Haber-Yorum

Şayet Ümmetin Tüm Alimleri ve İçindeki Nüfuz Sahipleri, Vahdet ve Bir Halife’ye Biat Etme Çağrısında Bulunsalardı Neler Olurdu Acaba?!

Haber:

Umman Müftüsü Şeyh el-Halili, X platformundaki sayfasında yayınlanan açıklamasında Hizbullah Genel Sekreteri’nin ölümünü ilan etti ve ölüm ilanının sonunda şunları söyledi: “Allah'tan Lübnan ve Filistin’deki direnişi güçlendirmesini diliyoruz; bizler, Müslümanların ortak bir kelime üzerinde birleşmelerini ve aralarını bölen şeylere son vermelerini umuyoruz; çünkü Müslümanların birliklerinde güç ve heybet, bölünmelerinde ise zayıflık ve hayal kırıklığı vardır… Allah yardımcımız olsun.”

Yorum:

Şeyh el-Halili’nin sözlerini okurken zihnimde, ümmetin tüm âlimleri ve nüfuz sahibi kişiler, şayet bugün Müslümanların başına gelenleri durdurmak için vahdet, safları sıkılaştırma ve tek bir adamın kalbi üzerinde bir araya gelme çağrısında bulunmuş olsalardı neler olabileceğini tasavvur ettim.

Ey ümmetin alimleri, insanları kurtuluşa, izzete, şerefe ve Rablerinin rızasına ulaştırmak için iyiliği emredip kötülükten nehyederek ayaklanıp harekete geçtiğinizde Allah katında elde edeceğiniz ecir ve mükâfatın büyüklüğünü benimle birlikte sizde tasavvur edin Allah aşkına.

Herkesin üzerine düşeni yaptığını, âlimlerin hakkı haykırdıklarını, tüm Müslümanların imamlarının Allah’a karşı samimi olduklarını, insanlara akidelerini canlandıran ve zayıflıklarını gideren şeylerle hitap ettiklerini, onları İslam temelinde değişime, yöneticilerin elini tutmaya ve zelil bir hayata boyun eğmemeye davet ettiklerini benimle birlikte sizde tasavvur edin Allah aşkına.

Sırf peygamberlerin varislerinin, çabalarını İslam’a dayalı bir değişime davet eden muhlislerin çabalarıyla birleştirmek için bugün oynadıkları rolü ve ortaya çıkacak sonucu tasavvur etmek bile bizim, onlara ve onların dini ihya etmeye ve ümmeti yeniden hayırlı konumuna geri döndürmeye yönelik çabalarına ne kadar ihtiyacımız olduğunu anlamamızı sağlayacaktır.

Ey ümmetin alimleri, sizin rolünüz gerçekten çok büyüktür; şayet rolünüzü hakkıyla yerine getirmiş olsaydınız o zaman insanların yollarını aydınlatan ve onları doğru yola ileten kandiller olacak ve bizler de sizleri, bu size pahalıya mal olsa bile hakkı haykıran etkili liderler olarak ön planda bulacaktık.

Allah, ümmetin alimlerinin, nüfuz sahiplerinin ve imamlarının kalplerini ihya etsin ve onları, her yönden düşmanların saldırısına uğrayan ümmeti diriltmeleri için seçsin; zira hiçbir denetim ve gözetim olmaksızın her gün Müslümanlar hayatlarını kaybediyorlar!

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Minnetullah Tahir – Tunus

17 Eylül 2024 Salı günü Lübnan’da ‘çağrı cihazı’ saldırısında 2700’den fazla kişi yaralandı, bazıları sakat kaldı veya görme yetisini kaybetti. Ertesi gün telsiz cihazlarıyla ilgili yaşanan başka bir olayda yaklaşık 500 kişi yaralandı. İki gün sonra cuma günü, Beyrut’un güneyindeki el-Kaim bölgesinde düzenlenen hava saldırısında şu ana kadar 26 sivil (çocuklar ve kadınlar dahil) hayatını kaybetti ve 23 kişi kayboldu. Bu saldırıda, “Rıdvan Gücü” olarak bilinen bir toplantı sırasında İran partisinin üst düzey komutanları hedef alındı. Bu basın açıklamasının yazıldığı anda Yahudi savaş uçakları, Güney Lübnan’ı şiddetle bombalıyor, patlamalar uzak mesafelerden bile duyuluyordu.

Bütün bunlara ve öncesinde Yahudilerin Lübnan sokaklarında gerçekleştirdikleri suikastlarla rağmen—çatışma kurallarını ihlal etmesine, tüm kırmızı çizgileri aşmasına ve Lübnan’ı kana boyamasına rağmen—Bakan Ali Hamiyye, diğer bakanlar ve iktidar odakları çıkıp “Yahudi varlığının bölgeyi savaşa sürüklemek istediğinden” bahsediyorlar. Dışişleri Bakanı Abdullah Buhabib Güvenlik Konseyi’nde yaptığı açıklamada bölgenin tehlikenin eşiğinde olduğunu söyledi. İçişleri Bakanı Bassam Mevlevi de kameraların izlenmesi gerektiğini vurguladı ve son haftalarda birçok sivilin düşman Yahudi varlığı tarafından öldürüldüğünü bildirdi. Hal böyleyken biz hâlâ savaşa sürüklenmenin eşiğinde miyiz, tehlikenin eşiğinde miyiz ve şuan sadece kameraları mı izlemeliyiz? Yoksa bölge, başta Lübnan olmak üzere çoktan savaşa girdi mi? Size göre savaş, Yahudilerin Lübnan topraklarını işgal etmesi mi? Yoksa Gazze’de yaşanan ve yaşanmakta olan katliamın Beyrut ve Lübnan’da yaşanması mı savaş? Çocukların, kadınların ve erkeklerin öldürülmesi ve binaların yıkılması savaş değil mi? Yoksa bunlar, hala sadece savaşa sürüklenmek mi?

Ey Kamu İşleri ve Ulaştırma Bakanı, ey Dışişleri Bakanı, ey İçişleri Bakanı, hatta ey Başbakan! Ne tür bir siyaset izliyor ve yaşıyorsunuz, hangi yüzle insanların karşısına çıkıp onlara hitap edebiliyorsunuz? Gerçekten de iddia ettiğiniz gibi Lübnan’daki durum Gazze’deki durumla bağlantılı mı? Yoksa Amerika’nın istediği gibi darbe üstüne darbe yemek mi, Lübnan halkından yaralananların ve ölenlerin olmasını istemek mi, sabır ve barış iddiasıyla bölgeyi savaşa sürüklememek mi?

Artık belli ki Amerika için geniş çaplı savaşın anlamı, sadece Yahudilerin Lübnan’ı işgal etmesidir. Ancak bu anlam, günlük olarak patlayıcı cihazlarla gerçekleştirilen cinayetleri, binaları yerle bir eden füzeleri ya da Lübnan’ın güneyinden kuzeyine, doğusundan batısına kadar uzanan insansız hava araçlarıyla yapılan suikastları kapsamıyor. Tüm bunlar bir savaş değil de sadece Lübnan’ı savaşa sürükleme girişimleridir öyle mi? Bu nedenle mi Amerikan yandaşları itidal çağrısı yapmakta, Lübnanlı siyasetçiler de itidalli hareket etmektedir? Lübnanlı siyasetçiler itidalli hareket ederken, Yahudiler vahşetlerini sürdürmeye devam ediyorlar. Lübnan, Güvenlik Konseyi’ne mesajlar gönderirken, Yahudiler Lübnan’a uçaklarını ve füzelerini gönderiyorlar.

Artık Lübnan ve bölgenin özellikle de orduların ve silahlı grupların, Amerika’nın koyduğu her kuralı çiğnemesinin zamanı gelmiştir. Artık Yahudi varlığıyla savaşmak için Lübnan sınırlarının herkese açılmasının zamanı gelmiştir. Bu savaş, sadece bir grubun savaşı değil, her gün kanı dökülen Lübnan ve bölgedeki tüm Müslümanların savaşı olmalıdır. Eğer tüm Müslümanlar savaşa girse Yahudiler bu savaşta bir saati bile dayanamazlar. Artık Lübnan’a, bölgeye ve Yahudilerle savaşma arzusunda olanlara ket vuran, ama insanlar hakkında hiçbir ahit ve yemin gözetmeyen art niyetli ve hain Yahudi varlığını dizginlemeyen tüm kurallardan ve uluslararası kararlar senaryosundan kurtulmak kaçınılmazdır.

قَاتِلُوهُمْيُعَذِّبْهُمُاللهُبِأَيْدِيكُمْوَيُخْزِهِمْوَيَنصُرْكُمْعَلَيْهِمْوَيَشْفِصُدُورَقَوْمٍمُّؤْمِنِينَ“Onlarla savaşın ki Allah sizin elleriniz ile onları cezalandırsın, rezil rüsva etsin. Onlara karşı size yardım etsin. Müminlerin kalplerine şifa versin.” ^{[Tevbe 14]}

Allah’tan, kullarından ve devrimcilerin fedakarlıklarından, bir milyondan fazla şehidin kanından utanmadan Afrin şehrindeki askeri polis, 18 Eylül 2024 tarihinde devrim ve devrimcilere karşı yeni bir suç işledi ve aralarında 20’den fazla Hizb-ut Tahrir gencinin de bulunduğu göstericileri kaçırdı. Bu olay, kadınlara yardım edilmesi, cephelerin açılması, kurtuluş savaşlarının başlatılması, varil bombaları ve kimyasal silahlarla bilinen rejimle normalleşme girişimlerinin reddedilmesi, Türk vesayetinin devrim üzerindeki etkisinin kaldırılması ve askeri kararların gaspçılardan geri alınması talepleriyle düzenlenen büyük bir akşam gösterisinin ardından gerçekleşti.

Bununla yetinmeyen Türk rejiminin uşakları ve aparatları, ertesi gün 19 Eylül 2024 Perşembe günü, gözaltına alınanların serbest bırakılması çağrısında bulunan barışçıl bir gösteriyi dağıttılar. Sanki savaş alanındaymışçasına gerçek mermi ve göz yaşartıcı gaz kullanarak göstericilere saldırdılar. Bunun sonucunda birçok kişi zehirlendi, başından vurularak yaralandı ve partinin 8 genci daha gözaltına alındı. Böylece Türk rejiminin uşakları ve aparatları, zalim rejimin ve devrim çocuklarına karşı kullandığı umutsuz ve çaresiz yöntemlerinin izinden gittiler. Sanki Türk rejimi, zalim Esed rejimiyle uzlaşmayı ve normalleşmeyi zorla ümmete dayatacağına dair bir mesaj vermek istemiştir. Ancak hüsrana uğrayacak ve hayal kırıklığı yaşayacaktır.

Halkın büyük baskısı ve ümmetin, mazluma destek olmak, zalime karşı durmak için gerçekleştirdiği eylem sayesinde, askeri polis, gözaltına aldığı çoğu Hizb-ut Tahrir genci ve diğer özgürlük savaşçılarını serbest bırakmak zorunda kaldı. Sonradan gözaltına alınan kişiler de serbest bırakıldı. Ancak bu basın açıklaması yazıldığı sırada, biri Hizb-ut Tahrir genci olmak üzere iki kişi hala Afrin’deki askeri polis cezaevinde gözaltında tutuluyordu.

Bu suç, Türk rejiminin varil bombası ve kimyasal silah kullanan rejimle teslimiyet, uzlaşma ve normalleşme trenini hızlandırma çabalarının yoğunlaştığı bir dönemde işlendi. Erdoğan’ın, bakanlarının ve yetkililerinin açıklamaları ve hareketleri bunun en büyük kanıtıdır. Son olarak, Erdoğan’ın Beşşar Esed ile görüşme arzusunu dile getirmesi, bu çabaların en yeni örneğidir.

Bütün bu yaşananlar karşısında, ümmetin özgür ve devrimci insanlarını, ümmetin devrimini baltalayan entrikacı zalimlere karşı samimi olanlarla birlikte hareket etmeye davet ediyoruz. Siyasi ve askeri kararları geri almak, inisiyatifi ele geçirmek ve işleri ehline teslim etmek için vakit kaybetmeden harekete geçmeye çağırıyoruz. Yoksa Allah korusun, pişmanlığın fayda etmeyeceği bir zamanda pişman olabiliriz.

Sonuç olarak, büyük bir zalime karşı ayaklananlar, küçük ve onursuz firavunlardan korkmazlar. Davet ehlinin ve ümmetin çocuklarının maruz kaldığı eziyet, zulüm ve suçlar, sadece onların zulmü kökünden söküp atma, zalimleri devirme, suç düzenlerini ortadan kaldırma kararlılık ve sebatlarını artıracaktır. Bizler, bizi kurtaracak bilinçli ve samimi bir siyasi liderliğin rehberliğinde doğru bir yolda basiretle ilerleyeceğiz. Bu liderlik, devrim kararını gasp edenlerden geri almak, onurlu cepheleri ve kurtuluş savaşlarını açmak, zalim rejimi kendi merkezinde devirmek ve onun zulüm ve azgınlık dönemini sona erdirmek için bizlere net bir yol haritası çizmektedir. Halkımızın fedakarlıklarını İslami yönetim ve Hilafet Devleti ile taçlandırmak için mücadele etmektedir.

Evet, ümmetin devrimi, ne kadar fedakârlık gerektirirse gerektirsin, Allah’ın izniyle tüm hedeflerine ulaşana kadar devam edecektir. Şam halkı, kararlılık ve fedakârlık konusunda ne kadar güçlü olduklarını defalarca kanıtlamıştır. Batıl yenilecek, hak galip gelecektir.

وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ“Zulmedenler, hangi dönüşle döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.” ^{[Şuara 227]}

Son iki günde, Siyonist rejimin saldırısı sonucu Lübnan’da 500’den fazla insan hayatını kaybetti ve binlerce kişi yaralandı. Bu saldırılar bombardıman, çağrı cihazları ve telsizler gibi iletişim ekipmanlarına bubi tuzağı kurulması ve kadın, erkek ve çocukları hedef alan hava saldırıları gibi çeşitli şekillerde gerçekleşmiştir. Bu olaylar, Afganistan’daki Müslümanların duygularını da derinden etkiledi.

Ne yazık ki, bugün Müslümanların Yahudilerin zulmünden kendilerini koruyacak bir halifesi yok. Bu yüzden bu saldırılara verilen tepkiler, diğer benzer olaylarda olduğu gibi, yalnızca kınama ve protestoyla sınırlı kaldı. Avrupa ülkelerinin yöneticileri ile İslam ülkelerinin yöneticileri arasında bu olayları kınama açısından bir fark yoktur.

Ancak İran rejimi ve ona bağlı gruplar gibi bazı yöneticiler, kamuoyunu yanıltmak ve bu vahşete karşı sessiz kalmakla meşguller. Gazze’deki vahşi suçlar ve soykırım İran yöneticilerini harekete geçirmediği gibi, Lübnan’daki bu suçlar da onları harekete geçirmeyecektir. İran rejimi yıllardır Müslümanlara, özellikle de Şiilere destekleme adına sloganlar atmakta, ancak ciddi bir duruş sergileme zamanı geldiğinde ise ihaneti açık bir şekilde ortaya çıktığı için sessiz kalmaktadır. Aslında İran rejimi ne İslami bir rejimdir ne de Şiilere karşı gerçek bir empati beslemektedir. İran, Amerikan çıkarlarına hizmet etmek için bölgede var olan bir ulus-devlettir ve Şiileri savunma söylemini kendi politikalarını yaymak için kullanmaktadır. Bu politikalar, durumu siyasi açıdan derinlemesine anlayamayan yüzeysel düşünürleri aldatmaktadır.

Aslında, İslam bayrağını taşıyan herhangi bir ulus devlet, Müslümanlar için bir şeyler yapabilecek güce sahip değildir. Çünkü bu hükümetler yıllardır Sünni-Şii ayrımını körüklemek suretiyle İslam ümmetini bölmeye çalışmaktadırlar. Bugün hiçbir Sünni hükümet Gazze halkı için, hiçbir Şii hükümet de Lübnan halkı için harekete geçmemiştir. Çünkü Müslümanları koruma yönündeki bu adımlar, ulusal çıkarları ve Amerika’nın talepleriyle çatışmaktadır. Amerika, Suriye devrimini bastırmak istediğinde, bölgedeki hain yöneticiler bizzat devreye girip devrimi bastırdılar. İran, Afganistan ve Irak’ın işgali sırasında Amerika ile işbirliği yapmış ve bununla övünmüştür. Benzer şekilde, İran, Amerika’nın çıkarları gerektirdiğinde Şiilik ve milliyetçilik bayrağı altında belirli grupları desteklemiştir. Bugün Amerika’nın politikaları değiştiği için İran da politikalarını buna göre değiştirmiştir. Bu durum, bu hükümetlerin sadece ulusal çıkarları ve özellikle Amerika Birleşik Devletleri gibi yabancı güçlerin emirleri doğrultusunda hareket ettiğini, Şiî veya Sünni fark etmeksizin İslam ve Müslümanlar için değil, kendi çıkarları için çalıştığını göstermektedir.

Bu yüzden, hiç kimse ya da hiçbir grup bu yöneticilerden, özellikle de İran yöneticilerinden, destek beklememelidir. Onlar, kendi bekaları karşılığında herhangi bir cemaat, kabile veya dine ihanet etmeye hazırdırlar. Buna karşılık, Hizb-ut Tahrir, ümmetine yalan söylemeyen, mezhepçilik lekesinden uzak bir liderliğe sahiptir. Tüm Müslümanları, Sünni ve Şii ayrımı yapmadan, Nübüvvet metodu üzere ikinci Raşidi Hilafeti kurmaya çağırmaktadır. Hilafet, Müslümanları korumayı, İslami görevlerinin ve misyonunun temel bir parçası olarak görecektir. Nitekim Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

إنمَا الإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ“İmam ancak bir kalkandır. Arkasında savaşılır ve onunla korunulur.” ^{[Ebu Davud]}