(ترجمه)

اول: اسلام تنها دینی است که الله سبحانه وتعالی آن را برای مردم انتخاب نموده است. پس پذیرفتن ایدیولوژی و نظام دیگری غیر از اسلام برای مردم درست نیست. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً﴾

[مائده: 3]

‏ترجمه: امروز(احكام) دين شما را برای‌تان كامل كردم و(با عزّت بخشيدن به شما و استوار داشتن گام‌های‌تان) نعمت خود را بر شما تكميل نمودم و اسلام را به عنوان آئين الله پسند برای شما برگزيدم.

دوم: اسلام دینی است که الله سبحانه وتعالی ما را به اجرای احکام آن امر نموده است؛ پس سازش و سستی در تطبیق در مورد آن درست نیست. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید: ‏

﴿وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالاً مُّبِيناً﴾

‏[احزاب: 36]

‏ترجمه: هيچ مرد و زن مؤمنی در كاری‌كه الله و پيامبرش داوری كرده باشند(و آن را مقرّر نموده باشند) اختياری از خود در آن ندارند(و اراده ايشان بايد تابع ارادۀ الله و رسول باشد). هركس هم از دستور الله و پيامبرش سرپيچی كند، گرفتار گمراهی كاملاً آشكاری می‌گردد.‏

سوم: الله سبحانه وتعالی مسئولیت و اعتلای اسلام را بر همه ادیان به عهده گرفته است. او سبحانه وتعالی می‌فرماید: ‏

﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾

[حجر: 9]

‏ترجمه: ما خود قرآن را فرستاده‌ايم و خود ما پاسدار آن می‌باشيم(و تا روز رستاخيز آن را از دست‌برد دشمنان و از هرگونه تغيير و تبديل زمان محفوظ و مصون می‌داريم).

الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

‏﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾ ‏

‏[توبه: 33]

‏ترجمه: الله است كه پيامبر خود(حضرت محمّد‍ﷺ) را همراه با هدايت و دين راستين(به ميان مردم) روانه كرده است تا اين آئين(كامل و شامل) را بر همه آئين‌ها پيروز گرداند(و به منصّۀ ظهورش رساند) هرچند كه مشركان نپسندند.

چهارم: الله سبحانه وتعالی امت اسلامی را برای اقامۀ دین خود و شهادت بر دیگران انتخاب نموده است. او سبحانه وتعالی می‌فرماید: ‏

﴿وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ﴾

[حج: 78]‏

‏ترجمه: و در راه الله جهاد و تلاش كنيد؛ آن گونه كه شايستۀ جهاد و بايسته تلاش در راه او است(تا در ميدان جهاد اصغر كه نبرد با دشمنان دين است و در پهنۀ جهاد اكبر كه مبارزه با نفس امّاره است، پيروز گرديد). الله شما را(از ميان مردم برای ياری دين خود) برگزيده است(و به شما شخصيّت و عظمت بخشيده است) و در دين كارهای دشوار و سنگين را بر دوش شما نگذاشته است(و بلكه تكاليف و وظائفی مقرّر نموده است كه با فطرت سالم هماهنگ و با توان انسانی سازگار است. اين دين همان) آئين پدرتان ابراهيم است. الله شما را قبلاً(در كتاب‌های پيشين) و در اين(واپسين‌كتاب) مسلمين ناميده است(و افتخار تسليم در برابر فرمان‌های الهی را به شما داده است و شما را الگو و اسوۀ حسنۀ ملّت‌های ديگر كرده است) تا پيامبر(ﷺبا شهادت عملی خود) گواه بر شما باشد(و در روز قيامت رفتار و كردارش مقياس سنجش اعمال شما مسلمانان گردد) و شما هم(با شهادت عملی خود) گواه بر مردمان باشيد(و رفتار و كردارتان به عنوان امت نمونه، محكّ سنجش اعمال سايرين و الگوی بارز الله‌پرستان راستين گردد). پس(برای حصول اين منظور) نماز را بخوانيد و زكات مال بدهید و به الله چنگ زنيد كه سرپرست و ياور شما او است و چه سرور و ياور نيك و چه مددكار و كمك‌كننده خوبی است!

پنجم: وحدت امت اسلامی از فرایض بزرگ اسلام است و امت اسلامی نمی‌تواند اسلام را اقامه و پخش نماید؛ چنانچه الله سبحانه وتعالی بر آنان واجب کرده است؛ مگر زمانی‌که بر یک نفر برای اقامۀ دین اتفاق نمایند. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «مَنْ أَتَاكُمْ وَأَمْرُكُمْ جَمِيعٌ عَلَى رَجُلٍ وَاحِدٍ، يُرِيدُ أَنْ يَشُقَّ عَصَاكُمْ، أَوْ يُفَرِّقَ جَمَاعَتَكُمْ، فَاقْتُلُوهُ»

(بخاری و مسلم)

ترجمه: زمانی‌که بر یک نفر اتفاق داشتید و کسی آمد تا جمع تان را متفرق سازد، گردن او را بزنید.

ششم: جهاد در راه الله سبحانه وتعالی قلۀ بزرگ اسلام است و تنها طریقۀ شرعی و عملی برای نشر و حمل اسلام به سوی مردم و به هدف بیرون کردن‌شان از تاریکی‌های کفر و جهالت به طرف نور اسلام و عدالت آن می‌باشد. او سبحانه وتعالی می‌فرماید: ‏

﴿قَاتِلُواْ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَلاَ يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُواْ الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ﴾

[توبه 29] ‏

‏ترجمه: با كسانی از اهل كتاب كه نه به الله و نه به روز جزا(چنان كه شايد و بايد) ايمان دارند و نه چيزی را كه الله(در قرآن) و فرستاده‌اش(در سنّت خود) تحريم كرده‌اند، حرام می‌دانند و نه آئين حق را می‌پذيرند، پيكار و كارزار كنيد تا زمانی‌كه(اسلام را گردن می‌نهند و يا اين‌كه) خاضعانه به اندازۀ توانائی جزيه را می‌پردازند(كه يك نوع ماليات سرانه است و از اقليّت‌های مذهبی به خاطر معاف‌بودن از شركت در جهاد و تأمين امنيّت جان و مال آنان گرفته می‌شود).

هفتم: خلافت فریضۀ بزرگی‌ست که به وسیلۀ آن سه فرض بزرگ دیگر تحقق می‌یابد: اقامۀ دین، وحدت مسلمانان و انتشار اسلام به جهان. توسط خلافت سرزمین‌های اشغالی مسلمانان آزاد می‌شود و مسلمانان عزت‌مند می‌شوند؛ نه تنها مشکلات مسلمانان؛ بلکه مشکلات همه جهانیان حل می‌شود. آری، خلافت دولت اسلام است؛ دولتی‌که پیامبر صلی الله علیه وسلم آن را تأسیس نمود و بدون آن مردم به زنده‌گی جاهلی به سر می‌برند. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«مَنْ خَلَعَ يَداً مِنْ طَاعَةٍ، لَقِيَ اللهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا حُجَّةَ لَهُ، وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»

(رواه مسلم)

ترجمه: کسی‌که یک وجب از طاعت امام(خلیفه) سرپیچی نماید، در قیامت به گونه‌ای با الله سبحانه وتعالی ملاقات می‌کند که هیچ دلیلی ندارد و کسی‌که در حالی بمیرد که با خلیفه بیعت نداشته باشد، در حقیقت به مرگ جاهلیت مرده است.

هشتم: سازمان‌های بین‌المللی؛ از سازمان ملل گرفته تا شورای امنیت...، سازمان‌های منطقه‌ای مانند جامعۀ عربی، سازمان همکاری‌های خلیج و سازمان کنفرانس اسلامی، همۀ این‌ها ابزار دولت‌های غرب استعمار‌گر می‌باشد تا سلطۀشان بر سرزمین‌ها باقی بماند و پروژه‌های خود را اجراء کنند و در رأس آنان تا امت اسلامی به گونۀ شکست خورده باقی بماند و ثروت آنان به غارت برده شود.

نهم: آزادی امت اسلامی از قید استعمار جز با حرکت ارتش‌های امت برای برکناری حکام طاغوت و نظام‌های طاغوتی ممکن نیست تا نفوذ استعمار را از ریشه برکنند و این کار می‌طلبد تا ارتش‌های امت به صف واحد گردآمده و برائت خود را از این نظام‌های مزدور و خائن اعلان کنند و به سوی برکناری آنان و نجات امت از شر آنان بشتابند.

برگرفته از جریدۀ الرایه