- مطابق
رسيدهگی به امور مردم مسئولیت دولت است؛ نه سازمانها!
(ترجمه)
خبر
عبداللهحمدوک نخست وزیر سودان تعهد دولت را در جهت ایجاد کار با تمام سازمانها تجدید کرد، این لایحه به منظور تضمین ارایه کمک و خدمات به مهاجران و پناهندهگان به سودان تنظیم شده است. این گزارش در جریان دیدار او در دفترش با استیفان کورنیش مدیرکل هیئت پزشکان بدون مرز سویس به نشر رسیده، و همچنان تجدید این لایحه در حضور داشت دوکتور آدم الحریک مشاور اقتصادی نخست وزیر صورت گرفته است.
تبصره
سازمانهایکاری دولتی در سطح بینالمللی غیرمستقل و در سطح جهان وابسته به دولتها میباشند، و همچنان این سازمانها مورد حمایت مالی و سیاسی، نظامهای سرمایهداری قرار میگیرند که در راس آنها دولتهای استعمار در جهان قرار دارد، و این کشورها همواره سازمانها را مورد استفاده قرار داده و فعالیت این سازمانها را در چارچوب منافع خود تنظیم میکنند. در نظام سرمایهداری که جهان را تحت پوشش قرار داده، این موضوع تعجبآور نیست، حتی در سودان، برعلاوه، این نظام از مسئولیتاش در برابر مردم شانه خالی نموده و به سازمانهای جنایتکار مجوز فعالیت و رسیدهگی به امور مردم را میدهد، زیرا این نظام هیچ وقت به امور مردم رسیدهگی نمیکند، بلکه با وضع نمودن مالیات سنگین در اموالتجارتی، زندهگی مردم را به شدت تنگ و غیر قابلتحمل ساخته، به جهنم مبدل میسازد. به ویژه در سودان که قیمتها به بالاترین حدش رسیده است و نرخ در اموال تجاری و خدمات مورد نیاز روزانهی مردم افزایش یافته است. اسلام رسیدهگی به امور مردم و فراهم نمودن زندهگی بهتر به مردم را از جمله مسئولیتهای حاکم دانسته است. عبدالله بن عمر - رضي الله عنه – ميگويد: رسول الله -صلى الله عليه وسلم- فرمود:
«أَلَا كُلُّكُمْ رَاعٍ، وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، فَالْأَمِيرُ الَّذِي عَلَى النَّاسِ رَاعٍ، وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»
ترجمه:همه شما شبانيد و همه شما از رعيت خويش پرسيده ميشويد، بنابراين، امیریکه زعامت مردم را بدوش دارد، شبان است و از رعيت خويش پرسيده میشود.
رسیدهگی به امور مردم مسئولیت خلیفه بدون احسان و منت گذاری است. اگر خلیفه در مسئولیت خود دچار کاستی و بیاهمیتی شود، مستقیماً مورد محاسبه امت قرار میگیرد؛ حتی حضرت محمد –صلی الله علیه وسلم– بر محاسبه حکام تشویق نموده و مقام محاسب را بالاترین مقام ذکر نموده است. ابی سعید خدری –رضی الله عنه– میگوید: رسول الله –صلی الله علیه وسلم- فرمود:
«أَفْضَلُ الْجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ»
ترجمه: بهترين جهاد سخن حقي است که در برابر پادشاه ستمگر گفته می شود.
مسلمانان زمانیکه فهمیدند، اساسیترین کار خلیفه رسیدن به مسئولیتاش است، حقوقی را که الله سبحانه وتعالی بالای خلیفه وضع نموده بود، در خواست نمودند؛ مرد بادیهنشینی نزد عمر -رضي الله عنه- آمد سوال نمود: اي عمر! که اهل خير هستي، به دخترانم و مادرشان چيزي عطا کن و روزگاری بر ما سپر باش! به الله سوگند که تو بايد چنين بکني! عمر -رضي الله عنه- گفت: اي اعرابي! اگر نکنم چه ميشود؟ اعرابي گفت: آن گاه من از اينجا خواهم رفت. عمر-رضی الله عنه– گفت: اگر بروی چه کار میشود؟ اعرابی گفت: به الله روزيکه بذل و بخشش به عنوان منت داده شود، از تو در مورد من سوال خواهد شد و سرانجام به بهشت يا دوزخ خواهي رفت. عمر -رضي الله عنه- با شنيدن اين سخن اعرابي به شدت گريست آنگاه پيراهن خود را به آن اعرابي داد و گفت: به خدا سوگند! که من جامهاي جز اين ندارم!
بلی! این حاکمان دولتی بودند که مسئولیت خود را در قبال مردم پذیرفته بودند؛ زیرا تهداب آن را نبی اکرم –صلی الله علیه وسلم- نهاده بود. در رابطه به پذیرفتن مسئولیت امور مردم زیباترین نمونهها قابل بیان است؛ زمانیکه مسئولیت به سیدنا عمر-رضی الله عنه- سپرده میشود،میگوید: به الله سوگند اگریک قاطر در حومهی عراق بلغزد، الله سبحانه وتعالی از من میپرسد که چرا راه را برایش صاف نکردی!
نویسنده: استاذ عبد الخالق عبدون علي
عضو دفتر مطبوعاتی حرب التحریر-ولایه سودان
مترجم: محمدفاتح