وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ

“Allah kimi alçaltırsa, artık onu onurlandıracak hiç kimse yoktur.” ^{[Hac 28]}

Filistin Kurtuluş Örgütü, tavizden tavize koştu; Önce, Filistin’in büyük bir bölümünü peşkeş çekerek büyük bir ihanet sınırına dayandılar. Sonra, otorite suretinde kendi halkıyla savaşan bir güvenlik aygıtı olmayı kabul ettiler. Bu uğurda, Filistin içindeki kamplarda katliam yaparak, kampları kuşatma altına alarak ve tutuklamalar yaparak silahsızlandırdılar. Dışarıda ise Suriye ve Lübnan rejimleriyle işbirliği yaparak Yahudilerin güvenliğine yönelik en ufak bir tehdidi bile engellediler. Yetmedi, 7 Ekim’i kınadılar ve Filistin Yönetimi’nin lideri, işgalci esirlerin serbest bırakılmasını istedi. Şimdi de Amerikalıların ve Yahudilerin ağzıyla konuşarak Gazze’de silahların bırakılması çağrısı yapıyor ve Yahudilerin katliam makinesinin bile başaramadığı ‘temizliği’ yapmaya talip oluyor...

Bütün bunlardan ve daha fazlasından sonra ABD Dışişleri Bakanlığı, 29 Ağustos Cuma günü yaptığı bir açıklamayla, Bakan Marco Rubio’nun, tam da BM Genel Kurulu öncesinde, FKÖ ve Filistin Yönetimi yetkililerinin vizelerini iptal ettiğini duyurdu. ^{(El Cezire)}

Filistin Yönetimi’nin sunduğu onca ‘hizmete’, verdiği onca tavize ve hatta ihanete varan adımlarına ve daha fazlasını yapmaya dünden razı olmasına rağmen, karşılığında ne buldu? Trump yönetimi, Amerika’nın ulusal güvenliği için FKÖ ve Filistin Yönetimi’nden ‘yükümlülüklerini yerine getirmedikleri ve barışa zarar verdikleri’ gerekçesiyle hesap sorulması gerektiğini söyledi. ^{(El Cezire)} Kendi halkıyla savaşmaları ve ülke toprağını satmaları yetmemiş gibi, bir de suçlu ilan edildiler.

Dolayısıyla FKÖ ve Filistin Yönetimi’nin işlediği onca suç, oynamaya hazır olduğu onca kirli rol, onlara ne Amerikalıların ne de Yahudilerin gözünde zerre kadar bir dokunulmazlık sağlamamıştır. Tam tersine, her defasında daha da fazla aşağılanmaktalar ve onlardan hep daha fazlası istenmektedir. Şimdi de Amerika, çıkıp ‘hayali bir Filistin devletinin tek taraflı tanınmasını’ kınadığını açıklamaktadır. Oysa Yahudiler, yerleşim projeleri ve Batı Şeria’yı lime lime parçalayarak böyle bir devletin varlık ihtimalini zaten çoktan ortadan kaldırmıştır. Gerçek şu ki, Filistin Yönetimi bütün Filistin’i onlara hediye etse, hatta Gazze’deki son bebeği öldürmelerine yardım etse bile, dostlarının gözündeki değeri, örümceğin çürük ağına sığınan bir zavallınınkinden farksız olacaktır.

مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ“Allah’tan başkalarını dost edinenlerin durumu, kendine bir ev edinen örümceğin durumu gibidir. Evlerin en dayanıksızı ise şüphesiz örümcek evidir. Keşke bilselerdi!” ^{[Ankebut 41]} Yahut

كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيباً ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ * كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ“Onların durumu, kendilerinden az önce geçmiş ve yaptıklarının cezasını tatmış olanların durumu gibidir. Onlara acıklı bir azap vardır. Münafıkların durumu tıpkı şeytanın durumu gibidir. Çünkü şeytan insana «İnkâr et» der. İnsan inkâr edince de: Ben senden uzağım, çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım, der.” ^{[Haşr 15-16]}

Hainler akletmezler, ibret almazlar! Oysa tarihin kanunudur bu, eskiden de böyleydi, şimdi de böyle: Hainin ne kendi halkı ne de ümmeti içinde yeri yoktur. Onu kullanan efendisi de, kendini onun uğruna bu kadar alçaltmış birine asla değer vermez! Vakti gelince ya bir paçavra gibi sokağa atar ya da bir gün kendi halkı tarafından ezilmesi için ortada bırakır. Yakın tarihte, devrilen rejimleri ve düşmanla iş tutan nice haini gördük. Ama ne fayda! Hain, bir öncekinin acı sonundan asla ders çıkarmaz.

Filistin’deki ihanet hikayesi, sanıldığı gibi FKÖ’nün tavizleriyle başlamadı. Asıl ihanet, çok daha önce, 1949’da Arap rejimlerinin utanç verici bir ateşkesi kabul ederek Yahudi devletinin kurulmasına zemin hazırladıkları gün başladı. O günden bugüne, bu rejimlerin tek işlevi, Yahudilerin bekçiliğini yapmak ve ümmetin Mübarek toprağı kurtarmak için Allah yolunda cihat etmesini engellemek olmuştur.

Filistin’e ihanet, Müslüman ülkelerdeki hain rejimlerin ondan yüz çevirmesi ve onu bir ümmet ve din davası olmaktan çıkarıp ulusal bir davaya dönüştürmesiyle tecelli etmiştir. Sonra da, halkın adına ihanet pazarlıkları yapsın diye Filistin Kurtuluş Örgütü diye bir kukla yaratmışlardır! Ve o günden beri, Filistin ve mazlum halkına ihanet bir an bile durmamıştır!

Nasıl ki dün Filistin, batısıyla doğusuyla İslam ülkelerinin dört bir yanından gelen askerlerin eliyle Haçlıların esaretinden kurtarılıp ait olduğu ümmetin kucağına döndürüldüyse, Allah’ın izniyle yine bu ümmetin abdestli ve temiz evlatlarının eliyle tekrar ümmetin bağrına döndürülecektir. Böylece Filistin, yeniden Şam’ın parlayan incisi ve Müslüman yurdunun kalbi olacaktır!

فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً“İki vaatten ikincisinin vakti gelince, yüzünüzü üzüntüye sokmaları, kötülük yapmaları, önceden Mescid’e girdikleri gibi girmeleri, ele geçirdikleri yerleri harap etmeleri için onları tekrar göndereceğiz.” ^{[İsra 7]}

28 Ağustos 2025’te Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev, ABD Başkanı’nın Küresel Ortaklıklar Özel Temsilcisi Paolo Zampolini’yi kabul etti. Cumhurbaşkanlığı basın servisinden yapılan açıklamaya göre “Görüşmede Özbekistan ve Amerika arasındaki stratejik ortaklık ilişkileri ve çok yönlü işbirliğinin genişletilmesi konuları ele alındı.” Görüşmede, ekonomik iş birliği ve güvenlik meseleleri öncelikli gündem maddeleri arasında yer aldı. Açıklamada, bu yıl sonbaharda yapılması planlanan genişletilmiş stratejik ortaklık toplantısının en önemli etkinlik olacağı ifade edildi.

İki ülke arasındaki ekonomik işbirliğindeki büyüme temposuna göre, 2024 yılında mal dolaşımı %15 oranında artmıştır. Hâlihazırda ortak projeler portföyü 11 milyar doları aşmış durumda. Cumhurbaşkanlığı Basın Servisi’ne göre “İki ülke arasında güvenlik, terörizm, aşırıcılık ve yasa dışı göç alanlarında etkin bir işbirliği kurulması teyit edilmiştir.”

Washington, ekonomik nüfuzunu genellikle IMF, Dünya Bankası, IFC gibi güdümündeki uluslararası yapılar ve küresel finans şirketleri üzerinden yürütmektedir. Bu kurumlar üzerinden gelen yatırımın asıl amacı, gelecekte borçları bir şantaj unsuru olarak kullanarak siyasi baskı kurmaktır. Böylelikle ülkenin ekonomisi ve siyasi kararları Washington’un kontrolü altına girecektir. Bunun en bariz kanıtı, Özbekistan’ın kamu borcunun 70 milyar doları aşması ve halkın sırtına binen borç ve vergi yükünün her geçen gün ağırlaşmasıdır.

Amerika ayrıca güvenlik alanında da ‘iş birliği’ sunuyor. Peki Amerika nerede güvenliği sağlamış? Irak’ta mı, Afganistan’da mı, Libya’da mı?! Demokrasiyi savunma örtüsü altında, bu ülkelerde on yıllardır çok sayıda masum insanın kanı dökülmüş, şehirler ve köyler yok edilmiştir. Gazze’de ise Amerika, işgalci Yahudi varlığına verdiği tam destekle tarihin en büyük soykırımına öncülük ediyor; her gün onlarca kadın ve çocuk katlediliyor! Dolayısıyla, Amerika’nın terörle mücadele ve güvenlik işbirliği gibi öne sürdüğü sloganların arkasında, istihbarat servislerini ülkeye sokmayı, iç operasyonlar üzerinde kontrol kurmayı ve Özbekistan’ın değil, kendi güvenliğini garanti altına almayı hedefleyen bir stratejiyi gizlediği kesindir.

Bu nedenle, Amerika’nın ‘ortaklık’ adı altında önerdiği yol, aslında tehlikelerle ve tuzaklarla dolu bir yoldur. Amerika’nın ekonomik ‘yardım’ dediği şey, aslında bir borç ve bağımlılık tuzağıdır. Güvenlik ortaklığı vaadi ise dış kontrole ve istikrarsızlığa açılan bir kapıdır.

Bu yüzden Mirziyoyev yönetimine diyoruz ki sömürgeci nefreti ve doymak bilmez hırslarıyla, başta Gazze’deki kardeşlerimiz olmak üzere tüm dünya Müslümanlarını katleden, açlığa mahkûm eden sömürgeci Amerika ile herhangi bir ilişkiye girmeden önce, en birinci ve en acil göreviniz İslam’ın ve Müslümanların izzetini ve menfaatini korumak olmalıdır. Amerika’nın ikiyüzlülüğe dayalı politikasının, Özbekistan’ı ve tüm bölgeyi tehlikeli jeopolitik oyunlara sürükleyebileceği ve istikrarsızlığa neden olabileceği konusunda uyarıyoruz.

Ey Özbekistan Müslümanları! Rejimin size ‘ekonomik kalkınma ve güvenlik’ diye yutturduğu bu sözde işbirliği, aslında Amerika, Rusya, Çin gibi sömürgeci zalimlerin sırtınıza vurduğu acı kamçısından başka bir şey değildir! Söyleyin bize, bu zalim yönetimin siyasi ve ekonomik baskılarına, kutsal inançlarımıza yaptığı saldırılarına daha ne kadar sessiz kalacaksınız? Alnınıza vurulan bu ‘köle’ ve ‘ikinci sınıf işçi’ yaftasını daha ne kadar taşıyacaksınız?! Uyanın artık! Bütün bu zilletin sebebi, önünüze ‘işbirliği’ diye konulan bu ihanetin ta kendisi değil midir?! Tek bir çıkış yolu var: Allah’ın yasalarını uygulayan bir Hilafet çatısı altında tüm Müslümanlarla birleşmedikçe, bugün maruz kaldığınız bu aşağılanma ve kölelik düzeninden asla kurtulamayacaksınız! Ama şunu bir kez daha aklınızdan çıkarmayın: Başınızdaki idarecilerden hesap sormak, yaptıklarını İslam’ın terazisinde tartmak ve doğru yoldan ayrıldıklarında onları hemen uyarmak yani iyiliği emredip kötülükten alıkoymak boynunuzun borcudur. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

كُنتُمۡ خَیۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ “Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. marufu emreder, münkerden nehyedersiniz.” ^{[Ali İmran 110]}

El-Ariş kenti, Mısır halkının çektiği sıkıntıların yeni bir evresine tanıklık ediyor. Sahnede yine, insanı kendi yatırım planları ve kâr hırsı önünde bir engel olarak gören bir yönetim anlayışı var. Yıllarca süren bir sessizliğin ve Liman Mahallesi halkına dokunulmayacağına dair verilen yalan vaatlerin ardından halk, bir sabah rejimin buldozerlerinin evleri yıktığını ve sakinleri köklerinden söküp attığını görünce dehşete düştü. Bu vahşi saldırı sırasında evlerin mahremiyetine, insan onuruna ve Allah’ın Subhânehu ve Teâlâ’nın insanlara kendi toprakları ve mülkleri üzerinde meşru kıldığı haklara zerre kadar saygı gösterilmedi

Yönetim, Temmuz 2025’te El Ariş Limanı genişleme projesinin 4. ve 5. etaplarını hayata geçirmeye başladı. Bu kapsamda, rejimin ilan ettiği “kamu yararı” alanı içinde yer alan binden fazla konut ve ticari yapıdan, ilk etapta yaklaşık 180 konutun hedef alındığı bildirildi. Yıkım operasyonları sürerken zorla yerinden edilmeye karşı sloganlar atan bölge halkının geniş çaplı protestolar düzenledi. Polis, eylemlere gözaltılar ve psikolojik baskıyla karşılık verdi. Ne acıdır ki bu, artık ezberlediğimiz bir senaryo. Rejim ne zaman bir toprağı, halkına zerre faydası dokunmayacak bir avuç yatırımcı veya bir beton projesi için gözüne kestirse, aynı tanıdık film yeniden başlıyor.

Valilik, tahliye edilen halka başka bölgelerde küçük arsalar ya da daireler gibi sözde alternatifler ve tazminat paketleri sunduğunu duyurdu. Ancak mahalle sakinleri, sunulan tazminatın, stratejik ve seçkin bir konumda bulunan arazilerinin gerçek değerini karşılamadığını, bu durumun liman ve çevresindeki büyük çaplı gelecekteki yatırımlara kapı araladığını, bu yatırımların kârının rejime bağlı küçük bir azınlığa gideceğini, yerli halkın ise mağdur edileceğini belirtiyor.

El Ariş Limanı’nın, Süveyş Kanalı Ekonomik Bölgesi’ne dahil edildiğinden bu yana rejimin ilgi odağı haline geldiği, iştahını kabarttığı, limanı genişletip ülkenin ham maddelerinin ve diğer ürünlerin ihracat kapısı hâline getirmek için milyarlarca cüneyhlik rant projesinden bahsedildiği biliniyor. Aslında bu hikâye bize hiç de yabancı değil. El Ariş’te yaşananlar, doğası gereği, birkaç yıl önce Kahire’nin kalbindeki Maspero Üçgeni’nde sahnelenen oyunun acı bir tekrarından başka bir şey değil. Bu proje, Kahire’nin kalbindeki Maspero Üçgeni’nde yoksul halkı yurtlarından sürdükten sonra bölgeyi büyük emlak baronları için iştah kabartan bir rant alanına dönüştürme alçaklığının aynısıdır. Bu alçaklık, aynı zamanda Varrak Adası’nda yaşanan facianın da bir kopyasıdır. Ada sakinleri de, adayı BAE ve diğer yabancı sermayedarlara peşkeş çekmek için uydurulan sahte kalkınma yalanıyla, yıllardır bitmeyen tehditler ve zorla sürgün girişimleriyle karşı karşıyalar.

Bütün bu alçaklıkların ortak ve değişmez noktası şudur: Devletin yatırım kokusu aldığı her toprak önce haritalarda sararıyor, sonra kapılara mühür düşüyor. Geriye, zorla tahliyenin aynı hikâyesine sürüklenen insanlar kalıyor. Devlet artık kendini halkın işlerinin güdücüsü ve çıkarlarının bir emanetçisi olarak görmemektedir; devlet, artık elindeki toprağı parsel parsel pazarlayan bir emlakçıya dönüşmüştür. Bu toprağın kadim sahipleri olan insanlara, sanki onlar piyasanın acımasız planları ve bir avuç kapitalistin bitmek bilmeyen hevesleri uğruna kurtulunması gereken bir nüfus fazlasıymış gibi bakmaktadır.

Yaşanmakta olanlar, insanların haklarına yönelik alçakça bir saldırı ve İslam’ın ahkâmına (hükümlerine) apaçık bir muhalefettir. Zira Allah Subhânehu ve Teala mülkiyeti üç kısma ayırmıştır: Bireysel mülkiyet, kamu mülkiyeti ve devlet mülkiyeti. Bu mülkiyetin her birinin kendine özel hükümleri ve sınırları vardır, asla çiğnenemezler. İnsanların üzerinde yaşadığı ve atadan dededen miras aldığı topraklar, bireysel mülkiyetlerdir. Devletin bu topraklara şer’î bir hak olmaksızın el koyması caiz değildir. Örneğin arazi işletilmezse veya başkalarına zarar verecek şekilde kullanılırsa o zaman devlet el koyabilir. “Geliştirme” veya “kamu yararı” bahanesiyle insanların arazilerine zorla el koyup sonra yatırımcılara ve tüccarlara peşkeş çekilmesi, insanların mallarını batıl yolla yemek demektir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmuştur:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ“Ey iman edenler! Karşılıklı rızaya dayanan ticaret hâli müstesna, mallarınızı batıl (haksız ve haram yollar) ile yemeyin.” ^{[Nisa 29]} Dahası insanları zorla yuvalarından söküp atmak, evlerini başlarına yıkmak, dinin en katı şekilde yasakladığı o karanlık kapıdan, yani zulüm kapısından içeri girmek demektir. Ama en büyük, en affedilmez zulüm, çoban olması gerekirken kendi sürüsüne saldıran kurdun, yani halkını koruması gerekirken onlara zulmeden yöneticinin zulmü değil midir?

Ayrıca, rejimin arkasına sığındığı “kamu yararı” bahanesinin, bu denli geniş ve lastikli anlamıyla Şeriat’ta hiçbir aslı yoktur. Aksine bu, Kapitalist nizamlardan sızmış yabancı bir mefhumdur. İslam’da ise, amellerin ölçüsü soyut bir maslahat veya yatırım değil, yalnızca Allah’ın Şeriatı’dır. Bir liman inşası ya da bir projenin genişletilmesi Müslümanlar için faydalı olsa dahi bu, insanlara zulmü ve mülkiyetlerine haksız yere el konulmasını asla meşrulaştırmaz.

İslam’da bir arazi, nehirler, madenler ve büyük tesisler gibi kamu mülkiyeti ise, o tüm tebaanın (halkın) malıdır. Devlet sadece onu yönetmek ve faydasını herkese eşit olarak dağıtmakla yükümlüdür. Devletin, insanları yurtlarından edip topraklarını şirketlere peşkeş çeken bir alete dönüştürülmesine gelince; işte bu batıldır! Bu batılı yapmak da, kabul etmek de, ona sessiz kalmak da caiz değildir!

El Ariş, Varrak ve Maspero’da yaşananlar; Mısır’ı uluslararası sömürgeci yatırım projelerine bağlamayı ve hem toprağı hem de insanları birer alet haline getirip yerli ve yabancı kapitalistlerin alçakça planlarının hizmetine sunmayı hedefleyen zalim rejimin uzun ihanet zincirinin sadece bir halkasıdır. Ve işte bu yüzden, ne zaman bir toprağın altında ekonomik bir değer parıldasa, o tanıdık ve acımasız oyun yeniden sahneleniyor: Önce yuvalar sökülüp atılıyor, insanlar evsizleştiriliyor, karanlık odalarda imzalar atılıyor ve işlenen cinayeti unutturmak için, adına “tazminat” dedikleri üç kuruşluk bir rüşvet sunuluyor.

Bu meselenin çözümü, ancak ve ancak bu alçakça politikaların kökünden reddedilmesiyle, onları uygulayan ve halkı boyun eğmeye zorlayan bu zalim rejimin söküp atılmasıyla ve yerine Allah’ın indirdikleriyle hükmeden Hilafet Devleti’nin kurulmasıyla mümkündür! Hilafet, halkın mülkiyetini koruyacak, zulmü engelleyecek ve kamu hizmetlerini şirketlerin değil, ümmetin maslahatı (yararı) için yönetecektir.

Bugün El Ariş halkımızın başına gelenler, tüm Mısır halkının kulaklarında çınlaması gereken bir tehlike çanı olmalıdır! Bu tehcirin (zorla sürgünün) sadece belirli bir bölgeyle sınırlı kalacağını zannedenler büyük bir yanılgı içindedir. Rejimin gözünde kârlı bir anlaşmaya denk gelen her karış toprak tehdit altındadır ve sözde “kalkınma” vaat edilen bir sahilde, bir adada veya bir şehrin kalbinde yaşayan her aile, evinden sürülme tehdidi altındadır! Nasıl ki dün Maspero halkı evlerinden sökülüp atıldıysa...Nasıl ki yıllardır Varrak halkının boğazı sıkılıyorsa... İşte bugün de El Ariş halkı, aynı acı kaderle yüzleşiyor.

Ey Mısır Kinane halkı! Unutmayın ki, rejimin Varrak Adası’nda durmayan zulüm eli, El Ariş mahallesiyle de yetinmeyecektir! Aksine, içinde zerre kadar bir ayrıcalık ve yatırım potansiyeli gördüğü her karış toprağa uzanacaktır. Ve o toprakları zorla, baskıyla, zorbalıkla gasp edecektir! Rejime karşı durmak, Varrak halkına saldırmasını ve arazilerine el koymasını engellemek şeri bir görevdir. Eğer bugün onları yüz üstü bırakırsanız, rejim teker teker arazilerinize çökecektir. Sonra da “Ben aslında aslan beyaz öküzü yediği gün yenilmiştim.” diyeceksiniz. Varrak halkını rejim karşısında yalnız bıraktığımız gün saldırıya uğradık. Gelin, haklarınızı ve servetinizi peşkeş çeken, arazileriniz ve geçiminiz konusunda sizinle mücadele eden, dininize savaş ilan eden bir rejime karşı tek bir duruş ilan edelim.

Ey Kinane ordusundaki samimi insanlar! İbn Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- Şam’da zindandayken, cellat yanına geldi ve ona dedi ki: “Beni bağışla şeyhimiz, ben bir memurum. Bunun üzerine İbn Teymiyye şöyle dedi: Vallahi sen olmasaydın, onlar zulmedemezlerdi!” Vallahi siz olmasaydınız rejim Mısır ve halkına zulmedemezdi, onlara ceberutluk yapamazdı. Şimdi yaptığı gibi onları köleleştiremezdi. Allah’a andolsun ki Kıyamet Günü sorumlu olacaksınız. O gün Mevla Azze ve Celle size şöyle seslenecek:

وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ * مَا لَكُمْ لا تَنَاصَرُونَ“Durdurun, tutuklayın onları! Çünkü onlar yaptılarından hesaba çekilecekler. Size ne oldu ki birbirinizle yardımlaşmıyorsunuz?” ^{[Saffat 24-25]} Ne rejim, ne malı, ne makamı, ne de sağladığı, dininizi, şerefinizi ve saygınızı satın aldığı ayrıcalıklar size fayda sağlamaz. Allah ile karşılaşacağınız güne hazırlanın. İnsanlar boynunuza sarılıp, “Ya Rabbi, bizi yüzüstü bıraktılar, bizi düşmanımıza ve senin düşmanına terk ettiler” diyeceklerdir. Şeri göreviniz, insanları bu rejimin zulmünden korumak ve onlara zulmetmesini önlemektir. İnsanların güdümünü garanti eden, hak ve haysiyetlerini koruyan öncelikli göreviniz, tüm araçları, sembolleri ve uygulayıcıları ile bu sistemi kökünden söküp atmak ve Nübüvvet metodu üzere Hilafeti kurarak İslami hayatı yeniden başlatmak için çalışanlara destek olmaktır. Hilafet, insanları zalimin zulmünden koruyacak, onur ve gururlarını iade edecektir. Bu sizin görevinizdir ve Cenab-ı Hakk’ın huzurunda bu görevden hesaba çekileceksiniz. Acele edin, umulur ki Allah kalbinizi açar da Mısır sizinle aydınlanır. Allahım bu günü hızlandır.

وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ“Mallarınızı aranızda haksız sebeplerle yemeyin. Kendiniz bilip dururken, insanların mallarından bir kısmını haram yollardan yemeniz için o malları hakimlere (idarecilere veya mahkeme hakimlerine) vermeyin.” ^{[Bakara 188]}

Medya, Yeni Sosyal Sözleşme Partisi’nin hükümetten çekilmesini, Gazze’deki vahim insanlık dramından ötürü partinin tüm politikalarını terk ettiği şeklinde yorumlayıp, hemen bu hamleye ilkeli bir duruş yaftasını yapıştırdı! Fakat bu son derece yanlış bir algıdır! Zira söz konusu partinin koalisyondan ayrılması, ahlaki bir öfkenin tezahürü olmayıp siyasi hesap ve stratejilerin bir sonucudur. Dolayısıyla bu hamle, Yeni Sosyal Sözleşme Partisi’ni sömürgeci proje olan Yahudi varlığının dışına itmez, tam tersine, bu yapının ne kadar derinden bir parçası olduğunu gözler önüne serer.

Yahudi devleti, en başından beri İslam coğrafyasının kalbine saplanmış sömürgeci bir projedir. Bölgeyi bölmek ve zayıflatmak amacıyla kurulmuştur ve varlığını Batı çıkarları için bir ileri karakol vazifesi görmek üzere sürdürmektedir. Hollanda da on yıllardır bu projenin bir parçasıdır. İster VVD, ister BBB, isterse NSC olsun; hepsi Yahudi varlığını bir devlet olarak tanımakta ve desteklemektedir. Bu nedenle, bir asırdan uzun süredir Filistin halkını baskı altında tutan sömürgeci projeyi de desteklemektedirler.

Mevcut hükümet ile Ulusal Güvenlik Konseyi (NSC) arasındaki fark tamamen şekilseldir. Koalisyon, Netanyahu’nun soykırım politikasını açıktan desteklerken, NSC ise kurulduğu günden beri aynı politikaları örtük bir biçimde benimsemiştir. Bu partilerin problemi hiçbir zaman işgal, etnik temizlik veya sömürgeci vakıanın kendisiyle olmayıp, problem, Netanyahu’nun savunulması güç olan bu politikaları uygulama metodolojisi ile ilgilidir. Dolayısıyla onların hükümetten ayrılmalarının sebebi Gazze ile dayanışma göstermek değil, üç temel çıkar hesabıdır: Birincisi, BM’nin artık soykırımı açıkça dillendirmesiyle artan uluslararası baskı. İkincisi, Lahey’deki dev protestoların tetiklediği iç kamuoyu baskısı. Üçüncüsü ise tarihin yanlış tarafında kalmanın getireceği seçim maliyetinden duyulan korku.

Filistinliler açısından değişen bir şey yoktur. Istırap, yaklaşık iki senedir sürmektedir. On binlerce can katledilmiştir, çocuklar bir lokma ekmek için can çekişmektedir ve koca şehirler birer moloz yığınına çevrilmiştir. NSC bütün bu vahşeti bir tiyatro izler gibi, suç dolu bir sessizlikle izlemiştir. Bu riyakârlığa son verdikleri an, masumların kanının dökülmeye başladığı an değil, kendi siyasi ikballerinin tehlikeye girdiği andı.

İşte bütün bu tablo, Hollanda’nın Yahudi varlığının gelip geçici bir piyonu olmadığını, aksine bütün o Batılı sömürge canavarının en temel direklerinden biri olduğunu haykırmaktadır. Yahudi varlığı, yolunu şaşırmış sıradan bir devlet değildir; O, doğası gereği sömürgeci mantığın ete kemiğe bürünmüş halidir. Hollanda’daki partiler bu canavarca projeyi tanıdığı ve beslediği sürece, dökülen her damla kanda onların da payı olacaktır.

İşte bu yüzden Gazze’nin kurtuluşu, Batılı liderlerin o meşhur ‘merhametine’ asla bağlı olmayacaktır; ne Lahey’den bir umut vardır, ne Brüksel’den, ne de Washington’dan! Bu hükümetler tarafsız değildir; bilakis, Yahudi devletinin İslam topraklarında temsil ettiği sömürgeci yapının mimarları ve bekçileridir.

Gerçek kurtuluş, Müslümanların bu projeyi bizzat reddedip birleşmesiyle gerçekleşecektir. Ümmet, birliğini yeniden tesis edip Batı uydusu olmayan, bilakis İslami referanslara göre işleyen kendi siyasi otoritesini kurduğu zaman Filistin özgürleşecek ve onunla birlikte insanlığın kalanı da kapitalizmin ve sömürgeci hegemonyanın boyunduruğundan kurtarılacaktır.