه په لوړه بيه پر بهرني وارداتو متکي کېږي. د پانګوال نظام تر سیورې لاندې د خصوصي کولو په پلمه حکومت ستر صنعتونه او فابريکې شخصي کمپنيو ته سپاري د بېلګې په توګه: ستر ساختماني شرکتونه، دروند صنعت، برېښنا او کانونه. نو دولتي خزانه د پراخو عوایدو له راتګ څخه بې برخې کېږي او دا د دې لامل ګرځي چې د خلکو چارې په سمه توګه سمبالې نه شي. سره له دې ځينې ښکېلاکي کمپنۍ د پاکستان د کليدي سرچينو او شتمنيو څښتنانې دي، چې دا په خپل ذات کې يو خطر دی. همدا راز د اوسني نظام فدرالي حالت د پاکستان اقتصادي ستونزې نورې هم زياتي کړې دي. د برتانوي ښکېلاک يو ميراث دا دی، چې پلازمېنې دې شمتني وي او نورې سیمې د نېستمنې وي. ولايتي بودیجه په دوامدره توګه په ولايتونو کې د سياسي ګوندونو او په پلازمېنه کې د حاکم ګوند ترمنځ د شخړې اصلي لامل دی. د جنوبي پنجاب د مسلمانانو د ژوند معيار د شمالي پنجاب مسلمانانو  په پرتله، چې د مسلم ليګ نواز ګوند اصلي ټاټوبی دی،  په ټيټه کچه دي. د سند مسلمانان له پاکو اوبو، حفظ الصحې او د برېښنا له نعمتونو څخه بې برخې دي. د بلوچستان او خيبر پښتونخوا مسلمانان له باکيفيته زده کړو، روغتيایې او کاري فرصتونو بې برخې دي، که څه هم دې ته په پام سره ولايتي پلازمېنې نسبتاً په ښه حالت کې دي.

اې د پاکستان مسلمانانو!

له ياد نظام څخه تمه مه کوئ او نه هم ياد نظام د خلکو د ژوند د ښه والي لپاره کومه اقتصادي تګلاره لري. دا د انسان په لاس جوړ شوی نظام دی، چې ښکېلاکګرو ته اجازه ورکوي، تر څو زموږ واقعي انرژي او پوتانشيل له منځه يوسي. د دې په بدل کې موږ بايد خپل دين ته ور وګرځو، تر څو مو بریا ډاډمنه او د الله سبحانه و تعالی رضایت مو په برخه شي. دا د اسلام سپېڅلی دين دی، چې ځانګړې اقتصادي تګلارې لري، پر مټ يې دولت د ډېرو عوايدو خاوند کېدای شي، له دې پرته چې پر ټولنه اقتصادي بوج واچوي. اسلام شتمني په دریو شخصي، دولتي او عامه برخو وېشلې. د انرژۍ سرچينې، لکه: تېل، ګاز او برېښنا عامه شتمنۍ ګڼل کېږي. عامه شتمني نه خصوصي او نه هم ملي کېږي. نو د دولت تر کره څارنې لاندې به په يادو سترو عوايدو سره د خلکو چارې سمبالېږي. اسلام د شخصي کمپنیو مالي توان محدودوي، ترڅو د اقتصاد سترې برخې، لکه: لوی ترانسفورټ او ساختمانونه خپله مدیریت کړي. همدا ده چې دولت په طبيعي ډول په يادو سکتورونو کې د مشرۍ رول لوبوي او د دولتي خزانې لپاره پرېمانه عوايد تر لاسه کوي. اسلام امر کوي چې بانکنوټونه (پيسې) سره يا سپين زر وي، کوم چې خپله يو ذاتي ارزښت لري، نړيوالې سوداګرۍ ته ثبات ورکوي او کورنۍ بيې ثابتې ساتي. اسلام امر کوي چې د دولت تشکیل واحد او مرکزي وي او د ټولو سیمو واک له خلافت سره وي، چې د خپل والي او عامل پر مټ به واک پر ټولو سیمو چلوي. سرچينې به د امت شورا او ولايت شورا له مشورې وروسته ځانګړې کېږي، ترڅو د خلکو له غوښتنو سره سم مناسبه بودیجه ځانګړې شي. لکه څرنګه چې شورا يوازې مشورتي رول لري، نو ناندرۍ او سياسي مخالفتونه له منځه ځي او ټولې کړنې يوازې د خليفه حق ګرځي او بس.

اې د پاکستان مسلمانانو!

راشئ پانګوال ناکام نظام رد کړو، هغه نظام چې زموږ پر ستونزو او کړاوونو نورې ستونزې هم زياتوي. په ياد ولرئ، هر هغه څوک چې اوسني نظام ته تر ټاکنو وروسته لاره مومي، د ښکېلاکګرو له لورې ورته دنده سپارل کېږي، چې د پاکستان اقتصاد په ډوبېدونکې کښتۍ کې به نور سوري هم جوړ کړي او د خپلې حکومتولۍ په پير کې به زموږ د غوسې سبب شي.

راشئ ونه غولېږو او له حزب التحرير سره په اخلاص کار وکړو، ترڅو د نبوت پر منهج د خلافت د تاسيسولو له لارې خپل دين بيا ځلې ټینګ کړو. که اسلام ته ژور دید وشي، نو خلافت هغه نظام و چې له پېړيو راهيسې یې د مسلمانانو د ځمکو لپاره د اقتصادي څارنې ډېر پياوړی ريکارډ درلود. راشئ د انسان په لاس جوړ شويو قوانينو ته شا کړو او د الله سبحانه و تعالی د دین د بشپړ حاکمیت لپاره  هڅې وکړو. الله سبحانه و تعالی فرمایلي:

﴿أَلاَ يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾

[الملک:۱۴]

ژباړه: ايا هغه دې د هغو له زړونو خبر نه وي، چې پيدا کړي یې دي؟ په داسې حال کې چې هغه باریک لیدونکی(په پټو رازونو پوه) او باخبره دی.

حزب التحرير- ولايه پاکستان مطبوعاتي دفتر