افشاگری‌های اخیر مبنی بر ترویج سیستماتیک فساد و فحشا توسط ارگ ریاست جمهوری افغانستان و درخواست جنسی از زنان در بدل کرسی پارلمان و وزارت‌خانه‌ها نگرانی‌های زیادی را در میان مردم برانگیخته است. این واقعه‌ جدیدی نیست، بلکه چندی قبل مسئله سؤاستفاده جنسی از زنان بیوه‌ای نیروهای امنیتی افغان و تجاوز جنسی بالای تیم فوتبال زنان افغانستان نیز فضاگیر شده بود.

باوجود اتفاق همچو بی‌عزتی‌های که در تاریخ مسلمانان افغانستان سابقه نداشته و افشاگری‌های مرتبط به آن، مردم در مقابل نوامیس و عفت خواهران خود آن‌قدر بی‌احساس و بی‌تفاوت شده‌اند که این خبر تکان‌دهنده و دردناک به غیر از سرخط چند رسانه و یکی دو تقبیح در سطح رهبران سیاسی و حرکت‌های سمبولیک از طرف ارگ، هیچ نوع واکنشی در میان مردم نداشته‌ است. فرضاً اگر چنین حادثه‌ی ده یا بیست سال پیش اتفاق می‌افتاد و رسانه‌یی می‌شد، عکس‌العمل مردم در مقابل آن چگونه می بود؟ بدون شک بسیار جدی و متفاوت. این حادثه کاهش حساسیت‌ مردم را در مقابل این نوع مسائل نشان می‌دهد و این‌که بعد از 18 سال استعمار و تطبیق دموکراسی وضعیت اخلاقی و ذهنی مردم باغیرت افغانستان به چه اندازه دست‌خوش تغییرات گردیده‌ است.

تلاش اکثر مردم تنها معطوف به این مسئله است تا اگر بتوانند اعضای خانواده خود را در امان نگه‌داشته و از شرّ این چنین فتنه‌ها حفظ نمایند. در حالی‌که این طوفان فحشا چنان خطرناک است که مبارزه فردی در مقابل آن امکان پذیر نیست، مگر این‌که نظام دموکراسی و ارزش‌های آن توسط مبارزه دسته‌جمعی از بیخ و بنیاد ریشه‌کن گردد. چون دموکراسی زن را به مثابه‌ی ابزاری برای خوش‌گذرانی و لذت‌جویی سیاست‌مداران و برده‌ی جنسی سرمایه‌داران و کمپنی‌های بزرگ تجارتی می‌پندارد، و مبارزه علیه این دیدگاه نیاز به قدرت بزرگ فکری و سیاسی و نظام بدیل «خلافت اسلامی» دارد.

مشکل اساسی این‌جاست که در همچو قضایا افکارعامه بیشتر متوجه افراد و نهادها ساخته می‌شود، و هیچ‌کس مفکوره‌ها و ارزش‎های دموکراسی را در همچو قضایا زیر سؤال نمی‎برد؛ در حالی‌که فساد اخلاقی در افغانستان مانند کوه بزرگ یخ زیر آب است که تنها بخشی کوچکِ آن از بیرون آب معلوم می‌شود. اگر مردم مسلمان افغانستان خطر دموکراسی را نادیده بگیرند و علیه آن مبارزه نکنند، زود است که دموکراسی چنان نظم خانواده‌ها را دگرگون سازد و فساد و فحشا را به حدی عادی نماید که پدرها و مادرها به تماشاچیانی مبدل شوند که بی‌حیایی فرزندان شان را ببینند و کاری از دست‌شان ساخته نباشد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ولایه افغانستان