یکشنبه, ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۴م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

د حزب التحریر، اسلام ته يې د دعوت، خلافت او منهج په اړه يې پوه شئ!

  • خپور شوی په سیاسي

د ۲۰۲۳م کال د مې په ۱۰مه بېلابېلو رسنیو راپورونه ورکړي چې د هند په دوو ښارونو؛ بهوپال او حیدراباد کې شاوخوا ۱۶ مسلمانان نیول شوي. په دغو راپورونو کې پر حزب التحریر تور پورې شوی او یو «ترهګر» سازمان یاد شوی چې د هند پر وړاندې د جګړې نیت لري. په راپورونو کې د ځینو «بهرنیو» استخباراتي ادارو په ګډون، بېلابېلې استخباراتي ادارې د «نامعلومو» سرچینو په توګه ماخذ نیول شوي. له نیول شوو کسانو سره د حزب التحریر له لوري چاپ شوي کتابونه د تورونو اساس بلل شوي. له هغه وخت راهیسې په انلاین ډول بېلابېل تورونه خپرېږي؛ ځینې یې دغه ۱۶ نیول شوي مسلمانان په تامیل ناډو ایالت کې د حزب التحریر د غړو له هغې قضیې سره تړي چې اوس روانه ده. ان ځینو مشهورو هندي رسنیو؛ لکه India Today او Economic Times هم هغه اصول تر پښو لاندې کړل چې پر خپلو وېبپاڼو یې دغه ډول راپورونه خپاره کړي. دوی پرته له دې چې د حزب التحریر په اړه لومړني حقیقتونه وګوري، ورکړل شوی «روایت» یې خپور کړ. دلته غواړو د خلافت او حزب التحریر لنډه پیژندنه وړاندې کړو. حزب التحریر یو سیاسي حزب دی چې رسول الله صلی علیه وسلم یې د خپل کار الګو ګرځولی او د هغه پر منهج په اسلامي نړۍ کې د خلافت د بیا تاسیسولو لپاره کار کوي.

خلافت: خلافت د حکومتولۍ نظام یا سیسټم کوم ناپېژانده سیسټم نه دی چې نړۍ یا د هند خلک ورسره اشنا نه وي. د حکومتولۍ دغه سیسټم څو پېړۍ پر هند واکمن و او د دغه سیسټم تر واکمنۍ لاندې هند خپله زرینه دوره پیل کړه. دغه اسلامي نظام د هند امنیت، خوندیتوب او سوکالي ډاډمنه کړه؛ دغه وخت هند د نړۍ د خوراکي توکو ټوکرۍ بلل کېده. هند د نړۍ د ټول تولید ۲۵ سلنه برخه تولیدوله. خلافت په اسلام کې د حکومتولۍ نظام دی چې اساس یې پخپله رسول الله صلی الله علیه وسلم په مدینه منوره کې کېښود. رسول الله صلی علیه وسلم د دغه دولت مشري کړې او تر ده وروسته یې دوام موندلی. په دغه سیسټم کې خلیفه د ټولو هغو سیمو د مشرۍ لپاره ټاکل شوی کس دی، چې د خلافت قلمرو ګڼل کېږي؛ په دغه قلمرو کې هم مسلمانان شاملېږي او هم ذمي. خلیفه دا واک لري چې (کله په واک کې وي) خپل وزیران، قاضیان او همدارنګه د بېلابېلو اداري څانګو یا ریاستونو مشران وټاکي او دوی په یادو چارو کې د خلیفه استازیتوب کوي. خلیفه د سلا مشورې لپاره یو مجلس ټاکلی شي چې د شورا (دامت مجلس) ورته وايي. په اسلامي نظام کې پر مسلمانانو د شریعت د پلي کولو عمومي مسولیت په ټولیز ډول د مسلمانانو له لوري د مسلمانانو خلیفه ته د بیعت له لارې ورکول کیږي. خلیفه مکلف دی چې شریعت (له قانون او حدیث څخه اخیستل شوی قانون) پلی کړي. شرعي احکام شخصي او عامه چارې تنظیموي. عامه چارې د حکومتولۍ، اقتصاد، ټولنې او نړیوالو اړیکو مسلې تنظیموي. د شخصي چارو په تړاو؛ په دين او عبادت کې هيڅ جبر نشته او هغه شخصي چارې چې په حکومتولۍ، اقتصاد او  ټولنې پورې تړلې وي، له شرعي احکامو سره سمې تنظیمېږي.

د خلافت تاریخ: دا یو تاریخي ثابت شوی حقیقت دی چې د اسلامي نړۍ لپاره د حکومتولۍ د نظام په توګه خلافت د پیغمبر صلی علیه وسلم له وخت وروسته له مدینې څخه پیل او تر ۱۹۲۴ کال پورې یې دوام وکړ او په همدغه کال په ترکیه کې د مصطفی کمال لخوا رسماً له منځه یووړل شو. که په لنډه توګه ووایو؛ له لومړیو پنځو خلیفه ګانو وروسته چې د رسول الله صلی علیه وسلم اصحاب وو، خلافت په نننۍ سوریه کې د امویانو، له هغه وروسته په ننني عراق او ایران کې د عباسیانو او ورپسې په نننۍ ترکیه کې د عثمانیانو لاس ته ولوید. تر واحد خلیفه لاندې خلافت ته دوام ورکول د رسول الله صلی الله علیه وسلم په احادیثو کې په څرګند ډول ثابت دي او د دې کار نه ترسره کول د ټولو مسلمانانو د ګنهکاریدلو لامل کیږي. په تاریخ کې څو ځله د لنډ وخت لپاره د واحد خلیفه د شتون په اړه بحثونه راپورته شوي او د راتلونکو نسلونو له لوري حل شوي دي. کله چې د ۱۹مې پیړۍ د صنعتي انقلاب په پایله کې اروپايي دولتونو استعماري پرمختګ پیل کړ؛ په افریقا او اسیا کې د خلافت د قلمرو اړوندې ځینې سیمې د دغو اشغالګرو دولتونو له لوري اشغال شوې، خو په ټوله کې خلافت -چې هغه وخت یې مرکز په ترکیه کې و- مقاومت کاوه. په ۱۹۱۴ کال کې د لومړۍ نړیوالې جګړې پر مهال خلافت له جرمني سره یو ځای شو چې د برتانیې او فرانسې پر وړاندې جګړه وکړي. په جګړه کې تر ماتې وروسته په خلافت پورې تړلې سیمې په بېلابېلو اداري واحدونو وویشل شوې. دغه اداري واحدونه وروسته پر هغو ناکامو دولتونو بدل شول، چې نن ورځ په شمالي افریقا، منځني ختیځ او  اسیا کې د بېلابیلو لویو اسلامي هیوادونو په نوم پیژندل کیږي. که هند ته ځانګړې اشاره وکړو؛ له ۱۹۱۸ (له لومړۍ نړیوالې جګړې وروسته) تر ۱۹۲۴ پورې د خلافت د پایښت په اړه ډاډ کم و؛ د هند په ګډون د ټولې نړۍ د مسلمانانو لویه اندېښنه دا وه چې خلافت څنګه وپایي. دغه وخت په هند کې د خلافت غوښتنې مشهور غورځنګ پیل شو؛ د دغه غورځنګ په پیلوونکو کې د علي وروڼو (مولانا شوکت علي او محمد علي جوهر) پشان د مسلمانانو مشران وو چې ان نا مسلمانانو یې د خلافت غوښتنې د غږ ملاتړ کاوه. دا هغه وخت و چې مهاتما ګاندي د ۱۹۲۱ کال په جون کې په «ځوان هند» اونیزه کې لیکلي چې ان که په هند کې کوم مسلمان نه وي هم، باید د ټولو احتمالي ګواښونو پر وړاندې د خلافت دفاع وشي. د استعمار د بې عدالتیو په له منځه وړلو کې د خلافت د رول په اړه د هغه نظر خورا څرګند و. په تېرو ۱۴۰۰ کلونو کې د نړۍ په ګوټ ګوټ کې په ډېرو ژبو د خلافت او د هغه د شرعي احکامو په اړه پرېمانه کتابونه ليکل شوي چې په کتاب پلورنځیو او انټرنېټ کې د لاسرسي وړ دي. پر دې سربېره؛ لکه څنګه چې د الله سبحانه و تعالی قانون دی چې د حق او باطل ترمنځ مبارزه دوام لري؛ باطل لوری له پېړیو راهیسې خپلو ماشومانو ته درواغ تدریسوي او د انسانانو د ژوند په ښه کولو کې د اسلام د حکومتولۍ ستر رول له پامه غورځوي. له بلې خوا با انصافه خلک هم شته چې دا یې درک کړې چې ټول بشر د اسلام او مسلمانانو پوروړی دی؛ ځکه چې د بشر په ژوند کې یې مثبت بدلون راوړی.

حزب التحریر: حزب التحریر هغه سیاسي حزب دی چې په ۱۹۵۳ کال کې د جلیل القدر عالم، سیاسي مفکر او قاضي شیخ تقي الدین نبهاني له خوا جوړ شو. دغه حزب د پیغمبر صلی علیه وسلم د سیرت پر اساس په اسلامي هیوادونو کې د اسلام د حکومتولۍ د نظام (خلافت) د بیا تاسیس لپاره د عامه افکارو د رامنځته کولو لپاره کار کوي. په دغو هڅو او دعوت کې د معاصرو ستونزو د حل لپاره د اسلامي حل لارو وړاندې کول، سیاسي فعالیت او په پای کې په اسلامي هیوادونو کې د سیاسي بدلون د رامنځته کولو لپاره له وسلې پورته کولو پرته کار کول شامل دي. په هغو هېوادونو کې چې د مسلمانانو شمېر کم دی او لږکي ګڼل کېږي؛ حزب د دغو مسلمانانو ټولنه هڅوي چې له اسلام څخه دفاع او د خپل اسلامي هویت ساتنه وکړي. په فعالیت کې یې له شرعي اړخه د معاصرو اقتصادي، ټولنیزو او د حکومتولۍ د ستونزو لپاره د اسلامي حل لارو څېړل، د هغو واکمنانو د بې عدالتیو پر وړاندې د ټولنې د ټولو خلکو ويښول شامل دي، چې ډیری یې د استعماري دولتونو له ملاتړ څخه برخمن دي او نه پریږدي چې په اسلامي نړۍ کې د مسلمانانو د سیاسي احیا لپاره کار وشي. حزب په نړیواله کچه د خلکو راپورته کولو لپاره په خپله طریقه کې د خپل شرعي مکلفیت پر اساس له فکري وسیلو څخه کار اخلي. د سیاسي بدلون د رامنځته کولو لپاره د افرادو یا ډلو لخوا هر ډول تاوتریخوالی د خپل غوره کړي منهج خلاف بولي. حزب د شرعي اصولو پر بنسټ خپل اساسي قانون مسوده خپره کړې او راتلونکي خلافت ته یې د سپارښتنې په توګه تیار او د لاسرسي وړ کړی. که هېوادونه د حزب پر وېبپاڼو او خپروونکو بندیزونه ونه لګوي، افکار او نظرونه یې عمومي او ټولو ته ښکاره دي او د هغه څه تر شا بل مخالف نظر نه لري چې عمومي یې خپروي. حزب د خپلو غړو لپاره شرط دا اېښی چې له حزب سره به کار کوي. حزب التحریر نن ورځ د ځینو نا اسلامي هېوادونو په ګډون تر ۴۰ زیاتو هېوادونو کې فعالیت کوي او له تاسیس راهیسې یې له خپل منهج څخه  هېڅ ډول انحراف نه دی کړی.

اې خلکو! حزب التحریر هېڅکله خپلو خلکو ته درواغ نه وايي او موخه یې داده چې بشر د پانګوالۍ له غلامۍ او د خپلو اخلاقو له زوال (انحطاط) څخه د هغه اسلامي عدالت تر چتر لاندې وژغوري، چې هېڅکله پر خلکو ظلم نه کوي. دا کار د هغو پیغمبرانو او رسولانو په پیروۍ کوي چې مشري یې د کائناتو د سرور محمد صلی الله علیه وسلم پر غاړه ده او د خپل کار په بدل کې له خلکو د څه تمه نه لري. حزب التحریر د ظالمانو له بې عدالتۍ څخه نه وېرېږي او نه هم د ملامتونکو د ملامتۍ پروا ساتي. حزب التحریر پوهېږي چې غرب او د دوی غلامان هڅه کوي چې د هغه متمدن بدیل د لټون لپاره د خلکو مخه ونیسي چې نړۍ د حرص، ګډوډۍ او سیکولر نژاد پرستۍ له منګولو څخه ژغوري. نو دغه شیطاني قوت غواړي چې د اسلام او حزب التحریر – چې د اسلام حامل دی- حقیقت د خلکو له سترګو پټ کړي. دوی د اسلام او حزب د نوم بدولو کوښښ کوي چې د نړۍ مظلوم خلک له هغه خیر څخه بې برخي کړي چې د حزب التحریر په لاسونو کې دی. له شک پرته هغه څه چې حزب التحریر یې لري، د بشر لپاره لوی خیر او د اوسني نړیوال نظم لپاره هغه متمدن بدیل دی، چې خلک د انسانانو په لاس جوړو شوو نظامونو په پایله کې رامنځته شوو مصیبتونو څخه ژغوري.

[هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ]

ژباړه: «هغه، هغه ذات دی چې خپل رسول یې له هدایت (قران) او حق دین سره لېږلی دی، ترڅو هغه پر ټولو دینونو برلاسی کړي، که څه هم پر مشرکانو دا کار سخت تمامیږي.» [توبه:۳۳]

حزب التحریر – هند

۱۴۴۴هـ.ق، د ذولحجې ۵مه

۲۰۲۳م کال، جمعه، د جون ۲۳مه

د مطلب ادامه...

د رسول الله صلی الله علیه وسلم ځورول

(ژباړه)

له انس رضی الله عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«‏لَقَدْ أُخِفْتُ فِي اللَّهِ وَمَا يُخَافُ أَحَدٌ وَلَقَدْ أُوذِيتُ فِي اللَّهِ وَمَا ‏يُؤْذَى أَحَدٌ وَلَقَدْ أَتَتْ عَلَيَّ ثَلَاثُونَ مِنْ بَيْنِ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ وَمَا لِي‏ ‏وَلِبِلَالٍ‌‏طَعَامٌ يَأْكُلُهُ ‏ذُو كَبِدٍ ‏إِلَّا شَيْءٌ‏ ‏يُوَارِيهِ إِبْطُ ‌‏بِلَالٍ» (قَالَ‏ ‏أَبُو عِيسَى ‏هَذَا‏ ‏حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ)

ژباړه: د الله په لاره کې دومره ګواښل شوی یم، چې هېڅوک نه دي ګواښل شوي او دومره ځورول شوی یم، چې بل څوک نه دي ځورول شوي. دېرش شپې او ورځې مې داسې تېرې کړې، چې ما او بلال حتی دومره غذا نه درلوده، چې یو ژوندی موجود یې دې وخوري؛ پرته له هغه څه چې بلال پخپل څنګ کې پټ کړي وو.

د ترمذي په شرحه تحفة الأحوذي کې په کم بدلون سره راغلي دي:

د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره (لقد أخفت)، د إخافة د ریښې له مخې په دې معنا ده، چې په شکنجه او قتل سره وګواښل شوم. دغه خبره یې (و ما یخاف) يعنې هغسې چې زه وګواښل شوم، بل څوک نه دي ګواښل شوي. د (لقد اوذیتُ) عبارت له ایذاء مصدر څخه اخیستل شوی، یعنې په خبرو له ګواښلو وروسته په عملي ډول وځورول شوم. (فی الله) یعنې د الله د دین د اظهار او اعلاء کلمةالله په لاره کې. د رسول الله صلی الله علیه وسلم دا خبره (أحد) یعنې هېڅ انسان په دغه وخت کې او (لقد أتت) یعنې تېرې شوې.

طبیبی د رسول الله صلی الله علیه وسلم د دغې خبرې (ثلاثون من بین یوم و لیلة) په شرحه کې وایي: دا یو هراړخیز ټینګار دی؛ یعنې په بشپړه توګه پرله‌پسې دېرش شپې او ورځې. هدف دا دی چې بلال په دغه وخت کې له ما سره ملګری و او یوازې لږه غذا مو درلوده، چې بلال به پخپل څنګ کې پټوله. د مختلفو روایتونو له مجموعې څخه چې د «معیشة الرسول صلی الله علیه وسلم و اهله» تر باب لاندې د رسول الله صلی الله علیه وسلم د ژوند د سختیو او اسانیو په اړه راغلي دي، وړاندې یادونه شوې ده.

کله چې ام المؤمنین خدیجه بنت خویلد رضي الله عنها  ولیدل، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د اسلام د دعوت په لار کې ځورول کېږي، نو رسول الله صلی الله علیه وسلم ته یې د زړه‌سوي له مخې وویل: یو څه ارام او استراحت وکړه، اې د کاکا زویه!

رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: «لا راحة بعد الیوم؛ له نن ورځې وروسته استراحت نشته (اې خدیجې).»

د رسول الله صلی الله علیه وسلم د دعوت موضوع تر دې لویه وه، چې د هغې لپاره دې په ارامۍ او راحتۍ فکر وکړي. د دعوت لپاره کوښښ کول همدومره ستخي لري لکه د هغه د حمل کولو پرمهال چې سختي وي؛ یعنې که چېرې دعوتګر په دعوت کې د خپل مسوولیت په لټه کې شي او د خپل کار ارزښت درک کړي، نو دا به ورته معلومه شي چې د دعوت مخته وړل او په دې لاره کې هڅه کول له استراحت او ارام سره په ټکر کې دي.

اوس د دې وخت را رسېدلی دی، چې ټول مسلمان نران او ښځې باید دغه لوی هدف یعنې د راشده خلافت بیا ځلي تاسیس ته د رسېدو لپاره شپه او ورځ هڅې وکړي؛ هغه خلافت چې په نږدې راتلونکي کې یې د الله سبحانه و تعالی په مرسته ژمنه شوې ده! هو، دوی ستاسو او اسلام دښمنان دي؛ چې امت يې د ازبکستان په زندانونو کې پر مسلمانو ښځو له تېري نيولې په غزه کې د ماشومانو تر وژلو پورې له ډول ډول عذابونو او ربړونو سره مخ کړی دی.

هو؛ دوی ستاسو دښمنان دي چې زموږ د دین د له منځه وړلو لپاره شپه او ورځ هڅې کوي! دوی زموږ مسلمانانو په ژوند کې جاوسوسي کوي، موږ نیسي، وژني او ګمراه کوي؛ ناوړه حکام را باندې حاکموي، که څه هم له موږ څخه نه دي، چې زموږ په نامه دې خبرې وکړي او یا دې زموږ په خوښه حاکمیت وکړي! دوی زموږ غوښتنې تحریفوي او زموږ مشران څاري او نیسي یې! دوی دا هیله لري چې د خلافت اواز باید په نطفه کې ختم کړي! ایا موږ باید تر دوی وړاندې جدیت غوره نه کړو؟ ایا موږ باید تر دوی وړاندې همت ونه کړو؟ ایا هغه وخت نه دی را رسېدلی چې خپل ځان او خپلې کورنۍ ته د رسول الله صلی الله علیه وسلم هغه خبره ور یاده کړو، چې د وحې له نزول او د دغه دروند امانت له درک سره سم یې خپلې مېرمنې ته وویل: «له نن وروسته نور راحت نشته دی!» هو، موږ د ځان په قربانۍ کې تر دوی ډېر لومړیتوب لرو!

دوی د باطل او موږ د حق لښکر غړي یو! دوی د کفر، فسق او نفاق پیروان دي او موږ د تقوا، عزت او عفت څښتنان یو! دوی د دنیا بندګان دي او موږ د هغه خلافت سرتېري یو چې د الله په امر سره به تاسیس شي! دوی د نورو خلکو په ناموس، ځان، وینې او عزت معامله کوي او موږ بیا عدل پلی کوو چې هېڅکله به زیان ونه کړي! له هغه چا سره معامله کوو چې د ځمکې او اسمانونو پاچاهي یې په لاس کې ده او په دې هیله چې د دنیا او اخرت عزت د الله تعالی له لوري ترلاسه کړو!

ژباړن: صهیب منصور

د مطلب ادامه...

د عامه مصالحو لپاره د کارکوونکي ټاکل

(ژباړه)

بخاري پخپل صحیح کې له ابن عباس رضي الله عنه څخه راویت کړی، چې وایي:

«أَنَّ نَفَرًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرُّوا بِمَاءٍ فِيهِمْ لَدِيغٌ أَوْ سَلِيمٌ فَعَرَضَ لَهُمْ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْمَاءِ فَقَالَ هَلْ فِيكُمْ مِنْ رَاقٍ إِنَّ فِي الْمَاءِ رَجُلًا لَدِيغًا أَوْ سَلِيمًا فَانْطَلَقَ رَجُلٌ مِنْهُمْ فَقَرَأَ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ عَلَى شَاءٍ فَبَرَأَ فَجَاءَ بِالشَّاءِ إِلَى أَصْحَابِهِ فَكَرِهُوا ذَلِكَ وَقَالُوا أَخَذْتَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ أَجْرًا حَتَّى قَدِمُوا الْمَدِينَةَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخَذَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ أَجْرًا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ "إِنَّ أَحَقَّ مَا أَخَذْتُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا كِتَابُ اللَّهِ» (رواه بخاري: 5737)

ژباړه: د رسول الله صلي الله عليه وسلم څو تنه اصحاب د اوبو له سيمې تېرېدل چې د دغه ځای په خلکو کې یو لړم چيچلی يا مار چيچلی و، نو د دغو خلکو يو تن اصحابو ته راغی او ويې ويل: ایا په تاسو کې دم کوونکی شته؟ ځکه دلته یو کس مار یا لړم چیچلی دی. یو صحابي ورسره روان شو او د فاتحې سورت یې د څو پسونو په بدل کې ورباندې ولوست. هغه کس روغ شو او ده هم پسونه د خپلو ملګرو په لوري راوستل، دوی دغه کار ناسم وباله او ویې ویل: تا د الله د کتاب (د لوستلو) په بدل کې مزد واخیست، تر دې چې مدینې ته را ورسېدل. هلته یې وویل: اې رسول الله! ده د الله د کتاب (د لوستلو) په بدل کې مزد اخیستی دی. رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: «تاسو د هغه څه وړ یئ، چې د الله د کتاب (د لوستلو) په بدل کې مو د مزد په توګه اخیستي دي.»  

"رقاه" دم يې کړ. "الشاء" د شاة جمع ده، چې پسه ته ويل کېږي. "برأ یا برئ" له نارغۍ څخه روغ شو.

له دغه حدیث څخه ښکاري چې د نورو چارو په څېر د عبادت په بدل کې هم مزد اخیستل روا دي. لکه څنګه چې دغه کس یو ناروغ د قرآن (فاتحې سورت) په تلاوت سره دم کړ او په بدل کې یې مزد ترې واخیست، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم ورڅخه منعه نه کړ؛ بلکې بیانوي چې د قرآن لوستلو په بدل کې هم مزد اخیستل مستحب دي.

د قرآن لوستلو په بدل کې مزد اخیستل یوازې په دعا ویلو سره نه دي، بلکې د قرآن تدریس هم پکې شاملېږي. پر همدغه اساس هغه څوک چې مصروفیت یې د قرآن تدریس وي او کومې پیسې چې له دې لارې لاسته راوړي، د – خدای په مرسته- حلالې او پاکې دي. عمر رضی الله عنه د قرآن لپاره معلمان وټاکل او هغوی ته به یې له بیت المال څخه حقوق ورکول؛ دا موضوع یو بل دلیل دی، چې د عباداتو په بدل کې مزد اخیستل مباح کوي. همدارنګه په دغه حدیث کې راځي، چې د عامه مصلحتونو په بدل کې هم مزد اخیستل کېدای شي. دا چې د مسلمانانو لپاره د قرآن تدریس یو عامه مصلحت دی او عمر رضی الله عنه هم د خلیفه په توګه د قرآن د معلمانو لپاره له بیت المال څخه تنخواوې ټاکلې وې.

د ابن ابي شیبه په مصنف کې له وضین بن عطاء څخه روایت شوی، چې وایي: په مدینه کې دری معلمان وو، چې ماشومانو ته به یې تدریس کاوه، نو عمر رضی الله عنه ټولو ته هره میاشت پینځلس "درهم او یا دیناره" تنخوا ورکوله.

لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د بدر د هغو بندیانو لپاره چې مال یې نه درلود، فدیه داسې وټاکله چې د مسلمانانو پینځلسو اولادونو ته دې لوستل او لیکل ور زده کړي. تعلیم د مسلمانانو یو مصلحت دی او رسول الله صلی الله علیه وسلم به هم هغو بندیانو ته چې دغه مصلحت یې پرځای کاوه، د کار په بدل کې مزد ورکاوه او مزد یې هم له زندان څخه د دوی ازادول وو. دا څرګنده ده چې د بندیانو فدیه پر مسلمانانو پورې اړوند یو غنیمت دی؛ نو د معلم د مزد لپاره د غنیمتونو مصرفول دا ښيي، چې د عامه ګټو او مصلحتونو د مخته وړلو لپاره د کارکوونکي ټاکل روا دي.

طبابت هم یو عامه مصلحت دی، چې د خوندي کولو لپاره یې کارکوونکی ټاکل کېدلی شي؛ لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د مسلمانو ناروغانو د درملنې لپاره یو ډاکتر وټاکه. په ټولنه کې د خلکو مصلحتونه ډېر دي، چې په هغو کې برېښنا، اوبه، مواصلاتي لارې، نقلیه او د اړیکو وسایل، مدرسې/ښوونځي، روغتونونه، د عمومي ځایونو پاکول، د املاکو، مالونو او ډېرو نورو ځایونو ساتنه شامل دي، چې د ټولو لپاره کارکوونکی یا مزدور ټاکل روا او حتی واجب دي؛ ځکه دغه ټول موارد د خلکو مصلحتونه دي، چې له هغو پرته په سم ډول د خلکو ژوند مخته نه ځي. پر همدغه اساس د دغو مصلحتونو خوندي کول او ترسره کول واجب دي، ترڅو د خلکو په ژوند کې اسانتیاوې رامنځته شي؛ ځکه هر هغه څه پخپله واجبېږي، چې له هغو پرته واجب نه ترسره کېږي.

همدارنګه اسلام او د اسلام پیغمبر موږ ته راښودلې، چې که چېرې په اوسني وخت کې عامه مصلحتونو ته پام نه کېږي، مانا یې دا نه ده چې د دغو کارونو ترسره کول د دولت دنده نه ده؛ بلکې لامل یې دا دی چې اسلامي دولت (خلافت) نشته دی او د هغه منهج ځنډېدلی دی. مګر کوم وخت چې اسلام دولت (خلافت) درلود او د هغه احکام یې پلي کول؛ نو د مسلمانانو خلیفه عمر بن خطاب رضی الله عنه داسې خبره وکړه، چې د تاریخ په پاڼو کې تر اوسه ثبت شوې او هېڅکله به محوه نه شي، هغه فرمایي: که چېرې په عراق کې د اوښ پښه وښویېږي، نو زه وېرېږم چې الله به له ما څخه وپوښتي، چې لاره دې ولې نه وه ورته هواره کړې. اې وروڼو یوازې یو اوښ ښيي، نه انسان! د مسلمانانو خلیفه اندېښنه لري، چې که چېرې د هغه په اړه بې‌پروایي وکړي، د الله پر وړاندې به وپوښتل شي. اوس تاسو پخپله فکر وکړئ، چې د انسان په اړه به د خلفاوو توجه څنګه وي.

ایا دا ډول خبره مو د خلیفه لرلو ته نه هڅوي، چې زموږ په اړه له الله تعالی څخه وېرېږي، زموږ مصلحتونه خوندي کوي او زموږ د چارو د ترتیب او تنظیم لپاره مناسب کارکوونکي ټاکي؟ دا کار د مهربانۍ او منت له مخې نه کوي، بلکې د الله تعالی د قهر له وېرې او د هغه سبحانه وتعالی د رضیات د لاسته راوړلو لپاره یې ترسره کوي.

ژباړن: صهیب منصور

د مطلب ادامه...

رسنۍ

(ژباړه)

اې ربه، له هغه سره د روح القدس په واسطه مرسته وکړه!

مسلم پخپل صحیح کې له ابوهریره رضي الله عنه څخه روایت کړی چې:

«أَنَّ عُمَرَ مَرَّ بِحَسَّانَ وَهُوَ يُنْشِدُ الشِّعْرَ فِي الْمَسْجِدِ فَلَحَظَ إِلَيْهِ فَقَالَ: "قَدْ كُنْتُ أُنْشِدُ وَفِيهِ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنْكَ" ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَبِي هُرَيْرَةَ فَقَالَ: أَنْشُدُكَ اللَّهَ أَسَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: أَجِبْ عَنِّي اللَّهُمَّ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ؟ قَالَ: اللَّهُمَّ نَعَمْ» (رواه مسلم)

ژباړه: حسان بن ثابت رضی الله عنه په جومات کې شعر وایه، چې عمر بن خطاب یې له څنګه تېر شو او د سترګو تر کونجو یې هغه ته وکتل (چې شعر مه وایه). حسان وویل: کله چې په دغه جومات کې تر تا غوره کس و، ما هغه وخت هم شعر ویلو. راوي وایي: هغه وخت حسان د ابوهریره رضی الله عنه په لوري مخ واړاوه او ویې ویل: ستا دې په خدای قسم وي، ایا تا واورېدل چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: «اې حسان! زما لخوا مشرکینو ته ځواب ورکړه! اې ربه، د جبرائیل په واسطه د حسان مرسته وکړه»؟ ابوهریره رضی الله عنه وویل: هو.

پر مسلم باندې د نووي په شرحه کې راغلي دي؛ له دې خبرې: «إِنَّ حَسَّان أَنْشَدَ الشِّعْر فِي الْمَسْجِد بِإِذْنِ النَّبِيّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: حسان د رسول الله صلی الله علیه وسلم په اجازه په جومات کې شعر ووایه» څخه څرګندېږي چې په جومات کې د مباح شعرونو ویل روا دي او د هغو شعرونو ویل بیا مستحب دي، چې د اسلام او مسلمانانو د ستاینې او یا د کفارو د رټلو او سپکاوي او یا هم له هغوی سره د جګړې د تشویق په موخه ویل کېږي؛ لکه هغه شعرونه چې حسان بن ثابت به په جومات کې ویل. همدارنګه له دغه حدیث شریف څخه ثابتېږي چې د هغه چا لپاره دعا کول مستحب دي، چې دغه ډول شعرونه وایي. همداراز دا هم ترې ثابتېږي، چې له کفارو او نورو کسانو څخه په ځانګړو شرایطو کې انتقام اخیستل روا دي. روح القدس، جبرائیل علیه السلام دی.

شعر د هغو رسنیو په څېر دی، چې پر عمومي افکارو اغېز لري او رسول الله صلی الله علیه وسلم د اسلام او مسلمانانو د دفاع او ملاتړ او د کفر او کفارو د بدیو او نیمګړتیاوو د بربنډولو لپاره له شعر څخه استفاده کړې ده.

امام احمد رحمه الله په خپل مسند کې راوړي دي: عبدالرحمن بن کعب بن مالک له خپل پلار څخه روایت کړي، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم ته یې وویل: «الله تعالی د شعر د بدۍ په اړه (په شعراء سورة کې) آیت نازل کړی دی»؛ له همدې امله رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُجَاهِدُ بِسَيْفِهِ وَلِسَانِهِ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَكَأَنَّ مَا تَرْمُونَهُمْ بِهِ نَضْحُ النَّبْلِ»

ژباړه: مومن پخپله توره او ژبې سره جهاد کوي. قسم په هغه ذات چې زما روح د هغه په لاس کې دی، مومن شاعران پخپل شعر سره پر دښمن باندې د غشو په څېر ګوزارونه کوي.

په "سیر أعلام النبلاء" کتاب کې راغلي دي: ابن سیرین ویلي چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم شاعران حسان بن ثابت، عبدالله بن رواحه او کعب بن مالک وو. کعب بن مالک به د جګړې یادونه کوله او ویل به یې چې د جګړې پر ډګر به هسې و دغسې کوو او کفار به یې ګواښل. حسان به د هغوی عیبونه او نیمګړتیاوې یادولې او ابن رواحه به هغوی د خپل کفر په خاطر ملامتول.

پر همدغه اساس رسنۍ د دعوت او دولت یوه مهمه برخه ګڼل کېږي، ځکه چې پر خلکو د اغېز، د سلیقو او غوښتنو د پوره کولو او په خلکو کې د باورونو، مفاهيمو او لیدلوریو د رامنځته کولو په برخه کې اساسي رول لري. پخوا هم په دې ډول وې، مګر په اوسني وخت کې یې پرمختګ او اغېز ډېر زیات دی. پر خلکو او د ټولنې پر عامه افکارو د اغېز لپاره له رسنیو څخه د ګټې اخیستنې موضوع له پخوا څخه مشهوره ده او اوس یې یوازې وسایل بدل شوي دي، لکه څنګه چې یو انسان له نورو کسانو سره د اړیکو نیولو او یا پر هغوی د اغېز لپاره له لرې واټن څخه د خبرو له مختلفو اسلوبو څخه استفاده کوي. له همدې امله له خبرو، روایت، وینا، بحث، مناظرې او همدارنګه له ویاړ، ستاینې، هجو، مرثیه، ګواښ او ستونزې څخه په شعر ویلو کې هم ګټه اخلي. انسان له دغو اسلوبو څخه د خبرو پرمهال پر خلکو د اغېز لپاره استفاده کوي، ترڅو د هغو موضوعاتو او افکارو لپاره چې له ځان سره یې لري، د هغوی تر منځ یو عمومي لیدلوری رامنځته کړي. 

پر همدغه اساس په راتلونکي خلافت دولت کې به رسنۍ یوه ځانګړې اداره لري، چې دغه اداره به په مستقیم ډول خلیفه ته راپور ورکوي؛ ځکه خلافت دولت چې د اسلام د حمل مسوولیت پر غاړه لري، باید یو خاص رسنیز سیاست ولري، چې له لاندې ځانګړتیاوو څخه به برخمن وي:

1- د دې لپاره چې اسلام په قوي او اغېزناک ډول وړاندې شي، نو د خلکو ذهنونه باید د اسلام منلو او په هغه کې مطالعې او تفکر ته چمتو شي او همدارنګه د خلافت دولت لپاره باید د اسلامي خاورو یو ځای کول اسانه شي.

2- د رسنیو ډېری مسایل له له دولت سره نږدې اړیکې لري او د هغو خپرول د خلیفه له امر پرته ناروا دي، چې دا موضوعات په لاندې ډول دي:

الف) هر هغه څه چې په نظامي چارو پورې تړاو ولري، لکه د لښکر حرکتونه، د بریالیتوب او یا ماتې خبرونه او نظامي صنایع.

ب) د خبرو اترو، مناقشو او هغو مناظرو اړوند خبرونه خپرول، چې د خلیفه یا د هغه د استازي او د کفري هېوادونو د استازو تر منځ کېږي.

دغه خبرونه باید په مستقیم ډول خلیفه ته ورسېږي، ترڅو تصمیم هغه ونیسي چې کوم شیان باید پټ شي او کوم شیان خپاره او اعلان شي. الله سبحانه وتعالی په نساء سورة کې فرمایي:

﴿وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ﴾ [نساء: 83]

ژباړه: دوی چې کله د ډاډ او یا وېرې خبر ورسېږي، هغه (د خلکو تر منځ) خپروي. نو که چېرې دغه خلک هغه (خبر) پیغمبر او خپلو مسوولو کسانو ته ووایي، نو پر هغه خبر به یوازې هغه کسان پوه وي، چې په دوی کې دا صلاحیت لري، چې له هغه څخه سمه پایله واخیستلی شي.

3- مګر هغه ورځني خبرونه، سیاسي، فرهنګي او علمي پروګرامونه او نړیوالې پېښې چې پر دولت مستقیم اغېز نه لري، د ژوند د لیدلوري او د نړیوالو اړیکو په برخه کې له دولت سره په ټکر کې نه وي، نو په دې توګه پر دغه ډول رسنیو باندې د دولت څارنه له هغه دوه ډوله نورو رسنیو سره توپیر لري.

پر همدغه اساس د رسنیو دستګاه باید دوې اساسي برخې ولري:

لومړۍ اداره: د دغې ادارې کار په مستقیم ډول د هغو خبرونو ارزول دي، چې پر دولت اغېز لري، لکه نظامي چارې، جنګي صنایع او نړیوالې اړیکې؛ ځکه ترڅو چې رسنیو ته د دغه ډول خبرونو اجازه نه وي ورکړل شوې، په دولتي او خصوصي رسنیو کې نه خپرېږي.

دویمه اداره: دغه اداره نورو خبرونو ته ځانګړې شوې ده او په غیر مستقیم ډول د دغو خبرونو ارزونه کوي. دولتي او خصوصي رسنۍ د دغو خبرونو د خپرولو لپاره هېڅ اجازې ته اړتیا نه لري. پر رسنیو لازمه نه ده چې جواز واخلي، بلکې هر هغه څوک چې د اسلامي دولت تابعیت ولري، کولی شي چې د لوستلو، اورېدلو او لیدلو اړوند رسنۍ جوړې کړي. مګر د رسنیو دستګاه ته د یوې رسنۍ د مسوول لخوا دغه "احوال او خبر" ورکول اړين دي، چې رسنۍ یې جوړه کړې ده. همدارنګه لکه څنګه مو چې وړاندې وویل، د هغو خبرونو د خپرولو لپاره باید اجازه واخلي، چې هغه دولت ته زیان رسوي؛ مګر نور خبرونه بیا له اجازې پرته خپرولی شي.

د رسنۍ څښتن د هر هغه څه مسوول دی، چې د رسنۍ له لارې یې خپرېږي او د هر ډول شرعي تخلف په پایله کې د ټولنې د عادي وګړي په څېر چلند ورسره کېږي. کله چې اسلامي دولت تاسیس شي، هغه مهال به داسې قانون صادر کړي چې له شرعي احکامو سره سم به د دولت د رسنیز سیاست عمومي چوکاټ ترسیم کړي. دغه دولت به د رسنیز خدمت له لارې د اسلام، مسلمانانو او اسلامي ټولنې له ګټو سره سم حرکت کوي. هغه اسلامي ټولنه چې د الله په رسۍ یې منګولې لګولې وي، خیر او نیکي پکې ځای نیسي او فاسد افکار او ګمراه‌کوونکي فرهنګونه پکې ځای نه لري؛ دغه اسلامي ټولنه د فتنې مخه نیسي، خیر او سلامتي خپروي او د الله سبحانه وتعالی تسبیح وایي.

صهیب منصور

د مطلب ادامه...

روسیه د مهار او خپلواکۍ سیاست تر منځ او نړۍ ته د دې شخړې خطرونه

  • خپور شوی په سیاسي

 (لومړۍ برخه)

(ژباړه)

روسیه د منحل شوي پخواني شوروي اتحاد پاتې شونې یا د سوسیالېستي نظامي بلاک او د «وارسا» تړون پاتې شونې او یا هم د نړۍ دویم قطب دی؛ لکه څنګه چې د دغه تړون له پیله یعنې له ۱۹۵۵م کال څخه بیا یې تر پایه یعنې ۱۹۹۱م کال پورې د غرب، پانګوالې ایډیولوژۍ او د هغه د بهرني سیاست سیال و. شوروي اتحاد تر منحل کېدو او پاشل کېدو وړاندې د ځمکې ۱۵سلنه خاوره اشغال کړې وه، چې تقریبا د شمالي امریکا له لویې وچې سره برابره وه؛ همدارنګه له ۱۲هم‌سرحده هېوادونو، درېیو اقیانوسونو او د هغوی اړوندو سیندونو لخوا احاطه شوی و. نفوس یې تر ۱۹۹۱م کال پورې شاوخوا ۲۹۳میلیونه وو. روسیې په لومړي ځل د تېلو د تولید په برخه کې لومړی ځای خپل کړ، چې د نړۍ د تېلو شاوخوا ۲۰سلنه یې تولیدول او د ډبرو سکرو په برخه کې یې درېیم ځای او د ګازو په تولید کې یې تر امریکا وروسته دویم ځای نیولی و. هغه مهال روسیې د نړۍ ۱۷.۵سلنه تولیدات صادرول او د اټومي وسلو داسې کارخونه یې درلوده، چې په نړیواله کچه د وسلو ستره کارخونه بلل کېده.

په حقیقت کې ختیځ بلاک د خپل تاسیس په لومړیو کلونو کې له ۱۹۱۷ څخه تر ۱۹۲۲م کلونو پورې، یعنې د روسیې له قیصریه سره تر پنځه کلنې مبارزې وروسته او په هغې خونړۍ جګړه کې په بریا سره چې زرګونه کسان پکې ووژل شول، واکمني کوله. د یو زبرځواک په توکه تر نړیوال پرمختګ او ثبات وروسته، په ځانګړي ډول تر دویمې نړیوالې جګړې وروسته په ۱۹۴۵م کال کې یې د ختیځې اروپا پر ډېری هېوادونو د نظامي بریدونو او له ځان سره د هغوی د یو ځای کولو هڅې وکړې. روسیې پر همدې هم بسنه ونه وکړه، بلکې د امریکا او لودیځې اروپا په اړه یې د پرمختګ او پراختیا لیدلوری درلود، یعنې غوښتل یې چې د لویدیځ بلاک ټول دولتونه لاندې کړي. په حقیقت کې په امریکا او اروپا کې سوسیالست ګوندونه پراخ شول او پر اروپا باندې په برید کولو او د هغې په غصب کولو کې بریالي شول. مګر د تېرې پېړۍ د اویایمې او اتیایمې لسیزې پرمهال په ځینو هېوادونو لکه، اسپانیا، ایټالیا، فرانسه او داسې نورو کې بریالي شول او واک ته ورسېدل.

خو امریکا د سوسیالېستي فکرونو پر وړاندې تند او سخت سیاست غوره کړ او په امریکا کې دننه یې د فعالیت مخه ونیوله. د هر هغه چا لپاره يې چې په سوسیالېستي ګوند پورې به تړلی و، سخت احکام وضع کړل، چې پایله یې اعدام و. که چېرې سوسیالېستي ایډیولوژۍ پخپلو تصوراتو، احکامو او د ژوند په تګلاره کې ستونزې او نیمګړتیاوې نه درلودی، نو د څو کلونو په اوږدو کې یې ټول اروپایي هېوادونه لاندې کول، خو پایله دا شوه چې خلکو د پانګوال نظام پر ظلمونو سربېره چې د محدودې طبقې د ګټو لپاره یې د خلکو پر معیشت او شتمنیو خېټه اچولې وه، بیا هم د سوسیالېستي ایډیولوژۍ له فکر څخه کره‌که وکړه. د دغې کرکې علت د سوسیالېزم د نه‌پلي کېدونکي خیالي تصورات او هغه ناروغ او له منافقت ډک سیاست و چې شوروي اتحاد د غرب پر وړاندې خپل کړی و؛ د هغه سیاست په څېر و چې روسیې له امریکا سره د نړیوالې سولې او په نړۍ کې د نفوذ د وېش په نوم په ۱۹۶۱م کال کې پیل کړ.

شوروي اتحاد وپاشل شو او ګورباچوف سوسیالېستي افکار پرېښودل. کمونېست ګوند په ۱۹۹۱م کال کې منحل شو او د دغه اتحاد تشکیل شویو هېوادونو ته د ناوړه اقتصادي حالت له کبله اجازه ورکړل شوه، چې خپلواک شي؛ داسې چې روسیې هڅه وکړه ترڅو د بیرویسټرویکا یا شفافیت (د اقتصادي جوړښت او اصلاح بیا نوي کول) سیاست سربېره خپل اقتصادي وضعیت وژغوري. د دې تر څنګ شوروي اتحاد د بازار د ازادۍ د ګټې لپاره د سوسیالېزم له ایډیولوژۍ او فکر څخه لاس په سر شو او د روسیې ولسمشر «ویلتسین» په دغه سیاست کې له ګورباچوف څخه چې په ۱۹۹۱م‌کال کې یې د دغه اتحاد له ریاست څخه استعفا ورکړه، ملاتړ وکړ. په همدغه ترتیب، د سوسیالېستي ایډیولوژۍ ۷۰ کلن عمر او پلي کېدل پایته ورسېدل.

په دې سره روسیه له هغه مقام څخه راولوېده چې شوروي اتحاد پرې واکمن و؛ یعنې په نړیواله کچه یې د نړۍ د دویم زبرځواک په توګه خپل مقام له لاسه ورکړ، له غرب سره له سیالۍ پاتې شوه او په نړیواله کچه یې په موسسو او بنسټونو کې اغېز را ولوېد. تر ۱۹۹۱ م کال وروسته د نړۍ توازن بدل شو او امریکا د نیمه بلامنازعه دولت په توګه په نړیوال سیاست کې راڅرګنده او د نړۍ واکمني او سیاست یې په لاس کې واخیستل. د امریکا قدرت داسې کچې ته ورسېد چې د دغه هېواد پخواني ولسمشر «جورج بوش» د سپټمبر د ۱۱مې تر پېښې وروسته د افغانستان او عراق د جګړو په وخت کې وویل: «هر هغه دولت چې له موږ سره نه وي، زموږ دښمن دی.»

په دغه بدلون سره د روسیې پر وړاندې د امریکا سیاست بدل شو او له ډېرو تګلارو څخه  په ګټې اخیستنې یې له نظامي، سیاسي او اقتصادي پلوه د روسیې د مخینوي لپاره ګامونه پورته کړل، چې مهم ګامونه یې په لاندې ډول دي:

۱- د روسیې او د هغې له قلمرو څخه بهر په کمزورو هېوادونو کې د هغې د لاسوهنې محدودول او همدارنګه د دغه هېواد د ځواکمن کېدو مخنیوی؛ په ځانګړي ډول د نړیوالو موسسو، تړونونو او نورو اقداماتو له لارې. دغه موضوع د شوروي اتحاد تر پاشل کېدو وروسته د عراق په قضیه او کلابندۍ کې او وروسته بیا د دغه هېواد د اشغال پر مهال څرګنده شوه.

۲- د روسیې لپاره د نړیوالو او سیمه‌ییزو ستونزو راپورته کېدل، ترڅو پخپل ځان بوخته شي او پر نړیوالو مسایلو او قضیو فکر ونه کړي او له بلې خوا، د خپلو ستونزو د حل لپاره امریکا ته لاس اوږد کړي؛ په ځانګړې توګه دغه مسله په سیمه‌ییزو شخړو لکه، اذربایجان، صربستان او د روسیې تر نفوذ لاندې نورو سیمو کې پېښه شوه.

۳- له چین څخه د روسیې لرې ساتل او دغه هېواد ته د روسیې د نږدې کېدو لپاره د هر ډول خنډونو رامنځته کول. دغه موضوع د چین او روسیې تر منځ له هغه سراتیژیک تړون سره د امریکا په دښمنۍ کې راڅرګنده شوه، چې په ۲۰۲۲م کال کې وغځول شو. امریکا په ځلونو د خپلو رسمي مسوولینو او چارواکو له لارې د اوکراین په جګړه کې د روسیې او چین تر منځ د نظامي همکاریو د ګواښونو په تړاو خبرداری ورکړی دی.

۴- د روسیې د اقتصاد له منځه وړلو او ځپلو لپاره هڅې؛ په ځانګړي ډول د انرژۍ او صنایعو د بهرنیو بازارونو په مسله کې. امریکا هڅه وکړه چې د انرژۍ ارزښت راټیټ کړي، که څه هم پخپله پر امریکا یې هم اغېز کړی و، ترڅو په دې سره د روسیې اساسي او اقتصادي سرچینه پرې کړي. دلیل یې دا و چې روسیې د تېلو بیو د لوړېدو په وخت کې له اقتصادي پلوه وده کړې وه او پر دې توانېدلې وه چې د ستراتیژیکو وسلو د پراختیا پروژې پیاوړې کړي. له روسیې سره اقتصادي ودې مرسته وکړه، څو وکولی شي پخپل شاوخوا کې د مشترکو اقتصادي تړونونو او مؤسسو په رامنځته کولو سره په ګاونډیو هېوادونو کې لاسووهنه وکړي.

۵- په بهر کې د نظامي اډو او اټومي وسلو په اړه د ځانګړونو هوکړه‌لیکونو پر لاسلیک سربېره بیا هم د وسلو په سیالۍ کې د روسیې ښکېلول. امریکا د خپلو وسلو د پراختیا پروګرامونه ونه درول او موخه یې دا وه چې روسیه د پخواني شوروي غوندې د ځان همکاره کړي او په پایله کې روسیه ډېر لګښتونه وکړي او په دې لاره کې خپله زیاته اندازه شتمني او مالونه مصرف کړي، که څه هم اوسمهال ډېره اړتیا ورته لري.

۶- د روسیې د بهرنیو نظامي اډو د محدودولو او د اټومي کارخونې د له منځه وړلو لپاره هڅې. امریکا د روسیې د اټومي کارخونې د له منځه وړلو لپاره ډېرې هڅې وکړې، لکه: مونتاژ، د هغې محدودول او د یوې برخې بېلول یې. امریکا له روسیې سره څو تړونونه لاسلیک کړل لکه، د سټارټ ۱ تړون (له ۱۹۹۱م کال څخه تر ۱۹۹۴م کاله د ستراتیژیکو وسلو کمول) چې تر ۲۰۰۱ م کاله یې دغه کارخونه ۸۰ سلنه له منځه یووړه او وروسته یې په ۲۰۱۰م کال کې د سټارټ ۲ په نوم بل تړون لاسلیک کړ.

۷- له ځینو دولتونو سره د ملګرتیا او په دغو دولتونو کې د نظامي اډو د جوړېدو هڅې. دا د روسیې په زړه کې ښکاره لاسووهنه وه، چې د هغې لپاره یوه ستره ننګونه بلل کېږي. په ۲۰۲۳م کال کې د امریکا د بهرنیو چارو وزیر «انټوني بلېنکن» د ازبکستان، قرغېزستان، تاجګستان او ترکمنستان د بهرنیو چارو له وزیرانو سره ولیدل او هغو ته یې د مرستې او پر روسیې د باور او تړاو د کمېدو لپاره د ملاتړ وړاندیز وکړ. نوموړي له دغو هېوادونو سره ۲۵میلیونه ډالر مرسته وکړه چې د پرمختګ او پراختیا په برخه کې ترې ګټه واخلي. په تېر کې هم امریکا د لومړي ځل لپاره د سپټمبر د ۱۱مې تر پېښې وروسته د ازبکستان په خان اباد کې په هوایي ډګر کې له خپلې نظامي اډې ګټه واخیسته. وروسته یې خپل سرتېري له ناټو سرتېرو سره یوځای قرغېزستان ته ولېږل. په همدغه ترتیب په ۲۰۰۴م کال کې یې د ګرجستان په پایتخت تبلسي کې خپل سرتېري ځای پر ځای کړل. همدارنګه امریکا هڅه کوي چې د ترهګرۍ او اقتصادي مرستو تر سرلیک لاندې په چل او دوکې سره په یادو هېوادونو کې لاسوهنه وکړي.

۸- په ۲۰۲۲م کال کې د اوکراین جګړې په څېر اوږدمهاله او ویجاړونکو جګړو کې د روسیې ښکېلول؛ دا د دې لپاره دي چې امریکا د نړۍ په اړه خپل نوي لیدلوري ته په پام سره په خپلو بهرنیو سیاستونو کې روسیه تر فشار لاندې راولي او د نورو اروپایي دولتونو غوندې یې بشپړه کنټرول او مهار کړي. له بل لوري، امریکا هوډ لري چې روسیه له همدې لارې له چین څخه لېرې وساتي. ټولو ته ښکاره ده چې د اوکراین جګړې د روسیې اقتصادي او کورنی حالت ډېر نازک کړی دی.

امریکا په دغه سیاست کې تر ډېره بریالۍ شوې ده، چې روسیه په تېرو کلونو کې یعنې د پوتین تر راتګ وړاندې او یا د هغه د قدرت په وخت کې کنټرول کړي. ایا امریکا به د روسیې د بشپړ مهارولو په برخه کې بریالۍ شي او که په راتلونکو کلونو کې به حالت سرچپه شي او که امریکا به په دغو سیاستونو کې له ماتې سره مخ شي؛ په ځانګړي ډول په اوکراین کې له روسیې سره د ښکاره جګړې په اعلانولو سره، ترڅو هغه د زور له لارې په ګونډو کړي؟

دوام لري...

لیکوال: حمد طبیب

الرایه جریده: ۴۴۸مه ګڼه

ژباړن: بهیر «ویاړ»

د مطلب ادامه...

د الله په لار کې یو سهار یا یو مازدیګر

(ژباړه)

امام بخاري رحمه الله پخپل صحيح کې له انس رضی الله عنه څخه روایت کړی، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«لَغَدْوَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ رَوْحَةٌ خَيْرٌ مِنْ الدُّنْيَا وَمَا فِيهَا» (رواه بخاري)

ژباړه: د الله په لاره کې یو سهار تر ماسپښینه او یا یو ماسپښین تر ماښامه، له دنیا او مافیها څخه غوره دی.

امام ابن حجر د دغه حدیث په شرحه کې ویلي دي: "غدوة" د غین په فتحه یو ځل بېرون کېدل، "من الغدو" له سهار څخه تر نیمې ورځې پورې هر وخت بیرون کېدل، "روْحَةً" د لمر له زوال څخه تر ماښامه هر وخت بېرون کېدل. "فِي سَبِيلِ اللَّهِ" یعنې جهاد.

د "خَيْرٌ مِنَ الدُّنْيَا وَمَا فِيهَا" په اړه ابن دقیق‌العید داسې شرحه ورکړې ده:

«په دې موضوع کې دوه احتماله دي: لومړی دا چې، کېدای شي دا یو مغيب (غيبي) شي ته د محسوس مثال وړاندې کول وي، تر څو انسان يې په فکر کې متصور کړای شي، ځکه دنيا محسوسه ده او د انسان په تصور کې خورا لويه ده، له همدې امله یې له دنيا سره پرتله کړې ده، ګني دا خو واضح ده چې ټول هغه څه چې په دنیا کې شته دي، د هغه شي له یوې زرې سره برابر نه دي، چې په جنت کې دي. دویم دا چې دغه ثواب له هغو ټولو ثوابونو څخه غوره دی، چې په دنیا کې لاسته راځي؛ یعنې که چېرې یو څوک ټوله دنیا لاسته راوړي، وروسته یې د الله سبحانه وتعالی په اطاعت کې انفاق کړي، دومره ثواب نشي ترلاسه کولی. زما په نظر هغه حدیث چې "ابن مبارک" د جهاد په کتاب کې  په مرسل ډول له حسن بصري څخه روایت کړی دی، دویم احتمال تاییدوي؛ لکه چې ویلي يې دي: رسول الله صلی الله علیه وسلم یو لښکر چمتو کړ او په دغه لښکر کې عبدالله بن رواحه هم و؛ مګر عبدالله بن رواحه د دې لپاره چې له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره یو ځای لمونځ وکړي، له لښکر څخه وځنډېد؛ پیغمبر صلی الله علیه وسلم ورته وفرمایل: پر هغه ذات مې دې قسم وي، چې زما روح د هغه په واک کې دی، که چېرې په ځمکه کې ټول شیان انفاق کړې، بیا به هم د هغوی (مجاهدينو) د سهار فضیلت ونه مومې. پايله دا چې د دغه حديث موخه دا ده چې د دنیا کار کوچنی او د جهاد امر بیا ډېر لوی دی. که چېرې یو څوک په جنت کې د یوې قمچینې په اندازه ځای  (ډېر کوچنی ځای) ترلاسه کړي، داسې ده لکه په دنیا کې د ټولو شته څېزونو څخه یې چې ډېر څه ترلاسه کړي وي؛ نو هغه کسان به څه ډول وي، چې په جنت کې لوړ مقامونه ترلاسه کړي! دا له دې څخه کنايه ده چې، که چېرې له دنیا سره د مینې په خاطر جهاد وځنډول شي، نو رسول الله صلی الله علیه وسلم هغه ځنډېدلي کس ته خبردار ورکوي او وايي، چې دومره کم جنت له هغو ټولو شیانو څخه غوره دی، چې په دنیا کې دي.» (د امام ابن دقیق‌العید د خبرو پای)

حقیقت دا دی چې مسلمانان له سلو کلونو راهیسې په داسې حاکمانو ابتلاء کېږي، چې د جهاد فریضه یې پرېښې ده؛ د الله په لاره کې نه سهار حاضر وي او نه ماښام، بلکې یوازې کم شمېر کسان دي چې د ځمکې په ځینو برخو کې دغه لوی ثواب ترلاسه کوي. پر همدې اساس دا چې جهاد او د جهاد په حالت کې د یوه سهار او ماښام تېرول دومره فضیلت او مقام لري، نو پر مسلمانانو لازمه ده چې خپل حاکمان بدل کړي او د ځان لپاره هم بدلون راولي؛ هغه مهال به بیا د ځان لپاره یو حاکم وټاکي، داسې کس چې د کتاب الله او د رسول الله صلی الله علیه وسلم د سنتو پر اساس به پر دوی حکم کوي او د اسلام هغه قوانین به پر هغوی پلي کوي، چې د الله په لار کې جهاد به یې په سر کې وي.

له همدې امله، اې مسلمانانو! پر تاسو غږ کوو چې له هغو کسانو سره یو ځای شئ، چې د الهي شریعت د اقامې لپاره هڅې کوي، ترڅو اسلامي دولت تاسیس کړي او د مسلمانانو د رهبرۍ لپاره یو خلیفه وټاکي؛ هغه خلیفه چې تر شا یې جګړه کېږي او د ډال په څېر ورته پناه وړل کېږي.

ژباړن: صهیب منصور

د مطلب ادامه...

د پاکستان حکام کافرو استعمارګرو ته د خپلو ژغورونکو په سترګه ګوري!

  • خپور شوی په پاکستان

د پاکستان د بهرنیو چارو وزیر وايي چې له روسیې سره د پیاوړو اړیکو جوړولو هیله لري؛ ځکه چې د سویلي اسیا دغه هيواد له اقتصادي ستونزو سره مخ دی. بلاول بوټو زرداري دغه څرګندونې د ۲۰۲۳ کال د جولای په ۲مه، یکشنبه په توکیو کې لهNHK  سره په ځانګړې مرکه کې وکړې. پاکستان تېره میاشت له روسیې څخه د خامو تېلو واردول پیل کړل. بوټو وویل چې د دغو تدارکاتو موخه د وارداتو د سرچینې بدلول نه، بلکې د خلکو د انرژۍ اړتیاوې پوره کول دي. د هغه په وینا، د روسیې او پاکستان اړیکې ښې روانې دي او باور لري چې نورې به هم پياوړې شي.

د مسلمانانو حکام داسې دي. دوی د پانګوال نظام په پلي کولو خلکو ته زیان رسوي او ناورینونه رامنځته کوي. دوی کافرو استعمارګرو ته په پټو سترګو تسلیمۍ سره موږ ته د تباهۍ پر لور د تګ بلنه راکوي. دوی هڅه کوي چې په هیواد کې د دوی په خپلو لاسو رامنځته شوې ستونزې په غربي نسخه حل کړي! کله چې مخالف غږونه پورته شي، بېوزلي زیاته او توره شپه پرې راشي؛ بيا غرب ته پناه وروړي چې یوه چاره ورته وکړي. دوی هېر کړي چې غرب پخپله خپلې ستونزې نه شي حلولی. په حقیقت کې د غرب خپلې ستونزې د اسلامي هېوادونو تر ستونزو ډېرې پېچلې دي. دغه حکام داسې دي لکه الله سبحانه و تعالی چې فرمايي:

 [خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ]

ژباړه: «الله تعالی د هغوی پر زړونو او غوږونو مهر وهلی دی او د هغوی پر سترګو یې پرده غوړولې ده او لوی عذاب ورته ټاکل شوی دی.» [بقرة: ۷]

دوی د ناورین د حل لپاره د ناورین رامنځه کوونکي ته ته مراجعه کوي. له باران څخه ناوې ته پناه وړي. ايا بوټو فکر کوي چې د پاکستان د انرژۍ د ستونزې حل د پوتين په تزاري روسيه کې دی؟ روسیه پخپله د خپلو مشرانو د بې تدبیرۍ او فاسد نظام له امله د غرب پر وړاندې تر درانه بار لاندې کړېږي.

پر دې سربېره دوی هغه لوړ ارزښتونه تر پښو لاندې کوي چې بوټو او دولت یې هیڅ په کسیه کې نه دي. دوی هغه بېلري بمونه او ناپلم (یو ډول ترکیبي مایع ده چې هر چېرته وپاشل شي اور بلوي) ته ورته مواد  هېر کړل چې روسیې د شام پر مسلمانانو وغورځول. دوی د امریکا له دغه غلام او د وخت دیکتاتور، بشارالاسد څخه د روسیې پر ملاتړ سترګې پټوي. دوی دې ته نه ګوري چې روسیې تر اوسه اسلامي امت ته د مومنانو د خاورې، چیچین د ویجاړولو غرامت نه دی ورکړی. دوی پر دغه حقیقت سترګې پټې کړې چې روسیې د هغو صلیبي کرکجنو صربیانو ملاتړ کاوه چې مسلمانان یې بې‌درېغه وژل او پر پاکو مسلمانو ښځو یې جنسي تېري وکړل. دوی دې ته نه ګوري چې روسیې پخپله د روسیې د ننه او شاوخوا د منځنۍ اسیا نورو دولتونو کې د مسلمانانو پر وړاندې څومره جنایتونه وکړل. دوی هغه څه هم له پامه غورځوي چې روسیه یې د خپلو جنایتکارو مزدورانو په واسطه په ډېری افریقايي او اسیایي اسلامي هېوادونو کې کوي...

د روسیې له لوري ترسره شوو جرمونو لېست ډېر اوږد دی. روسیه د اسلام او مسلمانانو پر وړاندې جنایت او دښمنۍ کې تر امریکا، انګلستان، فرانسې او نورو استعماري قدرتونو کمه نه ده. پر دې هر څه سربېره، د پاکستان رژیم د قربانیانو پر وړاندې د بې تفاوتۍ او له امت سره د دوی د اخلاص نشتوالي په سبب د روسیې پر ټولو جرمونو سترګې پټوي. دغه رژيم په حقیقت کې د امت ستونزو او مصیبتونو ته هېڅ ارزښت نه ورکوي؛ ځکه چې اصلاً په امت پورې اړه نه لري. سربېره پر دې، د پاکستان او روسیې ترمنځ د وروستي نیږدېوالي لامل ښايي د پاکستان د بادار، امریکا شن څراغ وي. دا د دې لپاره کوي چې روسیه د واشنګټن د مزدورانو په جال کې بنده شي او امریکا ته له مخ اړولو پرته بله لار ونه مومي.

اسلامي خلافت به –چې که خدای کول ژر به په پاکستان کې تاسیس شي- د دې وړتیا ولري چې په دغه هېواد کې د سیکولر نظام له لوري رامنځته شوې ټولې ستونزې حل کړي. په خلافت دولت کې به خلک له هغو پرېمانه شتمنیو او زېرمو ګټه اخلي چې الله سبحانه و تعالی پر دغه هېواد لورولې او ټولو خلکو ته هوسا ژوند پرې برابرېدی شي؛ بلکې تر دې هم زیاتې دي. د انرژۍ په برخه کې ځان د بسیاینې په اړه باید ووایو چې یوازې په نفتو پورې نه محدودېږي؛ ان پر دې له پوهېدو سره چې رژیم په جنایتکارانه توګه د پاکستان د نفتو پر ۳۵۴ ملیونه بېرلو تثبیت شوو زېرمو باندې سترګې پټې کړې. په دغه هېواد کې تر ۲۷ ملیارده زیاتو بیرلو نفتو د زېرمو اکتشافات له پامه غورځول شوي چې هم په وچه او هم اوبو کې دي او لویه برخه یې په بلوچستان، سند او خیبر پښتونخوا کې موقعیت لري. د انرژۍ متخصصین په دې اړه ښه پوهېږي او له دې هم خبر دي چې که پر سیندونو بندونه جوړ شي او له نورو سرچینو انرژي ترلاسه شي، د هېواد د انرژۍ اړتیاوو پوره کولو لپاره تر بس هم ډېرې زیاتې دي. که د دغو سرچینو مالکیت له هغو شرکتونو سره نه وای چې په فاسدو مشرانو، د هغوی شاوخوا کسانو او په بهر کې د هغوی په بادارانو پورې تړلي دي؛ د ټولو خلکو د انرژۍ اړتیا ښه پوره کېدله. یوازې دولت د دغو شرکتونو مخه نیولی شي چې د مسلمانانو شتمنۍ غلا نه کړي. نو که دولت د دغو سرچینو پر وده څار او مدیریت ولري؛ څه به وشي؟ دا د دولت مسولیت دی چې هرو مرو د برېښنا او درنو صنعتونو پروژې رامنځته کړي؛ د انرژۍ اړوند د اړتیا وړ ماشینونه او تجهیزات د هېواد د ننه تولید کړي او که اړتیا وه له بهره یې وارد کړي.

د دغو ناورینونو سبب دا نه دی چې ګواکي پاکستان د سرچینو له اړخه بېوزله دی؛ بلکې سبب یې دا دی چې حکام یې په امت پورې اړه نه لري. دوی د خلکو د چارو د تنظیم سیاست نه پلی کوی. د دې پر ځای خلک ځپي، وږي یې ساتي او په فساد کې یې ډوبوي. سربېره پر دې، دوی ژوند ته د اسلامي نظام د بیا راتګ مخه نیسي؛ هغه نظام چې امت ته دا وړتیا ورکوي چې خپل پخواني وضعیت ته ور وګرځي؛ تر ټولو غوره امت چې په خپل ایمان، تفکر او د ژوند په ټولو چارو کې په برترۍ د ټول بشر لپاره رالېږلی شوی. نو پر ټول امت، په ځانګړي ډول د واک او ځواک پر خلکو واجب ده چې دغه حکام لرې کړي او نظام یې له بېخه وباسي! دوی باید واک حزب التحریر ته وسپاري چې وړتیا او صلاحیت لري او د نبوت پر منهج راشده خلافت د بیا تاسیس لپاره کار کوي. الله سبحانه وتعالی فرمايي:

 [يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ]

ژباړه: «اې ایمان راوړونکو! د الله تعالی او د هغه د پیغمبر صلی الله علیه وسلم بلنې ته لبیک ووایاست چې کله پيغمبر تاسو ته د هغه شي په لوري بلنه درکړي چې تاسو ته ژوند بښونکی دی. وپوهېږئ چې الله تعالی د انسان او د هغه د زړه تر منځ حایل دی. او تاسو د هغه لور ته ورټولېدونکي يئ!» [انفال: ۲۴]

د حزب التحرير- ولایه پاکستان مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۴ هـ.ق کال، د ذوالحجې ۱۸مه

۲۰۲۳م کال، د جولای ۶مه

ژباړه: فریدون محتاط

د مطلب ادامه...

سوډان په وینو لړلی دی او د مرستې چیغې وهي... د ښځو او ماشومانو د ژغورلو څوک یې شته؟

 (ژباړه)

د ۲۰۲۳م کال، د اپریل په ۱۵مه، په خرطوم کې د پوځ او چټک غبرګون ځواکونو ترمنځ جګړه وشوه. آر ټي انلاین د فرانس پرس خبري اژانس په حواله لیکي: «په خرطوم کې د پوځ او چټک غبرګون ځواکونو ترمنځ نښتې روانې دي؛ په ورته وخت کې یوه مرستندویه سازمان د بېځایه شوو په کمپونو کې په شري (سرخکان) او خوارځواکۍ د ماشومانو د اخته کېدو او پر ښځو د جنسي تېري په اړه خبرداری ورکړی.» دغه سازمان پر خپله ټویټر پاڼه راپور ورکړی چې «۹ کمپونه د سلګونه زرو خلکو کوربه‌توب کوي چې ډیری یې ښځې او ماشومان دي.» دوی خبرداری ورکړی چې د شري د شکمنو پېښو او د ماشومانو د خوارځواکۍ له امله «حالت نازک دی». دوی زیاتوي: «د جون له ۶مې تر ۲۷مې، موږ د ۲۲۳ هغو ماشومانو درملنه وکړه چې د شري ناروغۍ شک ورباندې و؛ ۷۲ ماشومان بستر شول او ۱۳ نور په هغه کلینیک کې مړه شول چې موږ مرسته ورسره کوو.» له بل لوري، د ښځو او ماشومانو پر وړاندې د تاوتریخوالي د مخنیوي په برخه کې دولتي واحد راپور ورکړی چې په خرطوم او دارفور -په ځانګړي ډول د لوېدځ دارفور ایالت په مرکز، الجنینه ښار کې- پر ښځو د جنسي تیري پیښې ثبت شوې دي. دغه واحد شنبه پر خپله فسبوک پاڼه په یوه خپره شوې بیانیه کې ویلي: «په خرطوم کې د جنسي تیري ټولټال ۴۲ قضیې وې او په الجنینه کې د جګړې اړوند جنسي تېري ۲۱ قضیې ثبت شوې دي.» دوی زیاته کړې چې ډېری دغه قضیې د چټک غبرګون ځواکونو پر وړاندې ثبت شوې. یاد واحد وړاندې د سویلي دارفور په مرکز، نیالا ښار کې د جنسي تیري ۲۵ پیښې ثبت کړې وې. د اپرېل له ۱۵مې راهیسې سوډان د عبدالفتاح البرهان په مشرۍ پوځ او د محمد حمدان قلو (حمیدتي) په مشرۍ چټک غبرګون ځواکونو ترمنځ د جګړې شاهد دی. په دغې جګړه کې تر اوسه ۲۸۰۰ کسان وژل شوي او تر  ۲.۸ میلیونو زیات سوډانیان بېځایه شوي.

د دغو شخړو بیه د سوډان ښځې او ماشومان پرې کوي او په پایله کې يې همدوی د ذلت خوند څکي. هېڅ امنیت او خوندیتوب نشته. نښتې په هېواد کې د ګډوډیو او ناکراریو سبب شوې او خلک په وېره او ناامنۍ کې ژوند کوي.

اې په سوډان کې زموږ خلکو: ایا کله مو فکر کړی چې له دغو نښتو څوک ګټه اخلي، څوک یې اور ته لمن وهي او ولې؟ د هغو خلکو تر شا څوک دي چې جلا کېدل غواړي، سوډان ټوټه کوي او د دښمنانو لپاره یې پر یوه اسانه هدف بدلوي؟ ومو نه لیدل چې استعماري دولتونو، د هغوی سفارتونو، سازمانونو او ټولنو څنګه مداخلې وکړې چې دغه لاسته راوړنې په خپل لاس کې واخلي او تر هغه پورې خپلې اجنډاوې پلي کړي چې ملت کمزوری شي او د دوی په منګولو کې ښه ټینګ شي؟

اې مسلمانو علماوو: کله چې په دغو شخړو کې ستاسو پر زامنو، ماشومانو او ښځو داسې ناوړه وضعیت تېرېږي؛ تاسو چېرته وئ؟ ستاسو د وروڼو ترمنځ جګړه لا روانه ده؛ خو تاسو چوپ یئ؛ نه یې مخه نیسئ او نه یې د حراموالي دلیل راوړئ.

اې د سوډان په پوځ او د چټک غبرګون ځواکونو کې مخلصینو: په تاسو کې دومره هوښیار څوک نشته چې سمې لارې ته مو برابر کړي او د سوډان خلک د خوندیتوب خواته بوځي!؟ په تاسو کې دومره څوک نشته چې د دوی دفاع او ساتنه وکړي او د هغه څه پر بنسټ حکومت وکړي چې الله سبحانه وتعالی نازل کړي؟ که داسې وکړئ نو ټول به درباندې راټول شي او الله تعالی به مو مرسته وکړي.

اې په سوډان کې زموږ خلکو: د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر د ښځو برخې په توګه موږ په سوډان کې د خپلو خویندو او ماشومانو د حالت په لیدو ځورېږو او دغه کړنې په کلکه غندو. موږ پر تاسو غږ کوو چې د خپل حرمت او عزت دفاع وکړئ؛ د دې لپاره له حزب التحریر –یو داسې رهبر چې خپلو خلکو ته درواغ نه وايي- سره د نبوت پر منهج راشده خلافت د بیا تاسیس لپاره ګډ کار وکړئ چې د الله سبحانه و تعالی شریعت حاکم شي او د دنیا او اخر عزت موږ په برخه شي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر د ښځو برخه

۱۴۴۴ هـ.ق کال، د ذوالحجې۱۹مه

۲۰۲۳م کال، د جولای ۷مه

ژباړه: فریدون محتاط

د مطلب ادامه...

هغه څوک چې اصلي هدف یې آخرت وي

(ژباړه)

له انس بن مالک رضي الله عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«من کانت الآخرة همه، جعل الله غناه فی قلبه، وجمع له شمله، وأتته الدنیا وهی راغمة، ومن کانت الدنیا همه، جعل الله فقره بین عینیه، وفرق علیه شمله، ولم یأته من الدنیا الا ما قدر له» (جامع الترمذی)

ژباړه: هغه څوک چې اصلي هدف یې آخرت وي، الله (سبحانه وتعالی) یې زړه بې‌نیازه کوي، غمونه یې ختموي او دنیا یې خوشاله کوي او څوک دنیا خپل اصلي هدف وګرځوي، الله (سبحانه وتعالی) یې د سترګو پر وړاندې فقر دروي، طبیعت به یې خراب وي او په دنیا کې به یوازې هغه څه ورته رسېږي، چې ورته مقدر شوي دي.

د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره (همّه) د نیت او ارادې په معنا ده او په مشکاة المصابیح کې داسې راغلي دي: «من کانت نیته طلب الآخرة» د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «جعل الله غناه فی قلبه» په دې معنا ده چې الله سبحانه وتعالی یې پر همغه رزق قانع کوي، چې د هغه لپاره بسنه کوي، ترڅو د ډېر مال په ترلاسه کولو کې ځان په تکلیف نه کړي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «وجمع له شمله» په دې معنا ده چې الله سبحانه وتعالی یې سخت کارونه ورته اسانه کوي او له هغو ځایونو څخه به یې سبوبونه ورته چمتو کړي، چې دی به یې لا فکر هم نه کوي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «وأتته الدنیا» په دې معنا ده چې الله سبحانه وتعالی له دنیا څخه یوازې هغه څه ورکوي، چې په نصیب او تقدیر کې یې وي.

د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «وهی راغمة» په دې معنا ده چې دنیا د هغه پر وړاندې بې‌ارزښته ده او همدارنګه دنیا به په هغه پسې راځي او د هغې لاسته راوړلو ته به اړتیا نه لري، چې خپل ځان ډېر په تکلیف کړي، بلکې دنیا به د هغه له غوښتنې سره سمه په اسانه ورکول کېږي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «ومن کانت الدنیا همّه» په مشکاة المصابیح کې داسې راغلې ده: «ومن کانت نیته طلب الدنیا» یعنې هغه څوک چې نیت یې د دنیا د مال لاسته راوړل وي.

د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «جعل الله فقره بین عینیه» په دې معنا ده چې الله سبحانه وتعالی به یې مخلوق ته اړ کړي او دغه اړتیا به د یوه ناخوښ عمل په توګه تل د هغه په مخکې ولاړه وي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه خبره «وفرّق علیه شمله» په دې معنا ده چې الله سبحانه وتعالی یې دنیوي کارونه ورته سختوي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم له دې خبرې «ولم یأته من الدنیا الا ما قدّر له» څخه موخه دا ده چې تل به له خوارۍ سره مخ وي او د خپلې هیلې خلاف به یوازې هغه څه ورکول کېږي، چې د دنیا له مال څخه یې ترلاسه کوي.

امام ابن قیم وایي: کله چې بنده شپه او ورځ په داسې حال کې تېروي، چې ټول غم و درد یې د الله سبحانه وتعالی یاد وي؛ نو الله سبحانه وتعالی یې ټولې غوښتنې پوره کوي، ټول غمونه ورڅخه لرې کوي، زړه یې د خپل محبت لپاره پاک او خالي کوي، ژبه یې پخپل ذکر سره معطره کوي او د بدن غړي یې د خپل اطاعت او عبادت لپاره چمتو کوي. مګر هغه څوک چې شپه او ورځ د دنیا د ترلاسه کولو په غم کې تېروي؛ الله سبحانه وتعالی غم و سختي پرې راولي او کارونه یې پخپله هغه ته ور پرېږدي.

له شک پرته چې د دنیا محبت او پر هغې بوخت کېدل د دې لامل شوي، چې د الله سبحانه وتعالی طاعت او عبادت یې زموږ انسانانو له یاده ایستلي دي او اوس یې په هغه ډول نشو ادا کولی، لکه څنګه یې چې حق دی. همدارنګه په دې اړه ډېر آیتونه او حدیثونه راغلي دي، چې له هغې ډلې یو یې همدغه حدیث شریف دی، ترڅو هغه څه موږ ته را یاد کړي، چې هېر کړي مو دي او زموږ لپاره پر یوه ځواک بدل شي، چې په مرسته یې خپل زړه ډاډه او ارامه کړو او همدارنګه موږ متوجه کوي چې د دنيا محبت پرېږدو او تقوا غوره کړو، ترڅو الله سبحانه وتعالی په دنیا کې له موږ څخه راضي شي او اخروي نعمتونه زموږ په نصیب کړي. د الله سبحانه وتعالی په دغه قول سره خپله خبره پای ته رسوو:

﴿زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ﴾ [آل عمران: 14]

ژباړه: د خلکو لپاره نفسي غوښتنې، ښځې، اولادونه، د سرو و سپینو زرو زېرمې، نښه شوي آسونه، څاروي او کروندې د ډېرې مینې وړ ګرځېدلي دي. خو دا هر څه د څو ورځو دنیوي ژوند وسایل دي او په حقیقت کې تر ټولو ښه استوګنځی له الله (سبحانه وتعالی) سره دی.

له خپل رب څخه غواړو چې دینا زموږ اصلي هدف ونه ګرځوي! آمین! آمین!

ژباړن: صهیب منصور

د مطلب ادامه...

د الله په لاره کې پر مرز پیره کول

(ژباړه)

له محمد بن منکدر څخه روایت دی، چې سلمان فارسي د شرحبیل بن سمط له څنګه په داسې حال کې تېرېده، چې هغه د مرز په سنګر کې پیره کوله او له خپلو ملګرو سره په سخت وضعیت کې و، سلمان هغه ته وویل: اې ابن سمط! ایا د رسول الله صلی الله علیه وسلم له حدیث څخه دې خبر کړم؟ شرحبیل وویل: هو، ووایه! سلمان وویل: له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه مې اورېدلي چې ویې فرمایل:

‏«رِبَاطُ ‏يَوْمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَفْضَلُ (وَرُبَّمَا قَالَ) خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَقِيَامِهِ، وَمَنْ مَاتَ فِيهِ، وُقِيَ فِتْنَةَ الْقَبْر،ِ وَنُمِّيَ لَهُ عَمَلُهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» (رواه ترمذي)

ژباړه: د الله په لاره کې یوه ورځ پر مرز پیره کول  د یوې میاشتې روژې له نیولو او د شپې لخوا یې له قیام کولو څخه غوره يا خير دي؛ که په همدې حالت کې څوک وفات شي، د قبر له فتنو څخه به په امن وي او عملونه به یې د قیامت تر ورځې پورې زیاتېږي.

امام نووي وايي: د مرز د پیره‌کوونکي لپاره دا یو څرګند فضیلت دی، چې عمل یې تر مرګ وروسته هم دوام کوي او دا فضیلت یوازې د مرز تر پیره‌کوونکي پورې محدود دی چې بل انسان ته دغه ډول فضیلت نه دی ورکړل شوی. له صحیح مسلم پرته د حدیثو په نورو کتابونو کې داسې راغلي دي:

«كُلُّ مَيِّتٍ يُخْتَمُ عَلَيْهِ عَمَلُهُ إِلَّا الْمُرَابِطَ فَإِنَّهُ يُنَمَّى لَهُ عَمَلُهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ اِنْتَهَى»

ژباړه: هر انسان چې وفات شي، عمل یې پای ته رسېږي، پرته د مرز له پیره‌کوونکي څخه، چې د قیامت تر ورځې پورې یې عملونه زیاتېږي او په هغې ورځ به پای ته رسېږي.

د جهاد یوه برخه د مرز ساتل دي او د مرز ساتل یعنې د مسلمانانو د قوي کولو لپاره پر مرز پیره کول دي. هر هغه سیمه چې د دښمن له مرز سره پرته وي، دښمن د هغې سیمې له خلکو او د هغې سیمې خلک بیا له دښمن څخه وېرېږي. په بل عبارت مرز هغې سیمې ته ویل کېږي چې شا ته یې د اسلام مرز نه وي او پر مرز له پیرې څخه موخه پر مرز پاتې کېدل دي، چې مسلمانانو ته د عزت ورکولو او د کفارو له شر څخه یې د خوندي کولو لپاره کارول کېږي.

د دښمن د احتمالي برید د دفاع لپاره په هر ځای کې درېدل، پر مرز د پیرې په معنا دي او د رباط (مرز ساتل) کلمه له (رباط الخیل) څخه چې په قرآن کې راغلې، اخیستل شوې ده:

﴿أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ﴾ [انفال: 60]

ژباړه: له هغو سره (د مبارزې لپاره) چې څومره کولای شئ مادي او معنوي ځواک او زین کړي آسونه چمتو کړئ، ترڅو په دې توګه د الله دښمن او خپل دښمن وډار کړئ او هغه نور دښمنان هم ووېروئ، چې تاسو یې نه پېژنئ، خو الله یې پېژني. هر هغه څه (جګړه‌ییز تجهیزات)چې د الله په لاره کې یې مصرف کړئ، د هغو بشپړه بدله به تاسو ته درکړل شي او هېڅ ډول ظلم به درسره ونشي.

پر مرز پیره کول ښايي کم او یا زیات وخت وي؛ په یوه سیمه کې که د مرز ساتلو په موخه هر څومره پاتې شئ، هغه که کم وخت وي او که زیات، پر مرز پیره ګڼل کېږي. له همدې امله رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي: (رباط یوم) یعنې یوه ورځ پر مرز پیره کول او په بل روایت کې (یوم و لیلة) یعنې یوه شپه و ورځ.

خپله خبره د رسول الله صلی الله علیه وسلم په دغه قول سره پای ته رسوو، چې فرمایي:

«حرس ليلة في سبيل الله أفضل من ألف ليلة قيام ليلها وصيام نهارها»

ژباړه: د الله په لاره کې یوه شپه پیره کول، د زرو شپو له قیام او روژو څخه غوره دي.

ژباړن: صهیب منصور

 

د مطلب ادامه...
Subscribe to this RSS feed

اسلامي خاورې

اسلامي خاورې

غربي هېوادونه

ټول لینکونه

د پاڼې برخې