El-Raye Gazetesi Sayı 496 Öne Çıkanlar

Daha fazla bilgi için TIKLAYINIZ

Çarşamba, 14 Zilkade 1445 H. | 22 Mayıs 2024 M.

Eski Meclis Başkanı Muhammed El Halbusi’nin Federal Mahkeme kararıyla görevden alınmasının ardından Meclis Başkanlığı makamının boşalmasının üzerinden altı aydan fazla bir süre geçtikten sonra Irak Parlamentosu 18 Mayıs 2024 Cumartesi günü yeni Meclis Başkanını seçmek üzere özel bir oturum düzenledi. Siyasi bloklar arasında yaşanan çekişmenin ardından üç Milletvekili Meclis Başkanlığı’na aday oldu. Birincisi: Hamis El Hancer liderliğindeki Egemenlik İttifakı’ndan Salim El Isavi. İkincisi: Eski Meclisi Başkanı Muhammed El Halbusi liderliğindeki İlerleme İttifakı’ndan Mahmud El Meşhedani. Üçüncüsü: Bağımsız Milletvekili Amir Abdul Cebbar.

El İsavi 158 oy, El Meşhedani 137 oy, Amir Abdul Cebbar 3 oy alırken, 13 oy da geçersiz sayıldı. Dolayısıyla, Irak Anayasası’nın 55. Maddesi ve Temsilciler Meclisi İç Tüzüğü’nün III/12. Maddesi uyarınca, adaylardan hiçbiri gerekli salt çoğunluğu (50+1) yani 166 oyu alamadığı için Meclis Başkanı seçilemedi.

Meclis oturumu adeta horoz dövüşüne, yumruklu kavgaya ve her iki tarafın diğerini tehdit ettiği arenaya dönüştü. Tüm bu kaos ve utanç verici eylemler, mevkiler ve kişisel kazançlar uğrunadır. İşgalci ABD’nin getirdiği bu cunta yönetimi deviren Irak halkı bu duruma pek şaşırmadı, zira bu davranışlara ve daha fazlasına alışıktır.

Evet, ümmeti kandırmayı başaran işgalci Amerika, ülkeyi işgalinden bu yana çürük kota sistemi ve talihsiz anayasa ile ülkenin siyasi kaderini belirledi. Bu kota sisteminin uygulanmasını güya Irak halkı tarafından seçildiğini iddia eden kukla siyasi zümreye bıraktı. Bu güruh, makam ve mevki elde etmek için köpekler gibi salya akıttı.

Bu yüzden diyoruz ki, bu yaslı halkın yaşadığı tüm trajediler, işgalcinin mayınlı anayasasıyla birlikte dayattığı sistemden kaynaklanmaktadır. Bu anayasa, sorun çözmek için değil sorun yaratmak için ve ülkeyi siyasi kaos girdabında bırakmak için tasarlanmış bir anayasadır. Siyaset erbabı da bu siyasi uşakların maaşlı efendileridir.

Ey Müslümanlar! Ey Irak halkı! Hizb-ut Tahrir, halkına yalan söylemeyen bir liderdir, içinde bulunduğunuz labirentten kurtulmanız için size her zaman çağrıda bulunmuştur. İşgalcinin ve beraberinde getirdiği pisliklerin dayattığı bu rejimi ortadan kaldırmaktan, Allah’ın Şeriatını uygulamak ve İslam nizamını tesis etmek için çalışmaktan başka kurtuluşunuzun olmadığını açıklamıştır. Çektiğiniz sıkıntılardan yegâne kurtuluşunuz, İslam’dır. İzzet ve itibarınız, Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafette saklıdır. Çünkü Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmuştur:

لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ“Andolsun, size içinde sizin için öğüt bulunan bir kitap indirdik. Hâlâ akıllanmaz mısınız?” ^{[Enbiya 10]} Peki siz ne yapıyorsunuz? Yanıt verecek misiniz?

Sudan Kurtuluş Ordusu Hareketi Başkanı Abdul Vahid Nur ve eski Başbakan Abdullah Hamduk, Kenya’nın başkenti Nairobi’de bir anlaşma imzaladı. Anlaşmanın en önemli maddelerinden biri şudur: 4. paragrafın (d) bendinde, dinlere, kültürlere ve kimliklere eşit mesafede duran laik, tarafsız bir devletin kurulması, f) bendinde, Sudan’da sivil bir devletin kurulmasını garanti altına alan sivil, demokratik, federal bir hükümetin kurulması, din ve düşünce özgürlüğüne yer verilmesi ve kültürel, etnik, dini ve bölgesel kimliklerin devlet tarafından güvence altına alınması. Bu paragrafın sonunda, “Bu ilkelerin kalıcı anayasaya dahil edilmemesi durumunda, Sudan halkları kendi kaderini tayin hakkını kullanma hakkına sahiptir.” ibaresi yer almaktadır.

Bu anlaşma karşısında Hizb-ut Tahrir / Sudan Vilayeti olarak biz, aşağıdaki gerçekleri açıklıyoruz:

Birincisi: Sudan, 1899 yılında sömürgeci İngiliz kafir ordularının ülkeye girişinden ve dinin hayattan ayrılmasına dayanan bir anayasa oluşturmasından günümüze kadar laik bir sistemle yönetilmektedir.

İkincisi: Sudan’ın tüm sorunlarının temelinde sekülerleşme ya da demokratikleşme fikri yatmaktadır. Bu ikisi aynı fikirdir, insan yönetiminin parlamentolar ve yasama konseyleri aracılığıyla uygulanması ve insanlığın Yaratıcısı Allah’ın yönetiminin dışlanması anlamına gelir.

Üçüncüsü: Bu siyasi ve askeri liderlerin laikliği uygulama konusundaki ısrarlarının amacı, İslam’la savaşmak, onu yönetimden ve siyasetten dışlamak için çaba gösteren sömürgeci ülkelerin emir ve talimatlarını uygulamak, İslam davetini taşıyanlar ve İslam davetçileriyle savaşmaktır.

Dördüncüsü: Hayatı, dinin devletten ayrılması akidesine dayandırmak, sıkıntı ve geçim darlığının sürmesi, siyasi ve ekonomik olarak hayatın işlerini yönetmedeki başarısızlığın devam etmesi anlamına gelir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmuştur:

وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى“Kim Benim zikrimden yüz çevirirse, mutlaka onun için sıkıntılı bir geçim vardır. Ve kıyamet günü onu, kör olarak haşredeceğiz.” ^{[Taha 124]}

Beşincisi: Federalizmi, özerkliği ve kendi kaderini tayin hakkını hayata geçirmek için çalışmak, ülkeyi parçalama ve yıkım makinesine atmaktır. Ki bu da sadece devrik ajanların yapabileceği kirli bir iştir.

Sonuç olarak, bu anlaşma, sömürgeci ülke ajanlarının Sudan’da efendilerinin uğursuz bir üçgene dayanan planını uygulamak için gece gündüz nasıl komplo kurduklarını doğruluyor. Sömürgecilerin planı, laikliği dayatarak, Sudan’ı federalizm, özerklik ve kendi kaderini tayin hakkı ile parçalayarak ve ardından yabancı yatırımcılar ve sömürgeci kapitalist şirketler aracılığıyla zenginliğini yağmalayarak İslam’ı dışlamak, İslam davetini taşıyanlar ve davetçileri ile mücadele etmeye dayalıdır.

Sudan halkının görevi, bu kukla liderlere engel olmak, onları ifşa etmek, ümmeti renk ve dil ayrımı gözetmeksizin İslam kimliği üzerinde birleştirmek için Nübüvvet metodu Raşidi Hilafeti Devletini kurmaktır. Takva dışında kimsenin kimseye üstünlüğü olmayacağı Hilafet Devleti, adaleti sağlayacak, güvenliği tüm ülkeye yayacak, hak sahiplerine hakkını verecektir.

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ “ O gün Allah’ın zafer vermesiyle müminler sevinecektir. Allah, dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir.” ^{[Rum 4-6]}