Haber-Yorum

Özbekistan Tiranı, Allah’ın Yolundan Alıkoyma Suçlarında Yahudi Varlığına Eşlik Ediyor!

Haber:

Özbekistan'da güvenlik güçleri 23 Hizb-ut Tahrir üyesini yeniden tutukladı ve bu yıl 9 Mayıs’ta, ölen diktatör Kerimov döneminde yargılandıkları ve 1999-2000 yıllarından bu yana yaklaşık 20 yıllarını hapis ve işkence altında geçirdikleri aynı suçlardan dolayı yargılanma süreçleri devam etti.

Yorum:

Hizb-ut Tahrir’in, şer’an ve ideolojik olarak maddi eylemi kesinlikle reddeden ve değişim konusunda Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in metodunu takip eden fikri ve siyasi faaliyetleri uzak yakın herkes tarafından bilinmektedir; bu nedenle Mirziyoyev’in İslam’a ve onun davetine düşmanlıkta suçlu Kerimov’un izini takip etmekte ısrar etmesi, suç üretmenin bir aracı olarak en adi şantaj biçimlerini ve en ağır işkence türlerini kullanmak yoluyla Hizb-ut Tahrir gençleri gibi İslam davetini taşıyanlara savaş açması, sonra üçüncü yönetim döneminin bir başarısı olarak “terörizmle” mücadeleyle övünmesi, tiran yöneticilerden her bir zalimin basiretini kör eden bir ısrar ve kibir gözüdür. Böylece onlardan her biri, zalim baskıcı rejimleri pekiştirmek için hayatlarının bu kritik döneminde işgal altındaki Müslüman ülkelerin her bir yerinde ümmetin yaşadığı trajedileri sona erdirecek olan İslam’ı ve Müslümanları birleştirme davetini ortadan kaldırmaya çalışan sırf birer araç haline geldiler.

Hak ile batıl arasındaki çatışma, kıyamet gününe kadar devam edecektir; şüphesiz Allah Subhanehu ve Teala, İslam davetini taşıyan, onu savunan ve onun uğrunda eziyetlere katlananları, Hilafetin geri dönüşünden her zamankinden daha fazla korkan bu suçlu dünya düzenine ve ikiyüzlü uluslararası topluma karşı mücadelenin ön saflarında yer almayı seçmelerinin ardından onların iyiliklerini artırmak, kötülüklerini silmek ve derecelerini yükseltmek için en hayırlı kulları olarak seçmiştir. Nitekim Allahu Subhanehu’nun zalimler hakkındaki sünneti, onlara mühlet vermek, zulümlerini artırmak, sonra da güç ve kudretine lâyık bir şekilde yakalamak şeklinde cereyan etmektedir. Aslında bunlar, kendilerinden öncekilerden ders çıkarmaları gerekirdi ancak Allah onların basiretlerini kör etmiştir. Nitekim Ebu Musa Radıyallahu Anh’dan şöyle dediği rivayet edilmiştir: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: إِنَّ الله لَيُمْلِي لِلظَّالِمِ فَإِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ “Allah zalime mühlet verir, onu yakalayınca da kaçmasına fırsat vermez. Sonra şu ayeti okudu: وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ “Rabbin, haksızlık eden memleketleri (onların halkını) yakaladığında, onun yakalayışı işte böyle (şiddetlidir). Şüphesiz onun yakalaması pek elem vericidir, pek çetindir!” [Hud 102]” (Müttefekun Aleyh)

Allah’ın tiran Mirziyoyev için yazdıklarından biri de, onun yozlaşmış Batı medeniyetinin erozyona uğramasıyla sahteliği küresel olarak ortaya çıkan saman çöpü gibi olan insan haklarına yalan ve iftirayla sımsıkı sarılması, Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet projesine karşı durması, Buhari, Tirmizi ve Zamehşeri’nin beldesi Özbekistan’da Hizb-ut Tahrir gençlerini tutuklaması ve onlara işkence etmesinin, İsra ve Miraç topraklarında Hizb-ut Tahrir gençlerinin Yahudiler tarafından tutuklanması ve işkence görmesiyle aynı zamana denk gelmesidir. Böylece zalimlerden intikam alacak ve Kabe’nin örtüsüne yapışsalar bile Arap ve Acem Siyonistleri suçlarından dolayı asla affetmeyecek olan Hilafet şafağının doğmasından önce bu ceberut kral gecesinin son üçte birlik bölümünde, Allah yolundan alıkoyma, ümmeti kurtarmaya ve İslam’ı yeniden yaşamaya daveti ortadan kaldırma girişimi gibi suçlarında Yahudi varlığına eşlik etmektedir. Nitekim Allahu Teala şöyle buyurmaktadır: فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَاداً لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْداً مَّفْعُولاً “Bunlardan ilkinin zamanı gelince, üzerinize güçlü kuvvetli kullarımızı gönderdik. Bunlar, evlerin arasında dolaşarak (sizi) aradılar. Bu, yerine getirilmiş bir vaad idi.” [İsra 5]

Sonuç olarak ümmete ve evlatlarına yakışan şey, tüm samimiyet ve ihlasla, kendisine karşı yürütülen zalim Siyonist-Haçlı kampanyasını durduracak ve bu vahşi küresel kapitalist sistemin enkazı üzerine ümmetin parlak tarihini yeniden yazacak İslam Devleti’ni yeniden kurmak yoluyla ümmeti ve evlatlarını her türlü bağımlılık ve tabiiyetten ve doğrudan veya dolaylı her türlü zulüm ve işgalden kurtarmak için sözlü ve fiili olarak çalışan doğru bir siyasi liderliğin etrafında toplanmalarıdır; şüphesiz bir süre sonra da olsa zafer ve iktidar vaat edilmiştir. Zira Allahu Teala şöyle buyurmuştur: يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ “Onlar, Allah’ın Nuru’nu ağızlarıyla söndürmek istiyorlar. Oysa Allah, kendi Nuru’nu tamamlayıcıdır; kâfirler istemese bile.” [Saff 8]

#ÖzbekistandanÇağrı

#PleaFromUzbekistan

#ЎЗБЕКИСТОНДАН_ФАРЁД

#صرخة_من_أوزبيكستان

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Mühendis Visam Atraş – Tunus

(Hizb-ut Tahrir Emiri Celil Âlim Ata İbn Halil Ebu Raşta Tarafından Facebook Sayfası Takipçilerinin “Fıkhî” Sorularına Verilen Cevaplar Silsilesi)

Soru-Cevap

1- Hacıların Cemre (Şeytan Taşlama) Zamanı

2- Besili Dananın Kurban Edilmesi

3- Kuşları Kurban Etmenin Hükmü

Ameer Torman, Emced Taamari, Heysem Ebu Şuhaydem ve Noman Almur’a

Birinci soru: Hacıların cemre (şeytan taşlama) zamanı

Ameer Torman’ın sorusu:

Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekâtuh.

Nasılsınız Emirimiz? Allah’tan hayır ve afiyette olmanızı temenni ediyorum; ayrıca Allahu Teala’dan, size bir çıkış yolu vermesini ve sizin ellerinizle bir hayır gerçekleştirmesini temenni ediyorum…Amin… Allah’ın izni sayesinde bu yıl hac farzını eda etmeye niyetlendim; bu yüzden şeytan taşlamayla (cemre: şeytan taşlama sırasında atılan taşlara ve bu taşların atıldığı yerlere verilen ad) ilgili bir sorum olacak; orada bulunanların bazıları ilk şeytan taşlamayı gece yarısından önce yapıyor, gece yarısından sonra o yerde kalıyor ve ikinci kez şeytan taşlıyor, ben bunun yanlış olduğunu düşünüyorum; dolayısıyla ben, hacıların o gün gün batımından önce (şeytan) taşlaması, sonra günün gün batımıyla sona ermesinden dolayı ikinci kez şeytan taşlaması için güneşin batmasından sonrasını beklemesi gerektiğini düşünüyorum: Bu, doğru mudur?

Allah sizi mübarek kılsın ve sizi hak yola iletsin.

Cevap:

Ve Aleykumselam ve Rahmetullahi ve Berekâtuh;

Öncelikle yolunuzu kolaylaştırması, haccınızı mebrur ve makbul olarak yazması ve Allah Subhanehu’nun sizi affetmesi için Allah Subhanehu’ya dua ediyorum.

Size, hacca gitmeden önce haccın hükümlerini dikkatli bir şekilde incelemenizi tavsiye ediyorum; zira haccın hükümlerinden bahseden birçok kitap olduğu gibi bazı alimlerin hac ve hükümleri hakkında resimler ve açıklamalar eşliğinde yeterli dersleri ve açıklamaları mevcuttur… Ayrıca hac sırasında sizin için problem olan şeyleri sormak için uzmanlara danışabilirsiniz ki orada bunlardan çok sayıda vardır… Şimdi sizin sorunuzu cevaplayalım:

1- Şeytan taşlamak (cemrelere atmak) Zilhicce ayının onuncu günü olan Kurban Bayramı’nın ilk günü olduğu gibi aynı şekilde bayramın ikinci, üçüncü ve dördüncü günleri olan Zilhicce ayının on birinci, on ikinci ve on üçüncü günleri olan Teşrik günlerinde de olur… Bayramın dördüncü günü olan Zilhicce'nin on üçüncü günü şeytan taşlamak, acelesi olmayanlar içindir. Acelesi olanlara gelince; onların şeytan taşlaması, bayram günü ve ondan sonraki iki teşrik gününde, yani Zilhicce ayının on birinci ve on ikinci günlerinde olur…

2- Şeytan taşlamanın başlangıcına ve bitimine gelince; benim için racih olan (benim için racih olan diyorum; çünkü başka görüşler de vardır) aşağıdaki şekildedir:

a- (Şeytan) taşlamanın başlangıcı:

- Bayram günü şeytan taşlarken, (büyük şeytan denilen) Akabe cemresine sadece yedi çakıl taşı atılır ve bunun dışında atılmaz; taş atma vakti konusunda efdal olan, Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem’i örnek almak açısından Kurban Bayramı günü kuşluk vakti (sabah ile öğle arasındaki vakit) olmasıdır. Zira Buhari’nin Sahihi’nde, Cabir Radıyallahu Anh’dan şöyle dediğini rivayet etmiştir: رَمَى النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ النَّحْرِ ضُحًى وَرَمَى بَعْدَ ذَلِكَ بَعْدَ الزَّوَالِ “Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Kurban Bayramı günü kuşluk vakti taş atardı, bundan sonra da zeval vaktinden sonra (yani güneşin gökyüzündeki tepe noktasını geçip batıya doğru kaymasından sonra) taş atardı (şeytan taşlardı).” Müslim’in rivayetinde şöyle geçmektedir: رَمَى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْجَمْرَةَ يَوْمَ النَّحْرِ ضُحًى وَأَمَّا بَعْدُ فَإِذَا زَالَتْ الشَّمْسُ “Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, bayram günü kuşluk zamanında taş attı. Bir daha bunu güneşin zevalinden sonra yaptı.” Tirmizi Süneni’nde İbn-i Abbas’dan şöyle rivayet etti: أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدَّمَ ضَعَفَةَ أَهْلِهِ وَقَالَ لَا تَرْمُوا الْجَمْرَةَ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ “Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, ailesinin zayıf fertlerini (kalabalıktan önce Mina’ya) (sabahın karanlığında önden) gönderir ve onlara güneş doğuncaya kadar şeytanı taşlamamalarını söylerdi.” [Ebu İsa, İbn-i Abbas’ın hadisinin, Hasen-Sahih hadis olduğunu söyledi.]

- (Şeytan) taşlamanın başlangıcının zeval vaktinden sonra olduğu şeklinde taşlamanın başlangıcıyla ilgili benim de tercih ettiğim üç günlük teşrik günlerine gelince; bu ise aşağıdaki şekildedir:

- Buhari Sahihi’nde Cabir Radıyallahu Anh’dan şöyle dediğini rivayet etmiştir: رَمَى النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ النَّحْرِ ضُحًى وَرَمَى بَعْدَ ذَلِكَ بَعْدَ الزَّوَالِ “Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Kurban Bayramı günü kuşluk vakti taş atardı, bundan sonra da zeval vaktinden sonra (yani güneşin gökyüzündeki tepe noktasını geçip batıya doğru kaymasından sonra) taş atardı (şeytan taşlardı).” Müslim’in rivayetinde şöyle geçmektedir: رَمَى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْجَمْرَةَ يَوْمَ النَّحْرِ ضُحًى وَأَمَّا بَعْدُ فَإِذَا زَالَتْ الشَّمْسُ “Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, bayram günü kuşluk zamanında taş attı. Bir daha bunu güneşin zevalinden sonra yaptı.” Ebu Davud Süneni’nde Aişe’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: أَفَاضَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ آخِرِ يَوْمِهِ حِينَ صَلَّى الظُّهْرَ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى مِنًى فَمَكَثَ بِهَا لَيَالِيَ أَيَّامِ التَّشْرِيقِ يَرْمِي الْجَمْرَةَ إِذَا زَالَتْ الشَّمْسُ كُلُّ جَمْرَةٍ بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ وَيَقِفُ عِنْدَ الْأُولَى وَالثَّانِيَةِ فَيُطِيلُ الْقِيَامَ وَيَتَضَرَّعُ وَيَرْمِي الثَّالِثَةَ وَلَا يَقِفُ عِنْدَهَا “Allah'ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem (bayram) gününün son kısmı (teşkil eden ikinci yarısı)nda öğle namazını Mekke'de kıldıktan sonra ifaza (ziyaret) tavafını yaptı, sonra Mina’ya döndü. Teşrîk günlerinin gecelerinde orada kaldı, (sözü geçen günlerde) güneş batıya kayınca her bir çakılda tekbir getirmek suretiyle her taş yığınına yedi taş atıyordu. (Taşları attıktan sonra) birinci ve ikinci (Cemre)’nin yanında uzun bir süre ayakta duruyor ve dua ediyordu ve (Sonra) üçüncü cemreye de (taşları) atıyordu. (Ancak) onun yanında durmazdı.”

- İbn-i Kudame’ye ait Muğni’de şöyle geçmektedir (3/399) – Bölüm: Nefer günü (hacıların Mina'dan Mekke'ye indikleri gündür) şeytan taşlamanın zeval vaktinden önce ve Teşrik günlerinde de zeval vaktinden sonra olması:

[(2569) Bölüm: Teşrik günlerinde sadece zeval vaktinden sonra şeytan taşlanır; şayet zeval vaktinden önce taşlarsa tekrar etmesi gerekir. Buna dair nâss. Bu, İbn-i Ömer’den rivayet edildi. Ve bunu, Malik, es-Sevri, Şafii, İshak ve rey sahipleri de bunu söylediler. Hasan ve Atâ‘dan rivayet edildiğine göre, ancak İshak ve rey sahipleri, nefer günü zeval vaktinden önce şeytan taşlanmasına ve zeval vaktinden sonra Mina‘dan Mekke'ye inileceğine ruhsat verdiler…

Bizim için Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, sadece zeval vaktinden sonra taş atardı (şeytan taşlardı); Aişe’nin kavli için; güneş batıya kayınca taş atardı (şeytan taşlardı). Cabir, Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in haccının sıfatı hakkında şöyle dedi: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Kurban Bayramı günü kuşluk vakti taş atardı, bundan sonra da zeval vaktinden sonra (yani güneşin gökyüzündeki tepe noktasını geçip batıya doğru kaymasından sonra) taş atardı (şeytan taşlardı). Zira Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: خُذُوا عَنِّي مَنَاسِكَكُمْ “Hacc Menâsikini (yapılış erkânını) benden alınız.” İbn-i Ömer şöyle dedi: biz beklerdik, güneş batıya kayınca taş atardık (şeytan taşlardık). Zeval vaktinden sonra herhangi bir vakitte (şeytan) taşlamak caizdir, ancak zeval vaktinde taşlamaya başlaması müstahabdır; tıpkı İbn-i Ömer’in dediği gibi. “İbn-i Abbas şöyle dedi: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, güneş batıya kayınca taş atardı (şeytan taşlardı), taş atmayı bırakınca öğle namazını kılardı.” (İbn Mace rivayet etti.)]

b- Taş atma (şeytan taşlama) vaktinin bitimine gelince; bu hususta benim için racih olan aşağıdaki şekildedir:

- Akabe Cemresi’nin atma vakti, (bayramın ilk günü) güneşten (kuşluk) vaktinden, bayramın ikinci gününün fecrine kadar devam eder; Çünkü Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem, gece (şeytan) taşlamayı onayladı. Zira Buhari, Sahihi’nde şöyle bir rivayette bulunmuştur: [İbn-I Abbas Radıyallahu Anhuma’dan şöyle rivayet edildi: Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e Kurban günü Mina’da soru sorulur, O da şöyle buyururdu: لَا حَرَجَ “Bir günah yoktur.” Zira bir adam O’na soru bir sordu ve kurban kesmeden önce tıraş olduğunu söyleyince Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: اذْبَحْ وَلَا حَرَجَ “Kes, bir günah yoktur.” Ve (adam) akşam olunca taş attım (şeytan taşladım) deyince, Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: لَا حَرَجَ “Bir günah yoktur.” Aynı şekilde Taberani Mucemu’l Kebir’de, Atâ ve İbn-i Abbas’dan şöyle rivayet etti; Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, çobanların geceleri (şeytan) taşlamalarına izin verdi.] Ve gece, fecrin girişiyle son bulmaktadır.

- Teşrik günlerinde taşlamanın vaktinin sonuna gelince; bu, yukarıda belirttiğimiz gibi ertesi günün fecir vaktidir; zira Buhari, Sahihi’nde İbn-I Abbas Radıyallahu Anhuma’dan şöyle dediğini rivayet etmiştir: Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e Kurban günü Mina’da soru sorulur, O da şöyle buyururdu: لَا حَرَجَ “Bir günah yoktur.” Zira bir adam O’na soru bir sordu ve kurban kesmeden önce tıraş olduğunu söyleyince Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: اذْبَحْ وَلَا حَرَجَ “Kes, bir günah yoktur.” Ve (adam) akşam olunca taş attım (şeytan taşladım) deyince, Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: لَا حَرَجَ “Bir günah yoktur.” Ve gece, fecrin girişiyle son bulmaktadır.

c- Acelesi olanlar için bayramın üçüncü günü bundan istisna kılınmıştır; zira henüz Mina’da iken üçüncü günün gün batımıyla bayramın dördüncü gününe girilmediği için taşlama vaktinin sonu, gün batımından önce olur; çünkü Mina’da iken dördüncü güne girmiş ve oradan da ayrılmamışsa, dördüncü güne kadar Mina'da kalması gerekir... Bayramın dördüncü günü de istisna kılınmıştır; zira (şeytan) taşlama vaktinin sonu, güneş batımından öncedir; çünkü o, taşlama günlerinin sonudur.

3- Yukarıda açıklananlara binaen, sizin sorunuzda bahsedilen resimler varit olmamıştır; zira siz şöyle diyorsunuz: (bu yüzden şeytan taşlamayla ilgili; orada bulunanların bazıları ilk şeytan taşlamayı gece yarısından önce yapıyor, gece yarısından sonra o yerde kalıyor ve ikinci kez şeytan taşlıyor, ben bunun yanlış olduğunu düşünüyorum; dolayısıyla ben, hacıların o gün, gün batımından önce (şeytan) taşlaması, sonra günün gün batımıyla sona ermesinden dolayı ikinci kez şeytan taşlaması için güneşin batmasından sonrasını beklemesi gerektiğini düşünüyorum: Bu, doğru mudur?) Açıktır ki siz, teşrik günlerindeki taşlamayı kastediyorsunuz:

a- Sizdeki birinci resim; teşrik günlerinin ilk günü olan Zilhicce’nin on birinci günü taşlamaktır ki bu, doğru olan bir taşlamadır; ancak Zihicce’nin on birinci günü gece yarısından sonra Zihicce’nin on ikinci günü taşlamak doğru değildir; çünkü bu, Zilhicce’nin on ikinci gecesi güneşin batıya kaymasından öncedir… Aynı şey diğer teşrik günleri içinde söylenilir.

b- Sizdeki ikinci resim; teşrik günlerinin ilk günü olan Zilhicce’nin on birinci günü, gün batımından önce taşlamaktır ki bu, doğru bir taşlamadır; ancak Zilhicce’nin on birinci günü gün batımından sonra Zihicce’nin on ikinci günü taşlamak doğru değildir; çünkü bu, Zilhicce’nin on ikinci gecesi güneşin batıya kaymasından öncedir… Aynı şey diğer teşrik günleri içinde söylenilir.

Binaenaleyh kurban günü ve teşrik günlerinde taşlama vaktinin sonu/bitimi, yukarıda (2-b) bendinde açıkladığımız gibidir.

Umarım şimdi mesele açıklığa kavuşmuştur.

============

İkinci soru: Besili dananın kurban edilmesi

Emced Taamari’nin sorusu

Sevgili Emirimiz, Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekâtuh; Allah’tan sıhhat ve afiyette olmanızı temenni ediyorum.

Sorum şöyledir: İki yaşından küçük olduğu halde kurbanda, iki yaşından küçük besili danaların (kurban) olması caiz midir??

Soru: Heysem Ebu Şuhaydem

Esselamu Aleykum

Yaşı iki yaşından küçük olan besili bir küçükbaş hayvanların kurban edilmesi caiz midir?

Cevap:

Her ikinizin sorusu da tek bir konu hakkında olup işte size cevabı:

Ve Aleykumselam ve Rahmetullahi ve Berekâtuh.

1- Kurban bir ibadet olup Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem onun şartlarını ve hükümlerini açıklamıştır ve kurbanın şartlarından biri de onun yaşıdır; zira Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: لَا تَذْبَحُوا إِلَّا مُسِنَّةً، إِلَّا أَنْ يَعْسُرَ عَلَيْكُمْ، فَتَذْبَحُوا جَذَعَةً مِنَ الضَّأْنِ “Müsinne’den (kurban olmaya elverişli en alt yaş sınırına ulaşmış olan hayvan) başkasını kesmeyin. Ancak size (böylesini) bulmak güç gelirse, bu takdirde koyun türünden ceza’ (altı aylık) olanı kesin.” [Müslim rivayet etti.] Müsinne; iki yaşında ve daha büyük olan inek demektir… Alimlerin icmasıyla, yağlı ve etli olması halinde iki yaşından küçük olan ineklerin kurban edilmesi sahihtir şeklinde söz, doğru olmayan bir sözdür; zira etinin çok olması halinde iki yaşından küçük olan ineklerin kurban edilmesinin caiz olduğunu, bu asırdaki fetva sahiplerinden sadece birkaç kişi söylemiştir ve onların bu fetvası, delile ve selef-i salih âlimlerinden olan müctehidlerinin onaylanmış sözlerine aykırıdır.

Şerî nisap ve miktarlar, illetlendirilmeyen şerî nisap ve miktarlardır; dolayısıyla nisap veya miktar, bir illet olmaksızın dikkate alınır; zira Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in hadisi açıktır: لَا تَذْبَحُوا إِلَّا مُسِنَّةً “Müsinne’den (kurban olmaya elverişli en alt yaş sınırına ulaşmış olan hayvan) başkasını kesmeyin.” Müsinne, iki yaşını tamamlamış üçüncü yılına ayak basmış olan inektir; burada nehiy, kesin olan bir nehiy olup kesinlik karinesi nâssta açıktır ki o da; kendisi için koyun türünden ceza’ (altı aylık) olanı kesmesi caiz olan güç durumdaki kişinin istisna edilmesidir. Ceza’, altı ayını tamamlayan koyun demektir.

Kurban kesmek bir ibadet olup şeriatın açıkladığı şartlara ve sebeplere göre yerine getirilen diğer ibadetlerin durumu gibi tevkifi (nâsslara göre yerine getirilen) bir ibadettir; dolayısıyla bu şartlar illetlendirilmez ve kurbanlar sadece bu şartlara göre sahih olur.

2- Mehfumlar kitabının 32. sayfasında şöyle geçmektedir: (İslam, nizamlar; ibadetlere, ahlaka, yiyeceklere, giyeceklere, muâmelâta ve cezalara yönelik şerî hükümlerdir. İbadetlere, ahlaka, yiyeceklere ve giyeceklere ilişkin şerî hükümler illetlendirilmezler. Aleyhissalatu ve’s Selam şöyle buyurmuştur: حُرِّمَتِ الْخَمْرَةُ لِعَيْنِهَا “Şarap, aynı ile haram kılınmıştır.” Muâmelât ve cezalara ilişkin şer’î hükümlere gelince; bunlar illetlendirilir. Zira bunlar hakkındaki şerî hükümler, illetlere bağlı olarak gelmiştir ki bu illetler hükümlerin varlığının sebebidir. Nitekim birçokları, batılı fikrî liderliğin ve menfaati tüm amellerin esâsı haline getiren batı hadâratının tesirinde kalarak, tüm hükümleri menfaat ileilletlendirmeye alışmışlardır. Bu ise ruhu tüm amellerin esası kabul eden ve ruhun madde ile birleştirilmesini amellerin disipline edicisi haline getiren İslam’ın fikrî liderliğine aykırıdır. Buna göre, ibadetlere, ahlaka, yiyeceklere ve giyeceklere ilişkin şerî hükümler mutlak olarak illetlendirilmezler. Zira bu hükümler için illet yoktur ve ancak naslarda nasıl geçiyorlarsa öylece alınırlar. Herhangi bir illete asla bağlanmazlar. Nitekim namaz, oruç, hac, zekat, namazın nasıl kılınacağı, rekatlarının sayısı, haccın rükünleri, zekat nisapları ve bunlara benzer şeyler, naslarda geçtikleri gibi öylece alınırlar. İlletlerine bakılmaksızın, dahası illetleri hiç aranmaksızın kabul ve teslimiyet ile alınırlar…)

Hakeza dana ister şişman, ister büyük ya da büyük olmasın kurbanlıkların yaşının ihlal edilmesi doğru değildir; zira nâss yaşı, illetsiz olarak zikretmiş olup bu, bağlayıcı bir emirdir…

============

Üçüncü soru:

Soru: Noman Almur

Esselamu Aleykum…

Kuşları kurban etmenin hükmü nedir… Efendimiz Bilal’in horozunu kurban etmekle ilgili sözü bilinmektedir?

Cevap:

Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekâtuh.

Birincisi: Kurban, İslam’ın ibadet ve şiarlarından olup şerî delillerin dışına çıkmaksızın şerî delillerde geçtiği üzere ve ilgili şer’i delillere tabi olarak yerine getirilmesi gerekir ki bunun açıklaması aşağıdaki şekildedir:

1- Kur’an-ı Kerim nüsuk kelimesini hayvanlarla bağlantılı olarak zikretmiş ve bu konuda şöyle buyurmuştur: وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكاً لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ “Biz, her ümmete -(Kurban kesmeye uygun) hayvan cinsinden kendilerine rızık olarak verdiklerimiz üzerine Allah'ın adını ansınlar diye- kurban kesmeyi gerekli kıldık.” [Hac 34] Bu ayet-i kerimenin tefsiri hakkında, Kurtubi’nin tefsirinde aşağıdaki şekilde geçmektedir:

[Kurtubi’nin tefsiri (12/58)

Allahu Teala’nın şu kavli: وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ “Biz, her ümmete -(Kurban kesmeye uygun) hayvan cinsinden kendilerine rızık olarak verdiklerimiz üzerine Allah'ın adını ansınlar diye- kurban kesmeyi gerekli kıldık. Şimdi ilahınız, bir tek ilahtır. Öyle ise, O'na teslim olun. (Ey Muhammed!) O ihlaslı ve mütevazi insanları müjdele!” [Hac 34] Ve Allahu Teala’nın şu kavli: وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً “Biz, her ümmete, kurban kesmeyi gerekli kıldık.” Nitekim Allahu Teala kurbanlardan bahsederken, hiçbir ümmetin ondan yoksun olmadığını ve ümmetin de bir mezhep üzerinde toplanan bir kavim olduğunu açıklamıştır; yani Biz, her mümin bir topluluk için kurban kesmeyi gerekli kıldık demektir. Dolayısıyla kurban, kesmek ve kan akıtmak demektir; bunu Mücahid söyledi. Şöyle denilir: Kurban, kesildiği zaman kurban olur. Kurban, kesmektir ve çoğulu ise nüsuktur. Allahu Teala’nın şu kavli gibi: أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ “Sadaka veya kurban olmak üzere.” [Bakara 196] Nüsuk, aynı zamanda itaat demektir. Ezheri, Allahu Teala’nın, وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً “Biz, her ümmete, kurban kesmeyi gerekli kıldık” kavli hakkında şöyle demiştir: Bu, bu konuda kurban yerine delalet ediyor, kurban yerini kastediyor. Şöyle denilir: Mensek ve Mensik olmak üzere her iki şekilde de okunur. Nitekim Âsım hariç Kufeliler, (ﺱ‎ - Sin)’i esre olarak okumuş olup diğerleri ise üstün olarak okumuştur. Ferrâ şöyle demiştir: Arap kelamında mensek, hayır ve şer için alışılmış bir yer olarak kullanılmaktadır. Haccın menâsiklerinin, vakfe durmak, taş atmak ve say gibi insanların tekrarladıkları şeyler olduğu söylenir. İbn-i Arafa Allahu Teala’nın, وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً “Biz, her ümmete, kurban kesmeyi gerekli kıldık” kavli hakkında şöyle demiştir: Yani Allahu Teala’ya itaat eden mezhep demektir. Şöyle denilir: Şayet onların mezheplerini takip ediyorsa, kavminin itaatlerini yerine getirdi demektir. Mensek’in bayram olduğu söylenir ki bunu Ferrâ söylemiştir. Mensek’in hac olduğu söylenir ki bunu da Katade söylemiştir.

İlk söz, Allahu Teala’nın, لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ “(Kurban kesmeye uygun) hayvan cinsinden kendilerine rızık olarak verdiklerimiz üzerine Allah'ın adını ansınlar diye.” kavlini ortaya koymaktadır; yani onlara rızık olarak verilenlerden kurban kessinler demektir. Zira Allahu Teala, kurban kesmek Kendisi için olduğundan dolayı kesme anında Kendi adının zikredilmesini emretmiştir; çünkü bu rızkı veren O’dur.] Bitti.

Bu ayet-i kerimenin tefsirinden kesilen kurbanın, en racih olarak hayvanlardan olduğu gayet açıktır. Zira ayet kurbanın ve şiarın-ibadetin, hayvanların cinsinden olduğunu bildirmektedir; yani ayet, şiar ve kurbana dahil olanın, hayvanların kesilmesi olduğunu bildirmiştir; bu ise kurban ve şiar-ibadet olması bakımından da kurban kesmeye intibak etmektedir.

2- Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem ve aynı şekilde kerim Sahabesi’nin sunduğu kurbanlardan bahseden şerî nâssların tamamı, kurbanların özellikle (büyük ve küçükbaş) hayvanlardan olduğunu bildirmektedir; örneğin:

- Buhari Sahihi’nde Enes İbn-i Malik Radıyallahu Anh’dan şöyle dediğini rivayet etmiştir: كانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يُضَحِّي بِكَبْشَيْنِ وَأَنَا أُضَحِّي بِكَبْشَيْنِ “Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem boynuzlu iki koç kurban ederdi. Ben de iki koç kurban ediyorum.”

- Buhari, aynı şekilde Enes’den Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in: انْكَفَأَ إِلَى كَبْشَيْنِ أَقْرَنَيْنِ أَمْلَحَيْنِ فَذَبَحَهُمَا بِيَدِهِ “Boynuzlu, alaca beyaz tüylü iki koç kurban ettiğini ve onları kendi eliyle kestiğini” rivayet etmiştir.

- Yine Buhari, Aişe Radıyallahu Anha’dan şöyle dediğini rivayet etti; Şerife (denilen yere vardığımızda) Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem yanıma girdi ve ağlıyordum. Bunun üzerine Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle dedi: مَا لَكِ أَنُفِسْتِ؟ قُلْتُ نَعَمْ، قَالَ: إِنَّ هَذَا أَمْرٌ كَتَبَهُ اللهُ عَلَى بَنَاتِ آدَمَ فَاقْضِي مَا يَقْضِي الْحَاجُّ غَيْرَ أَنْ لَا تَطُوفِي بِالْبَيْتِ. قَالَتْ وَضَحَّى رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَنْ نِسَائِهِ بِالْبَقَر “(Hayzı kastederek) nifas mı gördün? Evet, dedim. Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle dedi: Şüphesiz ki bu, Allah'ın Adem kızlarına takdir buyurduğu bir şeydir. Sen, hacıların yaptığını yap. Yalnız yıkanmadıkça beyti tavaf etme! Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem kadınları nâmına sığır kurban etti.”

- Müslim Sahihi’nde, Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in şöyle buyurduğunu rivayet etti: أَمَرَ بِكَبْشٍ أَقْرَنَ يَطَأُ فِي سَوَادٍ وَيَبْرُكُ فِي سَوَادٍ وَيَنْظُرُ فِي سَوَادٍ فَأُتِيَ بِهِ لِيُضَحِّيَ بِهِ فَقَالَ لَهَا يَا عَائِشَةُ هَلُمِّي الْمُدْيَةَ ثُمَّ قَالَ اشْحَذِيهَا بِحَجَرٍ فَفَعَلَتْ ثُمَّ أَخَذَهَا وَأَخَذَ الْكَبْشَ فَأَضْجَعَهُ ثُمَّ ذَبَحَهُ ثُمَّ قَالَ بِاسْمِ اللهِ اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنْ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَمِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ثُمَّ ضَحَّى بِهِ “(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) siyah içinde yere basan, siyah içinde yatan ve siyah içinde bakan boynuzlu bir koç (getirilmesini) emretti. Ve kurban etmesi için kendisine (böyle bir) koç getirildi. Müteakiben Aişe’ye: “Ey Aişe! Bıçağı getir! dedi. Sonra onu bir taşla keskinleştir dedi. O da dediğini yaptı. Sonra bıçağı alıp koçu tutarak yatırdı, sonra kesti ve: Bismillah! Ey Allahım! Muhammed’den, ümmet-i Muhammed’den kabul eyle! dedi ve onu kurban etti.”

- Tirmizi Süneni’nde Aişe’den Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in şöyle buyurduğunu rivayet etti: مَا عَمِلَ آدَمِيٌّ مِنْ عَمَلٍ يَوْمَ النَّحْرِ أَحَبَّ إِلَى اللهِ مِنْ إِهْرَاقِ الدَّمِ إِنَّهَا لَتَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِقُرُونِهَا وَأَشْعَارِهَا وَأَظْلَافِهَا وَأَنَّ الدَّمَ لَيَقَعُ مِنَ اللهِ بِمَكَانٍ قَبْلَ أَنْ يَقَعَ مِنْ الْأَرْضِ فَطِيبُوا بِهَا نَفْساً “Ademoğlu, kurban kesme günü Allah katında kan akıtmaktan daha sevimli bir amel işlememiştir. O kurban, mahşer günü boynuzları kılları ve tırnaklarıyla gelecektir. Kurbanın kanı yere düşmeden önce Allah katında yüce bir mevkiye kavuşur. Öyleyse kurbanları gönül hoşnutluğu ile kesin.” İmran İbn-i Husayn ve Zeyd İbn-i Erkam’dan rivayet edilen bölümde olduğunu söyledi. Ebu İsa dedi ki; bu, Hişam İbn-i Urve’den bu yönün dışında bilmediğimiz Hasen ve Garip bir hadistir; ismi Süleyman Yezid olan Ebu Müsenna’dan, İbn-i Ebu Fudayl rivayet etmiştir; Ebu İsa, Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in şöyle buyurduğunun rivayet edildiğini söylemiştir: فِي الْأُضْحِيَّةِ لِصَاحِبِهَا بِكُلِّ شَعَرَةٍ حَسَنَةٌ وَيُرْوَى بِقُرُونِهَا “Kurban sahibi için her kıl mukabilinde bir hasene vardır; boynuzları mukabilinde olduğu da rivayet edilmiştir.”

Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem zamanında kurbanlık, özellikle (büyük ve küçük baş) hayvanlardan oluyordu…Tüm bunlar, (büyük ve küçük baş) hayvanların dışındakilerin kurban için caiz olmadığına işaret etmektedir.

3- Yaş bakımından, caiz olması bakımından ve uzuvlarının sağlam olması ve benzerleri bakımından kurbanın şartlarıyla ilgili varit olan şerî nâssların tamamı, (büyük ve küçükbaş) hayvanlarla ilgili olarak gelmiş olup (büyük ve küçükbaş) hayvanların dışındaki şartları belirleyen herhangi bir şerî nâss varit olmamıştır; buna dair örneklerden bazıları aşağıdaki şekildedir:

- Müslim Sahihi’nde Cabir’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: لَا تَذْبَحُوا إِلَّا مُسِنَّةً، إِلَّا أَنْ يَعْسُرَ عَلَيْكُمْ، فَتَذْبَحُوا جَذَعَةً مِنَ الضَّأْنِ “Müsinne’den (kurban olmaya elverişli en alt yaş sınırına ulaşmış olan hayvan) başkasını kesmeyin. Ancak size (böylesini) bulmak güç gelirse, bu takdirde koyun türünden ceza’ (altı aylık) olanı kesin.”

- Buhari Sahihi’nde Bera İbn-i Azib Radıyallahu Anhuma’dan şöyle dediğini rivayet etmiştir: ضَحَّى خَالٌ لِي يُقَالُ لَهُ أَبُو بُرْدَةَ قَبْلَ الصَّلَاةِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: شَاتُكَ شَاةُ لَحْمٍ. فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ عِنْدِي دَاجِناً جَذَعَةً مِنْ الْمَعَزِ، قَالَ: اذْبَحْهَا وَلَنْ تَصْلُحَ لِغَيْرِكَ، ثُمَّ قَالَ: مَنْ ذَبَحَ قَبْلَ الصَّلَاةِ فَإِنَّمَا يَذْبَحُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ ذَبَحَ بَعْدَ الصَّلَاةِ فَقَدْ تَمَّ نُسُكُهُ وَأَصَابَ سُنَّةَ الْمُسْلِمِينَ “Ebu Bürde diye anılan dayım namaz'dan önce kurban kesmişti. Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem (o haliyle) "Senin bu koyunun (ibadet maksadıyla kurban edilen bir koyun değil, sadece etinden istifade edebileceğin) bir et koyunudur." buyurdu. (Dayım da): "Ey Allah'ın Rasulü ben de bir yaşını doldurmuş bir keçi yavrusu vardır''. (onu kurban edebilir miyim?) diye sordu. (Sallallahu Aleyhi ve Sellem de): "Senden başkası için uygun olmamakla beraber sen kes!” buyurdu. Sonra (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: Her kim (kurbanını) bayram namazından önce keserse, o ancak kendisi için kesmiş olur. Her kim de namazdan sonra keserse, kurbanını tamam kesmiş ve Müslümanların sünnetine uymuş olur.”

- Müslim Sahihi’nde Cabir İbn-i Abdullah’tan şöyle dediğini rivayet etmiştir: نَحَرْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ الْبَدَنَةَ عَنْ سَبْعَةٍ وَالْبَقَرَةَ عَنْ سَبْعَةٍ “Hudeybiye senesinde Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem ile birlikle yedi kişi için bir deve, yine yedi kişi için bir sığır kurban ettik.”

- Hakim Müstedrek’inde caiz olan kurbanlarının nitelikleriyle ilgili aşağıdaki şekilde bir dizi hadise yer vermiştir:

[… Ubayd İbn-i Feyruz’un şöyle dediğini işittim: Bera Radıyallahu Anh’a, bana Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in kerih gördüğü veya yasakladığı kurbanlıklardan bahset dedim, o da şöyle dedi: فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم هَكَذَا بِيَدِهِ وَيَدِي أَقْصَرُ مِنْ يَدِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم: أَرْبَعٌ لَا يَجْزِينَ فِي الْأَضَاحِي: الْعَوْرَاءُ الْبَيِّنُ عَوَرُهَا، وَالْمَرِيضَةُ الْبَيِّنُ مَرَضُهَا، وَالْعَرْجَاءُ الْبَيِّنُ عَرَجُهَا، وَالْكَسِيرُ الَّتِي لَا تُنْقَى. قَالَ: قُلْتُ فَإِنِّي أَكْرَهُ أَنْ يَكُونَ نَقْصٌ فِي الْأُذُنِ وَالْقَرْنِ. قَالَ: فَمَا كَرِهْتَ فَدَعْهُ، وَلَا تُحَرِّمْهُ عَلَى غَيْرِكَ “Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem ayağa kalkıp (Ben şu anda onun sözlerini aktarırken onun gibi el kol hareketleri de yapacağım) Oysa benim elim Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in elinden daha kısadır: “Şu dört çeşit hayvan kurban olmaz: Körlüğü açıkça belli olan, hastalığı açıkça belli olacak kadar hasta, topallığı iyice belli olan topal, yürüyemeyecek kadar zayıf olan hayvan” buyurdu. (Bera dedi ki): Ben: “Boynuzda ve dişlerde eksiklik olmasını da kerih görürüm” dediğimde, (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Kerih gördüğün şeyi bırak, ama kendinden başkasına da yasaklama” buyurdu.”

Bu sahih bir hadistir ve Süleyman İbn-i Abdurrahman’ın rivayetlerinin azlığından dolayı tahric etmemiştir ve Ali İbn-i Medînî, onun faziletlerini ve titizliklerini ortaya çıkarmıştır; bu hadisin tahric edilmeyen doğru senetleri olan muhtelif şahitleri vardır ve bunlardan bazıları şunlardır:

… Ali Radıyallahu Anh’dan Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in, نَهَى أَنْ يُضَحِّيَ بِأَعْضَبِ الْقَرْنِ وَالْأُذُنِ “Boynuzu ve kulağı kesik (hayvanın) kurban olarak kesilmesini yasakladığı” rivayet edilmiştir.Katade dedi ki, bunu Said İbn-i Museyyeb’e söyledim, o da şöyle dedi: Yarısının ve daha fazlasının kesik olması.

Biri de şudur… Ali Radıyallahu Anh’ın şöyle dediğini işittim: أمرنا رسول الله صلى الله عليه وسلم أن نستشرف العين والأذن “Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, (kurban edeceğimiz hayvanın) gözüne ve kulağına dikkat etmemizi emretti.”

Biri de şudur… Bir adam Ali Radıyallahu Anh’a sığır hakkında sorunca Ali, yedi olduğunu söyledi. Boynuzlu dedi, Ali de topal dedi. Adam, eğer kurbana yetişirsen dedi, Ali de: وكان رسول الله صلى الله عليه وسلم أمرنا أن نستشرف العين والأذن “Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem, (kurban edeceğimiz hayvanın) gözüne ve kulağına dikkat etmemizi emretti” dedi.

Biri de şudur… Ebu Hamid Ruayni’den şöyle dediği rivayet edilmiştir: Utbe İbn-i Abdu’s Selemi’nin yanında oturuyorduk; bu sırada Yezid Zu Mısrin el-Makrai geldi ve Utbe için şöyle dedi: Az önce kurbanlık keçi yavrusu bulmak için dışarı çıktık ve neredeyse temiz bir şey bulmadık ancak ön dişleri kökünden kırık şişman bir şey buldum. Bunun üzerine Utbe şöyle dedi: Keşke onu bize getirseydin. Bunun üzerine (el-Makrai) şöyle dedi: Allah affetsin, senin için caiz de benim için caiz değil mi? (Utbe) şöyle dedi: Evet. (el-Makrai) şöyle dedi: Neden böyle? (Utbe) şöyle dedi: Çünkü sen şüphe duydun ve ben ise şüphe duymadım. Bunun üzerine (el-Makrai) şöyle dedi: Sonra Utbe elini çıkardı ve şöyle dedi: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şu beşini nehyetmiştir: el-Mavsıle, el-Musfira, el-Bahgâu, el-Meşîatu ve el-Kesrâu ve şöyle dedi: el-Mavsıle: Boynuzu çıkmış olan. el-Musfira: Kulağı kesilmiş olan. el-Bahgâu: Kusuru açığa çıkmış olan. el-Meşîatu ve el-Kesrâu: Koyunları takip edemeyecek şekilde zayıf ve hasta olan.] Bitti.

a- Bu hadislerin tamamı, (büyük ve küçükbaş) hayvanlardan bahsetmekte olup bu hadislerin arasında, diğer hayvanlara ve kuşlara dair bir hadis bulunmamaktadır; bu da Allahu Teala’nın şu kavlinde geçen mücmeli beyan etmektedir: فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ “O halde Rabbin için namaz kıl ve kurban kes.” [Kevser 2] Dolayısıyla (büyük ve küçükbaş) hayvanların dışındakilere başvurmak doğru değildir; çünkü bu, beyan etmeye dahil edilmemiştir.

b- Sonra (büyük ve küçükbaş) hayvanlarda yaş şartı ve belirli kusurlardan arınmış olma şartı, bu şartları yerine getirmeyen herhangi bir (büyük ve küçükbaş) hayvanın kurban için uygun olmadığı anlamına gelmektedir; zira (büyük ve küçükbaş) hayvan olmayan ve hakkında hiçbir delil bulunmayan nasıl uygun olacak ki?! (büyük ve küçükbaş) hayvanların kurban olabileceklerine dair deliller varit olmuştur; ancak şerî olarak talep edilen şartlar gerçekleşmediği takdirde, bunların kurban olması caiz değildir; bu da (büyük ve küçükbaş) hayvanların dışındakilerin (kurban olmasının) caiz olmamasının evla babından olduğuna delalet etmektedir.

İkincisi: İbn-i Hazm’ın (büyük ve küçükbaş) hayvan dışındakilerin kurban olmasının caiz olduğuna dair getirdiği delil ise, bir delile dayanmamaktadır. Nitekim İbn-i Hazm’a ait el-Muhallâ adlı kitapta, bu mesele hakkındaki delillerinin beyanı hususunda aşağıdaki şekilde geçmektedir:

[Eti yenen tüm hayvanların kurban olmasının caiz olması meselesi

- Mesele- İster dört ayaklı olsun isterse kuş, at, deve, yabani sığır, horoz, diğer kuşlar ve eti helal olan hayvanlar olsun eti yenen tüm hayvanların kurban olması caizdir;tüm bunların içinden en efdal olanı, eti güzel, çok ve fiyatı pahalı olanıdır.

Kurbanlarla ilgili konuşmamızın başında Bilal’in şu sözünden bahsetmiştik: Bir horoz kurban etsem de aldırmam.İbn-i Abbas’tan rivayet edildiğine göre, iki dirheme et satın aldı ve şöyle dedi: Bu, İbn-i Abbas’ın kurbanıdır…. Hasan İbn-i Hayy, yabani sığırın yedi kişi için, Antilop ve geyiğin de bir kişi için kurban olmasının caiz olduğunu söyledi. Ebu Hanife, insanın (beslediği) sığırın, yabani boğadan hamile kalıp (doğurduğu hayvanın) ve keçinin de dağ keçisinden hamile kalıp (doğurduğu hayvanın) kurban olması caizdir dedi. Malik şöyle dedi: Sadece, deve, sığır ve koyun caizdir. Malik’in görüşü şöyle: Dişi koyun, keçi ve teke, kurbanda deve ve sığırdan daha efdaldir. Ebu Hanife ve Şafii ona muhalefet ederek önce devenin, sonra sığırın, sonra koyunun, sonra da keçinin daha efdal olduğu görüşünü savundular; bu görüşe dair herhangi bir delil bilmiyoruz; bu nedenle asıl olana istinaden bunu aktarıyoruz; ancak bu hayvanların caiz olduğu konusunda icma olduğunu iddia ettiler ve bunun dışındakilere muhalefet ettiler.

Bu daha hiçbir şey değil; zira bu hususta Bilal’den rivayet edilenin sahih olduğuna karşı çıkıyorlar; oysa Sahabe Radıyallahu Anhum’dan buna muhalefet eden hiç kimse bilinmiyor; bu ise, onların muvafakat etmesi haline onların nazarında bir delil oluyor.

........

Ebu Muhammed şöyle dedi: Bir anlaşmazlık olduğunda kendisine başvurulan şeye gelince; bu, Allahu Teala’nın kendisine başvurulmasını farz kıldığı şeydir; dolayısıyla nâssların, bizim sözümüze şahitlik ettiğini gördük; çünkü kurban, Allahu Teala’ya yakınlaşmaktır. -Kur’an ve sünnetin yasaklamadığı her şey ile- Allahu Teala’ya yakınlaşmak, güzeldir. Zira Allahu Teala şöyle buyurmuştur: وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ “Hayır işleyin ki kurtuluşa eresiniz.” [Hac 77] Allah Azze ve Celle’ye, O’nun yasaklamadığı bir şey ile yakınlaşmak, hayırlı olan bir fiildir.

Bize Yunus İbn-i Abdullah İbn-i Mugîs rivayet etti; bize Ahmed İbn-i Abdullah İbn-i Abdurrahman rivayet etti; bize Ahmed İbn-i Halid rivayet etti; bize Muhammed İbn-i Abdüsselâm el-Huşenî rivayet etti; bize Muhammed İbn-i Beşşar Bunder rivayet etti; bize Safvân İbn-i İsa rivayet etti; bize İbn-i Aclân babasından, o da Ebu Hureyra’dan şöyle dediğini rivayet etti: Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: مَثَلُ الْمُهَجِّرِ إلَى الْجُمُعَةِ كَمَثَلِ مَنْ يُهْدِي بَدَنَةً، ثُمَّ كَمَنْ يُهْدِي بَقَرَةً، ثُمَّ كَمَنْ يُهْدِي بَيْضَةً “Cumaya giden kimsenin misali, bir deve hediye etmiş gibi, sonra bir sığır hediye etmiş gibi, sonra bir yumurta hediye etmiş gibidir (sevap alır).” Ayrıca Malik kanalıyla, Ebu Bekir’in Mevlası Sümmeyye’den, o da Ebu Salih Semmân’dan, o da Ebu Hureyra’dan, Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in şöyle buyurduğunu rivayet ettik: مَنْ اغْتَسَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةَ ثُمَّ رَاحَ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ بَدَنَةً، وَمَنْ رَاحَ فِي السَّاعَةِ الثَّانِيَةِ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ بَقَرَةً، وَمَنْ رَاحَ فِي السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ كَبْشاً أَقَرْنَ، وَمَنْ رَاحَ فِي السَّاعَةِ الرَّابِعَةِ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ دَجَاجَةً، وَمَنْ رَاحَ فِي السَّاعَةِ الْخَامِسَةِ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ بَيْضَة “Her kim Cuma günü cünüblükten guslederek yıkanır gelirse bir deve kurban etmiş gibi, ikinci saatte gelen bir sığır kurban etmiş gibi, üçüncü saatte gelen boynuzlu bir koç kurban etmiş gibi, dördüncü saatte gelen bir tavuk kurban etmiş gibi, beşinci saatte gelen bir yumurta kurban etmiş gibi olur.”

Bu iki hadiste, bir tavuğun ve bir kuşun hediye edilmesi (Allah’a) yakınlaştırıyor ve yumurta da (Allah’a) yakınlaştırıyorsa, o zaman şüphesiz kurban da (Allah’a) yakınlaştırır. Aynı şekilde bu ikisinde, çok ama çok büyük bir fazilet ve yoksullar için bir fayda vardır; aslında bu iki nâssa hiçbir itiraz olmamıştır…] Bitti.

1- İbn-i Hazm’ın kurban fiilinin, kurbanlık hayvanlardan kolay olan şeylerle yerine getirilmesi gerektiği yönündeki deliline gelince; bu, doğru değildir; çünkü şeriat, kurbanın ve kurban edilecek hayvanın hükmünü açıklamıştır; dolayısıyla şeriatın açıklamış olduklarının dışındakilerin kurban olması doğru değildir. (Büyük ve küçükbaş) hayvanların dışındakilerin kurban olmasının caiz olmadığına dair delile gelince; şeriat, kurbanla ilgili mücmel olanın şerî hükmünü açıklamış ve (büyük ve küçükbaş) hayvanların kurban olacağını beyan etmiştir. Bu yüzden bu şerî beyanın dışına çıkmak doğru değildir; çünkü mücmelin beyanı, şer’an bağlayıcıdır. Aynı şekilde İbn-i Hazm’ın, Cuma namazına erken gitmenin faziletiyle ilgili hadisi delil getirmesine gelince; bu, kurban kesmeye has değildir; bilakis bu, herhangi bir sadaka gibi Allah’a yakınlaşmaktır; bunun delili, hadisin sonunda şu şekilde yumurtanın zikredilmesidir: وَمَنْ رَاحَ فِي السَّاعَةِ الْخَامِسَةِ فَكَأَنَّمَا قَرَّبَ بَيْضَةً “Beşinci saatte gelen bir yumurta kurban etmiş gibi olur.” Dolayısıyla şüphesiz yumurta kurbanlık hayvanlara dahil değildir; çünkü kurban, kan akıtmaktır. Bu nedenle bu hadis, kurban hükümlerini beyan etmek için gelmemiştir; dolayısıyla bu hadisin, kurbanlık meselesine delil getirilmesi doğru değildir.

2- Onun Bilal Radıyallahu Anh’dan nekledileni delil getirmesine gelince; İbn-i Hazm bunu, el-Muhallâ’nın başka bir yerinde, uzunca şu şekilde zikretmiştir: [Said İbn-i Mansur kanalıyla bize, Ebu’l Ahvas rivayet etti; bize İmran İbn-i Müslim el-Cu’fî Suveyd İbn-i Gafale’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: Bilal bana şöyle dedi: Bir horoz kurban etsem de aldırmam. Bedelini bir yetim veya toz toprak içerisinde kalmış bir yoksula tasadduk etmem hayvanı kurban etmemden daha faziletlidir.] Aynı şekilde bu, yerinde olmayan bir delildir; çünkü Bilal Radıyallahu Anh’ın sözü, Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in söz ve fiillerine karşı çıkacak kadar güçlü değildir. Ayrıca diğer Sahabe-i Kiram, sadece (büyük ve küçükbaş) hayvanların kurban olabileceğini nakletmişlerdir. Sonra Bilal Radıyallahu Anh, horozu kurban etmemiştir ve horozu kurban ettiği herhangi biri tarafından rivayet de edilmemiştir. Aslında onun sözü, kurbanda caiz olan şeyi açıklamak anlamında değildir; aksine kurbanın vacip olmadığını ve kendi görüşüne göre sadakanın kurbandan daha faziletli olduğunu açıklamak içindir; tıpkı şu sözünde açıkça görüldüğü gibi: [Bedelini bir yetim veya toz toprak içerisinde kalmış bir yoksula tasadduk etmem hayvanı kurban etmemden daha faziletlidir.]

3- Aynı şekilde İbn-i Hazm’ın, [İbn-i Abbas’tan rivayet edildiğine göre, iki dirheme et satın aldı ve şöyle dedi: Bu, İbn-i Abbas’ın kurbanıdır] şeklinde delil getirmesinin, sağlıklı olmadığı gayet açıktır; çünkü İbn-i Abbas Radıyallahu Anh’ın bu fiili, şeriatın örfünde kurban değildir; zira kurbanın, kesilmesi gerekir. Dolayısıyla pazardan et alıp bunu dağıtması, şer’an kurban sayılmayacağı gibi şer’an kurban konumunda da değildir; aksine bu, sadaka türündendir.

Binaenaleyh büyük bir mutmainlikle, kuşun kurban olmasının caiz olmadığını ve şerî delillerin delalet ettiği şartlara göre şer’an sadece (deve, sığır ve koyun) gibi (büyük ve küçükbaş) hayvanların kurban olabileceğini söyleyebiliriz.

Cevaba, Emir’in (Allah onu korusun) web sitesinden bağlanabilirsiniz:
https://www.facebook.com/AtaabuAlrashtah.HT/posts/304211249428047
https://archive.hizb-ut-tahrir.info/arabic/index.php/HTAmeer/QAsingle/4461/

Haber-Yorum

Katil ve Terörist Esed, Dostum Esed Olma Yolunda!

Haber:

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Cumhurbaşkanlığı Külliyesi’ndeki Cumhurbaşkanlığı Kabine Toplantısı’nın “Geçmişin, geleceğimizi de ipotek altına almasına müsaade edemeyiz. Bu anlayışla, komşularımızdan başlayarak bölgemizdeki tüm aktörlerle münasebetlerimizi ilerletmeye gayret ediyoruz.” açıklamasında bulundu. (03.07.2024 TRTHaber)

Yorum:

Erdoğan “Esad’ı bir siyasi olarak kabul etmiyorum. O devlet terörü estiren bir teröristtir” dediği asrın mücrimi kasap Esed’e şimdi efendisi ABD’nin talimatı ve direktifiyle zeytin dalı uzatmaya başladı. Erdoğan da dahil olmak üzere İslam dünyasının hain ve kukla yöneticileri omurgasızdır. Omurgasız oldukları için dün farklı bugün farklı söylemlerde bulunmalarına, bu bukalemunluklarını “ülkemiz ve milletimizin çıkarları esastır”, “siyasette küslük ve düşmanlık olmaz” gibi ilkesiz ve omurgasız söylemlerle kamuoyuna yutturmaya çalışmalarına İslam ümmeti alışıktır.

Erdoğan’ın Suriye devrimine kürtaj yapmak için kuzu postuna bürünerek ve devrimciler “dostu” görünerek samimi devrimcilere desise ve tuzak kurduğu çok iyi biliniyor. Şimdi de Suriye devrimini mezara gömmek ve yeniden dirilmemesi amacıyla üzerine beton dökmek için terörist Esed’e zeytin dalı uzatıyor.

Erdoğan gibi uşak yöneticiler efendileri sömürgeci kafir ülkelerin direktifleri ve çıkarları doğrultusunda hareket ettikleri için ve bir ideolojiden yoksun oldukları için sabiteleri ve ilkeleri yoktur, sabitesizlikleri ve ilkesizlikleri vardır. Tek sabite ve ilkeleri, kölelik yaptıkları efendileri Amerika ya da İngiltere’nin çıkarlarıdır.

Bir milyon Müslümanı katleden, milyonlarcasını yerinden eden, onları İslam diyarında muhacir, kafir yurdunda mülteci durumuna düşüren, kucaklarında küçük bebeklerle engin denizlerde boğulmalarını sağlayan tarifinde kelimelerin kıyafetsiz kaldığı birine, tüm bu olanları unutarak zeytin dalı uzatmak, bırakın Müslümanlığı insanlığa bile sığmaz.

Erdoğan’ın bozuk mantığı ve zihniyetine göre, eğer yakın geçmişte bunları yapan ve Müslüman kardeşlerimizi acımasızca ve hunharca katleden katile, kin ve nefret beslemeyeceksek, bu geçmişin bizi ipotek altına almasına müsaade etmeyeceksek, o zaman Gazze ve Filistin’de yaşananların da bizi ipotek altına almasına müsaade etmemiz gerekiyor. Erdoğan’a göre, Gazze’de neredeyse 40 bin Müslüman kardeşimizi katleden ve soykırım yapan Yahudi varlığına da düşmanlık beslememeliyiz. İçgüdüsel olarak bile bir insan, ailesini, kardeşlerini öldüren birine kin ve nefret besler. İntikamlarını almanın yollarını arar, tevessül eder. Ama demek ki Erdoğan, insanlığını bile kaybetmiş bir köledir. Böylesi köleci bir mantık ve zihniyet yüzünden İslam ümmeti bu durumdadır.

Sykes-Picot bayrağını milyonlarca Müslümanın kanından ve canından mukaddes gören, Sykes-Picot topraklarına saldırı olmadıkça İslam topraklarına yapılan saldırıyı kendisine yapılmış bir saldırı olarak saymayan, Sykes-Picot bayrağına uzanan “elleri kırarız” dediği halde Milyonlarca Müslümanı öldüren birine elini uzatan, “Kudüs bizim kırmızı çizgimiz” dediği halde Kudüs’ü yakıp yıkan Siyonist varlık ile ticari ilişkilerini sürdüren Erdoğan gibi bir yöneticiden Müslümanlara zerre kadar hayır gelmez. Erdoğan, olaylara ve kişilere İslam ideoloji perspektifinde bakmadığı sürece kölelikten ve ABD’nin esiri olmaktan kurtulamayacaktır. Kölelik ve esaret Erdoğan’ı tamamen esir almış, gözlerini kör etmiş durumda. Bu kölelik ve esaretten de kurtulacak gibi görünmüyor. İslam ümmetini böyle köle ve esir yöneticilerden ve liderlerden ancak Hilafet kurtarabilir. Hilafet Devletini kurmadığı sürece böylesi köle yöneticilerin esiri olmaya devam edecektir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Ercan Tekinbaş

Haber-Yorum

وينطِقُ فيها الرُّويْبِضَةُ

“İşte O Zaman Ruveybida Konuşacak”

Haber:

Ortadoğu meseleleri ve Arap-“İsrail” çatışması konusunda uzman Fransız gazeteci Georges Malbrunot, Dünya İslam Birliği Genel Sekreteri Muhammed bin Abdulkerim İsa’nın “Marine Le Pen ile iyi ilişkileri” hakkındaki açıklamalarını, “şaşırtıcı açıklamalar” olarak nitelendirdi.

Middle East Eye internet sitesinin aktardığı açıklamalara göre Le Figaro gazetesi muhabiri, sosyal paylaşım sitesi X hesabından attığı tweet aracılığıyla şu açıklamayı yaptı; Muhammed bin Abdülkerim İsa Pazartesi günü Londra’daki bir araştırma merkezi önünde yaptığı bir konuşmada şunları söyledi: “Kendisiyle iyi bir ilişkimiz var, Fransa’ya her gidişimizde Sayın Le Pen ile görüşüyoruz.”

Ve şöyle devam etti: “Eski Suudi Arabistan Adalet Bakanı 2016’dan bu yana şunları ekledi: Birbirimizle konuşurken oldukça şeffafız… Arkadaş gibi diyalog kuruyoruz. Karşılıklı anlayışa dayalı bir dostluğumuz var.”

Malbrunot, takipçileriyle etkileşime geçtiği aynı tweeti aracılığıyla şunları ekledi: “Dünya İslam Birliği Genel Sekreteri şöyle soruyor: Fransa’dayken cumhuriyetin değerlerine saygı duymalıyım; aksi takdirde değerlerine saygı duymadan bir ülkeye nasıl girebilirim?”

Fransız gazetecinin tweetine göre Muhammed bin Abdülkerim İsa şöyle bir eklemede bulundu: “Sayın Le Pen bana bunun İslam olup olmadığını sordu, ben de ona, evet, bu İslam dedim.” (Arabic 21, 04/07/2024)

Yorum:

Rasul Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyuruyor: سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ سَنَوَاتٌ خَدَّاعَاتُ يُصَدَّقُ فِيهَا الْكَاذِبُ وَيُكَذَّبُ فِيهَا الصَّادِقُ وَيُؤْتَمَنُ فِيهَا الْخَائِنُ وَيُخَوَّنُ فِيهَا الأَمِينُ وَيَنْطِقُ فِيهَا الرُّوَيْبِضَةُ قِيلَ وَمَا الرُّوَيْبِضَةُ قَالَ الرَّجُلُ التَّافِهُ فِي أَمْرِ الْعَامَّةِ “İnsanlara öyle aldatıcı seneler gelecek ki, o zaman yalancılar doğrulanacak, doğru sözlü olanlar da yalanlanacaklardır. O zaman hainlere itimat edilecek, emin olanlar da ihanetle suçlanacaklardır. İşte o zaman Ruveybida konuşacaktır.” Denildi ki Ruveybida da nedir? Buyurdu ki: “Kamunun işleri hakkında (söz sahibi olan) müptezel adamdır.”

Sen doğru söyledin, ey Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem!

Şayet bir rejim İslam’a ve Müslümanlara karşı savaşıyor, Batılı kafirleri dost ediniyor ve gâsıp Yahudilerle normalleşmeyi arzu ediyorsa… böyle bir rejimin bizim için, İsa gibi Ruveybidalardan başka birini çıkarması düşünebilir mi?!

Ama bir sistem, Allah’ın şeriatına göre hükmediyor, İslam ehlini dost ediniyor, alimlere büyük saygı duyuyor ve cihat sancağını yükseltiyorsa... işte böyle bir sistemin bizim için, büyük efendilerimiz Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Hasan, Hüseyin, İbn-i Avf, İbn-i Cerrah, Zübeyr, Talha, İbn-i Mesud, İbn-i Abbas, İbn-i Müseyyeb, İbn-i Cübeyr, Ebu Hanife, Malik, Şafii, İbn-i Hanbel, Leys ve Evzâi (Allah hepsinden razı olsun) gibilerini çıkarması düşünülebilir.

Allah’ım bize bir an önce Nübüvvet Minhacı üzere İkinci Raşidi Hilafeti nasip et ki, Sana itaat edenler yücelsin, Sana isyan edenler zelil olsun, iyilik emredilsin ve kötülükten de nehyedilsin; Allahumme Amin!

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Abdulaziz Munîs - Kuveyt