Ajan yöneticiler, bazı Arap ve Arap olmayan ülkelerin Ramazan hilalini gördüklerini kabul etmeyerek Ramazan ayının başlangıcını belirlemede tek bir ümmet olan İslam ümmetini bir kez daha böldüler. Onlar bunu yapmakla sadece tek bir ümmeti bölmekle kalmadılar. Dahası Milyonlarca Müslümanın Ramazan ayının ilk gününü oruçla geçirme fırsatını kaçırmalarına da sebep oldular. Zira Müslümanlar, صوموا لرؤيته وأفطروا لرؤيته "[Hilali] gördüğünüzde orucu tutun ve onu gördüğünüzde iftar edin!" şeklinde gelen hadis-i şerif gereği tek bir Müslümanın hilali görmesiyle oruca başlamaları gerektiği gibi tek bir Müslümanın Şevval hilalini görmesiyle de Iyd-ul Fıtr bayramını kutlamaları gerekir. Bu hadiste hilali gören kimsenin şahitliğinin kabul edilebilmesi için şu beldeden veya şu milletten veya şu renkten olacağına dair bir şart koşulmamıştır. Yani herhangi bir Müslüman dünyanın herhangi bir yerinde Ramazan ayı hilalini gördüğünde tüm Müslümanlar onun şahitliğini kabul etmelidirler. Ancak ne üzücüdür ki Müslümanların yöneticileri, bu meseledeki Allah'ın hükmünü kabul etmediler ve devletin vatancılık fikrine istinaden hilalin vatani olarak görülmesi "bidatini" benimsediler. Bu ise eski İngiliz dışişleri bakanı "Lord Curzon'un" Hilafet Devleti yıkılması sonrasındaki politikasıdır. Zira o bu bağlamda şöyle demiştir: "Hilafet Devleti'ni yıkmayı başardığımız gibi İslam ümmetinin evlatlarını birleştirecek her türlü hususa da bir son vermeliyiz. Fikirsel yada hadaratsal birliğe ilişkin olsun Müslümanların arasında hiçbir birlik görüntüsünün ortaya çıkmamasına hırs göstermeliyiz."

Bu münasebetle ümmeti, Ramazan hilalinin görülmesinin tespiti hususunda "hilalin vatani olarak görülmesini" reddetmeye, birlik hükmüne bağlanmaya davet ediyor ve hilali görme hususunda yaşanagelen bu kargaşanın sebebinin Hilafet Devleti'nin yokluğunun olduğunu, Allah'ın izniyle Hilafet Devleti kurulur kurulmaz bu karışıklığın ortadan kalkacağını hatırlatırız.

Nâvid Butt
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Resmi Sözcüsü
Pakistan Vilâyeti

Bugün Yahudi askerlerinin yeşil hattı geçmesinin üzerine Lübnan ordusu ile Yahudi ordusu arasında yaşanan çatışmalar, kadim hakikatleri hatırlatmakla birlikte aynı zamanda birtakım yeni işaretleri de taşımaktadır.

Birincisi: Sürekli saldıran, güven vermeyen, işgal ettiği topraklara ve bu toprakları kuşatan topraklara sorgusuz sualsiz dilediği zaman çiğnemeye ve içerisinde arbede çıkarmaya hakkı olduğu mubah topraklar olarak bakan bir düşman ile karşı karşıya olduğumuzu hatırlatmaktadır. Üstüne üstlük bir de Lübnan ordusunun kendisine karşı koyduğu ve mavi hattı geçmesinden dolayı Güvenlik Konseyi'ne şikayette bulunmakla tehdit etmekte. Bunun içindir ki bu düşmana karşı mutlak düşmanlık tavrı takınılmalı, kafalardan barış ve işgal edilmiş arazilerden ne kadar çekilirse çekilsin Yahudi varlığını tanıma vesveselerini kaldırıp atmak gerekir. Zira gasbetmiş olduğu tüm topraklardan çekildiğinde artık orada kendisiyle barış yapacak bir devlet olmayacaktır.

İkincisi: Lübnan ordusu askerlerinin, Yahudi askerlerini püskürtmek için inisiyatif almaları, onlarla gerçek bir şekilde çatışmaları, onların saflarında yaralılar vermeleri, çıktıkları görevlerinde onları başarısızlığa uğratmaları çok dikkat çekicidir. Bizler bu olayı, genellikle "Lübnan ordusu ancak içeride askeri çatışmalara girebilir" söylentisinden dolayı Lübnan ordusu için iyi bir işaret olarak görüyoruz. Zira bu çatışmayla bu kaidenin dışına çıkmış oldu. Bu işaretin sırf kaideyi bozmayan istisnalardan olmamasını temenni ediyoruz.

Bu olayda ölen askerlerin ailelerine taziyelerimizi sunarken en şerefli savaş meydanının düşmanlığı 1948 yılı öncesinden bu günümüze kadar işgal ettiği İslami beldelerdeki tüm topraklar boyunca uzanan bu gasıb düşmanla karşı karşıya gelinecek olan meydanı olduğunu hatırlatırız.

Üçüncüsü: Düşmanın açtığı bu tür bir saldırı, Lübnan'daki iç çekişme tarafları arasındaki yıkıcı söylemlerin tırmanmasına neden olmak yerine dikkatleri civardaki apaçık tehlikeye çekerek iç çatışmaları ve çekişmeleri def etmelidir. Zaten düşmanın bu saldırıdaki hedefi de budur. Allahuteala şöyle buyurmuştur:

وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ "Birbirinizle çekişmeyin. Sonra korkuya kapılırsınız da kuvvetiniz gider." ^{[Enfal 46]}

Sana'da, 26-27.07.2010 günleri arasında Dürüstlüğü Güçlendirmek ve Yolsuzlukla Mücadele Etmek amacıyla düzenlenen bölgesel konferansların ikincisi düzenlendi. Konferansa 17 devletten yaklaşık 100'e yakın katılımcı ve yolsuzlukla mücadele hususunda ilgili pek çok uluslararası örgütler iştirak etti. Yemen başbakanı şöyle dedi: "Şüphesiz yolsuzluk, hükümetler ve toplumlar için önemli bir sorun teşkil etmektedir. Zira yolsuzluk, halkların servetlerini yalayıp yutmakta, yatırımları engellemekte, hukukun üstünlüğünü zayıflatmakta, sosyal adaleti bozmakta, büyük oranda insan ve doğal kaynakların heder olmasına yol açmakta ve siyasi sürecin altını oymaktadır."

Hizb-ut Tahrir / Yemen Vilayeti, yolsuzluk, yolsuzluğun kökeni, zararları, etkileri ve onun sponsorluğunu yapanlar hakkında aşağıdaki hususları beyan eder:

Birincisi: Yolsuzluğa bakış, bir ideolojiden diğer ideolojiye göre farklılık gösterir. Mesela İslam, yolsuzluğun kökenini fikri kaide veya ondan fışkıran nizamlar olarak görürken kapitalizm, insanların sorunlarına çözüm bulmak için ne akidesini -ki o, dini hayattan ayırmaktır- ne de nizamlarını ıslah etmez. Bundan dolayı katılımcılar, yolsuzluğa kapitalist penceresinden bakmaktalar ve yolsuzluğu şöyle tanımlamaktalar: "Adam kayırma, rüşvet, akrabasını kollama ve benzeri yollarla şahsi maksatları gerçekleştirmek için kamu hizmetini kötüye kullanmaktır." Nizamın akidesine ve ondan çıkan kanunlara bakmadılar. Dolayısıyla şahsi maksatları gerçekleştirmek için kamu hizmetini kötüye kullanmanın dışında hükmettiklerinin doğru olduğuna karar verdiler. Oysa yolsuzluk, hükmettikleri fikrin aslından, yani yöneticilerin kanun adı altında halkların servetlerini yağmaladığı, kapitalist zenginleri daha zenginleştiren, fakirleri daha fakirleştiren kapitalist ve laik esasa dayanan anayasadan ve kanunlardan kaynaklanmaktadır. Nitekim Birleşmiş Milletler Yolsuzlukla Mücadele Sözleşmesi batıl dahası şaz bir esas üzerine bina edilmiştir.

İkincisi: Çözüm için İslam'ın sahih ideolojisinin var olmasından ve kendisiyle hükmettikleri siyasi, içtimai, iktisadi ve askeri nizamlarının bozuk olmasından dolayı her şeyden önce değişime muhtaç olan bizzat İslam dünyasındaki mevcut nizamlardır. Zira siyasi nizamları kapitalizm üzerine dayalıdır ve bunlarda esas olan bu köhneleşmiş nizamların başındaki yöneticiler tarafından halkların sömürülmesi, kanlarının emilmesi ve servetlerinin yağmalanmasıdır. Hedeflerini ve çıkarlarını gerçekleştirmek için bu nizamları hareket ettiren, onları koruyan ve destekleyen sömürgecidir. Dolayısıyla kendilerinin de iradeleri gasp edilen ve değiştirilmelerinin zamanı gelen bu nizamların bir parçası olmalarına rağmen konferans katılımcılarının, siyasi iradenin sağlanmasını talep etmeleri boşa kürek çekmekten ve boş yere nefes tüketmekten öte bir şey değildir.

Üçüncüsü: Hadaratı parçalanan Batı, yeryüzünü ifsat etmiş, tüm beşeriyeti şer ve musibetlerin içine sürüklemiştir. O halde nasıl olur da ondan ıslah ve ıslah etmesi beklenebilir? Nitekim içtima nizamın hali apaçık ortadır. Zira aileler parçalanmakta, turizm adı altında fuhuş ticareti yapılmakta, ölüm ve suç çeteleri pazarlanmakta, özelde ve genelde somut bir şekilde su yüzüne çıkan azınlıklara nefretle bakılmaktadır.

İktisadi nizama gelince; Amerika Birleşik Devletleri de dahil mevcut nizamların bütçe açığı seneden seneye korkunç şekilde artmakta, dolar çökmek üzere, ticaret açığı dünyadaki ekonomistlerin ve sermaye sahiplerinin uykusunu kaçıran bir kabus haline gelmiştir.

Askeri konuma gelince; tutuklulara işkence yapmak, esirlere vahşice muamele etmek, yaralıları öldürmek, Irak, Afganistan, Pakistan ve Yemen gibi Müslümanların beldelerine ve daha önce de Kore ile Vietnam'da vahşice saldırarak tüm insani değerleri yok saymak gibi Ebi Garîb'de yaşanan burunların direklerini sızlatan türden skandalların yaşandığı olaylarda olduğu gibi efendileri Amerikalılar ile İngilizlerin çizgisini takip eden bu nizamların işlediği katliam, işkence, hapis, aç bırakma, yoksullaştırma ve aşağılama gibi cürümlerin haddi hesabı kalmamıştır. İşte tüm bunlar, onların akidesi ile onları takip eden ajan yöneticilerin akidesinin bozuk olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Dolayısıyla hangi yolsuzlukla mücadeleden bahsediyorlar!! Zira yolsuzluk Batı ile onun örgütlerinde sürekli olarak bulunmaktadır. O halde bu nizamlara nasıl örnek olabilir? Zira ıslah olmaya dahası değişime muhtaç olan bizzat Batıdır. Dolayısıyla durumu böyle olan birisinin ıslah projeleri sunması imkansızdır!!

Dördüncüsü: Müslümanların beldelerinin dahası tüm insanlığın ıslahı akidesi ve şeraitiyle birlikte ancak İslam ile mümkündür: Bu ise Amerika'yı, İngiltere'yi, Fransa'yı, diğer küfür ve kafirleri, onların nizamlarını ve fikirlerini değil sadece Allah'ı, resulünü ve müminleri dost edinmek ve alemlerin Rabbinin inzal ettiği, Resulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in tatbik ettiği ve Raşid Halifelerin onun metodu üzerine yürüdüğü nizamı yönetim mevkiine getirmekle mümkündür. Bu ise ancak İslam beldelerinde Müslümanları tek bir düzeyde, tek bir raye altında, yani [لا إله إلا الله محمد رسول الله] rayesi altında bir araya getirecek olan Hilafet nizamını ilan etmekle mümkündür.

Islah etmeye, zulmü ve karanlığı kaldırmaya, adaleti ve nuru tesis etmeye, Müslümanların beldelerinde ve dünyanın dört bir tarafında şerri yok edip hayrı yaymaya muktedir olan İslam ama sadece İslam'dır.

Pakistan, parlamento yoluyla terörizmle mücadele kanununu uygulama gerekçesi altında ülkenin dört bir tarafında Guantanamo stili cezaevleri inşa etmektedir. Artık hükümet, bu kanun teklifi gerekçesi altında her şüpheliyi tutuklayabilecek, üç ay süreliğine cezaevine atabilecek, bu kişinin bu tutuklamaya karşı çıkmasına ve herhangi bir yargıcın bu kişiyi kefaletle dışarı çıkarmasına asla izin vermeyecektir. Böylece hükümet, adli makamları sınırlandırmaya ve muhlis Müslümanları sıkboğaz etmeye yönelik hazırlıklarını tamamlamış olmaktadır. Zira bu kanuna göre bir Müslüman suçsuzluğu sabit oluncaya kadar suçlu olacaktır. Bu ise Guantanamo tutuklularına karşı işletilen kuralların aynısıdır. Bu batıl kanunlar ile İslam'daki kanunlar arasında büyük bir fark vardır. Zira İslam, açık bir kanıt olmaksızın herhangi bir şahsın tutuklanmasını veya işkence edilmesini haram kılmaktadır. Dolayısıyla suçlu, şeri mahkemede suçu sabit oluncaya kadar suçsuzdur.

Amerika'nın insanları köleleştirmek için kullandığı ve parlamentoyu kullanmak yoluyla kendi çıkarları için kanunlar çıkardığı demokrasi işte budur. Parlamento, bundan önce de anayasanın on yedinci maddesi gerekçesi altında açık olan bir haram onaylamıştır. Zira haçlı Amerikan kuvvetlerine kamyon geçişine izin verilmesini, onunla istihbarat paylaşımında bulunulmasına ve Afganistan'da yüz binlerce Müslümanı katletmesi için Amerika'ya doğrudan destek verilmesini onaylamıştır. Diğer taraftan parlamento, herhangi bir hukuk mahkemesi önünde bu maddeye karşı çıkmanın doğru olmadığını da onaylamıştır.

Kendisine Allahu [Subhânehu ve Te'âla]'nın haram kıldığını helal kılan ve O'nun helal kıldığını haram kılan kutsal bir hak veren işte bu "kutsal" parlamentodur. Kendisine kutsallık atfında bulunmasından dolayı bu parlamento bir küfür kurumudur ve Hilafet nizamı ile onun arasında büyük bir fark vardır. Zira Hilafet'te hakimiyet sadece Allah'ın şeriatına aittir ve ümmet meclisinin veya bizzat Halife'nin hiçbir kutsallığı yoktur. Bunun içindir ki demokrasiyi kökünden söküp atmadıkça ve Hilafet nizamını tatbik etmedikçe Pakistan'ın kurtulması imkansızdır. Zira demokrasi, Amerika'nın özel çıkarları için kullandığı mevcut diktatörlük zümresine kılıf olmaktan öte bir şey değildir.

Bu "terörle mücadele" kanunu başta Hizb-ut Tahrir'e karşı kullanılacaktır. Zira Hizb-ut Tahrir, metodunda maddi eylemi takip etmeyen siyasi bir hizb olmasına rağmen Pakistan yöneticileri, onu terör örgütü olarak nitelendirdiler. Pakistan yöneticileri, hizbin yasaklanması meselesini dondurucuda bırakmak için kafir yargı sistemini istismar ettiler. Hatta "bağımsız" yargı sistemi, Hizb-ut Tahrir karşısında adaleti tahakkuk ettirmekten aciz kaldığı görünmüştür. Yöneticiler, Hizb-ut Tahrir'i terörle veya maddi eylemlerle ilişkilendirmeye dönük pek çok girişimde bulunmasına rağmen bu hususta başarısız olunca hiçbir kanıt veya delil olmaksızın hizbin üyelerini cezaevlerine atmak için "terör kanunu" çıkarmaya başvurmuşlardır. Ancak ümmet, insan haklarını savunan kurumları gözetlemekte ve bu kara kanunun iptal edilmesi yönünde yapılacak olanları beklemektedir.

Hizb-ut Tahrir, siyasilerden ve hukukçulardan bu kanuna karşı çıkmak için çalışmalarını ve onun iptali için sokağa dökülmelerini talep etmektedir. Bunun da ötesinde hizb onlardan Hilafet Nizamını talep etmeleri için seslerini yükseltmelerini ve bozuk demokratik nizamı alaşağı etmelerini talep etmektedir.

Nâvid Butt
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Resmi Sözcüsü
Pakistan Vilâyeti