(ژباړه)

ناڅاپه یې ولیده... زموږ یوه خور داسې وایي: «له څو مسلمانو خویندو سره مې ولاړه وم، خبرې مې کولې، چېرته چې موږ وو، له یوې ښځې سره یوه بله خور هم راغله ځان یې راوپېژانده، داسې یې وویل: «نوم مې اسیه ده، د ختیځ ترکستان یم. ...»

له پېژندنې سره مې سم ځان په لړزه شو او حیرانه شوم. ځکه تمه مې نه وه، چې د یاد هېواد له خور سره به خبرې وکړم. ... له ځان پېژندنې سره سم مې د دغې خاورې د وروڼو او خویندو ستونزې په ذهن کې راتاو شوې او د کیسې په اورېدو مې له سترګو اوښکې روانې شوې او ډېره غمجنه شوم.

هغې خپله کیسه داسې پیل کړه: «کورنۍ مې راته وویل: زموږ حال وینې، لکه د پسونو د ګلې په څېر ده، چې هره شېبه د ذبحه کېدو شېبې شماري. ... که د ځان ژغورنې لپاره هجرت کولای شې ویې کړه. د هغه ځای مسلمانان پر اسلام د باور له امله او د دعوت د لېږد له امله د چین په کمپونو کې بندي شوي.»

 خور مو دوام ورکړ او ویې ویل: «ما یې نصیحتونو ته غوږ ونیو او خپله خاوره مې پرېښوده... څلور کاله او شپږ میاشتې کېږي، چې زه مې له کورنۍ لرې یم... د خپلې خاورې له پرېښودو وروسته مې له کورنۍ هېڅ خبر نه لرم...  چین خپل خبرونه بند کړي او له زندانیانو سره  د خپلو کورنیو اړیکو ته اجازه نه ورکوي. مخکې تر دې چې کورنۍ مې پرېږدم، وصیت یې دا و چې پر مسلمانانو وروڼو مو سلام وایه، زموږ له حال او ستونزو یې خبر کړه.» هغې د خپلې غمجنې کیسې په پای کې وغوښتل، دعا وکړئ، چې الله سبحانه وتعالی زما د خپلوانو او د ایغور ټولو مسلمانانو ستونزې حل کړي.

څومره کوچنۍ غوښتنه، ایا یو نیم میلیاردي امت له دعا پرته بل څه په لاس کې نه لري...؟ تر شکنجې لاندې زامن یې له دعا پرته د څه شي تمه نه لري؟! ایا موږ دومره ذلیل شوي یو؟!

اې عمرو بن سالمه ته څومره نیکمرغه وې، کله چې رسول الله صلی الله علیه وسلم ته په شکایت راغلې او هغه صلی الله علیه وسلم د مقتدر او کریم دولت په راس کې و. خپله کیسه دې رسول الله صلی الله علیه وسلم ته وکړه او هغه صلی الله علیه وسلم په ځواب کې درته وویل: «که مرسته غواړې در سره وبه شي اې عمرو بن سالمه...» په لنډ وخت کې مکه فتح شوه. رسول الله صلی الله علیه وسلم د خزاعه قبیلې وار له بني بکر قبیلې او د هغوی له ملګرو قریشو څخه واخیست.

تر هغه لږ وخت وروسته، یوې مسلمانې ښځې چې دې یهودیانو په بازار بني قینقاع کې یې عزت ته سپکاوی شوی و، مرسته وغوښته. پیغمبر صلی الله علیه وسلم داسې لښکر ور واستاوه، چې ژر بېرته راونه ګرځېد، څو یې چې د بني قینقاع قبیله ونه شړله، هغه قبیله چې غوښتل یې د مسلمانانو پر پت لوبې وکړي.

هغه ښځه څومره نېکمرغه وه، چې له معتصم او د هغه د پوځ له رهبر څخه یې مرسته وغوښته. کیسه یې مشهوره ده، چې د مسلمانانو خلیفه لوی لښکر تیار کړ، چې تر ټولو غوره یې سل «برګ» اوښان وو، په پایله کې یې مسلمانه ښځه وژغورله او له هغو کسانو یې غچ واخیست، چې د دې عزت یې تر پښو لاندې کړی و.

د اندلس امیر حاجب المنصور یوه ورځ له اسپانویانو سره له جهاده راوګرځېد. له خپل عادت سره سم له بریا وروسته چې کله قرطبې ته راورسېد، د لوی اختر ورځ وه، خلک په عیدګاوو کې وو. د تکبیر نارې او خوښي یې پیل کړه. څو چې امیر له اس څخه راښکته کېده، یوه زړه ښځه یې مخې ته ودرېده او په دردېدلي زړه یې ورته وویل: «اې منصوره! ټول خلک خوشحاله دي؛ خو زه.»

منصور وویل: ولې؟

زړې ښځې وویل: «زوی مې په رباح کلا کې له صلیبیانو سره اسیر دی.»

پرهېزګار او قهرمان والي چې د اسلامي امت پر وړاندې د مسوولیت، د امت له حیثیت او دین څخه د دفاع په قدر پوهېده، له ځنډ پرته یې د اس مخ د دغې کلا په لوري کړ او اعلان یې وکړ، چې څوک له خپل آس څخه راکوز نه شي. د رباح کلا په طرف ورغی او دښمنان یې اړ کړل، چې ټول بندیان شوي مسلمانان خوشې کړي، چې د دغه زړې ښځې زوی هم پکې و. تر هغې راضي نه شو، څو یې د زړې ښځې په شونډو موسکا او خوشحالي رانه وستله.

پورته کیسې د مسلمانانو د حال نمونې دي. کله یې چې دولت درلود او پام یې پورته کاوه. د مسلمانانو ملاتړ یې کاوه. هغه دولت چې اوس یې نه لرو او یوازې د هر مسلمان لپاره نه ماتېدونکې کلا او د امن زرې دی او زموږ د ایغوري مسلمانانو هیله هم ده. ... له هغه پرته به د چین کافر حکام څوک وګواښي؟ که د ایغور مسلمانان ازاد نه کړي او نور ظلم پرې ونه کړي، د دغه هېواد پوزه به په خاورو وموښي...؟ له هغه پرته به څوک جرت وکړي، چې ټولې نړۍ ته چلنج ورکړي، هغه هم د یوه سپین ږیري د کرامت لپاره چې روژې ته نه پرېښودل کېږي. یا پاکلمنې ښځې چې حجاب اغوستلو ته نه پرېښودل کېږي یا هم د هغه ماشوم لپاره چې له مور او پلاره یې جلا کوي، څو په کمونیستي فکر تربیه شي...؟ له هغه پرته به څوک د هغو اوښکو لپاره پراخو جګړو ته لمن ووهي؟ چې د مور، خور، لور، ښځې او نجلۍ له سترګو بهیږي. یا هم د هغه سړي لپاره چې له ناهیلۍ اوښکې تویوي او خپلو مسلمانانو وروڼو ته پیام لېږي، چې له دغه ستونزو د خلاصون لپاره یوازې دعا ورته وکړي.

زموږ ایغوري وروڼه په کمپونو کې زنداني کېږي. د دوی په ګونډو کولو لپاره، چین پر شرقي ترکستان وحشیانه او ښکېلاکګر بریدونه کوي. منع کوي یې، ترڅو د چین له کمونیستي او کافر نظام څخه خپلواکي ونه غواړي. چین غواړي دوی تر خپل حاکمیت لاندې راولي، څو کاملاً دوی ته تسلیم شي او کمونیستي نظام ومني. خو نه دي توانېدلي چې مات یې کړي... کله چې پوه شول، د مسلمانانو توان د دوی په دین او قوي عقیده کې دی؛ نو د دوی لپاره یې له ترهګرۍ او دیني تشدد سره د مبارزې په پلمه او د «سیاسي او د لاتوان ورکولو زده کړو» په نامه کمپونه جوړ کړل. چې په حقیقت کې د مغز مینځلو او د دین او عقیدې د هېرولو لپاره پلان و.

د مسلمانانو لپاره یې داسې قوانین وضع کړل، چې له لمانځه یې راګرځوي، اړ کوي یې چې د روژې په میاشت کې روژه ونه نیسي. د حلالې غوښې له خوړو یې منع کوي، د خوګ غوښې خوړلو او د شرابو څښلو ته یې اړباسي. دغه راز یې اړباسي، چې د عفت جامې لرې، د فحشا او فساد جامې واغوندي... د حجاب اغوستل، ګنډل او پلورل یې منع کړي دي... هغه څوک چې په دغه قوانینو عمل ونه کړي، د «نوي توان بښلو» په اصطلاح کمپونو ته یې استوي او له اذیت او وحشت څخه ډک خپل مجرم قوانین پرې پلي کوي. حتا ځینې له دغې بدمرغۍ څخه د خلاصون لپاره د مرګ هیلې کوي. د دغو کمپونو شعار دادی: «لکه دې یوې مدرسې درس ورکوي، لکه پوځ مدیریت کېږي او د یوه زندان په څېر ترې ساتنه کېږي!»

د دغو کمپونو  تر منځ او له بهر سره یې د کومې اړیکې پر نشت سربېره بیا یې هم اخبار راوځي. خو هېڅوک د دغه مظلوم قوم د ژغورلو لپاره ګام نه پورته کوي؛ نه د عثمانیانو اردوغان! نه د حرمینو خادم سلمان! نه د ال بیت لمسۍ عبدالله...! حتا محمد سادس ، چې د امیرالمومنین دعوه کوي، غږ نه پورته کوي...! نو څنګه به دوی د مسلمانانو ژغورلو ته ور ودانګي. په داسې حال کې چې دوی لومړني کسان دي، چې له مسلمانانو سره جنګیږي او د دبدبې د راز او د راتلونکي ځواک په مقابل کې درېږي...! هو، ایا خاین حکام د خلافت د تاسیس لپاره د دعوتګرو پر وړاندې نه درېږي؟!

اې ایغوري وروڼو! څومره کم طالع یئ، چې د خلافت په نشت کې ـچې د مسلمانانو ملاتړی دی ـپر تاسو ستونزې راغلي دي. که مو غږ شجاع رهبر سعد او اسید وانه وري، د ظالمانو د تاج او تخت ړنګولو ته در ونه دانګي او د خلافت ځلانده لمر راونه ګرځوي، ستونزې به مو اوږدې شي... . خو الله سبحانه وتعالی ته ډېره هیله لرو، چې زموږ افسرانو ته لوی زړونه ورکړي او ویره ترې لرې کړي، څو موږ ته بیا خلافت راوګرځوي او زموږ د عزت ورځې بیا پیل شي... ټول مسلمانان د ښکېلاک له ولکې ووځي، د شرم او خوارۍ ورځې پای ته ورسیږي. دا امت د خورا ښه امت په حیث، چې د خلکو لپاره راوتلی، راپورته شي.

لیکواله: اسماء الجعبه

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

ژباړن: حبیب الله

(ژباړه)

له نړیوالو توطیو سره جوړجاړی باید د واقعي سیاسي رهبرۍ تشویش وي. هغې رهبرۍ چې د امت امور په لاس کې لري. هغه سیاسي حرکتونه چې د دښمنو دولتونو د توطیو افشا کولو ته پام نه کوي، ارزښت نه لري. دغه راز هغه دولتونه چې دا مسله اړینه نه بولي،  ښه راتلونکې به ونه لري.

د اسلام مبین دین په دغې برخه کې سیاسي فعالیتونه فرض ګرځولي. الله سبحانه وتعالی فرمایي:

﴿وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وإلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلاً﴾

[نساء: ٨٣]

ژباړه: کله چې د وېرې یا امنیت خبر ور ورسېږي، له څېړنې پرته یې ګنګوسه ګرځوي. په داسې حال کې که هغه پیغمبر یا پیشوایانو ته ـچې د تشخیص پوره توان لري ـور ولېږل شي، د مسایلو له رېښو به خبر شئ. خو که فضل او رحمت پر تاسو نه وای، له کم شمېر پرته به ټولو د شیطان پیروي کوله او ګمراه به وئ.

د وېرې موضوع په دښمن حملې کولو پورې ځانګړې شوې او پر هغوی بریا لازموي. هغه څه چې استنباط، تفکر، تحلیل او تجزیې او ځانګړو توانایانو ته اړتیا لري. هغه توانایانې چې د دولت او امت د خدمت لپاره کاریږي. طبري رحمت الله د ﴿لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ﴾ جملې په تفسیر کې وایي: «ځینې کسان د خبرونو رېښې را باسي او څېړنه پرې کوي.» نوموړی دوی په دین او عقل کې د فقاهت او درایت خاوندان بولي.

اسلام هغه زاویه مشخصه کړې، چې انسان نړۍ ته ترې وګوري. لکه څنګه یې چې د اصلي دښمنانو د پېژندلو، له هغوی سره د مقابلې لپاره سیاسي فعالیتونه مشخص کړي همداراز یې پرې بریا هم مشخصه کړې. هغه زاویه اسلامي عقیده، اېډیولوژي او د اسلام پراختیا ده. اسلام نورې ټولې لکه قومي او وطني زاویې حرامې بللي او دا زاویې له سیاسي انحطاط پرته بل څه نه لري. په پایله کې لویو استعماري قدرتونو ته د خپل ځان په تسلیمۍ تمامیږي. پر هغه حالت چې اوسمهال پر اسلامي خاورو حاکم دولتونه ورسره مخ دي.

 د اسلام اېډیولوژیک لید، یو نړیوال لید دی او د اسلام له فکري او سیاسي ثابتې قاعدې څخه اخیستل شوی. د نړیوالو توطیو تعقیبول او افشا کول، د هغه چا لپاره چې دا عقیده لري او نړیوالو ته د اسلامي دعوت رسولو هیله لري، یو حتمي او ضروري کار دی. ځکه هر هغه عمل چې د ترسره کولو لپاره یې د کوم واجب کول اړین وي، پخپله عمل هم واجب دی.

رسول الله صلی الله علیه وسلام د سیاسي فعالیتونو په ځانګړې توګه، د نړیوالو دسیسو او توطیو افشا کول او له منځه وړلو بېلګې راته ښودلې دي. د بېلګې په توګه: کله چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د قریشو او خیبر یهودو له تړون او پر مدینه او د اسلام د له منځه وړلو له حملې خبر شو. ژر یې سیاسي عاجلې پرېکړې ترتیب کړې. لومړی یې د پوځي استخباراتو او د شپې مامورینو په ګومارلو سره د دغه خبر له صحت څخه ځان ډاډه کړ او وروسته یې د قریشو د توطیې د له منځه وړلو لپاره سمه سیاسي نقشه جوړه کړه. له قریشو سره د سولې او موقتو مذاکراتو له کبله د کبار(سترو) صحابه وو له ناراضیتوب سره سره یې سیاسي موخه هم په پام کې ونیوله او خطرناک شرطونه یې هم ومنل. په پایله کې د حدیبیې مشهوره سوله وشوه. هغه سوله چې ښکاره فتح او بریا وه. د پام وړ موخې پرې تر لاسه شوې او د قریشو او خیبر یهودو د تړون د ماتېدو لامل شوه. د دوی شراکت یې له منځه یووړ او دوه لوی قدرتونه یې له یوبله بېل کړل. دغه سیاست د خیبر یهودو او قریشو د ګیلم ټولېدو زمینه برابره کړه او بلاخره د قریشو د کمزورۍ او ګوښه کېدو لامل شوه.

لوی دولتونه په دې ورځو کې هم ـلکه نور وختونه – د خپلو دښمنانو د کمزوري کولو، د خپلو ګټو ساتلو او د خپل نفوذ د پراختیا لپاره له توطیو نه لاس پر سر کېږي. خپل پلانونه د خپلو هم تړونانو، وکیلانو او مزدورانو پر مټ عملي کوي. د مثال په توګه: له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو ناڅاپي وتل، سیاي توطیه ده، چې د څو سیاسي موخو د تر لاسه کولو لپاره وشوه:

۱ـ د بشار اسد د نظام د ستنو کلکول او وروسته ورته د فرات د ختیځ ګازو او تیلو سیمو سپارل، چې د بشار اسد دولت په پښو درېدو لپاره لازمه بودیجه پیداکړي او وکولای شي، حداقل خپلې اړینې اړتیاوې پرې پوره کړي. د فرات د شرق پر بډایه سیمو د امریکا تسلط او له هغه ځایه د مخالفینو شړل، د نظام لپاره یو چانس دی، څو ځان قوي کړي او وروسته دغه سیمې له امریکا بېرته واخلي.

۲ـ د ترکیې په کنټرول کې یې د سوریې شمالي سیمې راوستې، څو دا مزدور دولت وکولای شي، د مخالفینو په کنټرول کې خپل رول ولوبوي. پر نظامي ځواکونو یې له حملو راوګرځوي او په هغه لوی زندان کې یې وساتي چې د ترکیې تر کنټرول لاندې دی. د ایران، ترکیې او روسیې توافق ته یې ملزم وګڼي. دغه راز د دغو توافقاتو د موضوع له نه منلو یې وېرولو ته دوام ورکړي.

۳ـ د سیاسي تکتیک په توګه به امریکا د خپل لید او د وخت د اړتیا پر اساس د خپلو مزدورانو د غولولو او په سوریه کې په نړیوالو او سیمه ییزو لوبو کې د برلاسۍ لپاره له داعش ډلې او کردوانو څخه کار واخلي.

۴ـ د هغو نقشو کمزوري کول، چې له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو تر وتلو وروسته به یې فرانسه او انګلیس ولوبوي.

۵ـ د سوریې له هغو مخالفینو او د هغوی له تر ټولو لویې پوځي پایګاه څخه چې ځان یې د ترکیې په غېږ کې اچولی، به ګټه واخلي، او په راتلونکو مذاکراتو کې به له سوریې څخه د روسي ځواکونو وتل وغواړي.

۶ـ د بشار اسد له نظام سره د ایران او ایراني ملېشو د مرستو دوام او په مقابل کې یې په سوریه کې د یهودو د رژیم رول به حداقل ته راټيټ کړي.

دا په سوریه کې د امریکا له مهمو موخو څخه دي. چې د ټرامپ د ناڅاپي پرېکړې، له سوریې څخه د امریکایي ځواکونو د وتلو په وسیله غواړي په راتلونکو میاشتو کې یې تر لاسه کړي. که روسیه، ترکیه، ایران، او سعودي له امریکا سره مرسته ونه کړي، نو هېڅکله به دغو موخو ته ونه رسېږي. ځکه له پولې بهر د امریکا قدرت، د هغوی د هم تړونانو او مزدورانو په ولکه کې دی.

دغو دولتونو د شام انقلاب پر وړاندې توطیه وکړه او ډېری رهبران یې وپېرل. دغو رهبرانو ازادې شوې سیمې په دوو برخو کې نظام ته تسلیم کړې. که د هغو ډلو د رهبرانو همکاري، چې انقلاب یې ډېر ارزانه وپلوره نه وای، د دوی ملاتړو ایران او روس نه شوای کولای، چې په ازادو سیمو کې د جنایت کار بشار نفوذ پراخ کړي. له نظام څخه د ملاتړ په سر کې روس، ایران او  ایراني ملېشې نه دي. بلکې هغه رهبران وو، چې ځانونه یې د سعودي، ترکیې، اردن او نورو د لاس وسیلې وګرځولې.

څوک چې بدلون غواړي، نو پرې لازمه ده، چې د اسلام ستره پروژه کاملاً واضح او روښانه انتخاب او لاس په کار شي. په داسې بڼه چې د شام انقلابیون اړ دي، له ترکیې، سعودي او ګاونډیو هېوادونو سره اړیکې پرې کړي. هغو دولتونو سره چې تل د جنایتکار بشار تر څنګ ولاړ دي او د انقلاب پر وړاندې یې هېڅکله له توطئې لاس نه دی اخیستی. انقلابیون او هغوی چې تغیر غواړي، باید هېڅکله د تغیر له واقعي اصولو یوه زره هم راټيټ نه شي. د انقلابیونو تر ټولو اړین اصول له رېښو او ټولو اساساتو او موسساتو سره د نظام چپه کول او بیا یې پر کنډوالو د اسلامي نظام تاسیسول دي.

(ژباړه)

د روان میلادي کال د فبروري په ۲۰مه، العربي الجدید وېبپاڼې د مصر د کورنیو چارو وزارت د زندانونو سکتور له یوې سرچینې نه په نقل، رپوټ ورکړ چې محکمې د مصر د لوی مفتي په تایید، نهه تنه مسلمان ځوانان د لوی څارنوال، هشام برکات د سلاکار د ترور په تور اعدام او  جسدونه یې سړې خونې ته تسلیم کړل. د اعدام دا حکم د استناف په زندان کې د یوه څارنوال، یوه روحاني او یوه عدلي ډاکټر په شتون کې پلی شو. د نړیوالې بښنې سازمان، ورسته له دې چې دوی له زندان نه استناف محکمې ته د اعدام د تیارۍ لپاره یوړل شول، د ورځې په پای کې ماښام شاوخوا په یوه اعلامیه کې له مصري چارواکو غوښتي وو چې دغه ظالمانه حکم پلی نه کړي؛ په ضمن کې له یادې بیانیې ښکارېدل چې دا ځوانان د هغې پېښې له امله چې د ۲۰۱۵م کال د جون په ۲۹مه وشوه، په ډېر وحشیانه ډول نیولي او د دې لپاره چې اعتراف وکړي، ډېر ظلم او شکنجه یې لیدلې.

دغې نوې عام‌وژنې، د مصر د مظلومو خلکو پر وړاندې، دغه رژیم په دوامدارو جنایاتو کې یو بل جنایت ور اضافه کړ. تر یوې میاشتې په کم وخت کې ۱۸ تنه مصري بچیان اعدام شول چې وروستي یې دا ۹ مسلمان ځوانان وو. خلک پر دغه واقعیت ښه پوهېږي چې په یوه داسې قضیه کې چې هېڅ قانع کوونکي دلایل نه لري، دا او له دوی مخکې ځوانان سره له دې چې جرم یې قطعا نه و ثابت شوی، نیول او امنیتي سرویسونو ته لېږل کېږي. د دې خبره واقعیت د محمود احمدي په نامه یوه ځوان په خبرو کې ښکاري چې ویډیو یې له الرصد شبکې او نورو انټرنټي شبکو نه نشر شوې؛ دی په ډېره معصومانه توګه قاضي ته وایي: «زه په څنګ کې مې نور مظلومان به د قیامت په ورځ د الله سبحانه و تعالی په حضور کې ستا دښمنان وو او ته پر دې ښه پوهېږې!» قاضي یې په ځواب کې وویل : «خو تا، محمود، پخپله اعتراف نه دی کړی؟» محمود یې په ځواب کې وویل:« ماته یو د برق شوک ورکوونکی راکړه، بیا به وګورې چې څنګه د انور سادات پر قتل اعراف نه کوې. موږ ته دومره برقي شوک راکړل شوی چې مصر ته یې شل کاله برق ورکولی شوی.» همداراز، ده قاضي ته د هغه پولیس په اړه وویل چې دی یې د محکمې په سالون کې شکنجه کاوه. دا او د یقیني دلایلو د نشت خبره بس وه چې قاضي د اعدام حکم وځنډوي یا یې مخه ونیسي.

نو له دې خبرې ښکاري چې دا ډول محکومیتونه دغو قاضیانو ته د دوی د داخلي او خارجي بادارانو لخوا ورکول کېږي او دا په حقیقت کې د مصر د خلکو لپاره یو پیغام دی چې ستاسو لپاره هېڅ کوم تضمین نشته او نه مو د پولیسو، پوځ او قاضیانو د اعدام د کړۍ ملاتړی شته، چې په پټه خوله د خپلو بادارانو له اطاعت او پرېکړو یې له پلي کولو پرته بله چاره نه لري. لکه څنګه چې قاضي دوی ته وایي: «ستاسو لپاره هېڅ امید نشته، پرته له دې چې هغو خبرو ته تسلیم شئ او اطاعت یې وکړئ چې په سپینه ماڼۍ کې یې د دوی باداران غواړي.» ده دا خبره د پامپیو تر بیانیې او د قاهرې په زړه کې د دغه رژیم له خونړي عمل نه تر مستقیم ملاتړ وروسته کړې. سیسي په مونیخ کې وویل، څه چې په مصر کې تېرېږي هغه د «اسلامي ترهګرۍ» پر وړاندې جګړه ده او بیایې له غربي رهبرانو وغوښتل چې مصر کې هغه جوماتونه وګوری چې ده له منځه وړي او سوځولي یې دي.

کوم کارونه چې دغه رژیم او رهبر یې په دې وروستیو کې کوي، د دې لپاره دي چې د اساسي قانون د تعدیل –چې دی تر مرګه پر قدرت پرېږدي- د مخالفانو خوله پټه کړي، د خکلو په زړونو کې وېره او رعب پیدا کړي او انقلابي روحیه یې – چې د دغو خلکو په طبعیت کې ده او ټول په دې پوهېږي- له منځه یوسي. د رژیم دغه احمقانه او ویجاړوونکي تصمیمونه د دې لامل شوي چې خلک د دوی پر وړاندې انقلاب ته اړ کړي. نو، که خلک د دغه له بدیل نه خبر وئ او یوه مخلصه سیاسي رهبري یې درلودی چې د غرب او مزدورانو پر وړاندې یې مبارزه کولی شوی، یو داسې انقلاب به یې کړی و چې د سیسي، رژیم او پلویانو استبدادي څراغ یې د تل لپاره مړ کړی و.

اې د مصر الکنانه قاضیانو! په دې کې هېڅ شک نشته چې د دغو ځوانانو او بل هر بېګناه وینه چې د تاسو د پرېکړې په نتیجه کې تویېږي، ستاسو په غاړه ده. سیسي نه تاسو ته کومه ګټه رسوی شي او نه مو د قیامت په ورځ د قهار خدای پر وړاندې شفاعت کولی شي. په دغو کارونو به د الله متعال قهر درباندې وشي او هرو مرو به یې ځواب ورکوئ. د دنیا د لنډ ژوند ټولې خوښۍ او خوندونه د دوذخ له لږ اور، د زقوم وینې یوه لمړۍ خوراک او یا هغو خوټېدلو اوبو له یوه څاڅکي سره برابر نه دي چې څښئ به یې. نو که د دوزخ له اوره ځان ژغورلی شئ، څه مو چې زړه غواړي ویې کړئ؛ که داسې نه وي، ژر به د الله سبحانه و تعالی حضور ته ورشئ، د هغو بېګناه کسانو قتل به مو له مرۍ نیسي چې ستاسو په حکم وژل شوي او د الله سبحانه و تعالی پر وړاندې به د دغو کارونو په سبب ذلیل او شرمېدلي وئ. د خدای تعالی پر وړاندې یو کس تر هغه پورې ازاد دی( سزا نه ورکول کېږي) چې په ناحقه د چا وینه تویې نه کړي. دا خبره یوازې ستاسو په اړه نه؛ بلکې د ټولو هغو کسانو لپاره ده چې د بېګناه کسانو په وینو تویولو کې شریک وي، شهادت یې ورکړی وي او د خپل دغه کار په اړه یې هېڅ د بدبینۍ احساس نه وي کړی. 

اې د مصر الکنانه خلکو! هېڅکله د دغه رژیم لخوا د بندیانو له قتل او وینو تویولو مه وېرېږئ؛ ځکه دا رژیم ستاسو د وېرولو لپاره بېګناه مسلمانان ځوروي او شکنجه کوي یې، ترڅو تاسو او هېواد مو په خپله قبضه او کنټرول کې راولي. د دغه رژیم حاکمان د هغو کسانو وینې تویوي چې د دوی او د دوی د اقتدار پر وړاندې د انقلاب او را پاڅېدو هیله لري. نو مه يې پرېږدئ چې پر تاسو یې لاس بر شي او خپلو چټلو هیلو ته ورسېږي. پر دې پوه شئ چې د رژیم دا کړنې د دوی کمزوري او ډار ښیي او تاسو کمزوري نه یئ؛ بلکې له هغوی نه پیاوړي یئ. یوازینی شی چې اړتیا ورته لرئ، د اسلام پروژه «د یوه دولت په چوکاټ کې» ده چې حزب التحریر یې تاسو ته لېږدوي او د الکنانه په پوځ کې ستاسو د د مخلصو زامنو او وروڼو په نصرت یې هېڅوک پر وړاندې د درېدو وړتیا نه لري؛ نه رژیم، نه یې ساتونکي، نه مزدوران او نه یې په سپینه ماڼۍ کې بادارن؛ ځکه چې د دوی د استبدادي حکومت عمر پای ته رسېدلی. 

اې د الکنانه پوځ مخلصو افسرانو! دا وینې چې اوبو غوندې روانې دي، هغه مسله ده چې په تاسو پورې اړه لري. په خدای قسم که دا رژیم پوهېدای چې په تاسو کې داسې کسان شته چې یوازې د الله سبحانه و تعالی په خاطر په غوسه کېږي، د «دین» حرمت یې ساتي او له مظلومانو سره مرسته کوي؛ هېڅکله به یې د«بې ګناوو» د دغه هېواد د خلکو د وینو تویولو جرات نه و کړی. په دې پوه شئ چې له دغه رژیم، بې عدالتیو، تېریو او ظلمونو سره په همکارۍ او د رژیم د جنایتونو پر وړاندې په چوپ پاتې کېدو سره د دغه هېواد د بېګناه خلکو په وینه تویولو کې شریکان یئ. تر هغه به رستګار نه شئ چې له دغه رژیم سره خپلې اړیکې پرې او له الله سبحانه و تعالی سره یې ټینګې نه کړئ او بیا په حزب التحریر کې د اسلام د دعوت له حاملینو سره چې د نبوت پر منهج د خلافت بیا تاسیسولو لپاره هڅې کوي؛ هغه دولت چې له دغه رژیم سره به د دغو جنایتونو حساب کوي، اسلام به پلی کوي ترڅو هر څوک شهادت پرې ورکړي او د هوښیارانو لپاره د عبرت درس وي، الله سبحانه و تعالی د مظلومانو زړونه ټکور کوي. یوازې ریښتینی اسلامي خلافت دی چې ټول هغه څه به بېرته واپس کړي چې دغه رژیم د مصر له خلکو چور کړي او غرب ته یې د دغه چور او چپاول موکه برابره کړې او د دوی ورک شوی عزت او ځواک به بېرته ورکړي... هغه ورځ به مومنان له هغې فتحې او بریا نه خوشاله شي چې الله سبحانه و تعالی ورکړې؛ خدایه دا فتح او بریا ژر راباندې ولوروه!

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾

 [انفال: ٢٤]

ژباړه: اې هغو کسانو چې ایمان مو راوړی! د الله او د هغه د پیغمبر بلنې ته لبیک ووایاست چې کله پيغمبر تاسو ته د هغه شي په لوري بلنه درکړي چې تاسو ته ژوند بښونکی دی. او پوه شئ چې الله د انسان او د هغه د زړه تر منځ حایل دی. او د هماغه لور ته به تاسو ور غونډ کړای شئ.

د حزب التحریر ولایه مصر مطبوعاتي دفتر