(ترجمه)

به تاریخ 30-23 ژوئیه 2019م داتوک سری داکتر مجاهد یوسف وزیر امور دینی مالیزی طی سفرش به چین به مکانی رسید که گفته می‌شود مسلمانان اویغور در آن‌جا تحت آموزش‌های حرفه‌ای قرار دارند. در طی سخنرانی او در دانشگاه مطالعات خارجی پکن در روز 27 ژوئن، داکتر مجاهد اظهار داشت: «مشکل دیگری‌که ما امروز با آن روبرو هستیم، تحریک باالقوه جامعه جهانی با اخبار دروغینی است که می‌تواند باعث ایجاد تنش‌ها میان روابط ملت‌ها و مردم در سراسر جهان شود.  اخبار دروغین در بارۀ سرکوب نمودن مسلمانان چینی باعث برانگیختن موجی از اعتراضات/راهپیماهی‌ها و غم‌شریکی در رابطه با ظلم و سرکوب مسلمانان شده است.»

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ... چگونه یک وزیر امور دینی توسط رژیم سرکوبگری‌که مسلمان را به اشکال مختلف سرکوب و شکنجه می‌کند، به سادگی کور می‌شود؟ آیا او این همه اخبار گسترده‌ را در بارۀ چگونگی رفتار خطرناک و ضد اسلامی علیه برادران و خواهران مسلمان خود نادیده گرفته است؟ ایا او اخباری را که چگونه مسلمانان اویغور از اقامه نماز و گرفتن روزه منع شده اند، نخوانده است؟ و حتی آن‌ها را اجازه گذاشتن ریش و پوشیدن حجاب نمی‌دهد. آیا او اسناد و گزارشات را ندیده است که توسط گروه‌های مختلف مانند حقوق‌بشر فاش شده که در آن گزارشات از دستگیری، زندانی شدن، شکنجۀ بیش از یک میلیون مسلمان اویغور در زندان‌های چین تنها به دلیل جدا کردن آن‌ها از دین‌شان، روایت شده است؟ آیا او گزارشات را در بارۀ اعترافات مسلمانان اویغور که پلان فرار و پناهنده شدن به مالیزی را دارند، نخوانده است؟ آن‌ها می‌گویند " این بهتر است که حکومت مالیزی ما را به قتل برساند تا این‌که ما را دوباره به زادگاه‌مان بازگشت داده و توسط رژیم چین به طور ظالمانه کشته نشویم." آیا صرفاً یک سفری محض به یک اردوگاه "مجهزی" که تمام جرایم و ظلم‌های رژیم چین را پشت پرده قرار داده است، چشمان وزیر امور دینی را به این‌ سادگی کور ساخته است؟ چگونه ممکن است که یک وزیر امور دینی با یک بار بازدید به سادگی توسط رژیم چین کور شود؟

وزیر امور دینی تنها برای حفظ روابط بازرگانی و دیپلوماتیک با یک دولت محارب، می‌گوید که گزارشات مبنی بر شکنجه و ظلم مسلمانان اویغور دروغ است! کجاست برادری، کجاست نگرانی و مسئولیت، کجاست ثبات، ایمان‌داری و شجاعت، کجاست حلال و حرام و کجاست حکم اسلام که جناب وزیر بجای این‌که محافظ برادران و خواهران ستم‌دیدۀ ما باشد؛ بدبختانه بلندگوی رژیم کفری و ستمگر چین شده است. وی چگونه می‌تواند ادعا کند که ظلم و ستم بالای مسلمانان ترکستان شرقی سخنان و گزارشات دروغین است؟ او چگونه توانست که سخنان رژیم کفری را باور نموده و آن را نسبت به سخنان برادران خود در دین و عقیده برتری ببخشد؟ واقعاً که خجالت آور و بلکه بسیار اسفبار است!

ای مسلمانان! دهه‌هاست که خواهران و برادران ما در زیر بار ظلم و ستم رژیم کفری و استبدادی چین رنج می‌برند و هیچ یکی از حکام موجود در بلاد اسلامی کدام توجه‌ی به سرنوشت آن‌ها ندارند. هیچ حاکمی این جنایات را محکوم نکرده و حتا اندکی حرف از دهن‌اش خارج نمی‌شود؛ در حالی‌که تعدادشان در سرتاسر جهان  بیش از 50 حاکم است. خیلی ترسناک و واقعاً اسفبار و دردآور است، هنگامی‌که رهبر فعلی توسط رژیم چین به آسانی کور شود تا چنین قبول کند که اخبار متعلق به شکنجه و سرکوب مسلمانان دروغ و بی‌اساس است.

در واقع، مسلمانان دیگر نمی‌توانند به حکام فعلی خود امیدوار باشند تا خواهران و برادران مسلمان را نجات دهند، بلکه این حکام بجای آن‌که در کنار مظلومین و ستم دیدگان باشند همواره در کنار ظالمان بوده و با آن‌ها دل خوش اند. پیمان و روابط آن‌ها بیشتر با کفار ستمگر بوده است؛ نه با برادران ستم‌دیده و سرکوب شدۀ خود.

تنها امید باقی ماندن به بازگشت خلافت است، خلافتی‌که امت را همیشه دوست داشته و آن‌ها را از تمام مصیب‌ها حریت می‌بخشد و در عین حال کفار ظالم را چنان ذلیل خواهد کرد تا به اسلام تسلیم کامل شوند. از این‌ور، حزب‌التحریر برای بازگشت دوبارۀ خلافت مشغول پیکار و مبارزه است و با نصرت و خواست الله سبحانه ‍‌و‌تعالی بزودی حاکمیت اسلام را قایم نموده و جهان را از تاریکی بسوی روشنایی بیرون خواهد آورد.

عبدالحکیم عثمان سخنگوی حزب التحریر-مالیزیا

مترجم: کریم خان