سه شنبه, ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۶م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

د حزب التحریر امیر نامتو عالم عطأ بن خلیل ابو الرشته د خپلې وېب پاڼې څارونکو ته د ۱۴۴۳ هـ.ق کال، چې د ۲۰۲۲م کال سره سمون خوري، د نېکمرغه کوچني اختر د رارسېدلو له امله مبارکي وايي

  • خپور شوی په سیاسي

الحمدلله والصلاة والسلام علی رسول الله، و علی آله وصحبه ومن والاه، و بعد:

د بشریت لپاره تر ټول غوره امت، اسلامي امت دی:

(كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ...)

ژباړه: «اوس په نړۍ کې هغه غوره ډله تاسو یاست چې د انسانانو د لارښوونې او اصلاح لپاره منځ ته راوړل شوې ده، تاسې پر نيکۍ امر کوئ، له بدیو منع او پر الله تعال ایمان لرئ...» [عمران: ۱۱۰]

پاکو او صالحو دعوتګرانو او د وېب پاڼې درنو څارونکو،

کوچنۍ اختر مو مبارک شه، له الله سبحانه و تعالی څخه غواړم چې د روژې قیام او ټول نېک اعمال مو د الله سبحانه وتعالی په دربار کې قبول او په دې سپېڅلې میاشت کې د دوزخ له اوره ژغورل شوي وی. ترمذی په خپل سنن کې د رمضان د شپې په اړه له ابو هریرة رضی الله تعالی عنه څخه روایت کړی، هغه وايي، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دی:

(ولله عتقاء من النار وذلك كل ليلة)

ژباړه: « الله سبحانه وتعالی په هره شپه کې بې شمېره کسان د دوزخ له اوره ژغوري» [حکیم په خپل مستدرک کې را اخیستی دی]

زه هم له الله سبحانه وتعالی څخه غواړم چې دا اختر د مسلمانانو لپاره له دې ظالمانه واکمنۍ وروسته، چې سل کاله کېږي ورسره لاس او ګرېوان یو، د خیر او برکت زیری وګرځوي، تر څو راتلونکی اختر د رسول الله صلی الله علیه وسلم پر منهج د راشده خلافت تر بیرغ لا الله الاالله محمدرسول الله تر سیوري لاندې ولمانځو، دا د الله سبحانه وتعالی لپاره لویه خبره نه ده.

احمد په خپل مسند کې له حذیفه ابن یمان څخه روایت کړی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

(...ثم تکون ملکا جبریة، فتکون ما شاء الله أن تکون، ثم یرفع‌ها إذا شاء أن یرفع‌ها، ثم تکون خلافة على منهاج نبوة)

ژباړه: «...ورپسې به جبریه او ظالم حکومتونه راشي، تر کله چې د الله تعالی خوښه وي، دوام به وکړي، بیا چې کله الله تعالی وغواړي، ليرې کوي یي او یو ځل بیا به د نبوت پر منهج خلافت راځي. بیا رسول الله صلی الله علیه وسلم چوپ شو.» []

په پای کې تاسو ټولو ته د زړه له تله سلامونه وړاندې کوم او د الله سبحانه وتعالی دربار ته د دعا لاسونه لپه کوم، چې عبادات مو په خپل دربار کې قبول کړي.

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

د کوچني اختر ورځ،

ستاسو ورور

عطأ بن خلیل ابو الرشتة

#دـحزبـالتحریرـامیر

د مطلب ادامه...

په خلافت دولت کې د پاکستان لګښتونه او ګټې

  • خپور شوی په سیاسي

د پاکستان اوسنی سیسټم د ښکېلاکګر کفر اقتصادي ګټې خوندي کوي. 

د دولت په خزانه کې د خلکو چارو ته د رسېدو او د دولت د لګښتونو مدیریت لپاره لکه د وسله وال پوځ، روغتیا او زده کړو لګښتونه پوره کول ډېر مهم دي. په همدې حال کې د پاکستان په روان سیسټم کې لکه په ډیموکراسۍ او دیکتاتورۍ کې هڅه کېږي چې د ښکېلاکګر کفر اقتصادي ګټې خوندي شي.  

د دې لپاره چې یادو موخو ته ورسېږي، نړیوال بانک او د پیسو نړیوال صندوق له حکومت سره یوځای د مالیې له سپکاوي ډکې پالیسۍ پلي کوي. دغه پالیسۍ د یاد هېواد نفوس او خلک له سترو سرچینو څخه بې برخې کوي او وروسته خلک د دولت له لوري د تپل شوو مالیو د بیو پرې کولو ته پرېږدي. دا څه د اقتصادي فعالیتونو تړل کېدو او له بدبختۍ سره د خلکو د مخ کېدو لامل کېږي.

که څه هم په اسلام کې پر بېوزلو کسانو زکات نشته، خو د پاکستان اوسنی سیسټم له خوراکي توکو، نورو عوایدو، ادارو، روغتیا او زده کړو بنسټونو څخه ظالمانه مالیه اخلي او د ټولو لپاره یې اساسي اړتیاوې نه دي پوره کړي.

پر دې سربېره، بل قیمتي اړخ دا دی چې دغه لګښتونه د ښکېلاکګرو کفارو د اړتیاوو خوندي کېدو ته ځانګړي شوي او دا سیسټم د واکمنو په فساد ککړو حکامو له لوري جوړ شوی دی. په راتلونکي مالي کال کې به د پاکستان واکمنان درې ټریلیونه پاکستانۍ روپۍ د سود لپاره ولګوي، که څه هم سود په اسلام کې ستره ګناه ده. دا کړنه له الله سبحانه وتعالی او رسول الله صلی الله علیه وسلم سره جګړې ته د بلنې په مانا ده.

پاکستان د درې ټریلیونه روپیو په سود ورکولو پر ځای هڅه کوي چې ډېر نور سودي پورونه هم واخلي، څو د فدرال له ۳،۵ ټریلیونه پاکستانیو روپیو د کسر له مخنیوي سره مرسته وکړي.

پر همدغه اساس، اوسنی حکومت پاکستان د سودي پورونو ژورې کندې ته ورغورځوي، څنګه چې پخوانیو حکومتونو دا چاره ترسره کړه. په ۱۹۷۱ م کال کې د پاکستان پورونه درې میلیارده روپۍ وو، خو په ۱۹۹۱ م کال کې دا کچه ۸۲۵میلیارده روپیو ته لوړه شوه. په ۲۰۱۱ م کال کې د پاکستان پور۱۰ټریلیونه روپیو ته لوړ شو او اوس یې یوازې په تېرو لسو کلونو کې د پورونو اندازه څلور چنده یعنې ۴۰ټریلیونه پاکستانیو روپیو ته رسېږي. 

دا تر ښکېلاکګر سیسټم لاندې د پاکستان د لګښتونو واقعیت دی، نو په راتلونکي کې هم که هر څوک د حکومت کولو لپاره راځي، یا له ډیموکراټیک او ډیکتالورۍ پلوي وي، چې واک تر لاسه کوي، کوم مثبت بدلون به نه وي؛ ځکه په ډیموکراسۍ او دیکتاتورۍ کې خلک د خپلو غوښتنو اړوند قوانینو په اړه تصمیم نیسي او له هغو ټولو سره په ټکر کې دي چې الله سبحانه وتعالی نازل کړي دي.

د دولتي شتمنیو له ګټې څخه د ټولنې بې برخې کول:

په پاکستان کې کپټلېزم د ډیکتاتورۍ او ډیموکراسۍ دواړو له خوا پلی کېږي، چې دولت او عامه ملکیت یې له سترو سرچینو بې برخې کړي دي. لکه له ګازو، تېلو او برېښنا څخه.

د برېښنا، ګازو او تېلو سیمه‌ییزو او بهرني سوداګر له دې څخه ستره ګټه تر لاسه کوي. د کمونېزم او کپټلېزم خلاف اسلام دا روښانه کړې چې انرژي نه شخصي او نه هم دولتي ملکیت او شتمني ده، بلکې د ټولو مسلمانانو لپاره عامه ملکیت دی. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

(الْمُسْلِمُونَ شُرَكَاءُ فِي ثَلَاثٍ الْمَاءِ وَالْكَلَإِ وَالنَّارِ) [ابوداود]

ژباړه: مسلمانان په درېیو څیزونو کې شریک دي، لکه اور، اوبه او څړځایونه.

پر همدغه اساس، که څه هم خلافت دولت د عامه او دولتي شتمنۍ اداره کول پر غاړه اخلي، خو خلیفه ته دا اجازه نه ده ورکړل شوې چې هرې شخصي شتمنۍ ته د عامه شتمنۍ  ملکیت ورکړي، ځکه د ټولو مسلمانانو لپاره شتمني ده.

عامه ملکیت ته د دې شتمنۍ تر بیرته ګرځېدو وروسته راتلونکي خلافت کولی شي چې د انرژۍ په سرچینو کې له بهرنیو دولتونو، چې له مسلمانانو او اسلام سره دښمني نه لري، سوداګري وکړي. په همدې او ورته لارو به خلافت دولت په دې شتمنۍ کې د امت لپاره ګتې ډاډمنې کړي، نه دا چې دغه شتمني خصوصي کمپنیو ته په ورکولو سره د بدبختۍ کندې ته وغورځوي، چې بیا به یې دولت ستره بیه پرې کوي.

پر دې سربېره، د خصوصي ملکیت لپاره انګېزه ګټې هم غصبوي چې باید په لومړۍ درجه کې په دولت پورې تړاو ولري. لکه د ماشینونو جوړول او نور مهمات، مخابرات، حمل او نقل. په راتلونکي خلافت کې به انشاءالله داسې شتمۍ په لومړۍ درجه کې په دولت پورې تړل کېږي.

خو د پانګوالۍ په اوسنیو تیاره ورځو کې باید د دغو شتمنیو د لوټ کېدو مخه ونیول شي.

د اسلام په نشت کې، د تر ټولو سترې کمپنۍ د انرژۍ، ماشینرۍ او مخابراتو دي، په داسې حال کې چې دولتونو ته یوازې پر خلکو فشار راوړل د حل لارې په توګه پاتې دي چې د مالیو په واسطه یې ځپي.

 پر دې سربېره، د پاکستان په قضیه کې د ټولو مزدورانو لپاره ښکېلاک داسې انګېزه جوړوي چې بهرنی ملکیت ځا پر ځای شي، لکه د ماشینرۍ او د نورو اقتصادي وسایلو پر وارداتو مالیه کموي چې دا څه بیرته د بهرنیو هېوادونو د اقتصاد له پیاوړتیا سره مرسته کوي.

د پاکستان د مهمو تولیدي دستګاوو مستقیم بهرنی غصب چې په بهرنۍ پانګوونه (ایف، ډي ای) مشهور دی، تر هر رژیم لاندې مخ په ډېرېدو دی.

د مالیو په واسطه د خلکو پر مرۍ فشار راوړل:

د پیسو د نړیوال صندوق تر څار لاندې، د پاکستان اقتصاد پر عوایدو او نورو توکو له ظلم څخه ډکو مالیو ډېرېدو سخت زیانمن کړی دی. له ۱۹۸۷ څخه تر ۱۹۸۸ پورې ټول عواید ۱۱۷،۰۲۱ میلیونه او له ۲۰۰۲ م کاله بیا تر ۲۰۰۳ پورې تر ۷۰۷ میلیونه پورې لوړ شول. همدارنګه د ۲۰۰۸ او ۲۰۰۹ م کال پورې د مالي کال لپاره مالیه یو ټریلیون روپۍ وه، خو له ۲۰۱۳ بیا تر ۲۰۱۴ م کاله پورې دا کچه دوه ټریلیونه روپۍ یعنې دوه چنده شوې وه.

له ۲۰۱۸ څخه تر ۲۰۱۹ پورې مالیه دوه چنده یعنې څلور ټریلیونه روپۍ وه، په داسې حال کې چې له ۲۰۲۱ څخه بیا تر ۲۰۲۲ پورې د پاکستان واکمنانو شپږ ټریلیونه روپۍ مالیه هدف کړې وه. دوی اوس هڅه کوي چې د پیسو له نړیوال صندوق سره د ۲۰۲۴ او ۲۰۲۵ مالي کلونو لپاره د لس ټریلیونه روپۍ مالیې پر سره خبرې وکړي.

که د دغو مالیو ډېرېدل د دې لپاره وای چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم له پت څخه ساتنه ډاډمنه شي او یا مسجد القصی او اشغال شوی کشمېر پرې ازاد شي، د پاکستان مسلمانانو به خپل کورونه خالي کړي او د لوږې له امله به یې پر خپلو خېټو تېږې تړلې وې. په هر حال د بېوزلو په نښه کول او پر هغوی ظلم کول هغه جنایت دی چې باید د پاکستان په هر کونج کې رد شي. 

د ۲۰۲۱ او ۲۰۲۲ کال په روانه بودجه کې د پاکستان رژیم ۵،۸۳ ټریلیونه بودجه ټاکلې ده چې ۶۲.۶ سلنه به یې غیر مسقیمه بودجه وي. نو د عواید دغه راټوله شوې شتمني له ظالمانه مالیو څخه ده. دغه ظالمانه مالیې په غیر رسمي بڼه پلې کېږي او پکې د بېوزلو له عایداتو څخه یوه ستره فیصدي ګرځول کېږي.

که څه هم پاتې ۳۷.۴ سلنه مالیه مسقیمه مالیه ده، خو بیا هم تصاعدي مالیات نه شي ورته ویل کېدای، ځکه بېوزله پکې جریمه کېږي. ډېری مسقیم مالیات د عوایدو او کارکوونکو په مالیه کې شاملېږي. په پاکستان کې که یو تن له ۵۰زره څخه زیاتې پیسې تر لاسه کوي، باید د عوایدو مالیه یې ورکړي؛ په داسې حال کې چې نوموړی د خپلې کورنۍ لپاره اساسي اړتیاوې نه شي پوره کولی.

په ټوله نړۍ کپټلېستي مالیې بېوزله خلک له منځه وړي، کله چې د شتمنۍ لپاره درانه بارونه پر اوږو ږدي. د (پي اي ډبلیو) په نوم د یو څېړنیز مرکز د سروې پر اساس، ۶۴ سنله امریکایان وایي، دوی د ځینو شرکتونو له خوا د فدرال مالیو نه ورکولو احساس سخت ځوروي، په داسې حال کې چې ۶۱سلنه بیا شتمن خلک له دې څه سره ستونزه نه لري.

په نړیواله کچه ډیموکراسي د شتمنیو او انفرادي شرکت ته اجازه ورکوي، څو د دوی د غوښتنو اړوند قوانین جوړ کړي. ځورېدلي خلک په درواغو مخته ځي چې که شتمن کسان مالیې لږ کړي، دوی پر تولید ډېر لګښت کوي او دا ډېر لوړ اغېز وي. په هر حال، د اقتصادي بحران او قرنطینونو په جریان کې د شتمن او بېوزله تر منځ واټن ډېرېږي.

تر دې وروسته، کپټلېزم دا ډاډمنه کوي چې د معاشونو او عوایدو مالیو یوځایوالی د دولت د ټولې شتمني ۶۰سلنه جوړوي، په دې مانا چې د عوایدو ستره برخه د خلکو په ځورولو د دولت خزانې ته ورځي.

دغه له فساده ډک سیسټم یوازې زیان تولیدوي، څو په دې سره د خلکو چارې ګډوډې شي او دا ځکه چې په دغه سیسټم کې هر څوک چې د قدرت غوښتنه کوي او یا هم قدرت ته رسېږي، د مالیو ډېرېدو غږ کوي.

پر عوایدو مالیه، دغه سیسټم د خلکو پر هغو مېوو مالیې لګوي چې په هغه سره هغوی د خپل ژوند د لومړنیو اړتیاوو او نورو چارو د ترسره کولو او پوره کولو هیله لري، په داسې حال کې چې د خپلې شتمنۍ له ډېرې برخې دا مالیه ورکړي.

پر پلورونکو څیزونو مالیه، په دې کې هم پر خلکو پر هغو څیزونو مالیه لګول کېږي چې هغوی د خپلو هڅو په پایله کې تر لاسه کړي وي او یا هم نور، نه دا چې له شتمنو خلکو یې واخلي، یعنې هغه کسان چې دوی له خپلو اساسي اړتیاوو ډېره شتمني ولري. 

په داسې حال کې چې واکمنان وایي، دا سیسټم د خلکو لپاره دی. په خلافت دولت کې پر عوایدو او پلور مالیه نشته. مالیه تر اساسي اړتیاوو پر ډېره شتمنۍ لګول کېږي او هغه هم په سختو شرایطو کې. هغه څه چې د دغو ټیټو مالیو پالیسۍ ته اجازه ورکوي، هغه واقعیت دی چې خلافت دولت له عمومي عوایدو ډېرې سرچینې لري. لکه له کرنیزې برخې او صنعت څخه. 

په ښکېلاکګرو او د هغوی په مزدورانو پورې اړوند لګښتونه:

امت یې د خپلو عوایدو له حقونو بې برخې کړی او هغه وړتیا یې ترې اخیستې چې پلور او تولید وکړي. حکومت یې له ښکېلاکګر کفر څخه سودي پورونه تر لاسه کوي.

دا پورونه داسې جوړ او طرحه شوي چې پاکستان پوروړی وساتل شي، څو په دې سره د غرب پر وړاندې پر خپلو پښو د یاد هېواد د درېدو وړتیا کمه شي. دا هغه پیسې دي چې د خلکو د اساسي اړتیاوو له پوره کېدو څخه اخیستل شوې دي.

دا نړیواله بې عدالتي ده چې د پاکستان غوندې ډېری هېوادونو بیرته خپل پورونه ورکړي، خو د ښکلاکګرو سودي پورونو او شرطونو له امله پوروړي پاتې کېږي. دا یوازې د نبوت پر تګلاره خلافت دولت دی چې موږ به له دغو سودي پورونو څخه وژغوري. خلافت دولت به هېڅکله هم سود ته اجازه ورنه کړي، ځکه الله سبحانه وتعالی فرمایلي:

 (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ * فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ) [بقره:۲۷۸]

ژباړه: اې هغو کسانو چې ایمان مو راوړی! له الله سبحانه وتعالی سره له مخالفت وډار شئ او هغه څه خوشي کړئ چې له سود څخه پاتې دي، که مو ایمان راوړی. که داسې نه کړئ، نو پوه شئ چې الله سبحانه وتعالی او د هغه رسول صلی الله علیه وسلم به له تاسو سره جګړه وکړي. که توبه وکړئ، ستاسو پانګه ستاسو ده. (یعنې له سود پرته ستاسو پانګه) نه به ظلم کوئ او نه هم پر تاسو ظلم کېږي.

 

عوایدو او لګښتونو ته کتنه:

د کپټلېزم خلاف، اسلام پر عوایدو او لګښتونو مالیه نه لګوي، څو په دې سره عواید ډېر شي. د عوایدو پراخوالی راټوله شوې شتمني ده چې اساسي اړتیاوې پوره کوي، لکه حقیقي تولید. حتا کله چې خلافت مالیه اخلي، سخت شرایط لري. هغه بېوزله کسان چې د خپلو اساسي اړتیاوو پوره کولو وس نه لري، پر هغوی مالیه نه لګوي.

دا امر امکان لري، ځکه دلیل یې هغه عواید دي چې دولت یې له دولتي ته ورته شرکتونو تر لاسه کوي، لکه د انرژۍ سرچینې، ماشینونه او نور شرکتونه، چې دا څه د شتمنۍ وېش ډېروي.

حزب التحریر پخپله پېژندنه کې د قانون په تړاو په ۱۴۳ ماده کې وایي: «د دولت بودجه تلپاتې برخې لري چې د شرعي قوانینو پر اساس مشخصې شوې دي. د بودجې د برخو په توګه، هرې برخې ته ځانګړې شوې اندازه او د هرې برخې مسله د خلیفه په نظر او اجتهاد پورې اړه لري.» په ۱۴۹مه مقاله کې: «د بیت المان لپاره تلپاتې عواید جزیه، د ځمکې مالیه د خزانې پنځمه برخه او زکات دي.»

دغه عواید له کوم طرف په نظر کې نیولو پرته او یا دا چې اړتیا ده او که نه، پرلپسې راټولېږي. په ۱۵۱ مه کې وایي:  «پیسې د دولت په پولو کې له ګمرکونو تر لاسه کېږي، له دولتي او عمومي مالونو او یا ارثي مالونه چې وارث یې معلوم نه وي، د دولت حساب ته جمع کېږي.»

صنعت د عوایدو د سرچینې په توګه:

صنعت به په خلافت دولت کې پرمختګ وکړي. دا برخه به د مالیو په واسطه نه ځپل کېږي، له انرژۍ نیولې تر ماشینرۍ پورې. پر ځای به یې دولت له سوداګریزو ګټو څخه د عوایدو ډېروالی پراخه کړي. دا سوداګرۍ ته اجازه ورکوي چې له کوم خنډ پرته تولید ته پام وکړي، څو په دې سره له ورکوونکو عوایدو څخه د ګټې تر لاسه کېدو پړاو ډاډمن شي.

حزب التحریر په خپله معرفي کې د قوانینو په اړه په ۱۴۳مه ماده کې وایي: «زکات له مسلمانانو څخه راټولېږي او له هغې شتمنۍ څخه اخیستل کېږي چې شریعت یې اندازه ټاکلې ده. له پیسو، د سوداګرۍ له ګټې، له څارویو او غلودانو څخه. زکات له هغه څه څخه نه اخیستل کېږي چې شریعت اجازه نه وي ورکړې.»

زکات له هر مالک څخه له کوم مکلفیت پرته اخیستل کېږي، د بېلګې په ډول چې هغه بالغ او کوم رواني تکلیف ونه لري. زکات د بیت المان په ځانګړې برخه کې ځای پر ځای کېږي او له هغو اتو کټګوریو پرته چې په قران کریم کې اشاره ورته شوې، په بل څه نه لګول کېږي.

خراج د عوایدو سرچینې په توګه چې کروندګرو ته زیان نه رسېږي:

د اسلام تر واکمنۍ لاندې د هند نیمه لویې وچې او د کروندګرو نفوس لرونکې ټولنه د نړۍ د (جي ډي پي) کابو نیمایي برخه تولیده وه. یو مهم لامل یې د خراج فکر او تصور و. تر خراج لاندې د ځمکې حاصل مسلمانانو تر لاسه کاوه، خو ګټه یې د هغه چا کېدله چې دا څه به یې کرل. نو چا چې ځمکه کرلې، ګټه یې هم د هغه کېږي. دا څه د پانګې ګردان ته اجازه ورکوي او تولید مخ پورته ځي.

  د ژوند معیشت پیاوړو سرچینو ته په ګرځېدو سره، مسلمانان د دولت لپاره د وس په اندازه له ځمکو څخه عواید تر لاسه کوي. د بریټانیا تر حکم لاندې د کپټلېزم په پېژندنې سره، پر کروندګرو درنه مالیه لګول کېده او دا څه د هغوی د پوروړي کېدو لامل کېږي او وروسته اړ کېږي چې خپلې ځمکې وپلوري.

دا د ښکېلاکګرو او د دوی د ملګرو له خوا پر ځمکو د واکمنۍ او تصروف لپاره یوه وسیله وه. پر کرنه او زرعت تر نن ورځې دا څه د کپټلېزم له خوا تپل شوي او جریان لري، که څه هم د پاکستان شته زرعت په ډېرو برخو کې د نړۍ له معیار سره برابر دی او دا انرژي لري چې تر ډېره پرمختګ وکړي. کروندګر په کرنیزو وسایلو له ماشینرۍ، ټراسپورټ، تخم او نورو کې له درنو مالیو سره مخ دي.

دوی اړ دي چې کوښښ وکړي او بهرني مارکېټ ته د صادراتو له لارې سود ډېرې کړي. همدارنګه دا څه د دې لامل کېږي چې نور هم له ستونزو سره مخ او تر ټولو په ګرانه بیه په دغو حصلاتو کې واردات ولري. په اسلام کې، له کرنیزو محصولاتو څخه د مالیو پر اساس د عایداتو پراخوالی اصل نه دی، خو له ځمکو څخه د تولید پر اساس تنظیم شوی. دا څه د دې لامل کېږي چې کروندګر حد اکثر تولید ته اړ کړي.

حزب التحریر د اساسي قانون په مقدمه کې په ۱۴۵ ماده کې بیانوي چې د ځمکې مالیات د ځمکې ظرفیت ته په کتور تر لاسه کېږي. زکات له عشریه ځمکو څخه د واقعي تولید پر اساس جمع کېږي.

مالیاتو ته په سختو شرایطو کې ورګرځېدل، نه دا چې فرض وګڼل شي:

اسلام انفرادي او شخصي شتمنۍ ته درناوی لري او پر دغې شتمنۍ د تپل شوو مالیو مخه نیسي. په خلافت دولت کې به مالیې لګول کېږي، خو د وروستۍ حل لارې او سختو شرایطو لاندې. د بېلګي په توګه، که هغه اندازه عواید چې شریعت ورته ټاکلي وو، بسنه نه کوله، په هغه صورت کې مالیه له هغو کسانو راټولېږي چې لومړنۍ اړتیاوې یې خوندي وي.

اسلام ډاډ ورکوي چې پر مېوو او نورو هغو هڅو مالیه نه لګول کېږي چې لومړنۍ اړتیاوې پکې خوندي نه وي، څنګه چې په کپټلېزم کې دا مسله برعکس ده او مالیه پر هغو کسانو هم لګول کېږي چې د ژوند د لومړنیو اړتیاوو په پوره کېدو کې بې وسه وي.

دا په دې مانا ده چې دا مالیه به په ټولنه کې د شتمنۍ ګردان ډاډمن کړي. فکر وکړئ چې د پاکستان تر ټولو۳۰ شتمن خلک ۱۵میلیارده شتمني لري چې دا په راپور کې ویل شوي دي. ۳۰ سلنه به ۴.۵ میلیارده خالص عواید ولري. پر همدغه اساس، هغه پیسې له بیړنیو مالیاتو څخه له شتمنیو تر لاسه کېږي، د شرعي احکامو له مخې کولی شي پر بیړنیو اړتیاوو ولګول شي. لکه بېوزلو ته ډوډۍ ورکول یا په زلزله کې د مرستو کولو هڅې.

پر دې سربېره، خلافت کولی شي د هغو پروژو لپاره چې په لنډمهال کې یې وړاندوینه کېږي، له خلکو واخلي. د بېلګې په ډول له سخاوت‌مندو کسانو څخه د مرستو غوښتنه. حزب التحریر د خپل اساسي قانون په ۱۵۰مه ماده کې وایي: «که د بیت المال تلپاتې عواید د دولت مخارج ورنه کړي، په هغه صورت کې پر مسلمانانو مالیات لګول کېدایشي.»

په لاندې توګه په واجبي ډول مالیې لګول کېږي:

الف. د بېوزلو لپاره له بیت المان څخه د لګښتونو برابرول، اړتیاوو او مسافرو او د جهاد د فریضي ادا کولو لپاره.

ب. د سرتېرو او کارمندانو لپاره له بیت المال څخه د واجبو لګښتونو ورکول، څنګه چې د حکامو لپاره ترسره کېږي.

ج. له وړاندې په پام کې نیول شوو اړتیاوو او خدمتونو لپاره د بیت المال د واجبو لګښتونو ورکول لکه، د اوبو برابرول، د مسجدونو جوړول، مدرسې او روغتونونه.

د طبیعي پېښو په صورت کې له بیت المال څخه لګښتونه ورکول، لکه وچکالي، سېل او زلزله واجب دي. په ۱۴۶مه ماده کې راغلي: «مسلمانان هغه مالیې چې شارع اجازه ورکړې، ورکوي. د بیت المال د لګښتونو خوندیتوب لپاره په شرط د دې چې د فرد د اړتیا پر اساس واخیستل شي او د هېواد د اړتیاوو خوندیتوب لپاره بسنه کوي.  
ګمرکي حقوق اخیستل یې منع کړل، ځکه دا مالیات دي او پر همدغه اساس، هغه حرام دي چې پر نور مالیو ولکه لري.» په ۱۴۷مه ماده کې راغلي: «دولت حق لري، هر کار چې شارع امت پر مکلف کړی، د بیت المان د نه بسیاینې په صورت کې مالیه ولګوي؛ ځکه خوندیتوب یې د امت پر غاړه دی. دولت حق نه لري، هغه څه چې پر امت واجب نه دي، مالیه ولګوي. 

د لګښتونو لپاره لارښوونې:

پر همدغه اساس، خلافت د دولت، عامه شتمنیو، کرنې او صنعت څخه ډېر عواید تر لاسه کوي، پرته له دې چې پرې کړۍ راتنګه کړي. هغه کسان چې اضافي عواید لري، عادي حالت ته یې راګرځوي. په حقیقت کې اسلام ټول هغه څه مشخص کړي چې د خلکو د ژوند لپاره اړین دي. حزب التحریر د اساسي قانون په ۱۵۲مه ماده کې وایي: «د بیت المال لګښتونه په توله کې پر شپږو برخو وېشل کېږي.» الف.اته ګټورۍ چې د زکات اخیستلو وړ دي او پر هغه باید ولګول شي. ب. بېوزله، د جهاد په لاره کې او پوروړی. که د زکات په چپټر کې هېڅ پیدا نه شول، یا نه وو، هغوی ته د بیت المان له عوایدو څخه پیسې ورکول کېږي. که پیدا نه شول، پوروړو ته څه نه ورکول کېږي.

دغه مالیات د بېوزلو د لاسنیوي، د اړمنو لپاره او د جهاد لپاره لګول کېږي او دولت یې له فساد څخه د ډار له امله هم تر لاسه کوي.

ج. هغه کسان چې دولت ته خدمتونه وړاندې کوي، لکه کارمندان، سرتېري او واکمنانان له بیت المال څخه حقوق تر لاسه کوي. که په بیت المال کې کافي بودجه نه وه، د اړتیا پوره کېدو لپاره مالیه لګول کېږي او دولت یې له فساد څخه د ډار له امله تر لاسه کوي.

د اړینو اسانتیاوو او خدمتونو ترسره کېدو لپاره لکه د واټونو جوړول، د مسجدونو جوړول، د روغتونونو جوړول او د مدرسو رغول له بیت المال څخه تامینېږي. په بیت المال کې د کافي بودجې د نشت په صورت کې، د دغو لګښتونو د پوره کېدو لپاره مالیات وضع کېږي.

ه. غیر ضروري خدمتونه هم د بیت المال په واسطه پوره کېږي او که په بیت المال کې کافي بودجه نه وه، مالي تامین نه کېږي، بلکې له ځنډ سره مخ کېږي.

ی. په بیړنیو حالاتو کې هم لګښتونه له بیت المان څخه ورکول کېږي او د پیسو د نشت په صورت کې، د مالیو له لارې پوره کېږي او بیا ورکول کېږي.

حزب التحریر ـ ولایت پاکستان

 

د مطلب ادامه...

موږ له الله سبحانه وتعالی سره مینه لرو او د هغه د لیدو په تمه یو، نو څنګه د هغه نافرماني وکړو!؟

  • خپور شوی په تثقیفي

الله سبحانه وتعالی په قرانکریم کې فرمایلي دي:

 }قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ{[ال عمران:۳۱]

ژباړه: اې پیغمبره! صلی الله علیه وسلم خلکو ته ووایه که تاسو په رښتیا له الله تعالی سره مینه لرئ، نو زما د پیرورۍ لاره غوره کړئ، الله تعالی به ستاسې سره مینه وکړي او ستاسې خطاوې به دروبښي. هغه ډېر ښه بښونکی او د رحمت څښتن دی.

موږ وایو چې له الله سبحانه وتعالی او د هغه له رسول صلی الله علیه وسلم سره مینه لرو او د دې ادعا کوو، چې د اخرت په ورځ په جنت کې د الله سبحانه وتعالی دیدار مو نصیب شي، خو ایا موږ له هغه څه سره سم عمل کوو، چې وایو یې او ادعا یې کوو؟

 {...وَالَّذِينَ آَمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّه...}[البقره: ۱۶۵]

ژباړه: او هغه کسان چې ایمان یې راوړی، له الله تعالی سره په مینه کې ډېر سخت او کلک دي.

هغه څه چې له الله سبحانه وتعالی سره  له مینې  وروسته رامنځته کېږي ایمان، اطاعت، پر خپل دین ویاړ، د الله سبحانه وتعالی د رضا د ترلاسه کولو لېوالتیا او داسې نور دي، چې موږ الله سبحانه وتعالی او د هغه رسول صلی الله علیه وسلم ته نیږدې کوي.

نو موږ باید له ځانه پوښتنه وکړو، چې ایا واقعاً یادې ځانګړتیاوې لرو؟ ايا موږ د الله سبحانه وتعالی اطاعت کوو، لکه څنګه یې چې موږ ته امر کړی او له هغو کارونو مو ډډه کړې چې منعه کړي یې یو؟ 

که موږ داسې یو، نو څرنګه کولای شو، چې د هغه نافرماني وکړو په داسې حال کې چې له الله سبحانه وتعالې سره مینه لرو؟ ایا یو انسان له هغه چا سره مینه لري، چې نافرماني یې کوي؟ او آیا  د هغه چا نافرماني کوي، چې ورسره مینه لري؟ ولې د ورځې په جریان کې یې نافرماني کوو او د شپې ورڅخه بښنه غواړو او ورته دعاګانې کوو؟ ایا دا د موږ لپار د شرم خبره نه ده؟  

ایا له الله سبحانه وتعالی څخه نه شرمېږو، چې له یوې خوا له هغه څخه د مغفرت غوښتنه کوو او له بلې خوا یې نافرماني کوو؟ ایا دا سمه ده چې لومړی توبه وباسو او الله سبحانه وتعالې ته دعا وکړو/مغفرت ترې وغواړو او وروسته بیا ګناه کوو؟

که ترې وپوښتې چې د اوسني ناوړه حالت، بې عدالتیو، ذلت او د ژوند د سختیو او ظلمونو پر وړاندې زموږ مسوولیت څه دی، دوی درته وایي دعا وکړئ. تر یو ملیارد زیات مسلمانان دي، چې د خپلو مسلمانانو وروڼو لپاره دعا کوي، خو الله سبحانه وتعالی د دوی حالت نه دی بدل کړی.

هغه پوښتنه چې دلته راپورته کېږي؛ ولې موږ دعا کوو او ولې نه قبلېږي؟ یا لږ تر لږه هغه څه چې موږ یې غواړو په مطلوب ډول یې نه شو ترلاسه کولای؟ موږ ته د الله سبحانه وعالی او د هغه د رسول صلی الله علیه وسلم له لوري زېری راکړل شوی او تمه لرو چې د الله سبحانه وتعالی له رضا سره سم  دغه زیري او بریاوې تحقق پیدا کړي.

موږ سهار او ماښام الله سبحانه وتعالی ته په پټه او ښکاره د مسلمانانو د بري، عزت، ځواکمنتیا او د حالاتو د بدلون لپاره دعا کوو. حتا ځینې د زیاتې خشوع له امله د دعا کولو پر مهال ژاړي. خو موږ وینو چې په ژوند او حالاتو کې یې هېڅ بدلون نه دی راغلی او ښایي تر دې هم خراب شي، نو لامل یې څه دی؟

لامل یې دا دی چې موږ د خپلو دعاګانو مطابق عمل نه کوو، یعنې موږ هغه څه نه دي ترسره کړي، چې د حالاتو د بدلون او د دښمنانو په مقابل کې د بري لپاره اړین وو. یوه سړي د الله سبحانه وتعالی له رسول څخه و پوښتل، چې اې د الله رسوله! ایا زه اوښ وتړم او بیا په الله سبحانه وتعالی توکل وکړم یا یې خلاص پرېږدم او په الله سبحانه وتعالی توکل وکړم؟ هغه صلی الله علیه وسلم وفرمایل: لومړی اوښ وتړه او بیا په الله سبحانه وتعالی توکل وکړه.

نو له همدې امله پر دوښمن باندې د بریالي کېدو لپاره اړینه ده، چې عملي ګامونه واخلو او تدابیر ونیسو. زموږ لپاره له عمل پرته  یوازې دعا کفایت نه کوي، نو داسې دعا مه کوئ، چې اې الله! ته ظالمان د ظالمانو په واسطه له منځه یوسې او مسلمانان د دوی له ظلم څخه په امان کې وساتې، ځکه دا کار د دې لامل کېږي، چې موږ د دې ظالمانو د واکمنۍ د ختمولو لپاره په هر ځای کې عملي کار ونه کړو. د اوسني حالت د بدلون لپاره د کار نه کولو عذر یا پلمه جوړل ونه کړو او د دې حالت بدلون یوازې هغه وخت شونی دی چې پر ځمکه اسلامي شریعت حاکم شي.   

نو موږ باید تل له الله سبحانه وتعالی سره تړون تازه کړو، په دوامداره توګه ورسره په اړیکه کې وو، اطاعت یې وکړو او له هغه څخه وېره او د اجر تمه ولرو. موږ باید د الله سبحانه وتعالی او د هغه د رسول اطاعت وکړو، شرعي احکام یې پلي کړو او د هغه امر ته ځانونه تسلیم کړو، په نېکۍ امر وکړو او له بدو څخه منعه وکړو یا ځان وساتو په ټوله کې داسې عقیده ولرو، چې پر هغه باندې ثابت پاتې شو او د ستونزو په وخت کې منحرف نشو. په الله قسم! چې دا د مؤمن وسله او د هغه د نجات هغه وسله ده چې نه یې یهودیان، نه نصارا او نه یې هم د ځمکې پرمخ نور کفار لري. موږ باید په ځمکه کې سالم فکر پلی کړو. موږ باید هغوی متوجې کړو، له عیبونو څخه یې پاک کړو او د اسلامي افکارو او مفاهیمو په وسیله یې اصلاح کړو. د ځان څارنه وکړو او پاکوالي ته یې پاملرنه وکړو او د الله سبحانه وتعالی قانون ته غاړه کېږدو. موږ باید د الله سبحانه وتعالی شریعت ته په عملي توګه مراجعه وکړو او پر ځانونو یې تطبیق کړو نه دا چې یوازې په خوله یې وایو. موږ باید په اخلاص توبه وباسو او یوازې په الله سبحانه وتعالی توکل وکړو او د اړتیا وړ اقدامات ترسره کړو.

دنیا له اخرت څخه لیرې کړي یو، دې فاني نړۍ مو له ابدي ژوند څخه پام اړولی لکه څرنګه چې الله تعالی فرمایلي دي: 

{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ}[التکاثر:۱] ژباړه: تاسو د شتمنۍ ګټلو رقابت او ډېرې لېوالتیا په غفلت کې اچولي یاست.

ډېری خلک د دنیا د زیاتوالي، اولاد او پیسو په لاسته راوړلو پسې سرګردانه دي او له یو بل سره د یادو شیانو پر سر سیالي کوي، دا کار د دې لامل کېږي چې خلک د الله سبحانه وتعالی عبادت په ریښتني توګه ونه کړي، د اسلام  له زدکړو، پیروي، دعوت او ملاتړ څخه لاس واخلي. د دنیا له عیش-عشرت، مینې او ختمېدونکي خوند دوی له تل پاتې آخرت او د جنت له نعمتونو څخه منحرفوي او د یوه مسلمان په زړه کې له دغه شیانو سره مینه ځای نه نیسي. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي:

«مَنْ أَحَبَّ دُنْيَاهُ أَضَرَّ بِآخِرَتِهِ، وَمَنْ أَحَبَّ آخِرَتَهُ أَضَرَّ بِدُنْيَاهُ، فَآثِرُوا مَا يَبْقَى عَلَى مَا يَفْنَى»

ژباړه: کوم شخص چې د خپلې دنیا سره محبت کوي (هغه) خپل آخرت ته زیان رسوي او هغه څوک چې د خپل آخرت سره محبت کوي هغه خپلې دنیا ته زیان رسوي نو (له دې کبله) ابدي (آخرت) ته پر فاني کېدونکې (دنیا) ترجیح ورکړئ.

دا د ګټې او توان سمه پیمانه ده. کله چې بنده مړ شي نو دنیا ته یې بېرته ستنېدل نشته او د قیامت په ورځ به یې پرته له خپل عمل څخه بل څه ورته ګټه ونه رسوي. که نېک اعمال یې ترسره کړي وي، نو ښه به وي او که یې بد اعمال ترسره کړي وي، نو هېڅوک باید ملات نه کړي، بلکې خپل ځان ملامت کړي. د هغه پلار، زوی، مال، عزت او واک به ورته هېڅ ګټه ونه رسوي او نه به هغه کسان چې نوموړي یې پیروي کوله لکه؛ خپل باداران او واکمنان، بلکې د قیامت په ورځ به دوی ټول هغه یوازې پرېږدي. 

بلې هو کمزوري زموږ به زړونو کې ځای نیولی، له کمزورۍ څخه موخه له دنیا سره مینه او له مرګ څخه نفرت کول دي. دا هغه جدي ناروغي ده چې له امله یې خلک د الله سبحانه وتعالی ریښتنی عبادت نشي کولای. داسې کسان چې د الله تعالی له واجباتو څخه غفلت کوي. داسې کسان هم شته چې امر بالمعروف او نهی له منکر څخه نه کوي او هر څه په الله سبحانه وتعالی پورې تړي، یعنې له مسوولیت څخه ځان باسي او پلمې جوړوي، چې هر څه به الله سبحانه وتعالی سم کړي او په دوی کې داسې کسان هم شته چې د جمعې او نور ورځني لمانځونه په جماعت نه کوي، زکات نه ورکوي، یا له خپلوانو سره اړیکې پرېکوي او همدارنګه د دې په منځ کې داسې کسان هم شته چې هغه څه ترسره کوي، چې الله سبحانه وتعالی حرام کړي دي. تاسې به هغه کسان ومومئ چې په سود او رشوت معامله کوي، په میراث کې به د خپلې مور، خویندو له حق سره خیانت، انحصار او غلا کوي او د فاني دنیا لپاره هلې ځلې کوي. داسې کسان هم شته چې د دنیایي ژوند په خاطر، په ځمکه کې د الله سبحانه وتعالی د دین د حاکمیت او مسلمانو وروڼو د ملاتړ لپاره کار نه کوي، بلکې د دې پر ځای خپلو ورځنیو چارو لکه کورنۍ، کار او د فرصتونو لاسته راوړلو ته ترجیع ورکوي. همدارنګه ځینې یې په ټولنیزو شبکو روږدي دي او د یوې ښځې او مور په حیث یې خپل اصلي رول، چې د اسلامي تعلیماتو زده کړه او ماشومانو له تدریس څخه عبارت دي، نه ترسره کوي. همدا لامل دی چې په کورنیو کې اخلاقي انحطاط، بغاوت، ناشکري، د کورنۍ د غړو تر منځ د اړیکو کمزوري، له ذلت او خوارۍ سره مخ یو، چې دا د محمد صلی الله علیه وسلم له امت سره نه ښایي.  

آیا دا کافي نه ده چې تر اوسه مو په ذلت او خوارۍ کې ژوند وکړ؟ آیا د جنت ارمان/لېوالتیا موږ دې  ته نه تشویق کوي، چې د الله سبحانه وتعالی د رضا په خاطر دنیا وپلورو او اخرت وپیرو؟ ایا موږ د عزت او وقار په معنی او احساس نه پوهېږو؟ موږ باید پر خپل رب فخر/شکر وکړو، تر څو هغه موږ ته په ځمکه کې عزت، فتحه او ځواک راکړي.

{مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ...}[فاطر:۱۰]

ژباړه: څوک چې عزت غواړي، هغه باید وپوهیږي، چې عزت ټول د الله تعالی دی. پاکې او غوره خبرې ورخیژي او صالح اعمال لوړوي.

راځئ چې بېرته خپل دین ته راوګرځو او له الله سبحانه وتعالی سره خپل تړون تازه کړو او د خپل رب رسۍ ټینګه ونیسو، په خپل فکر، عقل، زړه، اخلاقو او سلوک کې بدولون راولو او له ځانه یو اسلامي شخصیت جوړ کړو. راځئ په اخلاص او صداقت سره د اسلامي ژوند د بیا پیل لپاره کار پیل کړو، ترڅو له شته ذلت او خوارۍ خلاص شو او الله سبحانه وتعالی یو ځل بیا عزت او د نبوت پر مهنج خلافت را په برخه کړي. الله سبحانه وتعالی په هر څه قادر دی، الله سبحانه وتعالی فرمایلي دي:

}يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ{[محمد: ۷]

ژباړه: اې مؤمنانو که تاسو د الله له دین سره مرسته وکړئ، نو هغه به ستاسې سره مرسته وکړي او ستاسو قدمونه به کلک کړي.

که په پاسنیو خبرو عمل وکړو، نو موږ به له الله سبحانه وتعالی او د هغه له رسول صلی الله علیه وسلم سره مینه کړې وي او د یوې داسې ورځې لپاره به مو کار کړی وي، چې پرته له نیکو اعمالو، نه مال نه اولاد او نه هم نور څه ګټه رسولی شي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

لیکوال: مسلمه الشامي «ام صهیب»

ژباړن: محمد هارون رؤفي

 

د مطلب ادامه...

اوس د دې وخت رارسېدلی چې د پاکستان وسله وال ځواکونه د نبوت پر منهج د خلافت د تاسیس لپاره نصرت ورکړي.

  • خپور شوی په پاکستان

په پاکستان کې د واک مبارزې ته د خلکو له قوي غبرګون څخه له ورایه ښکاري چې مسلمانان له استعماري کفارو څخه خپلواکي غواړي. د لاریون کوونکو غږ د امریکا لپاره د غلامۍ د پای ته رسولو او همدارنګه په نظامي او سیاسي مشرتابه کې د غدارانو غندنه وه.

حزب التحریرـ ولایه پاکستان د خلکو غبرګون د دریو ټکو په اجنډا کې رانغاړي: 

۱. د ډیموکراسۍ د پای ته رسولو غوښتنه؛

د ډیموکراسۍ نظام هیڅ فرد یا حزب ته اجازه نه ورکوي، چې مسلمانان له استعمار څخه وساتي. دا یو بشري نظام دی چې د انسانانو د هوس پيروي کوي، ترڅو زموږ په لګښت د غرب اجنډا وساتي. الله سبحانه وتعالی فرمايي: 

 (وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ) [مائده: ۴۹]

ژباړه: نو [اې محمده (صلی الله علیه وسلم)!] ته د الله سبحانه وتعالی له نازل کړي قانون سره سمه د دې خلکو د چارو فیصله وکړه او د هغوی د خواهشاتو پیروي مه کوه. پام کوه چې دا خلک تا په فتنه کې وانچوي، یوه ذره دې هم له هغه هدایت څخه وانړوي چې الله سبحانه وتعالی تا ته رالېږلي دي...

۲. د نبوت پر منهج د خلافت د تاسیس غوښتنه؛

خلافت هغه حکومتي نظام دی چې زموږ نفسي خواهشات او هوس نه، بلکې د الله سبحانه وتعالی له لوري نازل شوي  احکام په پام کې نیسي. خلافت هغه حکومتي نظام دی چې خلیفه یوازې د قرآن کریم او رسول الله صلی الله علیه وسلم د سنتو پر اساس حکومت کولای شي. په سود پور اخیستل د خلیفه لپاره جایز نه دي، ځکه الله سبحانه وتعالی هغه حرام کړی دی. خلیفه نه شي کولای چې له کفارو سره ملګرتیا وکړي، ځکه الله سبحانه وتعالی دا کار حرام بللی دی. باید وسله وال ځواکونه سره منسجم شي او اسلامي خاورې ازادې کړي، ځکه دا د الله سبحانه وتعالی امر دی. هغه باید د یوه دولت په توګه د مسلمانانو د خاورو د یووالي هڅه وکړي، ځکه چې دا هم د الله سبحانه وتعالی امر دی.

۳. پر وسله والو ځواکونو د خلافت لپاره د نصرت غږ؛

د ډیموکراسۍ نظام یوازې هغو کسانو ته اجازه ورکوي چې قدرت ترلاسه کړي، چې د امریکا چوپړ وکړي. د رسول الله صلی الله علیه وسلم له سنتو سره سم باید د ډیموکراسي ټغر ټول شي. رسول الله صلی الله علیه وسلم خپله د جګړې، اور او فولادو له خلکو سره ولیدل او له هغوی څخه یې د دین د بریا غوښتنه وکړه. هغه په مسلسله توګه د پیاوړي مادي ظرفیت په لټه کې و او پوښتل یې، «وهل عند قومك منعة؟» آیا ستاسو خلک زور او قدرت لري؟ پر همدې اساس هغه له ډېرو قبیلو سره ولیدل لکه: بني کلب، بني حنیفه، بني عمرو بن صامه، بني کنده، بني شیبان. هغه پر همدې طریقه استقامت وکړ، تر څو الله سبحانه وتعالی د انصارو رضی الله تعالی عنهم په مرسته بریا ورپه برخه کړه او په مدینه کې یې دولت تاسیس کړ. هغه کسان پرېږدئ چې د واقعي بدلون په لټه کې دي، تر څو په وسله والو ځواکونو کې له خپلو پلرونو، وروڼو او زامنو څخه وغواړي چې د نبوت پر منهج د خلافت لپاره د نصرت لاس ورکړي.

د حزب التحریرـ ولایه پاکستان مطبوعاتي دفتر

 

د مطلب ادامه...

ایا مسلمانان باید دا اوسنی بحران عادي وګڼي؟

خبر:

د ۲۰۲۲م، د مارچ په ۶ مه، د یکشنبې په سهار وختي د اندونیزیا په آچه ښار کې له ۱۰۰ څخه زیات روهینګیایي کډوال بند پاتې وو. په دغو ۱۱۴ کډوالو کې ۴۸ نارینه، ۲۱ ښځې، ۳۵ ماشومان شامل وو او د کوالا مورا، د کوالا په ولسوالۍ، د بیروین ریجنس په سیمه کې بند پاتې وو. د مارچ په ۱۸مه، د ریپېلیکا ورځپاڼې خبر خپور کړ، چې په اچه ښار کې د روهینګیا د کډوالو حالت د بې غورۍ له امله مخ په خرابېدو دی.

تبصره:

په ۲۱مه، پېړۍ کې دا ډول پېښې عادي ګڼل کېږي. په اندونیزیا او مالیزیا کې د روهینګیايي مسلمانانو د بند پاتې کېدو پېښه نوې نه ده، بلکه زموږ مسلمان وروڼه او خویندې په پرله پسې توګه د دغه تراژیدۍ سره مخه شوي، ځورول شوي او له خپل هېواد څخه شړل شوي دي او هېڅکله د دغه تېریو مخه نه ده نیول شوې.

اې په روهینګیا کې زما مسلمانانو وروڼو او خویندو صبر وکړئ، له دغه بدبختیو څخه د خلاصون لار او وسیله  یوازې پر الله سبحانه وتعالې او د اخرت په ورځ ایمان دی. الله سبحانه وتعالي فرمایي: 

}فَٱلَّذِينَ هَاجَرُوا۟ وَأُخْرِجُوا۟ مِن دِيَٰرِهِمْ وَأُوذُوا۟ فِى سَبِيلِى وَقَٰتَلُوا۟ وَقُتِلُوا۟ لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّـَٔاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ ثَوَابًا مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ ۗ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسْنُ ٱلثَّوَابِ{[العمران: ۱۹۵]

ژباړه: له دې امله کومو خلکو چې زما په خاطر خپل وطن پرېښود او له خپل کورونو وایستل شول او زما په لار کې وځورول شول او جګړه یې وکړه، د هغوی ټول ګناهونه به زه ورته وبښم او هغوی به داسې باغونو ته ننباسم، چې تر هغو لاندې به ویالې بهیږي. دا د الله تعالی پر وړاندې د هغو مکافات دي او ډېره غوره جزا له همدې الله سره ده.

دا د مسلمانانو ځانګړتیا ده، چې د الله سبحانه وتعالې په بښنه او وعده باور لري او زموږ باور د دې لامل کیږي، چې په هر ډول بحران او مصیبتونو کې ژوندي پاتې شو. په ټوله کې الله سبحانه وتعالې موږ ته د بدلون لپاره د مبارزې امر هم کوي، لومړی باید د ستونزو ریښې پیداشي، د اصلاح او بدلون لپاره یې مبارزه پیل شي. دا بحران د خورا لوی سیټمټیکو بې عدالتیو څخه رامنځته شوی او د انساني ټولونو په تمدن کې بنسټیزې ریښې لري. دا بې عدالتۍ له هغه وخته پیل شوې چې کله مسلمانانو د الله سبحانه وتعالې قانون ته شاه کړه او پر ځای یې د انسانانو په لاس جوړ شوي سیکولر قوانین پلي کړل. .

دا چې موږ د پانګوالۍ تر حاکمیت لاندې ژوند کوو، په بېلابېلو هېوادونو او د ژوند په مختلفو ډګرونو کې په پرله پسې توګه له نه ختمېدونکو بحرانونو او غمیزو شاهدان یو. د وخت په تېرېدو سره دا ډول پېښې او ناورینونه معمول شوي. د روهینګیا له مسلمانانو سره هم همداسې کیږي او دغه کړکېچ له شاوخوا یوې لسیزې راهیسې روان دی. د روهینګیا مسلمانانو لس کاله وړاندې په ۲۰۱۲م، کې د راخین ایالت له تاوتریخوالي وروسته د نړیوالو پام ځان ته واړوو. دا ډول غمیزې په ۲۰۱۷م، کې بیخي اوج ته ورسېدلې، چې په پایله کې  په میانمار کې  د جنتا رژیم  او په دې هېواد کې د افراطي بودایي غورځنګ سره په همکارۍ یې نیږدې ۷۰۰۰ روهینګیایي مسلمانان په ډله ییزه توګه ووژل. د روهینګیا کړکیچ لا پای ته نه دی رسېدلی. د کرما په څېر په میانمار کې اوسمهال هم د ورستیو ټاکنو پر سر چې انګ سان سوچي ګټلې او په مقابل کې یې پوځي جنتا رژیم سیاسي کودتا پیل کړې  له اوږد مهاله داخلي ستونزو سره مخ دی.  د سیاسي بندیانو لپاره یې د مرستندویو ټولنو راپور ورکړی، چې د ۲۰۲۱م، د فبروري میاشتې له کودتا راهیسې، شاوخوا ۱۶۰۰ لاریون کوونکي او څارونکي وژل شوي دي. د ملګرو ملتونو د کډوالې ادارې (UNHCR ) د اټکل له مخې ۸۳۷۰۰۰ کسان له میانمار څخه بې ځایه شوي دي.

د نړۍ فاسد نظم موږ دې ته اړ کړي یو، چې بې عدالتۍ او بحرانونه عادي وګڼو او دې کړچېچونو مسلمانان دې ته اړ کړي چې یوازې د ژوندي پاتې کېدو هیله ولري، لکه د کرونا وبا پر مهال یې چې خلک دې ته اړیستل، چې عادي ژوند وکړي، خو په پایله کې اسلامي امت د  دغه بې عدالتیو پر وړاندې د کوم مسوولیت احساس نه کوي او په تدریج سره یې دا ډول کړاوونه په عادي توګه منلې دي.

په اسلامي نړۍ کې ملي پولو هم د روهینګیا مسلمانان په بنګله ديش، مالیزیا او اندونیزیا کې له خپلو مسلمانو وروڼو څخه جلا کړي دي. همدارنګه د ایغور مسلمانان په چین کې  له ظلمونو سره مخ او یوازې پرېښودل شوي دي او د اسلامي ځمکو واکمانان یوازې خپلو ملي او اقتصادي ګټو ته یې لومړیتوب ورکوي او له دغه بې ځایه شویو سره هېڅ راز مرسته نه کوي، په دې کې هغه سلګونه زره کډوال شامل نه دي، چې له سوريې، عراق او فلسطین څخه شړل شوي دي. دا د اسلامي امت د وېشلو هغه لوړه بیه ده چې پرې کوو یې. پانګوالۍ او نشنلیزم مسلمانان ویشلي او کمزوري کړي او د یتیمانو په څېر یې بې سرپرسته کړي دي.   

د مسلمانانو وینه ډېره ارزانه شوې. د تاریخ پوه – ریفیک توران په وینا، چې په استانبول کې یې په ۲۰۱۸م، کال کې په یوه کنفرانس کې خبرې کولې، په تېرو ۲۵ کلونو کې شاوخوا ۱۲.۵ میلیونه مسلمانان په جګړو کې وژل شوي دي. په دغه شمېرو کې د روهینګیا او ایغور مسلمانان نه دي شامل. سربېره پردې  په دې شمېرو کې په میلیونونو مسلمانان نه دي شامل چې د لوږې، نارغیو، کډوالۍ او د انسانانو په لاس د رامنځته شویو ناورینونو له امله مړه شوي دي.

اې مسلمانانو پورته شئ، راځئ په منظمه توګه حرکت وکړو، سطحې، لنډمهاله یا دفاعي حالت کې غبرګونونه مه کوئ، کوم مصیبتونه چې موجود دي هغه عادي مه ګنئ، بلکې پرځای یې موږ باید د هر ډول بې عدالتۍ پر وړاندې مبارزه وکړو او اسلامي نظام تاسیس کړو، ترڅو د حضرت محمد صلی الله علیه وسلام د امت له ژوند، مال او عزت څخه ساتنه وکړي. الله سبحانه وتعالې فرمایي

{اِنَّ اللّٰهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتّٰى يُغَيِّرُوْا مَا بِاَنْفُسِهِمْۗ}[الرعد:۱۱]

ژباړه: په حقیقت کې الله سبحانه وتعالې د هغه خلکو حالت نه بدلوي، ترڅو چې دوی خپله ځانونو کې بدلون نه وي راویستلی.

د (مَا بِاَنْفُسِهِمْۗ) جمله ژوره معنې لري او مفهوم یې د انسانانو په افکارو، ارزښتونو او روحي ناحیه  کې بدلون راوستل دي. دا په دې مانا چې تر هغه به د دوی حالت نه بدلېږي، چې خلک خپل لیدلوری، د ژوند موخه بدل نه کړي او د شته  مصیبتونه/کړاونو لامل در ک کړي. موږ ډېری وختونه د هغه خلکو سره مخ کېږو، چې نشي کولای بې عدالیتو ته ځواب ووایي او د ځواب نه ویلو لامل یی هم د شته ستونزو، کړاوونو نه درک کول دي، چې واقعاُ څه پېښېږي. دوی د ټیټ سواد او سطحې فکرې له امله شته بې عدالتیو او ناورینونو ته ځواب نشي ویلی.

رسوالله صلی الله علیه وسلم موږ ته د مبارزې غوره نمونه په میراث پریښې ده. هغه صلی الله علیه وسلم لومړی مسلمانان په فکري او سیاسي لحاظ تربیه کړل، ترڅو اسلامي امت د ټولو بې عدالتیو پر وړاندې راپورته او حساس واوسي. همدارنګه هغه صلی الله علیه وسلام اسلامي امت د اسلامي احکامو په واسطه رهبري کولو او دې ته یې نه پریښودل، چې راسره وویشل شي. حضر محمد صلی علیه وسلم اسلامي امت په دې مکلف کړی، چې تر یوه سیاسي رهبرۍ ( خلافت) لاندې ژوند وکړي. د اسلامي امت لپاره دا جواز نه لري چې په یوه وخت کې په جلا جلا توګه د بېلابېلو یعنې تر یوه زیات خلیفه سره بیعت وکړي.

نو د مسلمانانو لپاره به بحرانونه او تراژیدۍ تل یو عادي کار وي. ان هغه ظلمونه چې دوی یې ځپلي او راګیر کړي دي . د اسلامي امت مبارزه او حرکت باید پر یوه ماموریت، چې هغه د ورک شوي ډال یعنې اسلامي دولت بیا تاسیسول دي، متمرکز وي. هغه ډال چې پر مسلمانانو د کفارو ظلمونه له منځه وړي او په ټوله اسلامي نړۍ کې د مسلمانو ښځو او ماشومان د وینې او ناموس ساتنه کوي. د اسلامي امت لپاره یوازینۍ د نجات لار د نبوي منهج پر بنسټ د خلافت تاسیسول دي.

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي:

« إنَّما الإمامُ جنَّةٌ يقاتلُ بِهِ» ژباړه: په حقیقت کې امام ( خلیفه) یو ډال دی، چې تاسې د هغه تر شا جنګېږی او د هغه په واسطه ځانونه ساتئ.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

لیکوال:  ډاکټر فیکا کومارا

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر غړی

ژباړه : محمد هارون ر‌ؤفي

د مطلب ادامه...

د لمانځه وخت ټاکلو لپاره له نجومي (ستوري پیژندنې) د محاسبو څخه کار اخیستلی شو، خو د روژې او اختر ټاکلو لپاره یې نه شو اخیستلی ابو العاصم هاشمي ته

  • خپور شوی په فقهي

پوښتنه:

اسلام‌عليکم و رحمت‌الله و برکاته!  زموږ د قدر وړ امیره صاحب! دغه پوښتنه زما په ذهن کې له ډېره وخته ده. هیله لرم چې ستاسو لخوا روښانه شي. د الله تعالی څخه تاسو ته سلامتي او تندرستي غواړم  او الله تعالی دې لويه فتحه ستاسو په نصیب کړي.

ولې موږ د کال په اوږدو کې د ورځې پینځه وخته لمونځ ټاکلو لپاره له نجومي محاسباتو څخه کار اخلو او د اختر او روژې وخت ټاکلو لپاره د نجومي محاسباتو څخه کار نه شو اخستلی؟

ځواب:

موږ دغه ډول پوښتنې ته په 2003/11/25 کې ځواب ورکړئ و، هلته داسې ویل شوي و:

[الله‌تعالی غوښتنه کړې، چې موږ د میاشتې په لیدلو روژه ونیسو او افطار یې وکړو او الله‌تعالی د میاشتې لیدل د روژې نیولو او خوړلو لپاره دلیل کړی دی. «صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ». «کله دې چې وليدل روژه ونیسه او کله دې چې وليدل افطار وکړه.» کله چې موږ د رمضان مياشت هلال ووینو روژه نیسو او کله چې د شوال مياشت هلال ووینو افطار کوو یې.

څوک چې د روژې په اړه نصوص ولولي، پوه به شي چې د لمانځه په اړه راغلو نصوصو سره توپير لري، ځکه چې روژه او افطار په لیدلو پورې اړه لري:

«صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ».ژباړه: کله دې چې وليدل روژه ونیسه  او کله  دې چې وليدل  افطار وکړه.

}فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْه{ البقره: 185]. ژباړه: نو هر چا چې مياشت وليدله، روژه دې ونیسي. د مياشتې لیدل پرېکړه کوي. مګر د لمانځه نصوص له وخت سره تړاو لري.

{أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ} [الاسرا: 78]. ژباړه: د لمر په پریوتو سره لمونځ قایم کړه.

«إِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ فَصَلَّوْا». ژباړه: کله چې لمر له نصف النهار څخه تېر شو لمونځ وکړه. لمونځ په وخت پورې اړه لري، نو په هرې وسیلې چې مو وخت معلوم کړی لمونځ وکړئ. کله چې لمر ته ګورې د نصف النهار (زوال) په حال کې وي یا دې ولیدل چې د هر شي سیوری د هغه په خپله اندازه دی، لکه په هغو احادیثو کې چې د لمانځه د وخت په اړه راغلي، که چیرې دې وخت معلوم کړ، لمونځ صحت لري. که دې داسې و نه کړل، او نجومي محاسبه دې وکړه او پوه شوې چې لمر له نصف النهار څخه تیریږي او یا دې خپل ستاعت ته وکتل، پرته له دې چې بیرون ووځې لمر او یا سیوری وګورې، لمونځ دې صحت لري. یعني د هرې وسیلې په کارولو سره وخت ټاکې. ولې؟ ځکه الله سبحانه و تعالی امر کړی، چې د لمانځه وخت داخل شو لمونځ وکړه او د وخت ټاکلو کړنلاره يې تاته پریښې ده، هغه سبحانه وتعالی نه ده ټاکلې. د روژې په اړه هغه سبحانه وتعالی امر کړی، چې د میاشتې په لیدلو روژه ونیسه او هغه سبحانه وتعالی دلیل هم درته روښانه کړی له دې سره یې تاته ویلي: که وریځو د لیدلو مخه ونیوله او تاسو ونه شوای لیدلی؛ نو روژه مه نیسئ ان که میاشت د وریځو شاته وه او تاسو يې د نجومي محاسبو له مخې پرشتون باوري وئ.

«حَدَّثَنَا آدَمُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ زِيَادٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَقُولُ: قَالَ النَّبِيُّ ﷺ أَوْ قَالَ قَالَ أَبُو الْقَاسِمِ ﷺ صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ فَإِنْ غُبِّيَ عَلَيْكُمْ فَأَكْمِلُوا عِدَّةَ شَعْبَانَ ثَلَاثِينَ» (البخاري)

ژباړه: آدم له محمد بن زیاد څخه روایت کوي، چې هغه له ابوهریرة رضی الله عنه څخه اوریدلي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: «د میاشتې په لیدلو روژه ونیسئ او د شوال میاشت په لیدلو يې پای ته ورسوئ او که آسمان وریځې پوښلی و (او ومو نه شوای لیدالی) د شعبان دیرش ورځې پوره کړئ.

یعني که دې میاشت ونه لیده، نو د شعبان دیرش ورځې پوره کړه.

الله سبحانه وتعالی د ټولو کايناتو خالق دی او هغه سبحانه وتعالی انسان ته هغه څه ورزده کړل، چې انسان پرې نه پوهېده. د ستورو او دقیقو علم د الله تعالی پر انسانانو یوه لورينه ده. خو الله تعالی له موږ څخه غوښتنه نه ده کړې، چې د روژې نیولو لپاره له نجومي محاسبو کار واخلو، بلکې له موږ څخه يې غوښتنه کړي، چې مياشت ووینو، نو موږ د الله سبحانه وتعالی هغسې عبادت کوو، چې څه ډول یې غوښتنه راڅخه کړې، نه هغسې چې هغه سبحانه وتعالی یې غوښتنه نه ده کړې.

د روژې نیولو او خوړلو لپاره يوازینی حکم د مياشتې لیدل دي، نه نجومي محاسبې.

نو په دې اساس وایو، چې د نجومي محاسبو له لارې د روژې نیول او خوړل جایز نه دي، د مياشتې لیدل يوازې د دې لپاره دي چې په نصوصو کې یې ذکر راغلی.

ستاسو ورور

عطا بن خلیل ابو الرشته

Facebook page پوښتنې ته د ځواب لینک د امیر له فسبوکپاڼې

د مطلب ادامه...

د اوکراین په جګړه کې زموږ رول د پروپاګند افشا کول دي

  • خپور شوی په سیاسي

په اوکراین کې جګړه د دې لامل شوه، چې غرب د خپل اوږمهاله مخالف روسیې پر ړواندې را پورته شي. د روسیې  او غرب رسنۍ ، چارواکي او پلویان په نړۍ کې د زړونو او ذهنونو د ګټولو لپاره خپلې ټولې هڅې کوي. تبلیغاتي جګړه د حقیقي جګړې په پرتله خورا مهمه ده ځکه چې دا جګړه د خلکو پر احساساتو اغېزه کوي او د ټاکل شوې موخې لپاره د خلکو ملاتړ ترلاسه کوي. له همدې امله اړینه ده چې په راتلونکو ورځو او اونیو کې د یوه مسلمان په حیث روښانه دریځ غوره کړو.

له لویديځ څخه روایت دا دی، چې  جګړه مارې روسیې پر یو آزاد، ډیموکراتیک ملي دولت یرغل کړی او باید مخه یې ونیول شي. په ۲۱مه پېړۍ کې دا ډول  تحقیرونکې کړنې ځای نه لري، دا د نړیوالو قوانینو او همدارنګه د نړیوال نظم پر خلاف کار دی. پوتین یو ناوړه انسان دي، چې غواړي پر نړۍ تسلط و لري، خو پایلو ته یې پاملرنه نه کوي، نو باید مخه یې ونیول شي.

له روسیې څخه روایت دا دی، چې په ۱۹۹۱م، کې د شوري اتحاد د ړنګېدو راهیسې روسیه له یوه ناورین سره مخ او ذلیله شوې ده. د شوروي اتحاد له ړنګېدو راهیسې غرب د ناټو او اروپایي اتحادیې له لارې د روسیې تر پولو ځان رسولی دی. کله چې په ۱۹۶۲م، کې روسیه ورته هڅه وکړه، ترڅو کیوبا ته ځان ورسوي، په ځواب کې یې امریکا د اټومي جګړې چمتوالی وښود، خو نن ورځ دا څنګه امکان لري، چې امریکا د د روسیې تر پولو ځان رسوي او روسیه یوازې تماشا وکړي؟ له همدې امله روسیه دې ته اړه شوه چې ځواب ورکړي او د همدې موخې لپاره یې پر اوکراین یرغل وکړ، ترڅو لویدیځ ته دا پیغام ورسوي چې نور بس ده.

که موږ د  دغه دواړو هېوادونو روایتونو/قصو ته وګورو نو دلته ډېر مسایل شته .

دا جګړه به د تل لپاره د غرب منافقت او دوه ګوني معیارونه افشا کړي. غرب د روسیې پر ضد د نړیوال قانون چیغې وهي، خو د عراق په قضیه کې او همدارنګه کله چې صهیونیستي دولت په فلسطین کې مسلمانانو عاموژنه کوي، هلته بیا قوانین له پامه غورځوي. غرب د قوانینو پر بنسټ د نظم چیغې وهي، خو همدا بوش او بلېر وو، چې دا ټول قوانینو یی تر پښو لاندې او د تاریخ په کثافت دانۍ کې یې واچول. غرب د اوکراین د خلکو د حقونو او آزادیو د دفاع خبره کوي، خو د عراق او افغان ولس له آزادولو دوه لسیزې وروسته د هغوی ژوند د پخوا په پرتله نن ورځ بد تره دی.

د اتلانو لیګ پایلوبه به په روسیه کې نه کېږي او د برېتانیا د بهرنیو چارو وزیرې ویلي، چې دا د هغو برېتانویانو بشپړ ملاتړ کوي، چې اکراین ته د جګړې لپاره ځي. اورپایي اتحادیه د اوکراین د مهاجرینو د پاملرنې لپاره ، چې د روسیې د برید له امله یې خپل هېواد پرېښی، غونډه جوړوي. په دې وروستیو کې په سعودي عربستان کې  د موټر ځغاستې یوه ستر لوبه ترسره شوه، په داسې حال کې چې دغه هېواد په یمن کې عاموژنه وکړه. په انګلستان کې ډېری مسلمان وروڼه او خویندې له دې امله په زندانونو کې دي چې په سوریه کې یې  د بشارالاسد د ظلم پر وړاندې غږ پورته کړی و. دا هم روښانه ده چې له اوکراین څخه د جګړو له امله له تښتېدلو ملکي وګړو سره رویه د هغه کسانو په څېر نه ده چې له جنګ ځپلو اسلامي هېوادونو څخه تښتېدلي دي.

دا ناهمغږي د دې لپاره ده چې ملي ګټې د بل هر ثابت اخلاقي معیار پر ځای دا دی چې څنکه غرب یوه عادلانه جګړه او ښه او بد ټاکي.

ځینې ګوري چې روسیه د امریکا پر وړاندې ولاړه ده او فکر کوي چې د دښمن، دښمن زما دوست دی. د یوه مسلمان په حیت موږ باید په یاد ولرو، چې کریمیا او د اوکراین جنوبي برخې له تاریخي پلوه د مسلمانانو خاورې دي. عثمانیان تر تور سمندر پورې ورسېدل او د تاتار د مسلمانانو ملاتړ یې وکړ، ترڅو اسلام په روسیه او فققاز سیمه کې خپور کړي. له همدې امله روسان تل له مسلمانانو سره په جګړه کې دي. له ایوان تر ستالین پورې ټولو روسي واکمانانو مسلمانان په ډله ییز ډول قتل عام کړي دي. د ولادیمیر پوتین لاسونه په چیچنیا او په دې وروستیو کې په سوریه کې د مسلمانانو پر وینو سره دي. نوموړی له مسلمانانو سره هېڅ دوستي نه لري، بلکې د امریکا او انګلستان په څېر له مسلمانانو سره د دوښمنۍ ریکارډ لري او د مسلمانانو پر وینو یې لاسونه سره دي.  

ننۍ روسیه د شوروي اتحاد په څېر نه ده، نه اوکراین ته او نه مسلمانانو ته څه ورکولای شي، بلکې روسیې د کمونیزم ترسیوري لاندې یو نړیوال پیغام درلود، خو نن ورځ هېڅ ډول پیغام نه لري، له همدې امله پرنورو ملتونو یرغل کوي، ترڅو د نړۍ پام ځان ته راواړوي.

دا په داسې حال کې ده چې روسیه او غرب دواړه خپل تبلیغات کوي او د دواړو سیمو حالت خورا زیات متفاوت دی. غرب غواړي دا وښیي چې ګواکي د بشري حقونو او ملي حاکمیت څخه دفاع کوي او روسیه غواړي نړۍ ته وښيي، چې یو ځواک دی، له پامه ونه غورځول شي او باید حساب پرې وشي. پر ډېموکراسۍ، پانګوالۍ او غرب باندې باور په زیاته کچه له منځه تللی. د دغه نظامونو اداري فساد او نابرابري د دې لامل شوې، چې په سیاسي طبقه باور تر ټولو ټیټې کچې ته ورسېږي. په روسیه کې حاکمه طبقه د خپل واک د ساتلو لپاره وحشیانه ځواک کاروي.        

د یوه مسلمان په توګه زموږ پیغام باید دا وي چې روسیه او غربي رهبران د خپلو خلکو د ستونزو په هوارولو کې پاتې راغلي او د دې وړتیا او حق نه لري چې د نورو ملتونو د رهبري کولو ادعا وکړي. غرب نورد اسلامي نړۍ لپاره بېلګه نشي کېدای اوموږ باید خپل برخلیک په خپله وټاکو او د اسلامي خلافت تر رهبرۍ لاندې یو بدیل نړیوال نظم وړاندې کړو.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

لیکوال: ادنان خان

ژباړن: محمد هارون رؤفي

 

د مطلب ادامه...

سوداګریزې پانګې او کړنلاره یې

  • خپور شوی په فقهي

پوښتنه:

محترم شیخ صاحب! السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته!

زه غواړم چې په تانزینا کې د یوې سوداګریزې معاملې په تړاو پوښتنه وکړم چې دلته ترسره کېږي، دا څه په دغه هېواد کې د یو قانون او دود په توګه دوام لري.

یو کس خپل دوکان په اجارې ته ورته معامله ورکوي، له کلونو وروسته د دوکان او هټۍ څښتن له لګښت پرته دا دوکان بیرته نه شي تر لاسه کولی. ځینې وختونه د ډېر لګښت اټکل هم کېدایشي. په همدغه ترتیب، اجاره کوونکی کولی شي، هغه څه چې موږ یې «سوداګریزه پانګه بولو» بل اجاره کوونکي ته یې په اجاره ورکړي. د هټۍ څښتن یې مخنیوی نه شي کولی، خو دا چې د سوداګریزې پانګې لپاره غرامت یا لګښت ورکړي.

الله سبحانه وتعالی دې پر تاسو رحمت وکړي او موږ ته دې دا وس راکړي چې یو ځل بیا د نبوت پر تګلاره راشده خلافت دولت تاسیس کړو.

ځواب:

وعلیکم وسلام ورحمت الله وبرکاته!

لومړی: د دې لپاره چې ځواب تر لاسه کړو، باید لاندې مسایلو ته پام وکړو:

۱- اجاره د غرامت او پیسو په مقابل کې د ګټې پر اساس یو عقد او قرارداد دی. د غرامت په مقابل کې اجاره لکه د ځای، سوداګریزو هټیو او نورو لپاره به سوداګر د مال اصلي څښتن ته پیسې ورکوي. که د اجارې عقد د شریعت د قانون پر اساس وي، له یاد مال څخه تر لاسه کېدونکې ګټه د اجارې پر مهال سوداګر ته ورګرځي. سوداګر د شریعت د قانون پر اساس د پانګې واک په لاس کې لري.

۲- د اجارې تړون یو مقید عقد دی، هېڅ لوری یې نه شي فسخه کولی. نه اجاره کوونکی او نه هم د مال څښتن دا اجازه لري چې د دغه تړون تر پایته رسېدو وړاندې په یو اړخیز ډول د هغه د فسخ کېدو تصمیم ونیسي.

۳- د اجارې قرارداد د ځانګړي وخت لپاره یو لنډهمهاله عقد دی. د دغه قرارداد شرط باید په ورځو کال او یا میاشت سره ټاکل شوی وي. دا روا نه ده چې له ځانګړي وخت پرته دا تړون وشي او یا په اجاره ورکړل شي.

۴- که د اجارې عقد تر وخت تېرېږي او د څښتن او اجاره کوونکي تر منځ نوی نه شي، اجاره کوونکی باید مالک ته اجاره شوې شتمني ورکړي، یعنې څوک چې اجاره ورکوونکی دی. ځکه د اجارې تړون د مالک له ملکیت څخه اجاره شوي څیزونه له منځه نه دي وړي. یوازې د اجاره شوې شتمنۍ ګټه د څښتن له لاسه وتلې ده.

دا ګټه د اجارې پر مهال اجاره کوونکي ته ورکړل شوې ده. که د اجارې وخت او شرط پایته رسېږي، اجاره کوونکی باید د مال څښتن ته هم اجاره شوې شتمني او هم ګټه ورکړي.

دویم: ستاسو پوښتنې ته په لاندې ډول ځواب وړاندې کېږي:

۱- که د اجارې د عقد وخت پایته نه وي رسېدلی او اجاره کوونکي غوړاي چې اجاره شوې شتمني (سوداګریزه هټۍ) بل اجاره کوونکي ته ورکړي، نو د اصلي څښتن له اجازې پرته یې ورکولی شي، ځکه د اجاره شوې شتمنۍ ګټه د اجاره کوونکي ده. دی کولی شي چې ګټه یې یا خپله واخلي او یا یې بل ته ورکړي. په همدې حال کې، غرامت د هغې اجارې اندازه ده چې لومړي څښتن ته ورکړل شوې ده، لږ یا ډېره. ځکه د اجاره شوې شتمنۍ یا ځای ګټه د لومړي څښتن ده، نو دی د شریعت له مخې حق لري چې دا څه تر لاسه کړي. د اسلامي شخصیت کتاب په دویم ټوک د اجارې په باب کې ویل شوي:

که په عقد کې د شيانو ګټه لکه کور، څاروي، موټر او داسې نور وي، نو تړون له هغه شي څخه د ګټې ترلاسه کولو لپاره دی.

 د ورته نورو اجاره شوو بیې اټکل ته په کتو سره کېږي چې ګټه یې د اجارې له ګتې سره مساوي وي. کله چې یو څیز اجاره شو، دا د اجاره لرونکي کس حق کېږي چې د اجارې ګټه تر لاسه کړي. که یې یو کور په اجاره ونیو، دی پکې اوسېدلی شي، همدارنګه له نورو څیزونو لکه څاروي او موټرو څخه هم ګټه اخیستلی شي.

اجاره کوونکی اجاره شوې شتمني یا ځای په اجاره په هغه صورت کې ورکولی شي چې ملکیت یې په ورته اندازه تر لاسه کړی وي، یعنې په کومه اندازه پیسو یې چې دا کار کړی وي یا تر دې لږ او یا ډېرې. ځکه د اجاره شوې شتمني او یا ځای «رسید» یا د پیسو ورکړې سند له شواهدو سره یوځای د ګټې تر لاسه کېدو ځای نیولی دی. نو دا تړون روا دی. دا له پانګې سره یو جایز عقد دی، نو لږېدل او ډېرېدل یې هم روا دي. پر هر حال، که نوموړی په ګټه یو څه په اجاره ورکوي، نو ورته ګټه به یې هم تر لاسه کوي. تر دې زیاته نه شي تر لاسه کولی؛ ځکه دا د هغه لپاره روا نه ده چې تر خپل حق زیاته ګټه تر لاسه کړي. که غویی په اجاره واخلي، نو باید د سورلۍ او یا هم د بل کار لپاره ترې ګټه واخلي. که نوموړي تر یو ځانګړي واټن پورې یو موټر کرایه کړ او یا یې په اجاره ونیو، دی اجازه نه لري چې د اوږد واټن لپاره تګ پکې وکړي، یعنې له ټاکل شوې اندازې ډېر. که د اوسېدو لپاره کوم ځای په اجاره ونیسي، دی اجازه نه لري چې یاد ځای د لرګیو او یا وسپنې لپاره ذخیره ځای کړي. ځکه له یاد ځای څخه ذخیره جوړل کور یا ځای ته زیان رسوي.

په لنډ ډول، که د شتمنۍ، ځای او یا پانګې عقد د جبران او غرامت لپاره وي، دا بیه ده او که تړون له شتمنۍ او ځای څخه په غرامت سره د ګټې لپاره وي، دا اجاره بلل کېږي. پر همدغه اساس، کېدایشي عقد یوازې د عین لپاره وي، لکه داسې ونه چې مېوه لري چې له پېر پرته یې مېوه ورکوي. کېدایشي د هغه عین یا څیز په ګټه وي چې د کور بیه وي. یا کېدایشي یوازې د مېوې لپاره وي. لکه د مېوې پېر چې په ښکاره ښه دی. همدارنګه کېدایشي د یو څیز په ګټه وي.

که داسې ګټه وي چې هغه پر یو څیز نه حسابېږي، نو بیا اجاره ده او پېر نه بلل کېږي. همدارنګه اجاره کوونکي هغه ګټه تر لاسه کوي چې د اجارې له لارې یې ګټلې وي، دی یې په هر لار تر لاسه کولی شي.

یوازې هغه څوک چې په ونه کې مېوه اخلي، که ګټه ورته کوي او یا یې ګټه ښکاره وي، بیرته یې په داسې حال کې پلورلی شي چې په ونو کې وي. اجاره کوونکی هم کولی شي په هغه صورت کې چې اجاره شوې شتمني یې په ملکیت کې وي، په اجاره ورکړي، ځکه د ملکیت درلودو پر ځای ېې ګټه تر لاسه کوي. د روا کېدو لپاره یې دلیل په هغه کې تصروف دی. نو دا عقد جواز لري، څنګه چې په ونه کې مېوه پلورلی شي.

کله چې شتمني په اجاره ورکړله شي او ګټه یې تر لاسه شي، اجاره کوونکي یې د شریعي قوانینو پر اساس ټاکل شي، څو د هغې شتمنۍ ګټه تر لاسه کړي چې اجاره کړې یې ده، ځکه دا خپله شتمني ده. همدارنګه نوموړی یې بیرته په هر څومره چې و، په اجاره هم ورکولی شي. 

پر دې سربېره، هغه څه چې تش ځای یا هټۍ ورته ویل کېږي، چې لومړي اجاره کوونکي د کور یا ګدام ټاکل شوو اندازه پیسو له ورکړې څخه عبارت ده، یعنې د هغه کس له خوا چې اجاره کوي یې. دا جواز لري او هېڅ داسې څه پکې نشته.

ځکه اجاره کوونکی هغه کور او یا ګدام چې په اجاره یې ورکوي، د اجارې په پیسو یې بیا په اجاره ورکوي او اضافي پیسې یې هم د هغه کېږي او دا د هغه ځای اجاره ده چې اجاره کړی یې دی؛ ځکه د هغه لپاره جایزه ده، هغه څه یې چې په اجاره وکړي دي، په لږ و یا ډېرو یې چې اجاره کړې، اجاره ورکړي. دا عقد په شتمنۍ سره روا دی. پر همدغه اساس، ډېرېښت یې د پېر په څېر کله چې تر لاسه شي، روا دی. [له اسلامي شخصیې نه اخیستل شوې، ۲] 

۲- په هر حال، که اجاره ورکوونکي د اجارې د عقد د وخت تر تېرېدو وړاندې غواړي چې اجاره شوې شتمني بیا تر لاسه کړي، اجاره کوونکی د ګټې لپاره د غرامت غوښتنه کولی شي، یعنې چې نوموړی یې د اجارې له پاتې وخت څخه نه شي تر لاسه کولی. که اجاره ورکوونکی د غرامت یا جبران په توګه دا اندازه پیسې ونه مني، اجاره کوونکی کېدایشي شتمني تر لاسه کړي او د عقد د وخت تر پایته رسېدو پورې یې ګټه جمعه کړي. دی کولی شي د اجاره ورکوونکي پر ځای یې بل ته ورکړي، یعنې بل اجاره کوونکي ته.

۳- که د اجارې تړون (د پوښتنې په اړه، سوداګریزه ذخیره یا هټۍ) تړون د وخت په تېرېدو سره پای ته ورسېږي او اجاره ورکوونکي یې د بیرته ورکړې غوښتنه وکړي، (د اجاره شوي سوداګریزې هټۍ) نو پر اجاره کوونکي له قانوني پلوه لازمه ده چې اجاره شوې شتمني او یا ځای بیرته د اجارې څښتن ته ورکړي، ځکه دا یې ملکیت دی. دی یې بیرته نه شي راګرځولی او یا د اجارې اصلي څښتن ته د یوې کچې پیسو په مقابل کې بیرته ورکړي. [د اسلامي شخصيې له کتاب څخه رانقل شوې. دویم ټوک]

درېیم: موږ د ۲۰۱۴  کال د جنوري پر دویمه د همداسې مسلې په اړه ځواب ویلی و:

۱- د یو اجاره کوونکي اجاره شوی ملکیت نورو ته ورکول.... د یو کور اجاره کوونکي ته دا جواز لري چې د اجاره شوي ملکیت د وخت په جریان کې یې بل تن ته په اجاره او یا هم کرایه ورکړي، که له هغې اندازې لږ او یا ډېره وي چې نوموړي له اصلي څښتن څخه په جاره نیولی دی. ځکه اجاره له غرامت سره یوځای د ګتې یو عقد دی. نو اجاره کوونکی دا حق لري چې د اجاره شوي ملکیت او یا شتمنۍ ګټه تر لاسه کړي. دا چې نوموړي دا ملکیت د څه لپاره اجاره کړی، په عقد کې یې یادونه شوې ده. که یې د اوسېدو ځای لپاره نیسي، نو په هغه ځای کې یې ورته اوسېدل جواز لري. نورو ته هم جایز دي چې په هر ډول قوانینو هلته ژوند وکړي. د اجارې او یا هم د ډالۍ په ډول.

کله چې له یو اجاره کوونکي سره د اجارې پر بیه هوکړې ته رسېدلی وي، نو نوموړي ته جایزه نه ده چې په بله ګټه یې ورکړي. جایزه نه ده چې د یو سوداګریز دفتر په توګه یې په اجاره ورکړي. د بېلګې په توګه، که یې د اوسېدو لپاره ورکړی وي. دا به د اجارې په پړاو کې وي. نوموړی یې باید د اصلي اجارې تر شرط د اوږدې مودې لپاره ورنه نه کړي.

دغه حکم د ډېری علماوو (حنفي، مالکي، شافعي او حنبلي) له خوا منل شوی دی. په دې شرط چې د کارېدنې په وخت کې نه وي اغېزمن شوی او ډېری علماوو یې اجازه ورکړې ده. په دې چې شرط چې په کارېدنه کې یې توپیر نه وي شوی.

خو دوی په هغه صورت کې چې شتمني له مالک سره وي، توپیر کړی دی. د کور څښتن د یو کال لپاره خپل کور په اجاره ورکړی، تر درېیو میاشتو وروسته د کور څښتن بیا اړتیا درلوده چې له اجاره کوونکي څخه یې بیرته د پاتې نهو میاشتو لپاره تر لاسه کړي. دوی په دې مسله کې توپیر او نظریات یې بېلابېل دي.

څلورم: د پوښتنې په اړه چې سوداګریزې شتمنۍ ته څه ویل کېږي او څه ډول معامله وشي، په دې ډول واضح کېږي:

۱- سوداګریزه پانګه د هغو کسانو له لوري تعریف شوې چې منلې یې ده. (یعنې هغه پانګه چې د سوداګریزو فعالیتونو او یا د څو سوداګریز فعالیتونو لپاره ټاکل شوې وي.) دوی وویل: «په سوداګریزه پانګه کې لازم څیزونه، پېرودونکي او سوداګریز شهرت هم شاملېږي. همدارنګه د پاتې نورې ګټې لپاره اړینې پیسې هم پکې شاملېږي. لکه د سوداګر نوم، لوګو، د اجارې حق، سوداګریز وسایل، تجهیزات، سامانونه، امتیازونه، لینسنس یا جواز، سوداګریز نښې، سوداګریزې او خدمتي نښې، صنعتي ډیزاینونه او ورته نور.) د دې بیانیې له مخې، د سوداګریز پانګې واقعیت ښيي چې دا څه د پیسو په دوو ډولونو کې راځي:

الف: ځینې توکي لکه وسایل، تجهیزات، سامان الات او نور چې یا پیسې او یا هم واقعي ارزښت دی.

ب: ځینې نور شیان لکه شهرت، امتیازونه، د صنعتي پانګې حق او داسې نور کوم چې غیر واقعي ارزښت دی.

۲- د سوداګریزې پانګې واقعیت ته په کتو داسې ښکاري چې دا څه د ملکیت له اجارې سره توپیر لري، کوم چې یوې شتمنۍ یا ملکیت ګټه د سوداګریزې ذخیرې په توګه کارول کېږي. د ملکیت یا دغې شتمنۍ ګټه د سوداګریزو فعالیتونو لپاره د شتمنۍ کارول دي. کوم څه ته چې دوی سوداګریزه پانګه یا شتمني وایي، په هغه کې نه شاملېږي.

سوداګریزه پانګه یا شتمني له دوو څانګو سره چې یو حقیقي او بل غیر حقیقي عناصر دی، پر اجاره شوي څیز د اضافي ګټې ور زیاتولو په مانا کېدایشي. دغه سوداګریزه پانګه د اجاره کوونکي له خوا وروسته تر لاسه شوې، کله چې نوموړی د اړوند سوداګر سوداګریزه ذخیره چمتو کوي او په هغه کې اړین وسایل ځای پر ځای کوي. ذخیره هم ښه شهرت، پېرېدونکي او سوداګریز فعالیتونه لري...

۳- په سوداګریزه سرچینه کې ځینې توکي او عناصر شته چې د شریعت پر اساس جایز دی، لکه فرنیچر، وسایل،  دستګاوې او دې ورته نور، که له شریعي قوانینو او مقرراتو سره مطابق وو. کېدایشي منع شوي څیزونه هم پکې وي، مجسمه جوړونه... په هر حال، غیر حقیقي څیزونه هم شته چې هغه جایز دي، لکه باور، سوداګریزه لوګو، سوداګریزه نښه او دې ته ورته نور... ځینې اخلاقي حقوق هم شته چې په اسلام کې جواز نه لري، لکه په عقل یا ذهن پورې اړوند ځینې اخلاقي حقونه لکه کاپي کول، امتیازونه او ورته نور.

۴- که سوداګريزه شتمني وپلورل شي، ولېږدول شي او یا اجاره څیزونه په منع شوو عناصرو او یا توکو کې شامل وي، نو غرامت اخیستل یې ورته جایز نه دي. بلکې د منع شوو څیزونو باید مخه ونیول شي.

۵- که د اجارې وخت نه وي تېر شوی، اجاره کوونکی سوداګریزه شتمني یا ملکیت په اجاره ورکولی شي او بل یوه ته د سوداګریزې پانګې او شتمۍ د ورکړې په صورت کې بدلون پکې راوستلی شي. نوموړی د اصلی اجاره کوونکي اجازې ته اړتیا نه لري. همدارنګه دی کولی شي دغه ملکیت (هټۍ) د ګټې په بدل د اجارې څښتن ته بیرته ور وګرځوي.

۶- که د اصلي شتمنۍ (سوداګریزې ذخیرې) لپاره د اجارې د عقد وخت تېرېږي، مهم نظر یې دا بولم:

اجاره کوونکی باید دغه سوداګریزه ذخیره بیرته خپل اصلي څښتن (اجاره ورکوونکي) ته وسپاري. دا د هغه خپل ملکیت دی، پلورلی او تر لاسه کولی یې شي. لکه فرنیجر او داسې نور.

د وخت تر تېرېدو وروسته د دغې نا مشهوره سوداګریزې شتمنۍ ګټه د اجاره کوونکي په لاس کې نه ده چې د پېر حق ولري. بلکې د قرارداد د وخت په تېرېدو سره د اجاره کوونکي ملکیت پایته رسېږي.

۷- د ځینو معاصرو علماوو په اړه چې دا نامعلومه ګټه د زوجینو تر منځ د شپو وېش غوندي بولي، یو شمېر فقهاد دې حق اجازه ورکوي. په لاندې دلایلو سره بشپړ توپیر لري او ناسم دی. 

د کویټ د فقهي دایره المعارف کې د ګټو په سرلیک کې راغلي: «حق المطلق

د حقونو د ځای پر ځای کېدو په اړه د ځینو حنفي فقهاوو قاعده دا ده چې که له مالکیت پرته وي، روا نه ده. لکه د شفعه حق، یعنې په هغه صورت کې چې په پیسو سره جبران شي. د شفعه حق باطلېږي او نه اخیستل کېږي.

له حنفیانو پرته چې پر دې امر د پوهېدو لپاره په هغې قاعدې سره چې استناد پرې وشي، اشاره نه ده شوې، خو د ځینو مسایلو په څېړنې سره کولی شو ووایو: شافعي او حنبلي داسې وایي: هغه حق چې ځای ناستې یې مالي برخه نه کېږي، یا هغه څیز چې ګټه نه دی، لکه د شفعه حق او دویم ښځې ته د خیار شرط حق ورکول. جبران یې جایز نه دی، ځکه هغه څه چې مالي برخه یې ځای نه شي نیولی، لکه د قصاص حق او اجرت املثل، جبران یې جایز دی.

په ټولیز ډول، دا چې ابن تیمیه ښځې ته دا اجازه ورکړې چې د خپلې ورځې د ډالۍ غرامت دویمې مېرمنې او یا خپل نور حقونه ورکړي، چې وېشلی یې شي. د امام احمد په روایت کې د شفعه حق د جبران غوښتنه د له پلورونکي  څخه جواز لري، نه له بل شخص څخه. هغه مسایل چې مالکیانو ته رسېدلي، د غرامت له جواز اخیستلو څخه اخیستل شوي. له هر حق څخه چې د یو شخص لپاره ټاکل شوی، یعنې د شفعه اخیستل او د ښځې د ورځې ډالۍ بل مېرمنې ته ورکول او داسې نور جایز بولي. 

ب- فقها چې وایي د شفعه حق غرامت یا د یوې ښځې د ورځې حق د دویم ښځې لپاره اخیستل کېږي، دا تر هغه وخت دی چې حق شتون ولري. نه له زوال وروسته. د شفعه حق هغه وخت دی چې شفعه لرونکې ګاونډی وي، خو له ګاونډیتوب لېرې شوې او بل ځای وي، د شفعه حق یې له لاسه ورکړی. همدارنګه د ښځې په اړه هم همداسې. دا حق په هغه صورت کې دی چې مېرمن یې وي، نه داسې مېرمن چې طلاق یې اخیستی وي. همدارنګه دلته له شهرت څخه د اجاره کوونکي ګټه اخیستل د اجارې پر مهال دي. که یې وخت ونه غځول شي، حق یې پای مومي.

خو دا چې د بشر په لاس جوړو شوو قوانینو کې د اجاره کوونکي د حق په توګه د دې شتمنۍ د بدلون په اړه راغلي او وروسته یې په پېر او پلور سره هغه تر لاسه کوي او په وروستیو کې اجاره نه خلاصېږي.

دا امر په شرعي احکامو کې اهمیت نه لري.

دا هغه نظر دی چې زه یې غوره بولم او الله سبحانه وتعالی پوه او حکیم دی.

ستاسو ورور، عطا بن خلیل ابورشته

 

د مطلب ادامه...

د اسلام له نظره په هند کې د حجاب مسئله

د هند کارناتاکا فدرالي محکمې د ۲۰۲۲م، د مارچ په ۱۵مه، پرېکړه وکړه چې د کالج چارواکو له لوري باید د ښوونځي په یونیفورم کې نجونو ته د ټيکري یا حجاب اجازه ورنکړل شي او د دوی په نظر دا له شخصي ازادۍ او دین څخه سرغړونه نه ده. په داسې حال کې چې د کالج ۹ تنه ښځينه محصلینې د حجاب په اغوستلو ټینګار کوي. دری کسیزې محکمې ویلي چې حجاب د اسلام مهمه برخه نه شي بلل کېدای او د محکمې د حکم لپاره یې د قرآن له ایتونو څخه یادونه کړې ده، له همدې امله ۹ تنو پرېکړه وکړه چې خپله قضیه د هېواد سترې محکمې ته وړاندې کړي.

د سترې محکمې د ۱۲۹ مخونو حکم د بېلابېلو دلایلو له امله مشهور شوی دی. دې حکم د کرناتاکا سترې محکمې هغه هڅه په ډاګه کړه چې غواړي د BJP له لوري د خپلو پیروانو لپاره د دین حدود غوره کړي. دا حکم د هېواد د سترې محکمې له لوري غوره شوی، ترڅو د تثبیت آزمون څخه ناوړه ګټه واخلي، ځکه چې دا په لومړي ځل په ۱۹۵۴م، کې کارول شوی و، ترڅو د دولت قانون پر یو دیني موقف غالب کړي. په داسې حال کې چې دا حکم په ګاونډ کیرالا کې د فدرالي سترې محکمې له لوري د بل حکم سره په بشپړ ډول مخالف دی، چې په ۲۰۱۶م کې یې په یوه بله قضیه کې پریکړه کړې وه، چې حجاب د اسلام یوه مهمه برخه بلل کېږي. دې اقدام ته د واکمن BJP له لوري د هندو سخت دریځو د خوښولو لپاره د یو بل اکثریت اقدام په توګه کتل کیږي او احتمال به یې په راتلونکي کې د هند په نورو ادارو او ایالتونو کې وده ومومي. دغه مراسم د هندو سخت دریځو له لوري ولمانځل شول، چې د BJP رهبرانو هم پکې ګډون درلود، دریځ یې په ښکاره توګه له حجاب څخه کرکه وه، چې په هند او ټوله نړۍ کې د مسلمانانو د خپګان لامل شو.

دا حکم باید په هند او نړۍ کې د مسلمانانو لپاره د حیرانتیا وړ نه وي، ځکه دا د اسلام او کفر تر منځ د نړیوالې مبارزې یوه دوره ده. موږ نه یوازې په هغو هېوادونو کې چې د ډیموکراسۍ مختلف ډولونه لري د داسې اقداماتو شاهدان یو، بلکې په اسلامي نړۍ کې هم مسلمانان له ورته ستونزو سره مخامخ دي. د دې موضوع په اړه موږ څو ټکو ته غواړو اشاره وکړو:

1.      په قرآن او سنتو کې ثابته شوې ده، چې حجاب او پرده له بلوغ وروسته پر مؤمنو ښځو فرض ده، له همدې امله د هغوی نه مراعاتول د الله سبحانه وتعالی له حکم څخه سرغړونه ده او د الله سبحانه وتعالی د حکم په توګه یې باید دفاع وشي، چې په حقیقت کې یوه سمه دفاع ده، مګر د بیان آزادۍ په توګه یې دفاع کول ناسم دي، چې د مطلوبې ارادې او مطلوبو پایلو سربېره یې باید مخنیوی وشي. مسلمانان باید په یاد ولري چې د دې مکلفیت مراعاتول د محکمې پر حکم اغېز نه پرې باسي، دا د الله سبحانه وتعالی په نزد هېڅ اعتبار نه لري او مسلمانان باید دغه فرض په کلکه مراعات کړي.

2.      مسلمانان باید د نړۍ د ډیموکراسۍ پر دروغجنو ادعاوو پوه شي، ځکه ډیموکراسي غواړي پر سیکولریزم دین وساتي. د سیکولریزم له لوري غوره شوي ارزښتونه له تاوتریخوالي سره مل دي، چې په عامه ژوند کې د الله سبحانه وتعالی د قانون پلي کولو پر وړاندې خنډونه جوړوي لکه د شرابو مخنیوی، قمار، زنا، سود او داسې نور او په اسلامي خاورو کې یې مخنیوی کوي.  ډیموکراسي غواړي چې د محدودیتونو او غیرقانوني قوانینو په اړه په ټاکل شوي مقننه کې پریکړه وکړي، پرته له دې چې د الله سبحانه وتعالی امر په پام کې ونیسي. د غیر اسلامي خاورو اوسیدونکي په مسلسله توګه پر ډیموکراسۍ خپل باور له لاسه ورکوي، ځکه چې دوی یې د ناوړه ګټه اخیستنې او فساد شاهدان دي، چې د دوی حقونه او معیشت له منځه وړي. مسلمانان باید پوه شي چې په ایماندارۍ او لوړ احساس سره د الله سبحانه وتعالی د قانون پلي کول نړۍ ته سوله او سوکالي راوړي.

 

3.      مسلمانان باید پوه شي چې ډیموکراسي، جمهوریتونه، دیکتاتوران او سلطنتونه د وخت په تېریدلو سره په خپل سر په قوانینو کې بدلون راولي، چې د خپلو ټاکنو لپاره ډېری د رایې ورکولو بانکونه د انعام په توګه قانع کوي او هغو لابیانو ته انعام ورکوي، چې د دوی ټاکل شوي واک تمویل کوي، ترڅو د دوی توقعات پوره کړي. سربېره پردې، یوه خپلواکه قضایه قوه کولای شي په خپل سر او انتخاب سره د ورته شرایطو لپاره بېلا بېل حکمونه صادر کړي. د بېلګې په توګه، د هند د اساسي قانون په ۳۷۰مه ماده کې د کشمیر د ځانګړو امتیازونو په اړه د کانګرس په دوره کې د عدلیې له لوري د هغوی د ملاتړ لپاره کار اخیستل شوی و، خو د BJP په دوره کې وځنډول شو. د هغو سرغړونو او فسادونو یادونه نه کوم چې له حساب ورکولو څخه د بې پروایۍ له امله به د قیامت په ورځ د الله سبحانه وتعالی له لوري رامنځ ته کیږي، چې د خلکو واکمن به د حساب تر ټولو لوړ حساب ورکوي. په داسې حال کې چې په اسلام کې د الله سبحانه وتعالی قانون، چې په قرآن او سنتو کې د مفصلو شواهدو په واسطه چمتو شوی، اساسي قانون جوړوي او د فقهې اصول او قوانینو د پلي کولو ځانګړتیاوې لري، چې په هر وخت او هر ځای کې د اعتبار وړ دي او په خلکو کې د لوی امانت په توګه لیدل کیږي، چې د قیامت په ورځ د لوړ حساب ورکولو سره دوی ته خبرداری ورکوي، ترڅو د ناوړه ګټه اخیستنې او فساد څخه ډډه وکړي.

4.      مسلمانان باید پوه شي چې د نړۍ په بېلا بېلو برخو لکه هند، فلسطین، تونس، اردن، انګلستان، فرانسه، امریکا او داسې نورو هېوادونو کې داسې موارد صادر شوي، چې ډېری قوانین او قضايي احکام یې د ملګرو ملتونو د کنوانسیون له لارښوونو سره سم پر مخ وړل کېږي. د ښځو لپاره له هغو قوانینو څخه کار نه اخیستل کېږي، چې الله سبحانه وتعالی روا کړي دي لکه؛ د ميراث حق، نکاح، طلاق، حجاب او داسې نور. د نړۍ په ګوټ ګوټ کې د حکومتونو له لوري برعکس دریځ د غرب پانګوال تسلط څرګند استازیتوب کوي، چې "لیبرالیزم" له ټولو ډولونو سره د "سیکولریزم" په توګه د الله سبحانه وتعالی پر قانون لوړ ګڼي. دا نه یوازې د اسلام، بلکې د ټولو دینونو لپاره ګواښ دی.

5.      مسلمانان باید پوه شي چې د ۱۳۴۲هـ.ق، د رجب په ۲۸مه، د خلافت له ړنګېدو راهیسې د نړۍ پر ځمکه د الله سبحانه وتعالی احکام نه پلي کېږي او مسلمان ملت خپل ډال له لاسه ورکړی دی. سربېره پر دې، د خلافت نظام دا یقیني کوي، چې د ذمیانو (د خلافت په دولت کې غیر مسلمانان) مذهبي عقیدې د شریعت پر اساس وڅاري. که د خلکو په منځ کې د الله سبحانه وتعالی قانون د احمقانو له لوري وګواښل شي، د خلافت دولت به یې د ګواښونو پر وړاندې کافي لګښتونه، لښکرونه او وسلې ونه سپموي.

حزب التحریر د هند او نړۍ واکمنانو ته توصیه او خبرداری ورکوي، چې د مسلمانانو په چارو کې په خپل چلند کې محتاط اوسئ. د خلافت د نظام بېرته راګرځي او د رسول الله صلی الله علیه وسلم زېری تحقق مومي. لکه څنګه چې د قیامت په ورځ حساب او کتاب د لمر په څېر د قوي یقین خبره دهموږ د الله سبحانه وتعالی له قانون څخه د هرې سرغړونې د حساب اخیستلو لپاره ژمن یو.

{وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}[الشعرا: ۲۲۷]

ژباړه: ...او ظالمانو ته به ډېر ژر معلومه شي چې هغوی له کوم سرنوشت سره مخامخ کېږي.

د حزب التحریرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر

 

 

 

مطبوعاتي اعلامیه

د اسلام له نظره په هند کې د حجاب مسئله

د هند کارناتاکا فدرالي محکمې د ۲۰۲۲م، د مارچ په ۱۵مه، پرېکړه وکړه چې د کالج چارواکو له لوري باید د ښوونځي په یونیفورم کې نجونو ته د ټيکري یا حجاب اجازه ورنکړل شي او د دوی په نظر دا له شخصي ازادۍ او دین څخه سرغړونه نه ده. په داسې حال کې چې د کالج ۹ تنه ښځينه محصلینې د حجاب په اغوستلو ټینګار کوي. دری کسیزې محکمې ویلي چې حجاب د اسلام مهمه برخه نه شي بلل کېدای او د محکمې د حکم لپاره یې د قرآن له ایتونو څخه یادونه کړې ده، له همدې امله ۹ تنو پرېکړه وکړه چې خپله قضیه د هېواد سترې محکمې ته وړاندې کړي.

د سترې محکمې د ۱۲۹ مخونو حکم د بېلابېلو دلایلو له امله مشهور شوی دی. دې حکم د کرناتاکا سترې محکمې هغه هڅه په ډاګه کړه چې غواړي د BJP له لوري د خپلو پیروانو لپاره د دین حدود غوره کړي. دا حکم د هېواد د سترې محکمې له لوري غوره شوی، ترڅو د تثبیت آزمون څخه ناوړه ګټه واخلي، ځکه چې دا په لومړي ځل په ۱۹۵۴م، کې کارول شوی و، ترڅو د دولت قانون پر یو دیني موقف غالب کړي. په داسې حال کې چې دا حکم په ګاونډ کیرالا کې د فدرالي سترې محکمې له لوري د بل حکم سره په بشپړ ډول مخالف دی، چې په ۲۰۱۶م کې یې په یوه بله قضیه کې پریکړه کړې وه، چې حجاب د اسلام یوه مهمه برخه بلل کېږي. دې اقدام ته د واکمن BJP له لوري د هندو سخت دریځو د خوښولو لپاره د یو بل اکثریت اقدام په توګه کتل کیږي او احتمال به یې په راتلونکي کې د هند په نورو ادارو او ایالتونو کې وده ومومي. دغه مراسم د هندو سخت دریځو له لوري ولمانځل شول، چې د BJP رهبرانو هم پکې ګډون درلود، دریځ یې په ښکاره توګه له حجاب څخه کرکه وه، چې په هند او ټوله نړۍ کې د مسلمانانو د خپګان لامل شو.

دا حکم باید په هند او نړۍ کې د مسلمانانو لپاره د حیرانتیا وړ نه وي، ځکه دا د اسلام او کفر تر منځ د نړیوالې مبارزې یوه دوره ده. موږ نه یوازې په هغو هېوادونو کې چې د ډیموکراسۍ مختلف ډولونه لري د داسې اقداماتو شاهدان یو، بلکې په اسلامي نړۍ کې هم مسلمانان له ورته ستونزو سره مخامخ دي. د دې موضوع په اړه موږ څو ټکو ته غواړو اشاره وکړو:

1.      په قرآن او سنتو کې ثابته شوې ده، چې حجاب او پرده له بلوغ وروسته پر مؤمنو ښځو فرض ده، له همدې امله د هغوی نه مراعاتول د الله سبحانه وتعالی له حکم څخه سرغړونه ده او د الله سبحانه وتعالی د حکم په توګه یې باید دفاع وشي، چې په حقیقت کې یوه سمه دفاع ده، مګر د بیان آزادۍ په توګه یې دفاع کول ناسم دي، چې د مطلوبې ارادې او مطلوبو پایلو سربېره یې باید مخنیوی وشي. مسلمانان باید په یاد ولري چې د دې مکلفیت مراعاتول د محکمې پر حکم اغېز نه پرې باسي، دا د الله سبحانه وتعالی په نزد هېڅ اعتبار نه لري او مسلمانان باید دغه فرض په کلکه مراعات کړي.

2.      مسلمانان باید د نړۍ د ډیموکراسۍ پر دروغجنو ادعاوو پوه شي، ځکه ډیموکراسي غواړي پر سیکولریزم دین وساتي. د سیکولریزم له لوري غوره شوي ارزښتونه له تاوتریخوالي سره مل دي، چې په عامه ژوند کې د الله سبحانه وتعالی د قانون پلي کولو پر وړاندې خنډونه جوړوي لکه د شرابو مخنیوی، قمار، زنا، سود او داسې نور او په اسلامي خاورو کې یې مخنیوی کوي. ډیموکراسي غواړي چې د محدودیتونو او غیرقانوني قوانینو په اړه په ټاکل شوي مقننه کې پریکړه وکړي، پرته له دې چې د الله سبحانه وتعالی امر په پام کې ونیسي. د غیر اسلامي خاورو اوسیدونکي په مسلسله توګه پر ډیموکراسۍ خپل باور له لاسه ورکوي، ځکه چې دوی یې د ناوړه ګټه اخیستنې او فساد شاهدان دي، چې د دوی حقونه او معیشت له منځه وړي. مسلمانان باید پوه شي چې په ایماندارۍ او لوړ احساس سره د الله سبحانه وتعالی د قانون پلي کول نړۍ ته سوله او سوکالي راوړي.

 

3.      مسلمانان باید پوه شي چې ډیموکراسي، جمهوریتونه، دیکتاتوران او سلطنتونه د وخت په تېریدلو سره په خپل سر په قوانینو کې بدلون راولي، چې د خپلو ټاکنو لپاره ډېری د رایې ورکولو بانکونه د انعام په توګه قانع کوي او هغو لابیانو ته انعام ورکوي، چې د دوی ټاکل شوي واک تمویل کوي، ترڅو د دوی توقعات پوره کړي. سربېره پردې، یوه خپلواکه قضایه قوه کولای شي په خپل سر او انتخاب سره د ورته شرایطو لپاره بېلا بېل حکمونه صادر کړي. د بېلګې په توګه، د هند د اساسي قانون په ۳۷۰مه ماده کې د کشمیر د ځانګړو امتیازونو په اړه د کانګرس په دوره کې د عدلیې له لوري د هغوی د ملاتړ لپاره کار اخیستل شوی و، خو د BJP په دوره کې وځنډول شو. د هغو سرغړونو او فسادونو یادونه نه کوم چې له حساب ورکولو څخه د بې پروایۍ له امله به د قیامت په ورځ د الله سبحانه وتعالی له لوري رامنځ ته کیږي، چې د خلکو واکمن به د حساب تر ټولو لوړ حساب ورکوي. په داسې حال کې چې په اسلام کې د الله سبحانه وتعالی قانون، چې په قرآن او سنتو کې د مفصلو شواهدو په واسطه چمتو شوی، اساسي قانون جوړوي او د فقهې اصول او قوانینو د پلي کولو ځانګړتیاوې لري، چې په هر وخت او هر ځای کې د اعتبار وړ دي او په خلکو کې د لوی امانت په توګه لیدل کیږي، چې د قیامت په ورځ د لوړ حساب ورکولو سره دوی ته خبرداری ورکوي، ترڅو د ناوړه ګټه اخیستنې او فساد څخه ډډه وکړي.

4.      مسلمانان باید پوه شي چې د نړۍ په بېلا بېلو برخو لکه هند، فلسطین، تونس، اردن، انګلستان، فرانسه، امریکا او داسې نورو هېوادونو کې داسې موارد صادر شوي، چې ډېری قوانین او قضايي احکام یې د ملګرو ملتونو د کنوانسیون له لارښوونو سره سم پر مخ وړل کېږي. د ښځو لپاره له هغو قوانینو څخه کار نه اخیستل کېږي، چې الله سبحانه وتعالی روا کړي دي لکه؛ د ميراث حق، نکاح، طلاق، حجاب او داسې نور. د نړۍ په ګوټ ګوټ کې د حکومتونو له لوري برعکس دریځ د غرب پانګوال تسلط څرګند استازیتوب کوي، چې "لیبرالیزم" له ټولو ډولونو سره د "سیکولریزم" په توګه د الله سبحانه وتعالی پر قانون لوړ ګڼي. دا نه یوازې د اسلام، بلکې د ټولو دینونو لپاره ګواښ دی.

5.      مسلمانان باید پوه شي چې د ۱۳۴۲هـ.ق، د رجب په ۲۸مه، د خلافت له ړنګېدو راهیسې د نړۍ پر ځمکه د الله سبحانه وتعالی احکام نه پلي کېږي او مسلمان ملت خپل ډال له لاسه ورکړی دی. سربېره پر دې، د خلافت نظام دا یقیني کوي، چې د ذمیانو (د خلافت په دولت کې غیر مسلمانان) مذهبي عقیدې د شریعت پر اساس وڅاري. که د خلکو په منځ کې د الله سبحانه وتعالی قانون د احمقانو له لوري وګواښل شي، د خلافت دولت به یې د ګواښونو پر وړاندې کافي لګښتونه، لښکرونه او وسلې ونه سپموي.

حزب التحریر د هند او نړۍ واکمنانو ته توصیه او خبرداری ورکوي، چې د مسلمانانو په چارو کې په خپل چلند کې محتاط اوسئ. د خلافت د نظام بېرته راګرځي او د رسول الله صلی الله علیه وسلم زېری تحقق مومي. لکه څنګه چې د قیامت په ورځ حساب او کتاب د لمر په څېر د قوي یقین خبره ده.  موږ د الله سبحانه وتعالی له قانون څخه د هرې سرغړونې د حساب اخیستلو لپاره ژمن یو.

{وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}[الشعرا: ۲۲۷]

ژباړه: ...او ظالمانو ته به ډېر ژر معلومه شي چې هغوی له کوم سرنوشت سره مخامخ کېږي.

د حزب التحریرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۳ هـ.ق، د شعبان ۲۰مه

۲۰۲۲م، د مارچ ۲۳مه

د صدور ګڼه: ۰۲۷/ ۱۴۴۳

 

 

 

 

د مطلب ادامه...

د ۱۴۴۳ هـ.ق، د روژې د سپېڅلې میاشتې په اړه د څېړنو د پایلو اعلان Featured

د رب العالمین الله سبحانه وتعالی په سپېڅلي نامه، چې ډېر مهربانه او پوره رحم کوونکی دی او ستاینه کوم د هغه الله سبحانه وتعالی چې قرآن کریم یې رانازل کړی او اسلام یې زموږ لپاره د دین په توګه غوره کړی دی. درود دې وي زموږ پر ستر لارښود رسول الله صلی الله علیه وسلم، د هغه پر کورنۍ او اصحابو، چې د اسلامي اُمت بنسټ یې اېښی دی.

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايلي دي:

«صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ فَإِنْ غُبِّيَ عَلَيْكُمْ فَأَكْمِلُوا عِدَّةَ شَعْبَانَ ثَلَاثِينَ»(رواه: البخاری)

ژباړه: د میاشتې په لیدلو سره روژه ونیسئ او د میاشتې په لیدلو سره افطار وکړئ او که اسمان ورېځ و؛ دېرش ورځې پوره کړئ.

د روژې د سپېڅلې میاشتې له اثبات وروسته، د شنبې په ورځ د نوې میاشتې لیدل په ځینو اسلامي هېوادونو کې د مشروع شرایطو له مخې تایید شول، نو سبا شنبه، د ۱۴۴۳هـ.ق، د روژې لومړۍ ورځ ده.

په دې اړه د حزب التحریرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر مشر او ټول کارکوونکي، د حزب التحریر امیر نامتو عالم عطاء بن خلیل ابو الرشته ته خپل سلامونه او مبارکي وړاندې کوي، الله سبحانه وتعالی د وکړي چې د هغه په ​​​​لاسونو زموږ لپاره ژر تر ژره بریا او قوت راپه برخه شي.  

سږ کال روژه په داسې حال کې راورسېده، چې غرب هڅه کوي خپل هغه اخلاقي برید چې په تېره یوه پېړۍ کې یې د مسلمانانو پر شخصي ژوند کړی، په مستقیم فزیکي برید بدل کړي. دغه راز "د ترهګرۍ پر وړاندې جګړه" د کمپاین له ناکامۍ وروسته، چې په اسلامي امت کې یې د تسلیمۍ روحیه رامنځ ته کړې وه، د عربي پسرلي د انقلابونو له ټکان وروسته یې مشر اقرار وکړ چې انقلابونو یې سر سپين کړ! له دغو ټکانونو وروسته غرب پوه شو چې د اسلام او مسلمانانو طبيعت دا ښيي، چې د استعمار پر وړاندې به د اسلامي پاڅون سرعت په پرله پسې توګه زیات شي او تر هغه به دوام وکړي چې مسلمانان خپل واک بېرته ترلاسه کړی.

پر روسیه د فشار او پر چین د محاصرې مسئله د غربي ګټو، په تېره بیا د امریکا لپاره یوه مهمه موضوع ګرځېدلې ده. دې کار له اسلامي هېوادونو څخه د غرب د پوځي او لوجیستيکي ځواکونو ایستلو ته لاره هواره کړه، خو غرب نه غواړي چې اسلامي اُمت د ارام ساه واخلي او د دوی د اجنټانو پر وړاندې راولاړ شي، له همدې امله یې پر داسې اقداماتو لاس پورې کړی، چې مسلمانان په خپل منځ کې یو بل سره مستعمره کړي او د دې لپاره یې تر بېرته راستنېدلو پورې خپل اجنټان ځای پر ځای کړي دي، ځکه خو یې د اسلامي هېوادونو د واکمنانو او د یهودي دولت تر منځ د نورمال کېدو په اړه هڅې دوه برابره کړې، عربي خلیجي هېوادونو ته یې د یهودیانو لښکرې راوغوښتې او د دوو سپېڅلو جوماتونو په خاوره کې یې د دین پر وړاندې بریدونه پیل کړل، علماء یې بندیان کړل او د دستور کمېټه یې د تفریح ​​په کمېټه بدله کړه او په دې سره یې مدینه او مکه مکرمه په فساد کې راګیر کړل.

په اردن کې یې له ښوونیز نصاب څخه د قرآن کریم آیاتونه حذف کړل، د مصر په نصاب کې یې هم همدغه کار وکړ او د سوریې په ازادو شویو سیمو کې یې پر ښوونیز نصاب هم پیل وکړ. د آل سعود واکمنانو له ښوونیز نصاب څخه هغه څه لیرې کړل، چې الله سبحانه وتعالی پرې یهود محکوم کړي وو. د مصر واکمن د شاهي فرعونیانو د جسدونو په نړیوال جشن کې د فرعونیک (تمدن) بیا راژوندي کول پیل کړل. امریکا د هند په نیمه وچه کې د مسلمانانو د ځورولو لپاره کرکه لرونکي هندوان راوغوښتل، په دې توګه یې کشمیر ټوټه ټوټه کړ، مسلمانان یې له آسام څخه وشړل، په هند کې یې له لوی شمېر مسلمانانو څخه مدني حقونه واخیستل او د قضائیه قوې او قانون په زور یې د مسلمانو ښځو د حجاب له اغوستلو څخه منع کول پیل کړل.

په همدې ډول په اروپا کې فرانسې پر خپلې مسلمانې ټولنې برید وکړ او د جوماتونو په تړلو او د داسې قوانینو پر وضع کولو یې پیل وکړ، چې د مسلمانانو په کورونو کې د هغوی د ماشومانو د روزنې په برخه کې لاسوهنه وکړي. لکه څرنګه یې چې د سویډن په مشرۍ د سکینډینیوینیا هېوادونو په اړه پر مسلمانو کورنیو خپل بریدونه ګړندي کړي وو، د هغوی د ماشومانو په نیولو یې پیل وکړ او په غلطو پلمو سره یې د خپلو کورنیو له سترګو څخه پناه کړل. دا په داسې حال کې ده چې په اسلامي هېوادونو کې د ښځو پر وړاندې د هر ډول تبعیض د له منځه وړلو کنوانسیون د احکامو د عملي کولو بهیر له پیل سره همهاله د مسلمانو کورنیو، په تېره بیا د فلسطین په سپېڅلې خاوره کې د سرپرستۍ د جرم په ترسره کولو سره، د تفرقې اچولو بهیر پیل کړ، پر کورنۍ او کورني جوښت یې د پلار واک سلب او ترې وایې خیست او همدارنګه کورنۍ یې له بد اخلاقۍ سره مخ کړې. په وروستیو اونیو کې د مسلمانانو د قاتلانو او د ځمکو د غاصبینو هرکلی مو هم هېر نه دی. په ترکیه کې د یهودي ادارې د مشر او همدا راز په اماراتو کې د بشارالاسد د ملګرتیا څرګندونې، د ټول اسلامي امت په ټپونو د مالګې اچولو په څېر وو.

اې مسلمانانو... اې د قدرت او محافظت څښتنانو!

که چېرې مسلمانو واکمنانو د خپلو خاورو په ګوټ ګوټ کې د کافر غرب له خوښې سره سم د لاسوهنې دروازې نه وی پرانیستې، هغوی نه شوای کولای، چې دغه بریدونه ترسره کړي. له همدې امله د اسلامي امت له شخصي ژوند څخه به دا انحراف تر هغه وخته پورې ونه درېږي، چې خلیفه ونه لري، تر څو دوی راغونډ کړي او د دښمنانو پر وړاندې ورسره مرسته وکړي. غرب له دغو اقداماتو تر هغه وخته لاس نه اخلي، تر څو چې دوى دوه مهم ټکي درک نه کړي: لومړى دا چې اسلامي امت اوس هم له خپلو شرايطو نه اوړي او غواړي چې خپل واک بيا ټينګ کړي او د غرب نفوذ له خپلې خاورې وباسي. دویم دا چې د روسیې او چین مسئلې به له اسلامي هېوادونو څخه د غرب پام واړوي او په دې توګه به له ګوډاګیو واکمنانو څخه ځانونه خلاص کړي او خپله خاوره به بېرته ترلاسه کړي. نو اې مسلمانانو په دې مبارکه مياشت کې بېړه وکړئ او په خپل منځ کې د قوت او محافظت خاوندان راوباسئ، چې اسلام ته نصرت ورکړي، حزب التحریر ته لاسونه ورکړئ چې الله سبحانه وتعالی مو کامیاب کړي.

 الله سبحانه وتعالی فرمايلي دي:

 {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}[محمد: ۷]

ژباړه: اې مومنانو که تاسو د الله سبحانه وتعالی (د دین) سره مرسته وکړئ، نو هغه به له تاسو سره مرسته وکړي او ستاسو قدمونه به کلک کړي.

یا په دنیا کې په ذلت او په آخرت کې د الله تعالی په غضب راضي شه! رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«مَا مِنْ امْرِئٍ يَخْذُلُ امْرَأً مُسْلِماً فِي مَوْضِعٍ تُنْتَهَكُ فِيهِ حُرْمَتُهُ وَيُنْتَقَصُ فِيهِ مِنْ عِرْضِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ فِيهِ نُصْرَتَهُ، وَمَا مِنْ امْرِئٍ يَنْصُرُ مُسْلِماً فِي مَوْضِعٍ يُنْتَقَصُ فِيهِ مِنْ عِرْضِهِ وَيُنْتَهَكُ فِيهِ مِنْ حُرْمَتِهِ إِلَّا نَصَرَهُ اللَّهُ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ نُصْرَتَهُ»(رواه: ابو داود)

ژباړه: هر مسلمان چې بل مسلمان په داسې ځای کې یوازې پرېږدي، چې د هغه سپکاوی کېږي او د هغه پر عزت او ابرو بريد کېږي، الله سبحانه وتعالی هغه په داسې ځای کې یوازې پرېږدي، چې هلته د مرستې او الهي کمک هیله لري. هر مسلمان چې له بل مسلمان سره په هغه ځای کې مرسته او یاري وکړي، چې هلته یې ابرو او حیثیت تر بريد لاندې وي، الله سبحانه وتعالی ورسره په هغه ځای کې مرسته کوي چې هلته د الهي نصرت او کمک هیله لري.

دا د یوه کس لپاره دی، نو تاسو چې نفوذ او محافظت لرئ، د هغو کسانو په اړه چې له دوه میلیارده اُمت سره خیانت کوي څه کړئ!؟ مخکې له دې چې ناوخته شي، د مسلمانانو د حرمت په اړه له الله سبحانه وتعالی څخه ووېرېږئ.

په پای کې په دې سپېڅلې میاشت کې پر اسلامي امت غږ کوو، چې سږ کال د روژې مبارکه میاشت له الله سبحانه وتعالی سره د حق په لاره کې یو نوی پیل وګڼئ، که څه هم غرب او د هغه اجنټان ترې کرکه لري او د الله سبحانه وتعالی پر فتح خوشاله شئ. الله سبحانه وتعالی فرمايلي دي:

{وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}[النور: ۵۵]

ژباړه: الله سبحانه وتعالی ستاسو د هغو کسانو سره، چې ایمان راوړي او ښه عملونه وکړي، وعده کړې ده چې هغوی په ځمکه کې هماغه شان خلیفه ګان وګرځوي لکه چې له هغو څخه مخکې تېر شوي خلک یې ګرځولي وو. د هغو لپاره به هغه دین پر محکمو بنسټونو ودروي چې الله سبحانه وتعالی ورته خوښ کړی دی. د هغو د وېرې (اوسنی) حالت به په امن ورته بدل کړي. هغوی دې زما بندګي کوي او زما سره دې کوم شی نه شریکوي. څوک چې له دې وروسته کفر غوره کړي، نو همداسې کسان فاسقان دي.

السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته د روژې مبارکه میاشت مو مبارک شه!

د شنبې ورځ، د ۱۴۴۳هـ.ق، د روژې د مبارکې میاشتې لومړۍ نېټه ده.

انجنیر صلاح الدین عضاضه

د حزب التحریرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر مشر

 

د مطلب ادامه...
Subscribe to this RSS feed

اسلامي خاورې

اسلامي خاورې

غربي هېوادونه

ټول لینکونه

د پاڼې برخې