موږ ټول اسلامي امت په ځانګړي ډول د افغانستان مسلمان ولس ته د زړه له کومي د قربانۍ د نېکمرغه عيد مبارکي وايو. الله سبحانه وتعالی دې زموږ او ستاسو د ذوالحجې د لومړۍ لسيزې طاعات، عبادات، حج او قربانۍ ټول په خپل دربار کې قبول کړي.

الله سبحانه وتعالی چې د ځمکې پر مخ انسان ته کومه موخه ټاکلې هغه ابتلا (آزموينه) ده، ترڅو انسان خپل ځان او نورو ته افشا او اخروي برخليک يې معلوم شي.

د قربانۍ نېکمرغه عيد د الله سبحانه وتعالی د فرمان پر وړاندې د سیدنا ابراهیم علیه السلام د ابتلا یوه بېلګه ده، ترڅو خپل یوازنی زوی او د زړه ټوټه اسماعیل عليه السلام قرباني کړي؛ چې په پایله کې ابراهیم علیه السلام د الله سبحانه وتعالی له دې ابتلا سرلوړی او بریالی راووت.

موږ اسلامي امت د سیدنا ابراهیم علیه السلام په څېر له خورا لویې ابتلا سره مخ یو؛ داسې ابتلا چې کفر پر موږ حاکم شوی او د پانګوالۍ او سیکولرېزم ارزښتونه، چې د حکومتولۍ او سیاسي جوړښت په برخه کې د بشر د ژوند په چارو کې د خالق هر ډول مداخله ردوي، پر موږ واکمن دي. دا زموږ ابتلا ده چې د یوې سیاسي ایډيولوژۍ په توګه د نبوت پر منهج د خلافت دولت په اډانه کې د اسلام د حاکمیت لپاره د همت ملا وتړو او مټې راونغاړو. دا خورا برخلیک ټاکونکې ابتلا ده، چې زموږ اخروي او حتی دنیوي برخلیک ټاکي. دلته پرېکړه زموږ ده، چې کومه لار غوره کړو؛ د کفر د حاکمیت لار که د اسلام. د الله سبحانه وتعالی د دین د حاکمیت لپاره د مبارزې د لارې ټاکنه به موږ د ابراهیم علیه السلام غوندې د الله سبحانه وتعالی په ابتلا کې کامیاب او د حشر په ورځ به مو سرلوړي کړي. خو په دې چاره کې هر ډول ناکامي مو د دنیا د زیان او په آخرت کې د جهنم د اور لامل کېږي. انتخاب له موږ او تاسو سره دی، اې اسلامي امته!

والسلام علیکم ورحمت الله وبرکاته