Arapça konuşan İslam ülkeleri, İslamî bir yükselişe şahitlik etmektedirler. Zira protestoda bulunmaktalar ve devam eden diktatör yöneticilere rıza göstermemektedirler. Tagut yöneticiler, zayıflık duygusuna kapıldıkları ve umutlarını kaybettikleri bir zamanda kararlı bir şekilde durmaya ve Müslümanların özgüvenini kazanmaya yönelmektedirler. Şimdi de onlar, bir biri ardına tahtlarını bırakmaktadırlar. Nitekim bu yöneticiler, güvenlikleri noktasında halklarına değil de Amerika, Avrupa ve Rusya gibi kafir devletlere itimat etmektedirler. Ayrıca onlar, halklarının maslahatları pahasına efendilerini razı etmek için çalışmaktadırlar. Dolayısıyla halklarından korkmaları nedeniyle demir yumrukla tutunmaya çalıştıklarını ve bunun için de bütün kirli araçlarıyla üsluplarını kullandıklarını görmektesiniz.

Müslüman ülkelerdeki İslamî yükselişten korkan bu yöneticilerden her birinin, bu gibi üsluplara başvurduklarını görürsünüz. Nitekim mevcut Tacikistan yöneticileri de bu yöneticilerin cinsindendirler. Zira onlar, Tacikistan'daki İslamî yükseliş dalgasını engellemekle meşguldürler. Dolayısıyla Vahdet ilinde bulunan Muhammediye camisinde yada Âli Turajanov camisi olarak isimlendirdikleri camide 09.12.2011 Cuma günü meydana gelenler, bu çerçevede anlaşılmalıdır. Ayrıca bu olay, toplumun bütün katmanlarını meşgul etmiş ve yerel yönetim ile alimler, dinler dairesi, alimler konseyi, bizzat Âli Turajanovlular ve insanların genelinin tutumu, bazı gerçekleri vurgulama yönünde olmuştur. Ancak bu hususta bizler, meydana gelen olayların detaylarında boğulmak istemiyoruz. Zira detaylar, birçok internet sitelerinde yayınlanmıştır. Ancak İslamî siyasi bir hizib vasfıyla Hizb-ut Tahrir / Tacikistan olarak bizler, Tacikistan'daki olayları takip etmemizden dolayı meydana gelen olayların bazı yönlerine ışık tutmayı uygun gördük.

Aslında gelişen olaylar bazı yönleriyle, yerel yönetim temsilcileri, dinler dairesi, alimler meclisi temsilcileri ve istihbarat görevlilerinin bu adımları atmalarına iten hususların sorgulanmasını gerektirmektedir. Bu atılan adımların sebebinin, Şii yükselişine karşı olan korkunun giderilmesi ve Sünnilerin Şia'ya dönmesi olabileceği gibi ortada başka sebepler de olabilir...

1- Bu çalışmanın, Tacikistan yöneticilerinin, özellikle de Devlet Başkanı İmam Rahmanov'un tedbir ve planları dışında yapılması imkansızdır. Zira bu birimlerin tamamı, emirleri doğrudan Rahmanov'dan almaktadırlar.

2- Şayet bu hükümet, dine özen gösteriyor ve Şia yükselişi karşısında durmak istiyorsa o halde neden başkentin ortasında İsmaililerin camisi inşa edildiğinde hiçbir şey yapmamış, onun karşısında durmamış ve onunla hiç ilgilenmemiştir? O halde neden bir Müslümanın başka bir akideye inanmasına izin veren bir takım kanunlara sessiz kalmıştır? O halde neden kendisine bağlı medya organlarının ateşe ibadet edilmesine çağrıda bulunduklarını görüyoruz? O halde neden hükümet ile bazı örgütlerin, inkar edecekleri yerde İslam'a aykırı olan Batı akidesine çağrıda bulunduklarına tanıklık ediyoruz?!

3- Ayrıca bu gelişen olayların, ilk kez olmadığının bilakis birbiriyle bağlantılı olaylar silsilesi olduğunun vurgulanması kaçınılmazdır. Zira her ne zaman İslamî bir gelişme olsa İmam Rahmanov hükümetinin, tüm kurnazlıkla İslam karşısında durmak için çalıştığını görmekteyiz. Zira insanlar, şeri hükümleri tatbik etmeye çalışmaktalar, kadınlar şeri elbiseleri tercih etmekteler, gençler mescitleri doldurmaktalar ve yaşlılar da İslam'ı öğrenmeyi kabul etmektedirler...

Tacikistan hükümeti ise Müslümanların karşısında durmakta ve Müslümanları İslam'dan uzaklaştırmak için ona saldırmaktadır. Nitekim hükümet, "Çocukların yetiştirilmesinde ebeveynlerin görevleri" çerçevesinde bir yasa benimsemiş, mescitlerde salah kılanların sayısını sınırlandırmış, 18 yaşından küçük olanların camide salah kılmalarını yasaklamış, belirli kişilerin İslam'ı öğrenmelerini sınırlandırmış, pardösü giymeye ve sakal bırakmaya karşı savaş açmıştır...

4- Ayrıca hükümet, İslam'a davet eden hareketleri gözetlemekte ve bunun için de bu hareketleri yasaklayan yasalar çıkarmaktadır. Birçok şebabı, sırf "Rabbimiz Allah'tır" dedikleri için yıllar boyu hapishanelerin karanlığına atmaktadır.

5- İnsanlara İslam'ı öğreten imamlar raporlarla görevlerinden uzaklaştırılmakta ve onların yerine, yöneticilerin istediği şekilde dini yorumlayan hükümete sadık imamlar tayin edilmektedir. Aynı şekilde Cuma hutbeleri izlenmekte ve sürekli olarak imamlar takip edilmektedirler.

6- Hacı Mirza ve Torjan Zâd gibi ileri gelen alimlere yasak koymaktalar ve bunun için de çeşitli gerekçeler icat etmektedirler.

Yukarıda da açıklandığı üzere Aşure günü, İslam'a yönelik bir korkudan dolayı değil sırf olaya cephe almak amacıyla yapılmıştır. Dolayısıyla bu olay, daha öncekiler gibi olup bundan maksat, İslam'ın yükselişinin karşısında durmaktır. Zira bu tagutlar, esas niyetlerini gizlemeye çalışmaktadırlar. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmuştur:

وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا "De ki: Hak geldi batıl zail oldu. Zaten batıl yok olmaya mahkumdur." ^{[el-İsrâ 81]}

Dolayısıyla bu mücrim yöneticilerin değiştirilmesi için vacip olan tek yol, sadece Muhammed [Sallallahu Aleyhi ve Sellem]'in metodudur ki buda fikrî çatışma ve siyasî mücadeledir. Bu ise ferdî bir çalışmayla olmayıp bilakis Resul (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in yaptı gibi siyasî kitleleşme yoluyla kitlesel bir çalışmayla olmalıdır. Aynı şekilde bu, farz olan bir çalışmadır.

Ayrıca bizler, yalan söylemekten vazgeçmeleri hususunda Tacikistan yöneticilerini uyarırız. Aksi taktirde Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın gücü ve kudreti sayesinde akıbetleri, Hüsnü Mübarek ve Bin Ali'nin akıbetleri gibi olacaktır.

Ey yöneticiler! Daha ne zamana kadar gerçekleri gizleyip ümmetin gözüne kum serperek halkınıza karşı yalan söylemeye devam edeceksiniz?! Daha ne zamana kadar terörizm ve aşırılıkla mücadele adı altında İslam ve Müslümanlarla savaşmaya devam edeceksiniz?! Yoksa sizler, siz onları bizzat terörist olarak nitelendirmediğiniz halde İslam'ı terörizm ve köktencilik olarak nitelendiren Amerika ve Avrupa'yı hoşnut ettiğinizi, Müslümanları öldürdüğünüzü ve hapishanelere attığınızı bu ümmetin fark etmediğini mi sanıyorsunuz?! Nitekim her ne zaman yalan söyleseniz, tüm gelişen olay aleyhinize dönmektedir. Zira Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), şöyle buyurmuştur:

إِنَّ اللَّهَ لَيُمْلِي لِلظَّالِمِ حَتَّى إِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ "Allah, zalime mühlet verir. Ama onu bir de yakaladı mı bir daha bırakmaz." ^[Muslim]

Ey alimler! Ey dinler dairesi temsilcileri! Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'dan ittika ediniz! ahiretinizi ve dünyanızı satmayınız! Dünya lezzetleri için ahiretin azabına maruz kalmayınız! Dolayısıyla sizlere, Mustafa Aleyhi's Selam'ın sözünü hatırlatırız ki o, şöyle buyurmuştur:

انَّهُ سَتَكُونُ بَعْدِي أُمَرَاءُ مَنْ صَدَّقَهُمْ بِكَذِبِهِمْ وَأَعَانَهُمْ عَلَى ظُلْمِهِمْ فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ "Benden sonra bir takım emirler olacaktır. Her kim onların yalanlarını tasdik eder ve yaptıkları zulümde onlara yardımcı olursa benden değildir. Bende ondan değilim." ^[en-Nesâi]

Hatta Süfyân es-Sevrî, onlara bakmayı bile haram olarak görmüş ve şöyle demiştir: Tagutun yüzüne bile bakmak haramdır. Allah [Subhânehu ve Te'alâ], şöyle buyurmuştur:

وَلا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ " Sakın zulmedenlere meyletmeyin; sonra size ateş dokunur. Sizin Allah'tan başka dostlarınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz!" ^{[Hud 113]}

O halde bu yöneticileri dost edinmeyiniz ve tarafsız da kalmayınız. Zira bu İslamî cemaatlerin nazarında daha iyisini hak ediyorsunuz.

Ey İslam'ın livasını taşıyan Tacikistan'daki Müslümanlar! Bu olaylar, Tacikistan yöneticilerinin gerçek yüzünü bir kez ifşa etmiştir. Buda bizleri, onları değiştirmek için güçlü bir şekilde çalışmaya itmektedir. Zira onlar, bizim görüşlerimize kulak vermemekte ve kafirlerle yan yana İslam ve Müslümanlarla savaşmaktadırlar. Nitekim Resulullah [Sallallahu Aleyhi ve Sellem], şöyle buyurmuştur:

إِنَّ النَّاسَ إِذَا رَأَوْا الظَّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذُوا عَلَى يَدَيْهِ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمْ اللَّهُ بِعِقَابٍ مِنْهُ "İnsanlar zalimi görürler de engel olmazlarsa, Allah'ın onları, katından bir ceza ile kuşatması çok yakındır." ^{[Ebu Davud-Tirmizî]}

Dolayısıyla zulmü, zalimliği, hıyaneti, pisliği, haramın helal kılınmasını ve hayra davet edenlere zulmedilmesini gördüğümüz zaman şayet zalimin elinden tutmaz isek, Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın bizleri gazabıyla kuşatması hiç de garip olmayacaktır.

Hizb-ut Tahrir / Tacikistan olarak bizler sizleri, on küsur yıldan bu yana azim bir çalışmaya, yani İslamî Hilafet'i kurmaya davet etmekteyiz. Böylece umulur ki Allah [Subhânehu ve Te'alâ], bu amelimizden dolayı bizleri bu tagut yöneticilerin şerlerinden korur ve hesap günü de bizleri rezil rüsva etmez.

İbn-u Abbas, Resulullah [Sallallahu Aleyhi ve Sellem]'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

سَتَكُونُ أُمَرَاءُ فَتَعْرِفُونَ وَتُنْكِرُونَ فَمَنْ عَرَفَ بَرِئَ وَمَنْ أَنْكَرَ سَلِمَ وَلَكِنْ مَنْ رَضِيَ وَتَابَعَ "Öyle yöneticileriniz olacak ki onları bileceksiniz ve terk edeceksiniz. Her kim tanırsa beri olur, her kim reddederse selameti bulur, velakin her kim de rıza gösterip tabi olursa..." ^[Muslim]

Bu hadis açıkça delalet etmektedir ki; vacip olan sadece yöneticilerden uzak durmak ve onlarla içli dışlı olmamak değil bilakis vacip olan, onlarla sürekli olarak mücadele etmek, dahası onlarla savaşmak ve onların yerine kitap ve sünnetle hükmedecek bir Halife nasbetmektir.

Son zamanlarda Al-jazeera kanalı, Şam ve Yemen halkını kurtarmak için Katar Dayanışma Derneği aracılığıyla bir kampanya başlattı. Bu kampanyayı 24 Kasım 2011 tarihinde başlattan bu dernek Resulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in şu hadisini slogan edindi: ‘Allah'ım! Şam'ımızı da, Yemen'imizi de bereketli kıl'.

Derneğin düzenlediği bu kampanya; geçtiğimiz Eylül/2011'in sonlarında her iki ülkede ‘Zafer Şamımız ve Yemenimiz içindir' isimli gösteri düzenlendikten bir Cuma sonra meydana gelmiştir. Nitekim bununla her iki ülke için ortak olan bir hususa dikkat çekmek istendi. Bu ortak husus ise her iki ülkede bulunan rejimi devirmek için ayaklanmanın var olması, Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın her ikisini İslam için güçlü bir varlık olarak Resulullah (صلى الله عليه وسلم)'in Şam'ı ve Yemen'i bereketli kılmak üzere dua etmesi. Çünkü her ikisi İslam'ın Şam'ı ve Yemen'idir. Bu nedenle Müslümanlar sevinç duydular ve bu işin de Müslümanları tek bir vücut haline gelmesi ve yeniden İslam sancağı altında gölgelenmesini yapacak bir takım sloganların taşınması için bir adım olduğunu zannettiler. Ancak bu yeni propagandada ‘Zafer' kelimesi yerine ‘Para yardımı' ifadesi geçti!

Şam ve Yemen halkını kurtarmak adına yapılan bu çağrının amacı; Müslümanların dikkatini yaklaşık 90 seneden beri çektiği acıların gerçek çözüm ve kurtuluş üzerinden çekmek içindir. Tıpkı daha önce havasını almak üzere Müslümanların çektiği acıları hissetmemesi için bir çok benzer olayların yaşandığı gibidir. Zira para izzeti geri getirmez. Çünkü bu günlerde gördüğümüz gibi zenginler daha zilletlidir.

Şam'ımızda ve Yemen'imizde cereyan eden olayların hakkı hak, batılı da batıl olarak, İslam otoritesinin geri geleceğini buyuran Resulullah (صلى الله عليه وسلم)'in duasını gerçekleştirmek, Batı'nın her ikisindeki nüfuzuna son vermek, sadece Şam'da ve Yemen'de değil, bir çok Müslüman beldelerde devam eden katl(ölüm) ve zulmü durdurmak için bir yardıma ihtiyaç vardır.

Hilafet'i ikame etmek için dünya çapında çalışanlar İslam âlemine çöken Batı'nın uykusunu kaçırmıştır. Hilafet'i ikame etmek için çalışanlar izzet elbisesini giyinmek ve Batı'nın Müslümanların siyasi varlığı olan ‘Hilafet'i yıkmak suretiyle bize giydirdiği zillet elbisesini çıkarmak için özlem duymaktadırlar. Bu nedenle İslami beldeler bir çok parçalara bölünmüştür. Bu bölünmüşlüğün pençesinden Arap yarım adası, Şam ve Mısır bile kurtulamamıştır. Batı da böldüğü her bir parça üzerine bir yönetici yerleştirmiştir. Bu yöneticiler ise kendilerini getirenlere karşı söz vererek İslam'ın yönetime tekrar gelmeyeceğine ve insanları siyaset etmek amacıyla Batı'nın getirdiği sistemleri uygulayacağına dair ahd ve söz verdiler.

Oysa Resulullah (صلى الله عليه وسلم) ile birlikte sahabeler de Hendek savaşında şiddetli açlık ve el darlığından dolayı karınlarına taş bağlamışlardır. Bu yüzden bugün Şam'da ve Yemen'de var olan proplem fakirlik değildir ki onlara para toplansın. Buhari sahihinde şöyle geçmektedir: Ebu Ubeyde Bahreyn'den geldiğinde bununla karşılaşmak için toplananlara Resulullah (صلى الله عليه وسلم) şöyle buyurmuştur: ‘Müjdeler olsun ve içiniz sevinsin. Allah'a yemin olsun ki ben sizin için fakirlikten endişelenmiyorum. Ancak dünyanın sizden öncekilere açıldığı gibi size de açılmasından endişeleniyorum. Zira, bu durumda,  dünya için onlar yarıştığı gibi siz de yarışırsınız ve dünya onları helak ettiği gibi sizi de helak eder.'

Şüphesiz dünyanın her tarafında bulunan Müslümanların izzet yolu İslam ile hükmetmek, Müslüman beldeleri birleştirmek davet ve cihad yoluyla İslam'ı dünyaya taşımak üzere halifeye biat etmektir. Zira Hilafet, dini korumak ve dünyayı siyaset etmek için bütün Müslümanların önderliğidir. Öyleyse onu ikame etmek için Hizb-ut Tahrir ile beraber çalışmaya gelin!

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ)

Ey iman edenler, size hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman Allah ve Resûlu'nun çağrısına uyun. ^{Enfal 24}

Suriye rejimine meydan okumak ve onu devirme isteğini göstermek suretiyle dikkat çekici bir ısrarla dün Cuma günü 30/12/2011'de yüz binlerce Suriyeli ‘Özgürlük meydanlarına ilerleme Cuması' adlı gösteri yaptılar. Göstericiler; düzenledikleri barışçıl gösteriler kanla boyanmasın diye Arap gözlemcilerin aralarında bulunmalarının olumlu bir faktör olacağını zannettiler! Lakin cani rejim mümin ve savunmasız halkına karşı dünyanın gözü önünde cinayet işlemeye devam etti. Rejim gözlemcilerin orada bulunmasını hesaba katmadan bütün bunları işlemektedir. Zira görevlerini yerine getirmek için gözlemcilerin ulaşım ve iletişimin sağlanması ve korumalar gibi hususlarda rejime ihtiyacı vardır. Ayrıca bu gözlemciler bölgeden bölgeye geçmek maksadıyla kör ve sağır için rehberlik eden güvenlik güçleriyle kuşatılmışlardır.

İşte böylece Suriye'ye gönderilen gözlemcilerin yalanı çok çabuk ortaya çıktı, hatta onun başarısızlığı ve kötü davranışı hakkında çok konuşuldu ve bir takım eleştiriler yapıldı. Sanki insanlar ondan hayır bekliyormuş ve ona ümit bağlıyormuş gibi. Oysa o; daha fazla kan dökmek için Suriye'nin cani rejimine ard arda süre tanıyan  ajan Arap Birliğinin ürünüdür. Bunlar yapılırken aynı zamanda şehid kafileleri ard arda geçiyor ve Müslüman, mazlum ve katledilmekte olan -bilhassa Humus- halkının yardım feryatları yükselerek şöyle diyordu: ‘Ey Müslümanlar neredesiniz?! Biz de sizin gibi Müslüman değil miyiz?! Siz kendi aile ve çocuklarınız arasında rahat bir yaşam sürdürmekten hoşlandınız da  Allah'ın, Resulunun ve mü'minlerin düşmanı olan, etimizi yiyen, kanımızı akıtan ve ırzımıza tecavüz eden zalim birine bizi teslim ettiniz?! Allah bizim için yeterdir ve O bizi asla yalnız bırakmayacaktır...biz ise sizin boynunuzda bir emanetiz, dolayısıyla emanetinizi de bizi de yalnız bırakmayın.'

Böylesi bir heyetten hayır bekleyen kimse kendi yanılgısının hastası ve hayrın olmadığı bir yerden hayrı temenni eden kimse gibidir. Çünkü ne şehit kafileleri durdu, ne de sefil ve cani rejimin tankları ve topları çekildi. Şair ne güzel söylemiştir:

Eğer çoban sürünün düşmanı ise; Kurt düşmanlığından dolayı ayıplanmaz

Gözlemci heyetinin suç ortağı olduğunu göstermek için heyet başkanı M. Ahmed El-Dabbi'nin yaptığı açıklamalardan daha açık bir delil yoktur. Açıklamaları ise ‘'heyet üyeleri Humus şehrinde endişeli bir şey görmediler'' şeklinde idi. Bununla yetinmeyen M. Ahmed El-Dabbi kendi gözlemci heyetine süre verilip fazla zamanın tanınmasını talep ederek Reuters ajansına şöyle açıklama yaptı: ‘dikkat etmeniz gerekir. Bu birinci gündür. Fazla zamana ihtiyacımız var.' Halbuki kendisine verilen sürenin insanların canına kıymak ve yeni katliamlar işlemek için Suriye rejimine verilmiş bir süre olduğunu görmezlikten gelir. Zira El-Dabbi arkadaşlarıyla birlikte bunların başlangıcını gördü. Nitekim gözlemciler; evleri içindekilerle birlikte yerle bir eden tankları sakladıktan sonra güvenlik güçlerinin ve yüksek binalarda yerleşen keskin nişancıların açtığı ateşten kaçmak için göstericilerin evlerinde saklandı. Humus'a bağlı Baba Amr mahallesinin halkı ise içlerinde Suriye istihbaratına bağlı bir subayın bulunduğu için heyetle görüşmeyi reddetti. Bu arada şeytan temsilcisi Cihad Makdisi çıkıp şöyle dedi: ‘Heyetin görevi araştırmak değil sadece gözlemek ve izlemektir!'

El-Dabbi'nin bu tutumundan dolayı şaşılacak bir durum yok. Çünkü o ve dostları yalancı şahit hatta şahit olmaktan kaçmayı kendilerine yakıştırarak kendi dininden ve zalim ve sefil bir yöneticiye karşı olan Müslüman bir halkın kanı üzerinde dans ederler. Devrimin aktivistlerinin o heyetin ikinci gününde iken faydasız olduğunu değerlendirmeleri üzerine Amerikan dışişleri bakanlık sözcüsü Mark Toner ise aktivistleri sabırlı olmaya davet etti. Mark Toner'in bu açıklaması ise El-Dabbi'nin açıklamasıyla paralel geliyor. (El-Dabbi: zor görevlerin adamı ve Sudan ordusundan emekli. Darfur olaylarında araştırma yapmak üzere benzer bir heyetin başkanlığını yapmıştı. Ömer El-Beşir'i toplu katliamlar ve savaş suçlusu olmaktan kurtarmak için görev almıştı!) El-Dabbi'nin açıklaması ise cani Suriye rejiminin tutumuyla hem paralel  hem de işine geliyor.

Ey İslam merkezi olan Suriye'deki alnı dik Müslümanlar!

İşte oynanmak istenen oyun budur. Artık onu anlayın ve aldanmayın. Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın kurtuluşu bir an önce göndermesini niyaz edip,  Şam tağutunu devirecek ordu içinde bize güç sahipleri nasip etsin. Böylece Şam'da Raşidi Hilafet Devleti aracılığıyla Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın hükmü ikame edilmiş olur. Şüphesiz bu Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'ya göre güç değildir. Biz de onların Hizb-ut Tahrir'e el uzatmasını bekliyoruz ki gerçek değişimde Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın yardımcıları olsunlar. Zira Hizb bunun ikamesi için yoğun çalışmaktadır. Çünkü Müslümanları bütün acılarından kurtaracak yegane kurtuluş odur. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] buyurdu ki:

﴿وَمَكَرُوا مَكْراً وَمَكَرْنَا مَكْراً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ* فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ﴾

Onlar tuzak kurdular. Biz de -onlar farketmeksizin- bir tuzak kur­duk. Tuzaklarının akıbeti nasıl oldu, bîr bak! Çünkü Biz onları da, ka­vimlerini de hep birlikte helak ettik ^{Neml 50/51}

Fransız Parlamentosu tarafından 22 Aralık 2011 Perşembe günü kabul edilerek Senato'ya gönderilen ve "Ermeni Soykırımının" da inkârını suç sayan yasa tasarısı, 23.01.2012 günü yapılan oylama sonucunda Senato tarafından kabul edilmiştir. Senato'da kabul edilen tasarı Sarkozy tarafından da onaylanırsa resmen yasalaşmış olacaktır. Bu tasarının kabulü bizlere bir kez daha göstermiştir ki Sömürgeci Batı patentli "düşünce özgürlüğü" gibi fikirler koca koca safsatalardır, aynen demokrasi, insan hakları ve diğer özgürlükçü fikirler gibi!

1915 olayları, Osmanlı Hilafet Devleti ile onun dünya sahnesinden yok olmasını arzulayan Batılı devletlerin sinsi ve milliyetçi planlarla kışkırttığı Ermeni asıllı tebaası arasında çıkan bir meseledir. Yüzyıllardır bir arada yaşamış ve o güne kadar hiç sorun yaşamamış olan Ermeniler, o tarihte kimler tarafından ve neden isyana teşvik edilmişlerdir. Bu hususlar araştırıldığında ortaya çıkacak olan tarihi gerçekler, günümüzde yaşanan olaylara da ışık tutacak ve meselenin aslının ne olduğunu gösterecektir. Ayrıca gerçekleşen tehcir sırasında meydana gelen üzücü hadiseler, Batılıların tüm dünyada yaptıkları gibi bilinçli ve tasarlanmış hareketler olmadığından burada bir soykırımdan söz etmek zordur.

Fransa, Ocak 2001 tarihinde "Fransa, 1915'te Ermenilerin maruz kaldığı soykırımı tanır" ifadesi ile sözde soykırımı zaten yıllar önce kabul etmiş bir ülkedir. O zaman da yaygaralar koparılmış ve büyük laflar edilmiştir. Fakat aynen günümüzde olduğu neticeye tesir eden zerre miktarı ciddi hamleler yapılmamıştır. Ayrıca "Ermeni Soykırımı" ile ilgili iddialar bu zamana kadar yalnızca Fransa tarafından gündeme getirilmiş de değildir, aksine yirmi küsur devlet tarafından kabul edilmiştir.

Bu meselede asıl üzerinde durulması gereken konu, diğer ülkelerle de yaşanan bu tür sorunlar karşısında hükümetlerin neler yaptığıdır. Bu minvalde Türkiye'nin gücünü ve samimiyetini savunanlar acaba şu hususlar karşısında ne diyeceklerdir:

1.    Mavi Marmara saldırısı sonucu kardeşlerimizi katleden Yahudi varlığı "İsrail"e karşı sözde yaptırımlar şöyle dursun, istenen cüzi talepler dahi yerine getirtilememiştir. Kuru bir özür dahi dilettirilemeyen bu gaspçı varlığa karşı uygulanacağı söylenen yaptırımlar acaba uygulanmakta mıdır? 2011 yılı içerisinde "İsrail" ile Türkiye'nin ticaret hacminin %29 civarında artış göstermesi onlara karşı uygulanan yaptırımların mı neticesidir?

2.    Danimarka gibi küçük bir ülkeye dahi siyasi baskı yapamayan ve bir TV kanalı konusunda bile istediği kararı çıkartamayan Türkiye Hükümeti mi güçlüdür? Oysa aynı Danimarka, kendi Başbakanı Rasmussen'i NATO Genel Sekreteri yapmış ve Rasullullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem'e hakaret eden karikatürleri savunan Rasmussen'i bu göreve getiren kritik oyu da Türkiye vermemiş midir?

3.    Aralıkta ayında Fransa Parlamentosu'nda alınan karardan sonra sert açıklamalar yapan ve "Fransa ile tüm askeri, siyasi ve ekonomik ilişkilerin askıya alındığını" duyuran Başbakan Erdoğan'ın açıklamasından sonra gazetecilerin sorusu üzerine "Fransız yatırımcıların başımızın üstünde yeri var" diyen Ekonomi Bakanı mı bu yaptırımları uygulayacaktır?

Bütün bunlar gösteriyor ki yapılanlar, sırf kuru gürültüden ve halkı teskin etmekten başka bir şey değildir. Büyük liderler ve büyük devletler, sırf sözleriyle değil, daha ziyade icraatları ile konuşurlar. Fransa Senatosu'nun bu kararı akabinde Hükümetin fırtına koparacağını zannedenler, Başbakan Erdoğan'ın 24.01.2012 tarihinde yaptığı grup toplantısında söylediği "Henüz sabır aşamasındayız" açıklamasıyla bu konuda da Türkiye'nin geri adım atacağını görmüşlerdir. Zira Dünya Ticaret Örgütü, Gümrük Birliği, AB ve NATO anlaşmaları buna izin vermemektedir. O nedenle diyebiliriz ki Fransa gibi geçmişi katliamlar ve sömürgecilik uygulamalarıyla dolu bir devletin, halkı Müslüman bir ülkeyi aşağılaması karşısında başımızdaki yöneticilerin elleri, kolları bağlıdır. Oysa daha dün, Osmanlı Hilâfet Devleti "hasta adam" olarak tanımlandığı günlerde, yani en zayıf ve en aciz kaldığı dönemde dahi Kâfirlerin kalbine korku salabiliyor, Londra'yı ve Paris'i titretebiliyordu. İşte bunlardan dolayıdır ki Fransa ve diğer sömürgeci devletlere haddini bildirecek olan tek güç, bütün Müslümanların koruyucusu olacak olan Raşidi Hilafet Devleti'nden başkası değildir.