10 Şubat 2016’da Federal Mahkeme, Müslüman olan çocukların bakımına şeri mahkeme değil, medeni mahkemenin karar vereceğine hükmetti. Apeks mahkemesi, taraflar Müslüman olduğunda evlilik ve boşanma konularında Şeriat Mahkemesi’nin yetkili olduğunu söyledi. Ayrıca 5 kişiden oluşan Yargıtay başkanı Tan Sri Raus Şerif de, tek tarafın İslamiyet’i seçmesiyle gayrimüslim evliliğin feshedilemeyeceğine karar verdi. Malaya başyargıcı Tan Sri Zulkefli Ahmed Makinudin ve yargıçlar Tan Sri Abdul Hamid Embong, Tan Sri Suriyadi Halim Omar ve Datuk Azahar Muhammed’den oluşan başka bir komite ise, Müslüman olan ile gayrimüslim arasındaki evliliğin dağılmasıyla çocuğun bakımının kime ait olacağı davasında Şeriat Mahkemesi’nin yetkili olmadığına oybirliğiyle karar verdi.

Bu karar, medeni mahkeme ile Şeriat Mahkemeleri arasında eşlerden birinin Müslüman olması durumunda gayrimüslim evlilik konusunda uzun süredir devam anlaşmazlığını sona erdiriyor. Karar, aynı zamanda ülkenin bağlayıcı kanunu haline gelmiştir. İlgili davalılardan N. Viran ile S. Deepa çiftleri, Mart 2003’te Hindu ayinlerine göre evlendiler. Izwan Abdullah [N. Viran] 2011 yılında Müslüman oldu ve aynı yıl karısının haberi olmadan iki çocuğu Nabil ve Nabila’yı da Müslüman yaptı. Daha sonra Nisan 2012 yılında Seremban Şeriat Mahkemesi çocukların bakımını ona verdi. Ancak 7 Nisan 2014’de Seremban Yüksek Mahkemesi, çocukların bakımını kadına verdi. Çocuk bakımı davasına bakan Federal Mahkeme, sekiz yaşındaki Nabil’in bakımını Izwan’a, 11 yaşındaki Nabila’nın bakımını da Deepa’na verdi. Başkan Raus yaptığı açıklamada, “Biz, çocukların yararına göre hareket ettik. Nitekim 1976 yılındaki evlilik ve boşanma ile ilgili hukuk reformu yasasının 88. Maddesinin 1. Fıkrası böyle öngörüyor.” diye konuştu.

Bu konuda Hizb-ut Tahrir / Malezya şunu vurgular ki, Federal Mahkeme’nin kararları, açıkça her yönüyle Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın hükümlerine aykırıdır. Zaten bu bizim için hiç de sürpriz olmadı. Mahkemenin kararı, bu ülkenin laik yapısını kanıtlar. Öyle ki medeni mahkemeler, her zaman Şeriat Mahkemeleri üzerinde söz sahibi olmuştur. Ayrıca aslında ikircikli hukuk sisteminin varlığı bile bu ülkenin laik yapısına dair apaçık bir kanıttır. Bu Müslüman yargıçlar, eşlerden birinin Müslüman olmasıyla evlilik fesih olmaz diyerek Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın hükümlerine açıkça meydan mı okuyorlar? Hâlbuki Mümtehine süresinin 10. ayetine göre böyle bir durumda evlilik otomatikman fesholur. Yargıçlar, Müslüman olan Nabila’nın bakımını Hindu anneye vererek Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın hükümlerine karşı mı geliyorlar? Oysa İslam’a göre yetişkin Müslüman bir çocuğun velayeti ve bakımı Müslüman babaya aittir.

İslam’da çocukların velayeti ve bakımı ile ilgili şeri hüküm, açık ve nettir. Eğer çocuk, temyiz yaşından küçükse, eşyayı idrak edemiyorsa, annesi ile babasının eylemleri arasındaki farkı anlayamıyorsa, yani hâlâ emme ya da sütten kesilme yaşında ise ya da biraz büyükse, çocuğa seçim hakkı verilmez. Aksine annesine verilir, annenin dinine bakılmaz. Sadece annenin, çocuğun bakımına daha layık olduğunu kanıtlamak yeterlidir. Konu ile ilgili çokça hadis vardır. Velayet ile bakım [hadâne] arasındaki fark net olarak anlaşılmalıdır. Gayrimüslim ebeveyn, Müslüman bir çocuğun bakımını üstlenebilir, ama velayetini üstlenmez. Bunun nedeni ise, çocuk bakımı, sadece hizmet ve yetiştirmektir. Oysa velayet, hegemonya meselesidir. Velayetin prensipleri, bakım konusunda geçerli değildir.

Ancak çocuk, bakım gerektirmeyecek bir yaşta ise, öyle ki emme yaşının üstünde ve artık bakım gerektirmiyorsa, o zaman çocuğa seçim hakkı verilmez. Aksine Müslüman ebeveyne verilir. Ebeveyn, velayet ve bakımı hak ederler. Eğer kadın Müslüman ise, çocuk kadına, yok, koca Müslüman ise, kocaya verilir. Çünkü Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا “Ve Allah, müminler üzerinde kâfirler için asla yol vermez.”^{[Nisa Suresi 141]} Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem de şöyle buyurdu:

الإِسْلاَمُ يَعْلُو وَلاَ يُعْلَى“İslam, üstündür, üstün gelinmez.”^{[ed-Darukutnî]}

Şeri hükümlere göre ve bu özel durumda çocukların yaşları dikkate alındığında, çocukların bakımı Müslüman anne-babaya verilmelidir. Çocuğu, küfrü öğretecek bir kâfirin bakımı altına vermek caiz değildir. İşte bu sebepten ötürü çocuk, kâfirden alınarak Müslüman bir ebeveynin velayeti ve bakımı altına verilmelidir.

Ey hâkimler!

Size şunu hatırlatmak isteriz ki sizler, kesinlikle Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın indirdiğine göre hükmetmelisiniz. Biliniz ki Allah Subhânehu ve Teâlâ, hâkimler hâkimidir ve tüm hâkimler Ona hesap verecektir. Allah Subhânehu ve Teâlâ, şeri hükümlere göre hüküm vermeyi size emrediyor. Hüküm verdiğinizde, adaletle hüküm verin. Üstelik ilgili davadaki hükmünüz, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın indirdiklerinden çıkarılmış değil. Dahası, çocuğun kaderini tehlikeye atmaktadır ve bunu siz çok iyi biliyorsunuz. Sakın Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın kelimesine sırtınızı dönmeyin ve Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in şu şiddetli uyarısını hatırlayın:

الْقُضَاةُ ثَلَاثَةٌ وَاحِدٌ فِي الْجَنَّةِ وَاثْنَانِ فِي النَّارِ فَأَمَّا الَّذي فِي الْجَنَّةِ فَرَجُلٌ عَرَفَ الْحَقَّ فَقَضَى بِهِ وَرَجُلٌ عَرَفَ الْحَقَّ فَجَارَ فِي الْحُكْمِ فَهُوَ فِي النَّارِ وَرَجُلٌ قَضَى لِلنَّاسِ عَلَى جَهْلٍ فَهُوَ فِي النَّارِ “Hâkimler üçtür: Bunların biri cennetlik, ikisi cehennemliktir.Cennetlik olan, doğruyu bilip, doğru ile hüküm verendir. Doğruyu bilip, zulümle hüküm veren ve bilmeden insanlar arasında hüküm veren, cehennemliktir.” ^{[Ebu Davud]}

Son olarak bütün Müslümanlara şunu hatırlatmak isteriz ki, sadece dua ederek bu ülke veya hâkimlerin bir gün kendiliğinden düzeleceğini bekleyemeyiz. Beklentilerimizi gerçekleştirmek için çok sıkı çalışmalıyız. Onlarca yıldır bu ülkede İslami hükümlerin bir kenara atıldığına tanık oluyoruz. Bu nedenle yöneticileri, hâkimleri, politikacıları, askerleri ve tüm yetkilileri sürekli muhasebe etmek ve onları gerçekten İslam’ı uygulamaya teşvik etmek farzdır. Ayrıca aynı zamanda biz, İslam’ı tam olarak uygulamak için Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafeti yeniden kurma sorumluluğumuzun da bilincinde olmalıyız.