(Hizb-ut Tahrir Emiri Celil Âlim Ata İbn Halil Ebu Raşta Tarafından Facebook Sayfası Takipçilerinin “Fıkhî” Sorularına Verilen Cevaplar Silsilesi)

Soru - Cevap

Yahudi Varlığının Ortadan Kaldırılması İçin Dua Etmek

Agus Trisa’ya

Soru:

Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekâtuh; her nerede olursanız olun Allah sizi korusun.

Size şu ayet-I kerime hakkında sormak istiyorum; zira Allah Subhanehu ve Teala şöyle buyurmaktadır: وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِي إِذَا دَعَانِي فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ “Eğer kullarım sana Beni sorarlarsa, şüphesiz ki Ben onlara çok yakınım. Dua edenin duasına, her zaman karşılık veririm. Öyleyse kullarım da Benim davetime uysunlar ve Bana inansınlar ki, doğru yolu bulabilsinler.” [Bakara 186]

Allah’ın, insanın her duasına icabet edeceği doğru mudur?

Allah’ın icabet etmediği-karşılık vermediği bir dua var mıdır?

Bazı insanlar Allah’a, Yahudi varlığının ortadan kalkması için dua ettiklerini söylüyorlar; ancak bu varlık neden hâlâ güçlü ve Gazze’ye yönelik saldırganlığını sürdürüyor?

Cevabınız için teşekkür ediyor ve Allah’tan, vereceğiniz güzel cevabınız için sizi hayırla mükâfatlandırmasını diliyorum.

Vesselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekâtuh.

Cevap:

Ve Aleykumselam ve Rahmetullahi ve Berekâtuh;

Dua hakkında bilinmesi gereken birtakım hususlar vardır:

1- Eğer bir mümin Allah’a, akrabalık bağlarının kesilmesini gerektiren bir dua olması dışında samimi bir şekilde dua ederse, Allah Subhanehu ona üç halden biriyle icabet eder; tıpkı Allah Subhanehu’nun Kitabı’nda ve Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in sünnetinde şu şekilde geçtiği gibi:

Allah Subhanehu, dua edenin duasına icabet ettiği gibi darda kalanın da duasına icabet eder; وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ “Rabbiniz şöyle buyurdu: Bana dua edin, kabul edeyim.” [Mümin 60], وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ “Eğer kullarım sana Beni sorarlarsa, şüphesiz ki Ben onlara çok yakınım. Dua edenin duasına, her zaman karşılık veririm.” [Bakara 186], أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ “(Onlar mı hayırlı) yoksa darda kalana kendine dua ettiği zaman icabet eden ve (başındaki) sıkıntıyı gideren mi.” [Neml 62] 

Ancak duaya icabetin şerî bir hakikati var ki bunu da Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şu şekilde açıklamıştır:مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَدْعُو اللهَ عَزَّ وَجَلَّ بِدَعْوَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِثْمٌ وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ، إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ بِهَا إِحْدَى ثَلَاثِ خِصَالٍ: إِمَّا أَنْ يُعَجِّلَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَإِمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ يَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا. قَالُوا: إِذًا نُكْثِرُ. قَالَ: اللهُ أَكْثَرُ “Hiçbir Müslüman günah veya sıla-i rahmi kesmeyi içermeyen bir dua yapmasın ki, Allah Azze ve Celle ona şu üç şeyden birini vermiş olmasın; ya onun duasını hızlandırır, ya onu ahirete saklar yahut onun misli kadar ondan kötülük uzaklaştırır.” Dediler ki: “Öyleyse bu çoğalır.” Dedi ki “Allah (hepsinden) daha çoktur.” [Ahmed tahric etti, 3/18] Ve aynı şekilde şöyle buyurmuştur:لَا يَزَالُ يُسْتَجَابُ لِلْعَبْدِ مَا لَمْ يَدْعُ بِإِثْمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ مَا لَمْ يَسْتَعْجِلْ. قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، مَا الِاسْتِعْجَالُ؟ قَالَ: يَقُولُ قَدْ دَعَوْتُ وَقَدْ دَعَوْتُ فَلَمْ أَرَ يَسْتَجِيبُ لِي فَيَسْتَحْسِرُ عِنْدَ ذَلِكَ وَيَدَعُ الدُّعَاءَ “Kul günah veya sıla-i rahmi kesme duasında bulunmadıkça ve acele etmedikçe duası kabul edilir durur. Ey Allah’ın Rasulü! Acele etmek nedir? denildi. Bunun üzerine Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle dedi: “Dua ettim de kabul edildiğini görmedim der ve o anda vazgeçerek duayı bırakır.” [Müslim tahric etti, 4918]

Bizler Allah Subhanehu’ya dua eder ve şayet dürüst, samimi ve itaatkâr olursak, o zaman Allah’ın Resulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in açıkladığı anlamda duaya icabetin olacağından emin oluruz.

2- Dua her durumdaki hedefi gerçekleştirmenin şerî bir yolu değildir… Zira dua menduptur ancak savaşı kazanmanın veya devleti kurmanın ve benzerlerinin yolu değildir. Çünkü Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Bedir’de orduyu hazırladı, askerleri yerlerine yerleştirdi, onları savaş için iyi bir şekilde hazırladı, sonra çadırına girerek zafer için Allah’a dua etti; duasını o kadar çoğalttı ki Ebu Bekir Radıyallahu Anh O’na şöyle dedi: “Bu kadar dua sana yeter ey Allah’ın Rasulü!” (İbn Hişam’ın Sireti, 2/626). Dolayısıyla dua, sebeplere bağlanmayı bırakmak anlamına gelmez, aksine onlarla birlikte gerekli olan bir şeydir.    

Aynı şekilde Hilafetin yeniden kurulmasını isteyen bir kimsenin, bunun gerçekleşmesi için dua etmekle yetinmemesi, aksine onu kurmak için çalışanlarla birlikte çalışması, bu konuda yardım etmesi ve gerçekleşmesini hızlandırması için Allah’a dua etmesi, samimi bir şekilde Allah’a dua etmekte ısrar etmesi ve sebeplere de bağlanması gerekir.  

Bütün ameller de bu şekildedir; yani kişi Allah için samimi bir şekilde amel etmeli ve Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e karşı da dürüst olmalı, dua etmeli ve duasında da ısrarcı olmalıdır; şüphesiz Allah işiten ve icabet edendir.

3- Daha önce H. 04 Zilkade 1432 M. 1/10/2011 tarihinde benzer bir soruya cevap vermiştik; orada şöyle geçmektedir:

[………..

Sebeplere bağlanmakla birlikte yapılan duaya gelince; bunun neticelere etkisi vardır. Zira bu, Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem ile sahabesi Rıdvânullahi Aleyhim’in üzerinde olduğu şeydir. Zira Rasûl SallAllahu Aleyhi ve Sellem, ordu hazırlarken ve çadıra girerken dua ederdi. Müslümanlar, Kadisiye’de nehre dalmak için hazırlık yaparlarken Sad Radiyallahu Anh Allah’a yönelerek dua ediyordu… Hakeza sadık müminler, hazırlık yaparlarken dua etmeye başlamaktadırlar. Ayrıca geçimi için büyük bir gayretle çalışan kişi de dua etmektedir. Yine öğrenci de çalışıp gayret göstermesine rağmen başarmak için Allah Subhanehu ve Teala’ya dua etmektedir. Bu nedenledir ki Allah’ın izniyle bu duaların neticelere etkisi olacaktır.

Mefhumlar kitabının 65. sayfasının sonu ile 66. sayfasının başında şöyle geçmektedir: “Fakat bilinmelidir ki metodun delalet ettiği bir amel, somut neticeleri bulunan maddî bir amel olsa bile, bu amelin Allah’ın emirleri ve nehiyleri ile seyrettirilmesi ve onu Allah’ın emirleri ve nehiyleri ile seyrettirmekten kastın da Allah’ın Rıdvan’ı olması kaçınılmaz olduğu gibi, Müslüman üzerinde onun Allah Teâlâ ile olan bağını idrakin egemen olması da kaçınılmazdır. Böylece O’na, namaz ile, dua ile, Kur’an tilâveti ile ve benzerleri ile yakınlaşır. Kaldı ki Müslüman, zaferin Allah’ın indinden olduğuna itikat etmelidir. Bundan ötürü Allah’ın hükümlerinin infazı için; gönüllerde temerküz etmiş takvanın varlığı kaçınılmazdır, dua kaçınılmazdır, Allah’ın zikredilmesi kaçınılmazdır, bütün ameller yapılırken Allah ile bağın devamlılığı kaçınılmazdır.” Açıktır ki müminin, bütün amellerinde duayı, sebeplere bağlanmakla ilişkilendirmesi önemlidir. Zira bütün amellerin dua ve Allah ile bağın devamlılığı ile ilişkilendirilmesinin kritik öneminin belirtilmesi için “kaçınılmaz” kelimesinin defalarca tekrarlanması bu önemi artırmaktadır…

- Sebeplere bağlanmakla birlikte duanın kullanılması, söylediğimiz şekildedir. Ta ki Rasûl SallAllahu Aleyhi ve Sellem, sahabesi Radiyallahu Anhum ile müminler de böyle yapmışlardır. Zira bu ikisini ilişkilendirdiğimiz de bu ikisinin neticelere etkisi olacaktır Allah’ın izniyle. Ayrıca bu ikisinin birlikte kullanılması da İslam metoduna aykırı değildir. Bilakis İslami fikrin uygulanması için nasların açıkladığı metot olmaksızın sadece dua ile yetinmek İslam metoduna aykırıdır…]

Bu nedenle Yahudi varlığının ortadan kaldırılması için dua etmekle ilgili sorunuzda geçenlere gelince… Bunun için dua etmek yeterli değildir; aksine Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem ile sahabesi Rıdvânullahi Aleyhim’in yaptığı gibi duayla birlikte Yahudilerle savaşacak devletin ordusunun da eşlik etmesi gerekir. Allah yardımcımız olsun.

Haber - Yorum

Bağımsız Devletler Topluluğu Zirvesi (BDT): Hepsi Rusya İçin!

Haber:

Özbekistan Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev, 8 Ekim 2024 tarihinde Bağımsız Devletler Topluluğu Devlet Başkanları Konseyi'nin olağan toplantısına katıldı. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in başkanlık ettiği zirveye Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, Belarus Cumhurbaşkanı Aleksandr Lukaşenko, Kazakistan Cumhurbaşkanı Kasım Cömert Tokayev, Kırgızistan Cumhurbaşkanı Sadır Caparov, Tacikistan Cumhurbaşkanı İmamali Rahman, Türkmenistan Cumhurbaşkanı Serdar Berdimuhamedov, Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan’ın yanı sıra BDT Genel Sekreteri Sergey Lebedev de katıldılar. (Özbekistan Cumhurbaşkanlığı web sitesi, 08/10/2024)

Yorum:

Aslında bu yılki BDT zirvesi tamamen Rusya ile ilgiliydi; zira Rusya kendi çıkarları doğrultusunda emirler şeklinde direktifler verirken diğerleri ise uysal bir şekilde dinlediler. Dolayısıyla bu tutum bize, Sovyetler Birliği döneminde Rus efendilerini memnun etmeye çalışarak onlara hizmet eden bazı başkanların ihanetlerini hatırlattı. Zirvede ele alınan konuların tüm üye devletlerin çıkarlarına olduğu söylense de, her şeyin sadece Rusya’nın çıkarlarına hizmet ettiği gayet açıktır. Örneğin Vladimir Putin, tüm BDT ülkelerinin Uluslararası Rus Dili Örgütü'nün kurulmasına ilişkin anlaşmayı mümkün olan en kısa sürede onaylamasını beklediğini açıklamış ve şöyle demiştir: “Bir yıl önce Bişkek’te Uluslararası Rus Dili Örgütü’nü kurmak üzere bir anlaşma imzaladık. Rusya, Belarus, Kırgızistan ve Tacikistan bu sözleşmeyi bizzat onaylamıştır. Geri kalan dostlarımızın ve katılımcı ülkelerin de uygun iç prosedürleri uygulayacaklarını ümit ediyorum.” Ayrıca ortak tarihi hafızanın korunması ve tahrif edilmesinin önlenmesinin önemini vurgulayarak şunları söyledi: “Gençler, özellikle Büyük Vatanseverlik Savaşı yıllarındaki atalarımızın ve halklarımızın başarılarını bilmelidir.” Buna dayalı olarak zirvenin sonunda, “Sovyet halkının Büyük Vatanseverlik Savaşı'ndaki (1941-1945) zaferinin 80. yıldönümü münasebetiyle BDT Devlet Başkanlarının, üye devletlerin halklarına ve uluslararası topluma yönelik açıklamasına” ilişkin bir karar alındı.

Özbekistan Cumhurbaşkanı Mirziyoyev’in girişimiyle “2025-2027 yılları için BDT Üye Devletleri Arasında Aşırılığı Önleme Alanında İşbirliği Programına" ilişkin bir karar alındı. Ukrayna savaşının başlamasından bu yana Rusya’nın Orta Asya devletleriyle ilişkileri daha da kötüleşti; hatta Rusya bölge halklarına karşı daha kaba davranmaya ve onları giderek daha fazla küçümsemeye başlar hale geldi. Çünkü Amerika liderliğindeki Batılı ülkelerin Orta Asya'ya ilgisi, Rusya’nın Ukrayna ile meşgul olmasını istismar etme girişimiyle daha da artmış, bu da bölgedeki nüfuzlarını güçlendirmeye yönelik adımlar atmalarına yol açmıştır. Rusya ise bu konudaki memnuniyetsizliğini gizlemedi ve birçok tehditkâr açıklamalarda bulundu. Aynı zamanda Rusya, Orta Asya’da kültürüne ve diline yönelik en küçük tehditlerden bile endişe duymaya başladı. Buna dair bir örnek Özbek okullarının birinde en son gerçekleşen bir olaydır; zira Rusya, bir öğrencinin Rusça öğretmeninden Rusça konuşmasını istemesi üzerine öğretmenin öğrenciye hakaret edip azarladığının bildirilmesi üzerine Özbek hükümetinden bir açıklama talebinde bulunmuştur. Bu olay ise Rus ve Özbek aktivistler arasında tartışmaya yol açmıştır. Buna ek olarak Rusya Sosyal Bilimler Akademisi Bilimsel Enformasyon Enstitüsü, özellikle Özbekistan olmak üzere Orta Asya'daki ders kitaplarının Rusya'yı “kanlı kaosun organizatörü ve şiddet yanlısı bir devlet” olarak tasvir ettiğini ve “dünyanın onsuz daha iyi olacağını” söylediğini açıklamıştır. Bu olaylar Rusya’nın, Orta Asya’daki nüfuzunu savunmak için birtakım tutumlar benimsemesine, hatta tehditkâr ifadeler kullanmasına neden olmuştur.

Yukarıdakilerden de anlaşılacağı üzere Rusya’nın, BDT zirvesinde bu konuları boşuna gündeme getirmediği açığa çıkmaktadır; zira Rusya, Orta Asya’daki nüfuzunun artık eskisi gibi olmadığının farkındadır ancak bu gerçekliği kabul etmemektedir. Rusya kendisini hâlâ büyük bir güç ve uluslararası politikayı etkileyen önemli bir merkez olarak görüyor ancak bugünkü gerçek statüsü, hırslarıyla örtüşmüyor. Nitekim Rusya, Sovyetler Birliği’nden bu yana sürdürdüğü saldırgan politikalarından vazgeçmedi; çünkü o, açıkça ideolojik bir devlet değildir. Elbette Rusya, baskı, şiddet ve kendi isteklerini başkalarına dayatma yoluyla hedeflerine ulaşamayacak, aksine bu, Orta Asya’daki ajan yöneticilerinin canını sıkacaktır; çünkü Rusya, “sadece ben” politikası izlemekte olup özellikle daha önce olduğu gibi kendisine hizmet etmesini istediği Orta Asya halkları olmak üzere başkalarının çıkarlarını hiç dikkate almıyor. Dolayısıyla Rusya, küstah bir şekilde kara tarihinin bir kahramanmış gibi olumlu bir şekilde tasvir edilmesini talep ediyor. Dolayısıyla da Müslüman çocukların zihinlerini kendi dili ve kültürüyle zehirlemeye çalışıyor.

Orta Asya hükümetlerinin, özellikle de Özbekistan'daki Mirziyoyev hükümetinin, -gönülsüz bile olsa- Rusya’nın isteklerine teslim olması ihanetten başka bir şey değildir; çünkü Müslüman halkımızın akidevi ve tarihi bir düşmanı olan Rusya’ya boyun eğmek ve sadakat duymak, ümmeti, bedeli nihayetinde halk tarafından ödenecek ağır bir yüke maruz bırakmaktadır. Örneğin Rusya hükümeti, ülkedeki ekonomik kriz nedeniyle çalışmak üzere Rusya'ya gitmek zorunda kalan milyonlarca Özbek’i aşağılamaktadır. Aynı zamanda enerji alanında Rusya’ya artan bağımlılığın bir sonucu olarak halkımızın karşılaştığı zorlukların kötüleşmesinin, bunun da fiyatların yükselmesine ve kaynak sıkıntısına yol açmasının ana nedeni de odur.

Kendilerini Müslümanların üzerine tayin eden bu yöneticilerin, Rusya ile karşı karşıya gelmeye asla cesaret edemeyecekleri gayet açıktır; zira onlar hâlâ köle zihniyetine saplanıp kalmışlardır. Rusya’nın açık düşmanlığına rağmen ancak onlar, tahtlarını korumak için ona karşı çıkma cesaretini gösteremiyorlar ki bu doğal olan bir durumdur; çünkü izzete ve onuru götüren tek yol, Allah’ı razı etme, O’ndan korkma, O’na güvenme ve yalnızca O’ndan yardım isteme yolunda yürümektir. Bu yoldan başkasına tutunmak ise dünya ve ahirette rezilliktir. Bu nedenle Rusya gibi sömürgeci kafir devletlerin zulüm ve baskılarından, onların aşağılamalarından ve servetlerimizi yağmalamalarından korunmak, sadece gözeticimiz ve koruyucumuz olan Hilafet Devleti ile gerçekleşecektir. Nitekim Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: إِنَّمَا الْإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ“İmam bir kalkandır, onun arkasında savaşılır ve onunla korunulur.”

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
İslam Ebu Halil - Özbekistan

Haber-Yorum

Raşidi Hilafet, IMF’nin Yol Açtığı Yıkıma Son Verecektir!

Haber:

3 Ekim 2024 tarihinde Pakistan Today’de yer alan bir habere göre “Uluslararası Para Fonu’nun (IMF) Pakistan masası şefi Nathan Porter, önerilen reformların iyi niyetle uygulanması halinde 7 milyar Dolarlık son kurtarma paketinin ülkenin son şansı olabileceği uyarısında bulundu.” (Ajanslar)

Yorum:

Pakistan, dokuz aylık ihtiyati tedbir kapsamındaki zorlu koşulların tamamlamasının ardından Uluslararası Para Fonu (IMF) ile 25. programına girdi.Başbakan, sanki bu bir kutlama sebebiymiş gibi memnuniyetini dile getirdi. Ancak IMF programının etkisini anlamak için, IMF programları kapsamındaki neoliberal, daha doğrusu yeni-sömürgecilik koşullarından kaynaklanan köklü krizlerin farkına varmak gerekiyor.

Birbirini izleyen IMF programlarının yıkıcı etkileri ekonomik verilerde de görülebilir; zira Pakistan’ın reel GSYH’si 2018’de 316,5 milyar Dolardan 2023’te 298,2 milyar Dolara gerileyerek yerli sanayide endişe verici bir düşüşe işaret etmektedir. Yıllık %11,5’lik enflasyon oranıyla,bu uzun süren ekonomik krizde en sert baskılara nüfusun düşük gelirli çoğunluğu maruz kalacaktır.Son beş yılda Pakistan’ın döviz rezervleri, ithalatın sadece üç buçuk aylık kısmını karşılarken, dış borç ise GSYH'nin %42’sine yükselmiştir.Faiz oranlarının %17,5’e ulaşmasıyla şirketlerin ve sektörlerin borçlanma maliyetleri yükselmektedir. Borç tuzağına düşen Pakistan’ın vergi gelirlerinin yaklaşık %75’i vergi ödemelerine harcanmakta ve eğitim, sağlık ve kalkınma için sınırlı kaynaklar ayrılmaktadır.

Rakamların ötesinde Pakistan’daki toplumsal ve ekonomik gerçeklik korkunçtur. Zira zenginler ile çalışan sınıflar arasında büyük bir uçurum vardır.Aileler en temel ihtiyaçlarını bile karşılamakta zorlanırken, temel ihtiyaçların maliyeti de rekor bir seviye artmaktadır. Genel hizmet faturalarındaki ve nakliye maliyetlerindeki sık artışlar, yükü daha da artırmaktadır. Ayrıca işletmeler baskı hissetmektedirler; zira yüksek vergiler nedeniyle daha da kötüleşen işletme giderleri artarken tüketim talepleri daralmakta ve insanlar ülkeden kaçmaktadırlar.

IMF programları dünyanın dört bir yanındaki ekonomilerin yıkımına neden olmaktadır. Pakistan’daki kriz bir istisna değil, bir kaidedir. IMF programının şartlarından herhangi biri, yerel öncelikler pahasına öncelikle küresel borç verenlerin çıkarlarına göre belirlenmektedir. Ayrıca programlar, kaynakları hayati kalkınma hedeflerinden döviz rezervleri oluşturmaya kaydırmaktadır. Bu durum ülkeyi borçlanma-geri ödeme kısır döngüsüne sokmakta, bu da dışa bağımlılığı artırmaktadır. Yetersiz sermayeye sahip mali kuruluşlara yönelik tedbirler, alacaklıların menfaatlerini korumak üzere tasarlanmıştır.Borç servisini ve mali açıkları yönetmek için hükümet, ticari bankalardan sürekli borç-kredi alarak kısır bir borç döngüsü yaratmaktadır.

Sonra ekonomiyle ilgili uzun bir şartlar listesi vardır. Zira IMF, tarım, tekstil, imalat ve eğitim gibi kilit sektörlerdeki kuruluşlar da dahil olmak üzere kamuya ait projelerin özelleştirilmesinde ısrar etmektedir.Özelleştirme, devletin endüstrileri denetleme ve toplumun ihtiyaçlarını karşılama kabiliyetini zayıflatarak devleti, kredilere daha çok bağımlı bir hale getirmektedir.Ticaret ve piyasayla ilgili şartlar, büyük çok uluslu şirketleri teşvik etmekte olup bu da yerel şirketlerin rekabet etmesini zorlaştırmaktadır. Böylece ekonomiler, özellikle enerji, tekstil, otomobil, elektronik ve ilaç gibi sektörlerde, büyük ölçüde büyük güçlerden yapılan ithalata bağımlı hale gelmektedir. Ayrıca sübvansiyonların kaldırılması kamuya ek bir yük daha getirmektedir.İklim direncini artırmaya yönelik politikalar yabancı teknolojileri desteklemekte, bu da dışa bağımlılığı artırmaktadır.

Faiz bazlı kredilerin içinde boğulan ve ekonomisi etkin bir şekilde ipotek altına alınan hükümet, yatırımları ve büyümeyi canlandırmak amacıyla faiz oranlarını düşürebilir.Bu ise genellikle kısa süreli bir toparlanmaya ve ardından da yıkıcı bir çöküşe yol açar. Sonra da hükümet daha fazla kredi almak için borç verenlere geri döner!

IMF programları insanlığın büyük bir kısmı için bir yüktür. Dolayısıyla dünyayı ekonomik adaletsizlikten kurtaracak olan sadece Allah'ın izniyle yakında kurulacak olan Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet tarafından uygulanacak İslami hükümlerdir. Nitekim Allah Subhanehu ve Teala şöyle buyurmuştur: وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ “Şayet onlar Tevrat’ı, İncil’i ve rableri tarafından onlara indirileni doğru dürüst uygulamış olsalardı göğün ve yerin türlü türlü nimetlerinden yararlanırlardı. İçlerinde aşırılığa kaçmayan bir zümre var; onlardan birçoğunun yaptıkları işler ise pek kötüdür.” [Maide 66]

Hilafet, hem Pakistan'da hem de diğer Müslüman ülkelerde, bir dizi şerî hükümler aracılığıyla sömürgeciliğe son verecektir ki onlar şunlardır:

Birincisi: Para biriminin temeli olarak altın ve gümüşün benimsenmesi, sürekli kağıt para basımının sona ermesine katkı sağlayacak, Doların hakimiyetini ortadan kaldırarak uluslararası ticarete istikrar getirecek ve ticari açıkları azaltacaktır.

İkincisi: Hilafet, tüm dış ve iç faiz ödemelerini reddedecek, bu da ekonomiyi haksız borç yüklerinden kurtaracaktır.

Üçüncüsü: Enerji ve madenler gibi kamu mülkiyeti devletin kontrolü altında olacaktır; bu da insanlar üzerindeki maliyetleri azaltacak ve devlet hazinesinin gelirlerini artırarak vergi ve kredilere olan bağımlılığın azalmasına yardımcı olacaktır.

Dördüncüsü: Hilafet haksız vergileri kaldıracak, gelirlerin yoksullara ve borçlulara yük olmadan toplanmasını sağlamak için haraç, cizye ve zekatı kapsayan İslami bir sistem uygulayacaktır.

Beşincisi: Gerek İslami şirketler gerekse toprak mülkiyetinin işlenmesiyle bağlantılı olan şerî hükümler, tarımsal ve endüstriyel üretime katılımı kolaylaştıracaktır.

Nübüvvet Minhacı üzere Hilafetin kurulması dışında ekonomik sefaletten kaçış yoktur.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Muhammed Affan – Pakistan