در هنگامی‌که گفت‌وگوهای صلح بین‌الافغانی در دوحه قطر جریان دارد، جنگ در داخل افغانستان افزایش یافته و در آخرین مورد در انفجارهای مرگ‌باری در ولایت‌های شرقی ننگرهار و لغمان حداقل ۲۳ تن کشته و بیشتر از ۹۰ تن دیگر زخم برداشته‌اند. دو طرف، جنگ و گفت‌وگو را برای تفوق بر یکدیگر همزمان به پیش می‌برند. این در حالی‌ست که وزیر خارجه امریکا گفته است که آن‌ها بار جنگ افغانستان را از شانه‌های شان پایین آورده‌اند. زلمی خلیل‌زاد، نماینده‌ی خاص امریکا برای صلح افغانستان نیز در اظهاراتی افزده است که پس از این افغان‌ها نمی‌توانند امریکا را ملامت و سرزنش کنند. او حتی گفته است که هیچ تضمینی برای کامیابی گفت‌وگوهای بین‌الافغانی وجود ندارد و اگر این گفت‌وگوها به نتیجه‌ی مطلوب نرسد، احتمال جنگ داخلی همانند دهه 90 میلادی در افغانستان متصور است.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان برای روشن شدن ابعاد مختلف قضیه، ذکر نکات ذیل را مهم می‌پندارد:

اول: امریکا جنگ خونین را در افغانستان آغاز نمود، به خاطر منافع خود دو دهه آن را دوام داد و حالا ظاهراً آن را طوری به پایان می‌رساند که تنها منافع خودش تضمین گردد. حتی اگر افغانستان در آتش جنگ هم بسوزد، ولی به منافع ملی، تأسیسات نظامی، ادارات ملکی و زندگی اتباع امریکایی صدمه نرسد، امریکایی‌ها خود را مسوول احساس نمی‌کنند.

دوم: موقف امریکا در قضیه‌ی صلح نیز منافقانه و دوگانه است. گفت‌وگوهای بین‌الافغانی را طوری مدیریت می‌کند که منجر به کشمکش‌ها و اختلافات جدی میان دو طرف مذاکره کننده شده و آخرالامر در نقش میانجی وارد قضیه می‌شود تا اختلافات را حل کند. امریکا با این کارش می‌خواهد پیامی به جهانیان ارسال نماید که عامل اساسی مشکل در افغانستان امریکا نه؛ بلکه خود افغان‌ها اند که در مسائل مهم به تفاهم نمی‌رسند و اگر مداخله امریکا نباشد، آن‌ها از سروسامان بخشیدن به امور شان نیز عاجز هستند. در حالی‌که امریکا یکی از طرف‌های اصلی جنگ چهل سال اخیر در افغانستان می‌باشد که با سیاست‌های چندگانه‌اش این سرزمین را به بحران و تفرقه سوق داده است.  

مردم مسلمان و مجاهد افغانستان نباید فریب شعارهای صلح‌ و ختم جنگ را خورده و همواره به یاد داشته باشند که توقع صلح و آرامش از امریکا همانند توقع هدایت از شیطان است. به این معنا که صلح امریکا صفحه‌ی دیگری از جنگ است. در واقع، جنگ افغانستان تنها با انجام مذاکرات و امضای توافق‌نامه‌ها حل نمی‌گردد، چون مشکل افغانستان یک مشکل داخلی نه، بلکه یک مشکل منطقوی و جهانی است و تا زمان حضور امریکا در منطقه، این جنگ دوام می‌داشته باشد. این مسوولیت مردم مسلمان افغانستان و گروه‌های اسلامی است تا نفوذ سیاسی، نظامی، استخباراتی و اقتصادی امریکا و غرب را در منطقه از بین برده و  و با جمع شدن زیر یک چتر واحد -دولت خلافت راشده- سرنوشت خویش را بدست گرفته و وحدت فکری و سیاسی خویش را تضمین کنند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان

(ترجمه)

سعید ابن‌مسیب از ابوهریره رضی‌الله‌عنه روایت نموده که گفت: رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمود:

«لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ لَضَحِكْتُمْ قَلِيلاً وَلَبَكَيْتُمْ كَثِيرًا» (رواه الترمذي وقال: هذا حدیث صحیح.)

ترجمه: اگر آن‌چه من می‌دانم، شما می‌دانستيد کم‌تر می‌خنديديد و بيشتر گريه می‌کرديد.

توضیح حدیث

مراد از علم دانستن آن‌چه که در آن نافرمانی الله شود و یقین داشتن به عذابی‌که در وقت نزع، در قبر، و در روز قیامت واقع می‏شود می‌باشد. مناسبت کثرت گریه و قلت خنده در این حالات واضح است؛ هم‌چنان واضح است که مقصد این حدیث تخویف می‌باشد. در حدیث طبرانی از ابن‌عمر روایت است که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم به‌سوی مسجد روان بود ناگاه نظرش به قومی افتید که سخن می‌گویند و خنده می‌کنند؛ پس فرمود: قسم است به ذاتی‌که نفس‌من در قدرت اوست و سپس همین حدیث را بیان کرد.

از حسن‌بصری روایت است: "هرکس بداند که مرگ به‌وی آمدنی‌ست و قیامت وعده‌گاه اوست و ایستاد شدن به حضور الله سبحانه‌وتعالی مشهد اوست، بجا و مناسب است که وی در دنیا زیادتر محزون باشد."

کرمانی فرموده است: در این حدیث صنعت بدیع به‌کار رفته است، مقابل خنده، گریه و مقابل قلت، کثرت واقع شده که هر یک از این‌ها باهم مطابقت دارد. شکی نیست که موضوع بسیار خطرناک است؛ لذا هول‌وهراس روز قیامت بس بزرگ و عظیم است و مناسب است که به تفصیل به آن پرداخته شود، در حالی‌که امروز مسلمانان در هم‌چو امور بسیار کم می‌اندیشند و هیچ شکی نیست که مسلمانان امروز زیادتر به چیزهای مصروف‌اند که هیچ عاقلی نباید به چنین چیزها با این‏قدر تعمق بیندیشد، از آن جمله می‏توان مصروف شدن به مسابقات فوتبال و افراد کم‌شخصیتی‌که مثل ماده‌شتران سرکش در میدان‏های بازی این‌طرف و آن‌طرف می‌دوند و بقیه مردم از آن لذت برده و اوقات گران‏بهای خویش را صرف نموده و به نام‏های آن بازی‏گران افتخار می‌کنند و با کنترول، نظارت و تربیه این ورزش‌ها و استفاده از لباس‏های اغیار و خلاف شریعت‌اسلامی و سرودن ترانه‏ی تیم‌های ورزشی و تربیه ممثلین و هنرمندان بی‌پروا به دین را تشویق و تکریم نموده؛ بدون این‏که به ارزش‏های زندگی دنیا و حساب آخرت خود بیندیشند.  

پس اگر مسلمانان از امور غیب و آخرت آگاه می‏بودند، چنان‌چه رسول‌شان صلی‌الله‌علیه‌وسلم آگاه شده بود؛ یقیناً کم می‌خندیدند و بسیار می‌گریستند. اگر مسلمانان از شأن غیب و آخرت می‏دانستند هرگز حیات خود را وقف امور دنیا نمی‌کردند و هرگز در این دنیا مصروف به بنای قصرهای مجلل و سوار بر موترهای مدل‌بالا و فاخره... نمی‌شدند.

اگر مسلمانان از شأن امور غیب و آخرت می‌دانستند، هرگز موافق به ازدواج‏های پر مصرف و جمع اموال نمی‌شدند، اگر از شأن امور غیب و آخرت می‎‌دانستند، به‌حال خویش تأثر و افسوس می‏کردند و به گریه اطفال مسلمین و زنان‌شان و پیرمردان‌شان دل می‌سوختاندند.

اگر مسلمانان از شأن امور غیب و آخرت می‌دانستند، بخاطر نجات امت‌خود از کام اژدهای غرب‌کافر که شب‌وروز تلاش دارند تا امت را غرق در منجلاب فکری و فرهنگی نمایند، می‌کوشیدند. اگر مسلمانان از شأن امور غیب و آخرت می‌دانستند، هرگز از همکاری با عاملینی‌که بخاطر اعاده مجدد و عظمت اسلام یعنی اعاده خلافت بار دوم بر منهج‌نبوت باز نمی‌ایستادند.

در نهایت باید گفت که از علم‌غیب کسی آگاه شده نمی‌تواند؛ اما تعقل و فکر عمیق بکار است بر این‌که نجات مسلمانان در اعاده خلافت اسلامی (بر منهج‌نبوت) نهفته است، از همین لحاظ علماء قضیه اعاده خلافت را قضیه سرنوشت‏ساز می‌گویند. بار الها! امت را با اعاده خلافتی‌که در آن عزت و وقار امت‌اسلامی حفظ گردد، متحد ومتفق بگردان! اللهم آمین آمین!

(ترجمه)

خبر

خبرگزاری فلسطین به روز یک‌شنبه ۲۰ ماه جاری در صفحۀ فیس‌بوک خود اعتراضی را منتشر کرد که توسط فدراسیون جوامع توسعۀ فمینیستی در بیت‌الحم صورت گرفته‌بود. چنان‌چه برگزار کنندۀ این اعتراض گفت که او اعتراضی علیه قتل در هفتۀ گذشته و تقاضای تطبیق قانون حمایت از خانواده ترتیب داده‌است.

تبصره

ابعاد این خبر متعدد است، بناءً سعی می‌کنم به‌صورت مختصر و واضح در مورد آن‌ها اظهار نظر کنم و الله المستعان:

• اعتراضی‌که شرکت‌کننده‌گان آن حداکثر از صد نفر نمی‌گذرد، از بسترهای رسانه‌ای و حمایت دولت برخوردار می‌شود و خیابان‌ها در مقابل‌اش با گل فرش می‌گردد؛ هرچند خواسته‌های‌شان مخالف عقیدۀ مردم این سرزمین است. بودجۀ مشکوک‌شان را خارجی‌ها تأمین می‌کنند و خصومت‌شان با دین الله سبحانه وتعالی هویداست. اما زمانی‌که توده‌هایی از مردم این سرزمین، فرهنگیان و افراد سرشناس‌اش – اعم از مردان و زنان – به‌خاطر دفاع از ناموس‌شان و مبارزه با هر نوع تلاش جهت آسیب رساندن به دین و ارزش‌های‌شان گردهم آمدند، همانطور که همه دیدند، با سرکوب و دستگیری افراد مخلص و با شرافت پاسخ داده‌شد! رویکرد نظام و حقیقت نقش‌اش را نه‌تنها معاملۀ زمین با هماهنگی اشغال در جبهۀ امنیتی، بلکه معاملۀ نوامیس با هماهنگی نهادها و سرمایه‌گذاران زنان نیز روشن می‌کند. بناءً واضح می‌شود که این نظام فقط به فکر افزایش درآمد رجال خود، به قیمت مردم این سرزمین متبرک، دین، ​​ناموس و سرزمین‌شان می‌باشد.

• قتلی‌که رخ داد، اعم از زن و مرد قربانی برجا گذاشت. ما این‌جا جزئیات آن‌چه را که اتفاق افتاده و منجر به این جنایت شده‌است بیان نخواهیم کرد. چیزی‌که ما را مخصوصاً نگران می‌کند، بهره‌برداری از فمینیست‌ها در این حادثه است، که هم‌چون همیشه برای تحت فشار قرار دادن و مطالبۀ قانون حمایت از خانواده انجام می‌شود. مسئول محافظت بیت‌ا‌‌لحم با صراحت تمام گفت: «ما از قانون حمایت خانواده می‌خواهیم که زنان را از این خشونت محافظت و این وضعیت هرج و مرج را متوقف کند.» او می‌خواهد با نادیده گرفتن حضور دو مردی‌که قربانی این حادثه بودند، از زنان محافظت کند. اما فمینیست‌ها عادت کرده‌اند از آب گِل آلود ماهی بگیرند، و از هر جنایتی برای به چالش کشیدن جامعه و اعتقادات آن استفاده کنند و خواستار اجرای قوانینی هستند که با قانون الله سبحانه وتعالی مطابقت ندارد و واقعیت کنونی را معالجه نمی‌کند.

• اگر قانون الله سبحانه وتعالی تطبیق می‌شد، قتلی اتفاق نمی‌افتاد. بناءً هنگامی‌که ما سیداو و مولود مسخ‌شده‌اش، یعنی قانون حمایت از خانواده را رد کنیم، بدین معناست که آن‌ها و تمام اعمال زشتی را که درپی دارد، از جمله: قتل و کشتار انسان‌ها، بازی با ناموس مردم و تساهل در برابر تجاوز بر آبروی مردم، با تمام اشکال‌اش رد کرده‌ایم. اما آیا این نهاد‌هایی‌که ادعا می‌کنند به این وضعیت هرج و مرج پایان می‌دهند و از زنان محافظت می‌کنند جرئت دارند؟ آیا آن‌ها جرئت خواستار قصاص شرعی، یعنی قتل قاتل را دارند، که عملاً جرائم قتل را پایان می‌بخشد و زندگی همۀ مردم را از هرگونه هرج و مرج محافظت می‌کند؟ یا این برخلاف دستور کار سرمایه‌داران است؟

• اهل حق به این اصرار و ماندگاری عجیبی‌که افراد باطل تحمل می‌کنند، باوجود ناامیدی‌شان برای ترویج باطل، سزاوارتر اند. اصل بر این است که مسلمانان بیش‌تر از عکس‌العمل نشان دادن، عمل کنند. مردم آزاده و باغیرت فلسطین در عهده‌دار شدن رهبری دفة برای دفاع نوامیس‌شان سزوارترند و تا زمانی‌که احساس خطر کنند خسته نشوند و آرام نگیرند. الله سبحانه وتعالی ما را کرامت داده و تا روز قیامت در سرزمین جهاد قرار داده‌است. پس در آن روز، درحالی‌که به تنهائی در مقابل الله سبحانه وتعالی ایستاد شویم و مالک چیزی غیر از اعمال‌مان نباشیم، آن‌گاه که از ما بپرسد "برای جلوگیری از تطبیق این قانون و سایر توافق‌نامه‌هایی‌که با دین الله سبحانه وتعالی می‌جنگد و به‌دنبال پخش و نشر فساد اخلاقی در سرزمین‌های‌مان است، چه کاری انجام داده‌اید! " چگونه موقف و پاسخی خواهیم داشت؟ سیدنا عمر از حاکمیت فاجر و ضعف اعتماد، به الله سبحانه وتعالی پناه می‌برد. پس از جملۀ درمانده‌گانی نباشید که قدرت‌شان از دست رفته‌است؛ از الله سبحانه وتعالی یاری بخواهید و موقفی را انتخاب کنید که مورد رضایت او سبحانه و تعالی قرار گیرد، نه‌تنها با انکار در قلب‌های‌تان، بلکه با انکار توسط زبان و دست و به هر روشی که می‌توانید. شما مردم این سرزمین هستید و قدرت در دست شماست، و هیچ‌کس نمی‌تواند قوانینی را بالای‌تان بقبولاند که نمی‌خواهید. شما در مواردی مانند قانون ضمانت و وقف تمیم الداری ثابت کرده‌اید که وقتی در مسیر حق متحد می‌شوید، افراد باطل نمی‌توانند با شما مقابله کنند.

﴿وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ فَینَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ‏﴾ (توبه: ۱۰۵)

ترجمه: ‏بگو: (هرچه می‌خواهید) انجام دهید (خواه نیك، خواه بد. اما بدانید كه) الله (سبحانه وتعالی) اعمال (ظاهر و باطن) شما را می‌بیند (و آن‌ها را به حساب شما می‌گیرد) و رسول الله (صلی الله علیه وسلم) و مؤمنان اعمال (ظاهر) شما را می‌بینند و (به نسبت خوبی و بدی، با شما دوستی یا دشمنی می‌ورزند. این در دنیا، و اما) در آخرت به سوی الله (سبحانه وتعالی) برگردانده می‌شوید، كه آگاه از پنهان و آشكار (همگان و دیدنی و نادیدنی جهان) است و شما را بدان‌چه می‌كنید مطلع می‌سازد (و پاداش و پادافره اعمال و اقوال شما را می‌دهد).

• در گذشته، ترس از فرزندان و خانواده برای بسیاری‌ها بهانه‌ای بود که از محاسبۀ ستم‌گران عقب ماندند، به‌خاطر ترس از مردم از گفتن حق سکوت کردند و فراموش کردند که مردم هیچ نفع و ضرری بر ما رسانده نمی‌توانند. بناءً برای کسی‌که نفس‌اش از روی ترس چیزی برای او گفته‌است این فرمودۀ الله سبحانه وتعالی را یادآوری می‌کنیم:

﴿وَلْیخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَكُواْ مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیةً ضِعَافاً خَافُواْ عَلَیهِمْ فَلْیتَّقُوا اللّهَ وَلْیقُولُواْ قَوْلاً سَدِیداً﴾ (النساء: ۹)

ترجمه: ‏بر مردم لازم است (كه بر یتیمان ستم نكنند و) بترسند از این‌كه انگار خودشان دارند می‌میرند و فرزندان درمانده و ناتوانی از پس خود برجای می‌گذارند و نگران حال ایشان می‌باشند (كه آیا دیگران درباره آنان چه روا می‌دارند؟ پس هم اینک آن‌چه از مردم انتظار دارند كه در حق فرزندان‌شان انجام دهند، خودشان در حق یتیمان مردم روا دارند و بالِ مهر و محبت بر سر نوباوگان بی‌پناه بكشند). پس از الله (سبحانه وتعالی) بترسند و با یتیمان با متانت و محبت سخن بگویند.

 پس برای شما می‌گوییم: فرزندان‌تان، که از آسیب رسیدن به آن‌ها می‌ترسید، کسانی استند که مورد هدف قرار می‌گیرند و خانواده‌های‌تان، که برای محافظت از آن‌ها در برابر باطل سکوت می‌کنید، همان‌های اند که تیرهای دشمن در پیش چشمان‌تان به آنان اصابت می‌کند.

• پروردگارمان ما را با چیزی بهتر از قانون حمایت خانواده بی‌نیاز کرده‌است، شریعت عدالت و رحمتی‌که او سبحانه وتعالی نازل کرده‌است؛ باشد که "ایشان مسرور شوند و غمگین نگردند، و جمله‌گی بدان‌چه بدیشان می‌دهی خوشنود باشند. او ذاتی است که مسیر داستان زندگی نبی را طوری رقم زد که چشم یک زن روشن گردد و غمگین نباشد و موسای شیرخوار را به مادرش باز گرداند.

• خطاب به آن‌عده از فرزندان مسلمانان که فریاد این قانون ویران‌گر را سر می‌دهند، اما نیت‌شان محافظت از زنان در برابر آسیب‌ها و بی‌عدالتی‌هایی است که در معرض آن‌ها قرار دارند و پروردگار جهانیان به آن راضی نیست و شریعت‌اش آن را تعیین نکرده‌است، می گوییم: چرا شریعت الله سبحانه وتعالی را فریاد نمی‌زنید، همان چیزی‌که رحمتی برای جهانیان است و غیر از آن برای شما پسندیده نیست؟!

ابن تیمیه رحمه الله علیه فرمود: «تا هنگامی‌که قرآن بهترین کلام در میان‌تان باشد، پس خود را از پیروی غیر آن باز دارید، الله سبحانه وتعالی فرموده‌است:

﴿أَوَلَمْ یكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیكَ الْكِتَابَ یتْلَى عَلَیهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَى لِقَوْمٍ یؤْمِنُونَ﴾ (عنکبوت: ۵۱)

‏ترجمه: ‏آیا همین اندازه برای آنان كافی و بسنده نیست كه ما این كتاب را بر تو نازل كرده‌ایم و پیوسته بر آنان خوانده می‌شود (و دائماً در طی قرون و اعصار، همه‌گان را به مبارزه می‌خواند و معجزه جاویدان یزدان می‌ماند؟) مسلّماً در (نزول) این (كتاب) رحمت بزرگی (در حق بندگان) و تذكر سترگی است (برای كسانی كه درهای قلب خود را به روی حقیقت می‌گشایند).

نسائی و دیگران از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت کردند که ایشان چیزی از تورات در دست عمر بن خطاب دیدند، سپس فرمودند:

‏«أَفِی شَكٍّ أَنْتَ یا ابْنَ الْخَطَّابِ، أَلَمْ آتِ بِهَا بَیضَاءَ نَقِیةً؟ لَوْ كَانَ مُوسَى حَیاً ثُمَّ اتَّبَعْتُمُوهُ وَتَرَكْتُمُونِی لَضَلَلْتُمْ»

ترجمه: آیا در شک قرارداری که من برای‌تان شریعت واضح و روشنی را نیاوردم؟ اگر موسی زنده می‌بود و شما از وی پیروی کرده مرا ترک می کردید، یقیناً که گمراه می‌شدید.

آیا در انصاف دین الله سبحانه وتعالی در مورد زنان و مراقبت او از تمام خانواده شک دارید، تا از دشمنانی قانون بخواهید که از شما راضی نمی‌شوند؛ مگر این‌که از دین‌شان پیروی کنید؟! من این فرمودۀ پروردگارمان سبحانه وتعالی را برای‌تان یادآور می‌شوم:

﴿أَفِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ یخَافُونَ أَن یحِیفَ اللَّهُ عَلَیهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ أُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ﴾ (النور: ۵۰)

‏ترجمه: آیا در دل‌های‌شان بیماری (كفر) است؟ یا (در حقانیت قرآن) شک و تردید دارند؟ یا می‌ترسند الله (سبحانه وتعالی) و پیامبرش (صلی الله علیه وسلم) بر آنان ستم كنند؟  (بلی! ایشان دچار بیماری كفر و گرفتار شک بوده و از داوری پیامبر كه برابر احكام الهی است هراسناک می‌باشند. خوب می‌دانند كه الله (سبحانه وتعالی) و رسول الله (صلی الله علیه وسلم) ستم‌گر نیستند و حق كسی را حیف و میل نمی‌كنند) بلكه خودشان ستم‌گرند.

روزی‌که با رسول الله صلی الله علیه وسلم ملاقات کنید، جواب شما چیست؟ و او صلی الله علیه وسلم شما را سرزنش می‌کند که چرا آن‌چه را برای‌تان آوردم ترک کردید و آن‌چه دشمن‌ام و دشمن‌تان برای شما آورد پیروی کردید؟ و روزی‌که در پیش‌گاه الله سبحانه وتعالی تنها می‌ایستید چه جوابی دارید؟ و او از شما خواهد پرسید: «آیا نعمت‌ام را برای شما تمام نکردم و اسلام را به عنوان یک دین برای شما نپسندیدم؟ پس چگونه به قوانینی غیر از آن راضی شدید، چنان‌که برای حمایت زنان و فرزندان‌تان به آن حکم می‌کردید؟!

• در پایان، سخن‌ام را به این نهادها و حمایت‌گران‌شان معطوف می‌کنم: قطعاً الله سبحانه وتعالی در این جهان سنت‌های غیرقابل تغییری دارد و مبارزۀ حق و باطل از مهم‌ترین سنت‌های دنیایی او سبحانه وتعالی است. ما می‌دانیم که قطعاً الله سبحانه وتعالی دین خود را نصرت می‌دهد و حق را آشکار می‌کند، اگرچه کافران و آنانی‌که پروژه‌های‌تان را برای شما تأمین مالی می‌کنند و مواضع‌تان را به شما دیکته می‌کنند متنفر باشند. ما بدون هیچ‌گونه تردید به این یقین داریم. این باعث می‌شود که مواضع محکمی را برای رد هر منکری در اختیار داشته‌باشیم، و به امید الله سبحانه وتعالی قانون حمایت از خانواده که می‌خواهید، تصویب نخواهد شد. ما مردمی استیم که جهت رضای الله سبحانه وتعالی عمل می‌کنیم و چشمان ما انتظار بهشتی را دارد که پهنای آن به اندازۀ آسمان‌ها و زمین است، نه برای دالر و رضایت کسانی‌که حتی پدرشان را هم نمی‌شناسند!!

پس به امت خود برگردید قبل از آن‌که قافله را از دست دهید، امت مقتدرتان را بازیابد و همه کسانی را که با پاهای خود با آن دشمنی کردند لگدمال کنید و در زباله‌دان‌های تاریخ بیاندازد.

﴿یرِیدُونَ أَن یطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَن یتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ * هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾ (توبه: ۳۲ – ۳۳)

ترجمه: آنان می‌خواهند نور الله (سبحانه وتعالی) را با (گمان‌های باطل و سخنان ناروای) دهان خود خاموش گردانند (و از گسترش این نور كه اسلام است جلوگیری كنند) ولی الله (سبحانه وتعالی) جز این نمی‌خواهد كه نور خود را به كمال رساند (و پیوسته با پیروزی این آئین، آن را گسترده‌تر گرداند) هرچند كه كافران دوست نداشته باشند.‏ الله (سبحانه وتعالی) است كه پیغمبر خود (محمد صلی الله علیه وسلم) را همراه با هدایت و دین راستین (به میان مردم) روانه كرده‌است تا این آئین (كامل و شامل) را بر همه آئین‌ها پیروز گرداند (و به منصه ظهورش رساند) هرچند كه مشركان نپسندند.

نویسنده: بیان جمال

مترجم: احمد صادق امین