Dün, bir takım kişiler, Şeyh Ahmed Abdulvâhid ile arkadaşı Muhammed Mereb'i (Rahımehumullah) öldürmekten dolayı suçlanan subay ve askerlerin tutuklanmalarını protesto etmek gerekçesiyle uluslararası sahil yolunu kesmeye kastetmişlerdir. Bu sırada bu kişiler, eylemlerinin özel olup herhangi bir odak tarafından yönlendirilmediğini iddia etmektedirler. Ancak bizler, bu eylemde diğerleri gibi açık bir şekilde bir takım karanlık odalar ile bazı mutaassıp taifeci siyasi akımların parmak izlerini görmekteyiz.

Binaenaleyh bu olayla ilgili belirli noktalardaki tutumumuzu açıklamamız önem arzetmektedir:

1- Bu ülkedeki bazı politikacıların tutumları çok şaşırtıcıdır. Zira onlar, gece gündüz cinayete karışan bazı askerlerin tutuklanmaları birkaç hafta uzadığı için ortalığı birbirine katarlarken sırf diğer suçlularla bağlantısı olan kişilerle telefon bağlantısı yada ilişkisi olduğu şüphesiyle yüzlerce gencin yıllarca yargılanmaksızın tutuklanmalarını görmezden gelmektedirler!

2- Bu eylem, Fetih el-İslam dosyasından dolayı beş yıldan beridir yargılanmaksızın tutuklu bulunan dört mazlumun serbest bırakıldığına dair kararın yayınladığı ve diğer kalanlarının da serbest bırakılması talebinin devam ettiği aynı gün gerçekleşmiştir. Buda bu eylemin, bu mazlumlardan daha fazlasının serbest bırakılmasını durdurmak için gerçekleştiğini göstermektedir. Ayrıca ortada bu gençler ile aileleri hakkında haksız yere cezaevlerinden kalmalarından dolayı daha fazla suç işleyeceklerine yönelik bir ısrar da vardır.

3- Açıktır ki ortada, siyasette ve güvenlikte nüfuz sahibi olan bazılarının, siyasî hedef ve projelerine hizmet eden maddi bir kol için askerî kurumu kullanmaya yönelik bir eğilimi vardır. Bu nedenle bu saldırıların arkasında yatan siyasî bir kararın ortaya çıkmaması için bazı subayların işledikleri saldırılar hakkındaki herhangi bir ciddi soruşturmayı engellemeye kasdetmektedirler.

4- Siyasette ve güvenlikte nüfuz sahibi olan bu gurup, ordu subaylarına -yasal değil de geleneksel olarak- dokunulmazlık verilmesi için hırs göstermektedir. Buda onları, sanki beşer üstüymüşler gibi muhasebe ve tutuklamadan muaf tutulmaya sevkedecektir. Dolayısıyla her ne zaman bir kişi, askeri bir yetkilinin yada subaylardan bir subayın yapmış olduğu bir uygulamayı eleştirmeye kalkışsa askerî kuruma hakaretle suçlanmaktadır. Buda bizlerin, askerî rejimin yada baskıcı rejimlerin genelinin üzerinde yoğunlaştığı ve bu sayede de insanların boyunlarına ve siyasî hayata egemen olduğu bazı olağanüstü hal tezahürlerinin dayatma girişimleriyle karşı karşıya olduğumuz anlamına gelmektedir. Binaenaleyh deriz ki: Silahlı Kuvvetlerin unsurları, subayları ve yetkililerinin tamamı, devletin diğer çalışanları gibi bir personel olup onların muhasebeden, yargılanmaktan ve gerekirse de geçici olarak tutuklanmaktan muaf tutulmaları caiz değildir. Dolayısıyla herhangi birinin zulme maruz kalmaması için yargılamaların tamamlanması hızlanmalıdır. Zira Allahuteala, şöyle buyurmuştur:

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ "Her nefis kazandığına karşılık bir rehindir." ^{[Müddesir 38]}

Ve Sallallahu Aleyhi ve Âlihi ve Sellem de şöyle buyurmuştur:

أيها الناس إنما أهلك الذين قبلكم أنهم كانوا إذا سرق فيهم الشريف تركوه وإذا سرق فيهم الضعيف أقاموا عليه الحد وأيم الله لو أن فاطمة بنت محمد سرقت لقطعت يدها "Ey insanlar! Sizden öncekiler, içlerinde itibarlı birisi hırsızlık yaptığı zaman onu bıraktıkları ve içlerinden zayıf birisi hırsızlık yaptığında ise ona ceza uyguladıkları için helak olmuşlardır. Allah'a yemin ederim ki, eğer Muhammed'in kızı Fatıma bile hırsızlık yapsa onun elini keserdim." ^{[Müslim rivayet etti]}

Ey Pakistan'daki Müslümanlar!

Hizb-ut Tahrir olarak, tarihinizin maliyeti ne olursa olsun zulme meydan okumakla dolu olduğunu hatırlatmak için bu kerim ayda sizlere sesleniyoruz. Zira bu bölgenin tamamında İslam ile hükmetmek için değerli ve nefis fedakarlıklar gösterdiniz. Dolayısıyla küfür güçlerine karşı galip geldiğiniz gibi bu bölge ve Hindistan Yarımadası'nda yüzyıllarca İslam ile hükmettiniz. Hatta bu, tüm dünyanın gıpta etmesine neden olmuştur. Ayrıca bu topraklar, iki yüz küsur yıl sömürgeci kafir İngilizlere karşı mücadele ederken akan tertemiz kanlarla sulanmıştır. Hatta sömürgeci, güçlerini çekmek zorunda kalmış, bir daha geri dönmeye cüret edememiş ve böylece İslam adı altında Pakistan kurulmuştur. Buradaki İngiliz işgalcisine karşı olan mücadeleniz sırasında, sırf Batılı kafirlerin Birinci Dünya Savaşı'nın ardından Osmanlı Hilafeti'ni yıkmaya dönük planlarını bilmenizden dolayı Osmanlı Hilafeti'ni korumak için güçlü bir hareket inşa ettiğiniz gibi Hindistan'ın Müslümanları bölme sırasında da Allahu [Subhânehu ve Te'âla]'nın rızasını kazanmak için yüz binlerce şehit kurban verdiniz. Dolayısıyla günümüze kadar damarlarınızdan akan İslam olduğu gibi sizlerin yaşama sevinci de o olmuştur.

Düşmanlarınız, yıllardır İslam ve Hilafet Devleti'nin olduğu devleti sayesinde herhangi bir zamanda bir kez daha kalkınacak olmanızdan dolayı korkup durmaktadırlar. Nitekim Amerika Merkez Komutanlığı Baş Danışmanı David Kilcullen, 2009 yılının Mart ayında kendisiyle yapılan bir röportajda şöyle demiştir: "Pakistan'da 173 milyon insan, 100 nükleer başlık ve Amerikan ordusundan daha büyük bir ordu vardır. Altı ay içerisinde Pakistan rejiminin çöküşünü görebileceğimiz bir aşmaya geldik... Radikallerin rejimi devirmesi, bugün terörizme karşı savaşta gördüklerimizin hepsini yok edecektir." Yine 16 Kasım 2009 yılında New York Dergisi'nde yayınlanan bir makalede şöyle geçmiştir: "Temel korku, isyandır, yani Pakistan ordusu içerisindeki darbe yapacak olan "aşırıcıların" isyanıdır... Obama yönetiminin bir üst düzey yetkilisi de Hilafet'i kurmayı hedefleyen Hizb-ut Tahrir'e dikkat çekmiştir." Hinduizm devleti açısından olana gelince; Hint İstihbarat Teşkilatı'nın üst düzey bir yetkilisi şöyle demiştir: "Pakistan'daki nükleer silahlardan dolayı korkularımız vardır. Zira bizler, ülkeye egemen olma hususunda mollalardan endişe etmiyoruz. Bilakis bizler, Hilafet için çalışan... ve kendilerine İslam ordusunun liderlik mefhumları hakim olan Pakistan ordusu içerisindeki şu üst düzey subaylardan endişe ediyoruz. "

Ey Pakistan'daki Müslümanlar!

Boyutunu düşmanlarınızın bile fark ettiği servetler ve adamlar gibi devasa gücünüze ve bugün dünyadaki birçok büyük güçleri bile geçen Silahlı Kuvvetlerinize rağmen, evet buna rağmen sizler, küfürle hükmeden ve kafirlerin düşmanlarını dost edinen zalim yöneticileriniz tarafından zincire vurulmaktasınız. Halbuki askerî ve siyasî liderlikler içerisindeki bu hain küçük zümrenin, gıda maddelerini satın almaktan aciz kalıp açlıktan kıvrandığınızı ve elektrik kesintilerinden dolayı sürekli acı çektiğinizi görüp keyfini çıkardıklarını gördüğünüz halde ancak onlar hala yeryüzünde yaşamakta ve Haçlılara içki, domuz eti, yakıt ve silah sağlayan NATO tedarik hatlarının açılması için hiç oturmaksızın çalışmaktadırlar. Çünkü onlar, bu hatların haçlı Amerikan kuvvetlerinin hayat damarları olduklarını çok iyi bilmektedirler. Zaten Afganistan'a nüfuz etmesi için Hindistan'ın önünde açık kapılar bırakan ve Belucistan, Kabileler Bölgesi ve diğer yerlerde sizleri vurmak için derin bir strateji kullanan da bizzat bu kuvvetlerdir. Ayrıca bu ucuz ajan yöneticiler, Silahlı Kuvvetleri içerisinde İslamî yönetimi arzulayan muhlis subaylara zulmedip onları takip ederlerken ancak onlar, tüm Pakistan'ı Amerikan ordusu, istihbaratlar ve özel askerî kuruluşlar için açmışlardır. Hem de düşman kafir güçlerin Lahor Gulberg'de olduğu gibi sivil yerleşim bölgelerinin yanı sıra çok hassas askeri kamplarda üs kuracak derecede. Dahası bu hainler, gözlerinizin önünde Silahlı Kuvvetlere yönelik saldırıları ve bombalamaları denetleyen Raymond Davis'in orduları ile birlikte Amerikan işgalini pekiştirmekle meşgul olmaktadırlar. Sonra da dünyaya; Kabileler ve Belucistan bölgelerindeki Müslümanları kafirlere karşı güçlü tekbir yumruk halinde toplamak yerine Silahlı Kuvvetlerinizi fitne savaşına bulaştırmak için bizzat faillerin Kabileler Bölgesi'ndeki Müslümanlar olduğu yalanlarını atmaktadırlar.

Ey Müslümanlar! Emin olunuz ki bu zalim yöneticiler ile kafir rejimleri, göğüslerinizin üzerine çöreklenmişlerdir. Dolayısıyla ümitsizlik ve yıkım hayatınızın bir özelliği haline gelmiştir. Ayrıca iyi biliniz ki fitne, sadece küfürle hükmedenlere isabet etmeyecek bilakis hiçbir bir şey yapmaksızın bakıp duran herkese isabet edecektir. Zira Allahu [Subhânehu ve Te'âla], şöyle buyurmuştur: وَاتَّقُوا فِتْنَةً لاَ تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ "Öyle bir fitneden sakının ki içinizden yalnızca zulmedenlere isabet etmekle kalmaz. Bilin ki Allah'ın azabı çetindir." ^{[el-Enfâl 25]} Nitekim İslam, ne kadar muhlis olursa olsun sadece duanın bir Müslümanı, emri bil maruf ve'nnehyi anil münker yoluyla yöneticiyi muhasebe etme vacibinden kurtaramayacağı noktasında Müslümanları uyarmıştır. Zira Resulullah [Sallallahu Aleyhi ve Sellem], şöyle buyurmuştur:وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنْهَوُنَّ عَنْ الْمُنْكَرِ، أَوْ لَيُوشِكَنَّ اللَّهُ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَاباً مِنْ عِنْدِه،ِ ثُمَّ لَتَدْعُنَّهُ فَلاَ يَسْتَجِيبُ لَكُمْ "Nefsimi elinde tutan [Allah'a] yemin olsun ki ya marufu emreder ve münkerden nehyedersiniz yâhut Allah'ın, üzerinize katından bir ikab göndermesi muhakkak yakındır. Sonra O'na duâ edersiniz ama (artık) size icabet edilmez."

Ey Pakistan'daki Müslümanlar!

Bu kez Ramazan'ı, bu baskıcı yönetim ile Amerikan hegemonyasına son vereceğiniz bir Ramazan yapınız. Zira Hizb-ut Tahrir, ümmetin bir hizbi olup ümmetin bazı mücadelesinin zaten zirveye ulaştığı hususunda sizleri müjdeler. Nitekim Suriye'de bir küsur yıldır cereyan eden ve ikinci Ramazanını gören intifada buna dair örnektir. Zira Suriye'deki kardeşleriniz ve bacılarınız, tagut Beşar'ın tanklarına ve uçaklarına meydan okumakta ve "Halk Yeniden Hilafet İstiyor" cümlesini tekrarlayıp durmaktadırlar. Dolayısıyla onların bu kahramanlıkları, Suriye Silahlı Kuvvetleri içerisindeki subayların tagut Beşar'a karşı olan intifadaya meyletmesi için bir ilham kaynağı olmuş ve tagutlara karşı halkın içerisine katılmışlardır. Yine dünyanın dört bir tarafındaki Müslümanların kahramanlıkları, zalim yöneticilere sonsuza dek son vermek amacıyla olan ayaklanmalarının benzerleri üzerinde düşünmek için bir ilham kaynağı olmuştur. Bu nedenle bu zaman, Ramazan ve kafirlere üstün gelme ayı olan bu mübarek ayda nusreti gerçekleştirmek amacıyla İslam ümmetinin intifadasını desteklemek için altın bir zamandır.

Hizb-ut Tahrir sizlerin arasında çalışmakta ve şebabının sizlere ahdettiği gibi yorulmaksızın ve korkusuz bir şekilde çalışarak sizlere liderlik etmektedir. Dolayısıyla iyi biliniz ki zalimler karşısında sussanız ve zalimlari yok etmek için herhangi bir fedakarlık yapmasanız bile imtihana tabi tutulacaksınız. Allahu [Subhânehu ve Te'âla], şöyle buyurmuştur: أَوَلا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لا يَتُوبُونَ وَلا هُمْ يَذَّكَّرُونَ "Onlar, her yıl bir veya iki kez (çeşitli belalarla) imtihan edildiklerini görmüyorlar mı? Sonra da ne tevbe ediyorlar ne de ibret alıyorlar." ^{[Tevbe 126]} O halde zulüm, tutuklama, işkence yada şehadat sizleri korkutmasın. Zira Allahu [Subhânehu ve Te'âla], şöyle buyurmuştur:   قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ "De ki: Allah'ın bizim için yazdığından başkası bize asla isabet etmez. O bizim Mevla'mızdır. Müminler Allah'a tevekkül etsinler." ^{[et-Tevbe 51]} Dolayısıyla cesaretin, ömrü kısaltmayıp rızkı da azaltmayacağı gibi korkaklığın da ömrü uzatmayıp rızkı artırmayacağını çok iyi biliniz. Zira Resulullah [Salllallahu Aleyhi ve Sellem], şöyle buyurmuştur: أَلاَ لاَ يَمْنَعَنَّ أَحَدَكُمْ رَهْبَةُ النَّاسِ أَنْ يَقُولَ بِحَقٍّ إِذَا رَآهُ أَوْ شَهِدَهُ فَإِنَّهُ لاَ يُقَرِّبُ مِنْ أَجَلٍ وَلاَ يُبَاعِدُ مِنْ رِزْقٍ "Dikkat edin! Sakın, insanlardan çekinmek, sizlerden birini, gördüğü yahut şâhit olduğu vakit, hakkı söylemekten men etmesin! Zira bu, ne eceli yaklaştırır ne de rızkı uzaklaştırır."

Ey Pakistan'daki Müslümanlar!

Zalim yöneticilerin sonu bir taş gibi atılmak olduğu gibi aynı şekilde Nübüvvet Minhacı Üzere Raşidi Hilafet'te kurulacaktır. Zira Resulullah [Sallallahu Aleyhi ve Sellem], şöyle buyurmuştur:ثمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ "Sonra zorba diktatörlük olacaktır. Böylece Allah'ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra (yeniden) Nübüvvet Minhacı üzere [Raşida] Hilafet olacaktır. Sonra sükut etti." O halde İkinci Raşidi Hilafet Devleti'ni kurmak için zalim yöneticilere, askerî ve siyasî liderlik içerisindeki Amerikan hegemonyasının ajanları olan hainlere karşı Hizb-ut Tahrir ile birlikte çalışarak nefislerinizi İslam ile onurlandırınız. Dolayısıyla gecenizi gündüzünüze katınız, Allahu [Subhânehu ve Te'âla]'dan başkasından korkmayınız, sokakları, mescitleri ve kamu alanlarını "Ümmet Raşidi Hilafet'i İstiyor" çığlıklarıyla doldurunuz, gelmekte olan Hilafet Devleti'nin [لا إله إلا الله محمد رسول الله] kelimesiyle süslü siyah ve beyaz râyelerini yükseltmekten dolayı onur duyunuz ve Silahlı Kuvvetleri içerisindeki dostlarınızdan, akrabalarınızdan ve arkadaşlarınızdan herhangi birini, Hilafet Devleti'ni yeniden kurmak amacıyla Hizb-ut Tahrir'e nusret vermeleri için davet etmekten istisna tutmayınız. Dolayısıyla da içinizden, Silahlı Kuvvetleri içerisindeki savaş ehli ve bugünün ensarları olan subay kardeşlerinize ilham verecek örnekler çıkarınız ki böylece zamanın tagutlarına son versinler ve bu ümmeti sonsuza dek küfür hükmünün zulmünden kurtarsınlar.

Merhaba ey Ramazan ayı! Bu yılki Ramazan ayı, H. 1433 yılına ait Ramazan ayı olacaktır. Dolayısıyla o, Allahuteala'nın bereketiyle dolu olan bir ay olduğu gibi onun içerisinde bin aydan daha hayırlı bir gece bulunmaktadır. Allah, bu ayda orucu vacip kılarken gece kalkmayı da nafile kılmıştır. Yani her kim onda Allahuteala'ya yaklaşmak için tatavvu bir amelde bulunursa Ramazan ayı dışındaki bir farzı yapmış gibi olacak olmasının yanı sıra her kim de farzı yerine getirirse Ramazan ayı dışındaki yetmiş farzı yerine getirmiş gibi olacaktır. Dolayısıyla o, başı rahmet, ortası mağfiret ve sonu da ateşten kurtuluş olan bir aydır. Ayrıca Ramazan ayı, ibadet, Allah'a yaklaşma ve Allah yolunda fedakarlık yapma ayıdır. Zira bu ayda Müslüman, takva derecesine nail olmak amacıyla açlığa ve susuzluğa sabretmek için fedakarlık yapmayı istemektedir. Çünkü Ramazan ayı orucunun hikmeti bizzat takvadır. Bir kişinin takvası ise Allahuteala'nın emirlerini yerine getirmek ve nehyettiklerinden kaçınmaktır. Cemaatin takvasına gelince; İslam'ın bütün toplumda tatbik edilmesi ve Hilafet'in gölgesi altındaki bir devlettir. Dolayısıyla Müslümanın Ramazan ayında nail olacağı tüm hayırlar, şeriat kamil bir şekilde tatbik edilmedikçe tamamlanmayacaktır. Çünkü takvayı kemale erdiren bizzat budur.

H. 1433 yılına ait Ramazan ayını hayırlı bir şekilde karşılamak için Hizb-ut Tahrir / Endonezya:

1-İslam ümmetini, Ramazan ayı orucunu Allahuteala için ihsanla, ihlasla ve huşu ile tutmaya davet eder. Bu ise Ramazan ayı orucunun hikmeti olan takvaya nail olmak içindir. Ayrıca Ramazan ayının cihad ayı olmasının yanı sıra o, Allah'a olan imanı ve İslam'a olan bağlılığı güçlendiren bir atmosfer yaydığı gibi emri bil-maruf ve'n-nehyi anilmünker ile Hilafet'i kurarak İslamî hayatı yeniden başlatmaya dönük daveti de aktifleştirir.

2-Hükümeti, Ramazan ayının hikmeti olan (takvaya) hizmet eden siyasî, ekonomik, içtimai ve kültürel atmosferi korumaya davet eder. Ki böylece Müslümanlar, Ramazan ayı oruçlarını hayırlı bir şekilde eda etmiş olsunlar. Madem ki hükümet, her zaman günahları önlemekle görevlidir o zaman o bunu, Ramazan ayında daha güçlü bir şekilde yapmakla da görevlidir. O halde her Ramazan geldiğinde olduğu gibi tartışmalı eğlence mekanlarının kalmaya devam etmesi caiz değildir. Aynı şekilde fesat, zina ve zulüm gibi tüm masiyetler ile Allah'ın Kur'an ve sünnette emrettiklerini yerine getirmedeki bütün ihmalkarlıkların durdurulması da kaçınılmazdır. Masiyete karşı olan bu tutum ise sadece Ramazan ayında olmamalı bilakis aynı şekilde onun dışında da olmalıdır. Çünkü masiyetlerin, halkı İslam'ın tatbik edilmesini arzulayan bu Müslüman ülkede kalmaya devam etmesi caiz değildir. Dolayısıyla hayrın ve Allahu Subhânehu'nun bereketinin anahtarı bizzat takvadır. Zira Allahuteala, şöyle buyurmaktadır:

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ "O ülkelerin halkı iman edip ittika etselerdi üzerlerine semanın ve arzın bereketlerini yağdırırdık." ^{[Arâf 96]}

Soru:

Bizlere, Myanmar'ın (Burma) siyasî vakıası, bu ülkedeki Müslümanlara dönük bu korkunç zulmün nedenleri ve buna yönelik bölgesel ve uluslararası tutumlar hakkında kısa bir bilgi vermenizi rica ediyoruz. Saygı ve teşekkürlerimi sunuyorum.

Cevap:

Bu hususta yapılan gerekli inceleme aşağıdaki şekildedir:

1- Bu ülkenin nüfusu 50 milyon küsura ulaşmış olup bunların yaklaşık %20'si Müslümanlardan oluştuğu gibi bunlar da başkent Rangoon'da, Mandalay şehrinde ve Arakan bölgesinde yoğunlaşmışlardır. Buranın halkının %70'i Budistlerden olup geri kalanları ise Hinduizm, Nasranilik ve diğer dinlere mensupturlar. Ancak Burma, bunların %4 oranındaki küçük bir kısmını tanımakta olup diğerlerini yabancı olarak görmekte, onları kovmaya çalışmakta, onların ülke vatandaşlığına izin vermemekte ve onlar için herhangi bir hak da tanımamaktadır. Bu nedenle öldürülmeleri ve yurtlarından edilmeleri için rejimin de desteğiyle Budistlerin saldırılarına maruz kalmaktadırlar.

2- Tarihçiler bu ülkeye İslam'ın, yüzyıllar boyunca dünyanın en büyük devleti olan İslamî Hilafet Devleti'nin olduğu Halife Harun Raşid'in döneminde, yani 788 yılında girdiğini ve İslam'ın azametini, sıhhatini ve adaletini gördüklerinde de onun Burma'nın dört bir tarafına yayıldığını söylemektedirler. Nitekim Müslümanlar, üç buçuk küsur asır, yani M. 1430 ile 1784 yılları arasında Arakan bölgesine hakim olmuşlar ve bu yıl içerisinde kafirler, bölge üzerine üşüşmüşler, Budistler burayı işgal etmişler, bölgede fitne fesat yaymışlar, özellikle alimleri ve bilim adamları olmak üzere Müslümanları katletmişler, servetlerini yağmalamışlar, mescit ve medreseler gibi İslamî yapıtları yıkmışlardır. Bunu ise kinlerinden ve cehaletleri olan Budizm taassupçuluğundan dolayı yapmışlardır.

3- Bölgede, İngiltere ile Fransa arasındaki rekabetin yanı sıra sömürgeci bir paylaşım söz konusudur. Zira İngilizler, M. 1824 yılında Burma'yı işgal ederek buraya sömürgelerini dayatırlarken Fransızlar da buraya komşu olan Laos'u işgal ederek sömürgelerini dayatmışlardır. İngiltere, 1937 yılında sömürgesi Burma'yı "İngiliz-Hindistan hükümetinden" ayırmış ve böylece İngiliz sömürgesi, yönetim olarak "İngiliz-Burma hükümeti" adı altında bu hükümetten ayrılmış olmuştur. Buda Arakan bölgesini, Budistlerin tasallutu altındaki bu hükümete bağlanmaya itmiştir.

4- İkinci Dünya Savaşı sırasında ve M. 1940 yılında bu sömürgede, Japonya'da eğitim alıp işgalci İngilizleri kovmaya yemin eden Burmalı otuz kişinin oluşturduğu (Otuz Milis Yoldaş ve Burma Bağımsızlık Ordusu) olarak bilinen bir hareket başlamıştır. Nitekim bunlar, ülkelerine 1941 yılında işgalci Japonlarla birlikte girmişlerdir. Dolayısıyla Burma, Japonya'nın 1945 İkinci Dünya Savaşı'ndaki hezimetine kadar İngiltere ile Japonya arasındaki çatışma hatlarından biri olmuştur. İşte o zaman İngiltere, Burma üzerindeki sömürgesini yeniden genişletmeye muktedir olabilmiştir. Nitekim Müslümanlar, 1942 yılında Budistler tarafından yaklaşık (100.000) yüz bin Müslümanın öldüğü katliamlara maruz kalmalarının yanı sıra onlardan yüz binlercesi de ülke dışına sürgün edilmişlerdir. Sonra İngiltere, 1948 yılında Burma'ya şekli bir bağımsızlık vermiş, bunun bir yıl öncesinde, yani 1947 yılında da bağımsızlığa hazırlamak için bir konferans düzenlemiş ve ülkedeki bütün gurupları ve etnik kökenlileri çağırırken Müslümanları buradan uzaklaştırmıştır. İşte bu konferansta İngiltere, on yılın ardından bütün gurup yada etnik kökenlerin bağımsızlık hakkına izin veren metnin geçtiği bir madde koymuş ancak Burma hükümeti bunu uygulamamış ve Müslümanlara zulmetmeye devam etmiştir.

5- Burma'da, 1962 yılında General Ne Win'in liderliğinde askerî bir darbe gerçekleşmiş ve Devlet Konseyi, kanun ve düzeni geri getirmek içindir adı altında askerî bir konsey tesis edilmiştir. Dolayısıyla o, 1988 yılına kadar ülkeye doğrudan hükmetmiş, konsey 1997 yılına kadar kalmış ve Ne Win'in ülke üzerindeki hakimiyeti de devam etmiştir. Nitekim 1990 yılında muhalefet Ulusal Demokratik Partisi'nin koltuklarının genelini elde ettiği seçimler yapılmış ancak askerî hükümet, yeni bir anayasa konuluncaya kadar otoritenin geçişini kabul etmemiştir. Dolayısıyla 1993 yılından bu yana yeni bir anayasa koymak için sürekli toplantılar yapılmaya başlamıştır. Bu darbenin ardında Müslümanlar, Budist taassupçusu askerî yönetim tarafından zulümlere maruz kalmasının yanı sıra bu yönetim, üç yüz binden (300.000) fazla Müslümanı Bangladeş'e sürgün etmiştir. Ayrıca yarım küsur milyon Müslüman da 1978 yılında ülke dışına kovulmuş, yaşlı, kadın ve çocuk olmak üzere onlardan kırk binden fazlası kendilerine dayatılan ağır şartlar nedeniyle ölmüşlerdir. Bu ise Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği istatistiklerine göredir. 1988 yılında ise yüz elli binden (150.000) fazla Müslüman ülke dışına göç etmişlerdir. Hatta 1990 yılında konseydeki sandalyelerin çoğunluğunu kazanan muhalefet partisine verdikleri desteğin intikamını almak için yarım küsur milyon Müslüman, göçe ve ülkeden kovulmaya maruz kalmışlardır. Böylece ülkenin hükümeti, Müslümanları ülke halkından olmayan yabancılar olarak görür hale gelmiş olup bu Müslümanların evlatları, otuz yıldan beridir eğitimden ve evlilikten de mahrum edilmektedirler. Dahası Müslümanlara, sayılarının azalması için üç yıllığına evlenmemeyi bile dayatmışlardır. Dolayısıyla hükümet tarafından onlara, en iğrenç uygulamalar gerçekleşmiştir. Nitekim 1989 yılında hükümet, İngiliz-Burma olan adını Myanmar olarak değiştirmiştir. Dolayısıyla ortada bu ikinci adı tanıyan ülkeler olduğu gibi onu tanımayıp birinci ismi kullanan ülkeler de bulunmaktadır.

6- Asker, Burma'ya hükmetmeye devam etmiş ve İngilizler bazı zaman doğrudan diğer bazı zaman da ajanları Hindistan yoluyla onları desteklemişler ve Rusya ve Çin'in desteğini kazanmak ve hakikatinin üzerini örtmek için de Burma/Myanmar rejimi görünüşte komünistlere yakın olmaya itilmiştir ki zaten de böyle olmuştur. Mesela Arap dünyasındaki birçok rejimlerin, Amerika yada İngiltere'nin ajanları olduklarını örtmek için Rusya ve Çin gibi komünistlere yaklaşmaları gibi. Amerika geçmişte, askerî rejimi desteklemek için Hindistan'ın tutumlarını gerekçe göstererek onunla yakın işbirliği içerisine girmiştir. Mesela AFP Haber Ajansı, 28.05.2012'de Hindistan başbakanı Manmohan Singh'in bu tarihte Burma'yı ziyaret ettiği ve Burma Devlet Başkanı ile bir dizi anlaşmalar yaptığı haberini aktararak şunları belirtmiştir: "Hindistan, özellikle güvenlik ve enerji alanlarında olmak üzere geçen asrın doksanları boyunca Askerî Konsey'e yakınlık göstermiştir. Nitekim Washington, 2010 yılında Burma'daki insan haklarının çiğnenmesine karşı suskunluğundan dolayı Hindistan'ı kınamıştır. Hatta Suu Kyi'nin çalışmasının bir kısmını Hindistan'da tamamlamasına ve Büyükelçi olan annesinin, Hindistan'ın ülkesindeki Askerî Konsey'e olan desteğinden dolayı üzüntüsünü ifade etmesine rağmen." Ayrıca 2007 Kasım ayında haber ajansları, Washington'un Hindistan ve Çin'den her birine Burma'daki askerî rejime silah temin etmeyi durdurmaları ricasında bulunduğunu aktarmıştır.  Nitekim Burma'daki askerî rejim, Amerika'nın kendisine yönelik kampanyasının gölgesinde Çin'in desteğini kazanmak için Çin'in, Bangal Körfezi ile Hint Okyanusu'nda askerî tesisler kurmasına izin vermiştir. Ayrıca bu, Kuzey Doğu'da uzunluğu bin kilo metreye ulaşan kara sınırları olan Hint Okyanusu yönündeki Burma'da kendisi için bir aralık oluşturan Çin'in de çıkarına bir durumdur. Dahası Hindistan'ın, aynı şekilde Kuzey-Batı kara sınırlarından dolayı Burma ile yakın ilişkilerinin bulunmasının yanı sıra doğrudan İngiltere- Hindistan hükümetini takip etmiştir. Ancak İngiltere'nin buradan şeklî olarak çekilmesinin ardından Hindistan, Burma üzerinde kendi koruması altında olan ve desteğine dayanan bir vasi gibi olmuştur.

7- Nitekim Amerika, kamuoyunu askerî yönetime karşı kışkırtmış ve kamuoyunun dikkatleri, muhalefet başkanı (Aung San Suu Kyi)'nin 2010'un Kasımında serbest bırakılacağına çekilmiştir. Ardından Askerî Konsey'e yönelik baskıları artırmış ve bizzat konsey çözülsün ve yönetimi de sivillere teslim etsin diye kamuoyunu bu çerçevede tahrik etmiştir. Ancak İngilizler ve onlarla birlikte Hindistan hükümeti, meseleye İngiliz kurnazlığı ile çözüm bulmuşlar ve konseyi, usta üsluplar yoluyla genel seçimlere davet etmeye sevketmişlerdir... Nitekim 2010 yılında seçimler yapılmış ve seçimlerde sandalyelerin yaklaşık %80'nini alan bir asker partisi olan Dayanışma ve Birliği Geliştirme Partisi kazanmıştır. Böylece bizzat Askerî Konsey çözülmüş ve yönetimi de başta 2011'in Mart ayında yönetimi teslim alan emekli General Tein Sein olmak üzere emekli generallerden ibaret olan sivillere teslim etmiş olmuştur.

8- Amerika, askerî rejimin emekli generallerinden oluşan adamlarını uzaklaştırmak ve muhalif bir lider getirmek için hala Burma rejimine baskı uygulamaktadır. Zira muhalif lidere ve Ulusal Demokratik Partisi'ne olan desteği apaçık ortadadır. Bu nedenle muhalefet liderinin 2015 seçimlerini kazanması olasılığıyla ilgili geleceğe yönelik analizler yaymaktadırlar. Nitekim Amerika Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, 2011 yılının Aralık ayının ilk günlerinde Burma'yı ziyaret etmiş ve ülkesinin, yirmi yıldan bu yana ilk defa Burma'ya Büyükelçi atayacağını ve oradaki demokratik reformlarla paralel olarak ilerleyen yaptırımları hafifleteceğini açıklamıştır. Dolayısıyla burada, 01.04.2012'de 45 sandalyelik kısmî seçimler yapılmış ve bu seçimlerde muhalefet lideri Aung San Suu Kyi'nin başkanlığındaki Ulusal Demokratik Parti'si 43 sandalye elde etmiştir. Bunun üzerine Amerika Dışişleri Bakanı şöyle bir açıklamada bulunmuştur: "Son aylarda (Burma'da) gerçekleşen ve devam edecek olan ilerlemenin boyutları hakkında bir yargıya varmak için hala vakit çok erkendir." [AFP / 02.04.2012] Dolayısıyla Amerikan dış sorumlusu bu şekilde, ülkesinin Burma rejimine baskılar uygulamasını istemekte ve demokratik süreçteki ilerlemenin inandırıcılığına şüphe düşürmektedir. Çünkü ülkeyi yöneten ve siyasî sahnedeki hakimiyetlerini elinde bulunduranlar bizzat sivil görünümlü askerlerdir. Geçen asrın doksanlarında askerin koymuş olduğu anayasa gereğince de parlamentodaki sandalyelerin dörtte birinin seçilmiş değil atanmış askerlerden olması gerekmektedir.!

Hakeza Amerika, Burma'daki siyasi durumdan hoşnut olmadığı gibi muhalefet lideri ve partisinin siyasî aktivitesinin uygulayıcısının serbest bırakılması yönünde ilerleme kaydetmektedirler. Ancak onlar, bu rejime baskı uygulamaya devam ettikleri gibi daha fazla baskı yapma beklentisiyle rejimin inandırıcılığı hususunda şüpheler ortaya koymaktadırlar ki böylece İngiliz yanlısı askerleri yönetimden uzaklaştırma imkanı bulabilsinler.

9- Ancak İngiltere'nin lehine bir durum söz konusudur. Zira İngiltere Dışişleri Bakanı William Hague, Burma'da meydana gelenlerle ilgili şöyle bir olumlu değerlendirmede bulunmuştur: "Burma halkına dönük ikili yardımların en önde gelenlerinden sayılan İngiltere, Burma'daki siyasî süreci desteklemeye hazırdır." [Associated Pres / 03.04.2012] Nitekim İngiltere başbakanı David Cameron, bu seçimlerin akabinde Burma'ya bir ziyarette bulunmuş olup bu ziyaret, 1962 darbesinden bu yana Batılı bir başkanın Burma'ya yaptığı ilk ziyaret olarak kabul edilmektedir. Dolayısıyla o, Burma rejimine övgüde bulunarak şöyle demiştir: "Şimdi burada, reformları gerçekleştirmek için azimli olduğunu ve tedbirler aldığını söyleyen bir hükümetin olmasının yanı sıra buraya gelmek için en uygun bir zaman olduğuna inanıyor ve bu tedbirlere ben de teşvik ediyorum." [AFP / 13.04.2012] Nitekim şöyle diyen devlet başkanı ile de bir araya gelmiştir: "Bizler, Burma'da demokrasi ve insan haklarını güçlendirmeye dönük gösterdiğimiz çabalarımızı kabul etmenizden dolayı mutluyuz."

Hakeza İngiltere, Myanmar'daki siyasî durumdan hoşnut olduğu gibi onu desteklemektedir de.

10- 03.06.2012'de; Budistler ile Müslümanlar arasında, on binlercesi evlerinden göç etmeye başlayan Müslümanların bulunduğu yerleri kapsayan birçok bölgelerde öldürme, evlerin yakılması ve yerinden edilme gibi olayların patlak vermesinin ardından Budistler, Müslümanları taşıyan bir otobüse saldırmışlar ve onlardan dokuzunu katletmişlerdir. Bangladeş ise kendilerine kaçanlara yardım etmeyi reddetmiş, dahası onları geri çevirmiş ve onların yüzlerine sınırları kapatmıştır. Nitekim geçen yıl böylesi bir tarihte yine Müslümanlar, benzer saldırılara maruz kalmalarının yanı sıra ülkeyi terk etmeye zorlandıkları gibi on yıllar boyunca da her yıl öldürme, yerlerinden edilme ve ülkelerinden kovulma gibi benzeri durumlara maruz kalmış ve oradaki rejim tarafından desteklenen kindar Budistler tarafından evleri yıkılmıştır. Başta Amerika olmak üzere Batılılar ise muhalefet liderini serbest bırakmasından ve Müslümanların maruz kaldığı hususların hatırlanmasına kayıtsız kalan demokratik dönüşümünden dolayı yeni rejimi kutlamışlardır. Nitekim Burma'daki Amerikan Büyükelçiliği bir beyanat yayınlamış ve beyanatında, Büyükelçilik Maslahatgüzarı Michael Thurston'un Yangon'daki yerel İslamcı örgütler ve Arakan'daki Ulusal Kalkınma Partisi ile ayrı ayrı bir araya geldiğinden bahsetmiştir. Zira Thurston, şöyle demiştir: "Şu anda en önemli şey, tüm tarafların sakin kalmalarıdır. Çünkü diyaloga daha fazla ihtiyaç olduğu gibi diyalog ise sadece sakinlik olduğunda gerçekleşebilir." Ve şöyle demiştir: "Büyükelçilik, Myanmar hükümetini, yasal icraatlara ve hukukun üstünlüğüne saygı duymanın yolunu araştırmaya teşvik etmektedir." [Amerikan Associated Pres / 14.06.2012] Yani Amerika, ölüme ve yerinden edilmeye maruz kalan insanlara şöyle demektedir; sizlerin yapması gereken, sakinliğe ve diyaloga bağlı kalmanızın yanı sıra yasal icraatlara saygı duymanızdır! Çünkü öldürülenler ve yerlerinden edilenler bizzat Müslümanlardırlar. Ama Budist Rahipler 20.09.2007'de bir yürüyüş yaptıkları ve Burma'daki askerî rejim de buna baskı uyguladığında aşağılık Amerika, yerinde durmamış, Burma üzerine ağır cezalar dayatmış ve Batı ülkeleri de bunu takip etmişlerdir. Buda Amerika'nın, Müslümanların maruz kaldığı hususlara önem vermediğini, bunu umursamadığını, çıkarlarının gerçekleşmesi ve nüfuzunun genişlemesi dışındakileri önemsemediğini göstermektedir. Zaten İslam'a ve Müslümanlara düşman olan bütün Batılıların tutumu genel olarak budur.

11- Sonuç olarak; doğrudan askerî giyimli generallerin hakim olmasının yanı sıra şu anda da sivil giyimli emekli generallerin hakim olduğu Burma rejimi, hala İngiliz yanlısıdır. Dolayısıyla İngilizler, gerek açık gerek gizli gerek doğrudan gerekse de dolaylı olarak İngiltere'nin Hindistan'daki ajanları yoluyla onu desteklemektedirler. Ayrıca İngilizler, sadece bugünlerde değil bilakis bu ülkedeki İslamî yönetimin sona ermesinden bu yana Müslümanların öldürülmesinde ve onlara işkence edilmesinde Budistleri desteklemektedirler.

Siyasî dehaya sahip olan İngilizlerin yöntemi, Burma'daki askerî rejimi, Amerika'nın bu rejime karşı yürüttüğü kampanyada desteklerini elde etmek için Rusya ve Çin gibi olan komünistlere yakınlaşmaya sevk etmektir.

Amerika'ya gelince; 1991 yılında Nobel barış ödülünü kazanmasının yanı sıra babası ise İngilizlere karşı çıkan ve 1947 yılında ölen Aung Sang olan Tzu Chi Ong liderliğindeki Ulusal Demokratik Partisi'ni desteklemektedir. Nitekim muhalefet lideri onun öldürüldüğü suçlamasında bulunmakta ve babasına da bağımsızlık kahramanı olarak itibar etmektedir.

Amerika ile İngiltere'nin Burma'daki siyasi çatışmasına rağmen ancak bu ikisi, içi boş açıklamaların dışında Batı'nın sözde herhangi bir insanî duygusunu sarsmaksızın Müslümanlara işkence edilmesi noktasında Budistleri desteklemede anlaşmışlardır... Ancak rahiplerin yürüyüşlerinden dolayı baskıya maruz kalmalarını yada muhalif herhangi bir Budist'in hapsedilmesini protesto etmektedirler.

Çin'e gelince; ülkede bir etki elde edememesinden dolayı ekonomik ve stratejik çıkarlarını gerçekleştirmek için oradaki rejimi desteklemektedir.

Müslümanların ülkelerindeki yöneticilere gelince; karış karış ve adım adım Amerika ile Batı'yı takip edip kıllarını dahi kıpırdatmamaktadırlar. Mesela Burma'ya komşu olan Bangladeş, yüz yıllardan beridir temizlenmeye ve şiddetli zulümlere maruz kalan Müslüman kardeşlerine yardım etmemektedir. Bilakis o, sadece bununla da kalmayıp yardım etmediği gibi kendilerine başvuranlara da baskı uygulamakta ve yüzlerine karşı sınırları kapatmaktadır. Ayrıca bu yöneticiler, Allah'ın وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ "Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse, onlara yardım etmek üzerine borçtur." ^{[el-Enfâl 72]} şeklindeki emrine icabet edeceklerine Amerika ile diğer Batılı ülkelere icabet ettikleri gibi diğer çatışma bölgelerine askerler göndermelerinin yanı sıra başlarının ve omuzlarının üzerinde de Birleşmiş Milletleri güçlerinin alametleri bulunmaktadır!

Bu yöneticilerden hiçbir hayır umulmayacağı gibi her şeyden önce onlardan şer umulacak olmasının yanı sıra Halife Harun Raşid'in döneminden bu yana üç buçuk asırdan fazladır gölgelendikleri Hilafet geri gelmedikçe bu ülkedeki Müslümanların güvenliğini de geri getiremeyeceklerdir... Zira onların güvenliğini sağlayacak ve dünyanın dört bir tarafına hayrı yayacak olan sadece Hilafet'tir. Umulur ki o da Allah'ın izniyle çok yakında olur.