- مطابق
تلاشهای انگلیس برای تهدید روسیه
(ترجمه)
خبر:
سالیسبوری شهرستان سلطنتی آرام انگلیس، بخاطر آخرین حملهی تروریستی دولتی، که در خاک این کشور صورت گرفت، در سرخط اخبار جهانی قرار گرفت. مسموم شدن جاسوس سابق روس "سرجی اسکریپل" و دخترش "یولیا"، رابطهی متشنج کنونی بین انگلیس و روسیه را بدتر کرده است. ترزامی صدراعظم انگلیس، روسیه را به تجاوز به خاک انگلیس متهم و این کشور را به گرفتن یک انتقام سخت تهدید میکند و او گفت: «ما تلاشهای بیشرمانهای را که باعث کشتهشدن مردم در خاک ما میگردد، تحمل نخواهیم کرد. برای ما هیچ پاسخی قابل قبول نیست، ما این عمل را مصداق استفادهی غیرقانونی نیروهای روسیه علیه انگلیس میدانیم.» اما در واقع، برخلاف اظهاراتش، انگلیس کار چندانی را برای متضرر ساختن روسیه انجام داده نمیتواند.
تبصره:
در جریان جنگ سرد، انگلیس در اردوگاه سرمایهداری غربی علیه بلوک کمونیستی شرق قرار داشت. جاسوسی، سلاحهای هستهای و سلاحهای زیردریاییها معرف رابطه بین این دو کشور بود.
روابط انگلیس با روسیه بعد از فروپاشی اتحادیهی جماهیر شوروی سابق بهبود یافت؛ اما زمانیکه ولادیمیر پوتین در اوایل دههی ٢٠٠٠م به قدرت رسید و همراه با آن روسیه به تأثیرگذاری دوباره در قدرت شروع کرد، این روابط دوباره متشنج گشت. شماری از جاسوسان و ماموران سابق "کیجیبی(پولیس مخفی اتحادیه جماهیر کمونیزم شوروی)" در زمان تحکیم قدرت توسط پوتین با کریملین درافتادند، آنها باور داشتند که اوج قدرت کیجیبی به سر آمده و دوران پوتین یکی دیگر از دورههای گذرای تاریخ دراز و آشفتهی روسیه است. کریملین این ماموران را بعد از این هشدار که بیرون از سیاست باشند، یکی پس از دیگری از سر راهش برداشت. پوتین تا سال ٢٠٠٣م حکومتاش را تحکیم بخشیده و ماموران کیجیبی را منحیث یک طبقهای بیرون از سیاست روسیه به حاشیه کشانید.
انگلیس یک پناهگاه برای اهداف سیاسی از روسیه شد. "ولادیمیر گسنیسکی" و "بوریس بریزوفسکی"، هردو از روسیه به لندن فرار کردند. ماموران دیگر مانند رومان ابراموویچ، تحت نظر کریملین و بیرون از سیاست باقی ماندند. عدهای از مأموران قبلی کیجیبی، که از کریملین انتقاد کردهبودند، به انگلیس پناهنده شدند. "سیرگی اسکریپال"، کسیکه حالا میدانیم به اثر مسمومیت وفات کرد، کارمند رسمی بخش آژانس استخبارات نظامی روسیه(GRU) بود، که در سال ۱۹۹۵م کارش را بهصورت پنهانی برای استخبارات انگلیس یا MI6 شروع کرده بود. او در سال ۲۰۰۴م به اتهام خیانت دستگیر و تبعید شد. سرانجام اسکریپال در سال ۲۰۱۰م بعد از گذشت کمتر از نصف زمان محکومیتاش از آنجا بیرون شد. پولیس فدرال امریکا یا "افبیآی" یک عده از مأموران غیرفعال روسی را در امریکا دستگیر کرده بود. در یک صحنهی شبیه به جنگ سرد، اسکریپال در خط پرواز میدان هوایی وین اتریش با آنها معاوضه شد و ماموران غیرفعال به مسکو رفتند، ولی مقصد اسکریپال سالسبوری، در انگلیس بود.
آیا خیانت اسکریپال در دهههای گذشته تا این حد جدی تلقیشده است که امروزه مرگش را توجیه کند؟ در سال ۲۰۰۶م روسیه او را در اختیار داشت، ولی از بین نبرد. باوجود انجام قتلهای زیادی در چند سال اخیر و داشتن سوابق جاسوسی، سیزده سال حبس یک حکم ناچیز است. بنابر این، زهر دادن اسکریپال نه بهخاطر خیانت نه، بلکه به دلائل دیگری بوده است.
مخالفان کریملین در روسیه و بیرون از این کشور، آهسته آهسته کشته شدند. بیشتر این عملیاتها، مخصوصاً قتل ژورنالیستی بنام اناپالیتکوسکیا و مأمور رسمی FSB(لیتوینینکو) عمداً طرح شده بودند. موجودیت یک مقدار ایزوتوپ رادیواکتیف پولوتونیم ۲۱۰ در جسد لیتوینینکو در صحنهی جرم، طوری به نظر میرسید که عاملین، یک نشانی را از خود بهجا گذاشتهاند. راههای مخفیانهی دیگری نیز برای کشتن افراد وجود دارد که روسیه به مراتب از آنها استفاده میکند. بنابر این، با استفادهی استادانۀ چنین وسایلی، سخت نیست تا استنتاج کنیم که کریملین عمداً میخواست واضح سازد که مسئول قتل لیتوینینکو است. همچنین استفاده از یک گاز سمی و عصبی کمیاب در حمله به اسکریپال نیز عمدی بوده و مثال دیگری مانند رها کردن یک نشانی توسط روسها میباشد.
روسیه با ادامۀ این معامله در غرب میخواهد به افسران استخباراتیاش نشان دهد که خیانت به روسیه یک خیانت بزرگ است. آنقدر که حتی اگر کارمندانش بتوانند از روسیه به بیرون هم بروند، آژانسهای اطلاعات غربی نمیتوانند از آنان محفاظت نمایند؛ چون دست دراز و توانمند استخبارات روسی به آنها رسیده و آنها و فامیلشان را خواهد کشت.
انگلیس تا فعلاً از وارد شدن پولهای نامشروع این گروه به کشورش خوشحال بوده است. آنها بودجۀ پروژههای بزرگ را تمویل کرده، سکتور کلیدی املاک را دوباره احیاء و میلیونها پول به احزاب سیاسی کمک کردند. پیام روسیه برای آنانیکه قصد فراهم کردن جایگاه امنی برای تبعید شدهگانش را دارند، حملات بیشتر از این خواهد بود. انگلیس حالا باید تصمیم نهاییاش را بگیرد که آیا پولهای نامشروعیکه از روسیه میآید بهتر است، یا جسد ماموران "کیجیبی"در سرکها. [e1]
نویسنده: عدنان خان
برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر