(ترجمه)

با وجود راه‌حل‌های اقتصادی که از جانب حکومت به اصطلاح قانونی در یمن اعلان می‌گردد، ریال یمنی در برابر دالر امریکایی و دیگر اسعار خارجی با سقوط مواجه می‌باشد، طوری‌که یک دالر امریکایی به بیشتر از ۷۰۰ ریال یمنی تبادله می‌گردد. درین مورد هریک از حکومت و حوثی‌های مسلط بر صنعا پایتخت یمن، یکدیگری خود را متهم می‌کند، در حالی‌که هردو طرف به وسیلۀ دوام جنگ، گرسنگی و امراض گوناگون، باعث رنج و مشقت، قتل و کشتار مردم یمن شده و تمام تلاش‌شان برای تأمین منافع باداران استعمارگر، به مخصوص امریکا و انگلیس است؛ دولت‌هایی‌که برای غارت دارائی‌های یمن و برای نفوذ بیشتر در این سرزمین با یکدیگر رقابت می‌کنند.

علاوه بر تعطیل خدمات عامه، بیکاری، عدم صادرات نفت و گاز، دارائی‌ها و دیگر تولیدات در یمن و با وجود فساد گسترده در این زمینه در اکثر شهرهای یمن مخصوصاً شهرهای تحت کنترول حوثی‌ها، معاش‌های کارمندان ادارات محلی قطع می‌باشد، در حالی‌که حوثی‌ها در راستای پیشبرد اهداف جنگی خود، سرمایه‌های زیادی را ضایع ساخته و بدون مورد آن را به مصرف می‌رسانند، هیچ یک از دو طرف درگیر برای حل مشکلات مناطق تحت کنترول خود، دارای کدام راه‌حل  نمی‌باشند. از طرف دیگر، سعودی و امارات نیز برای تسلط بر دارائی‌ها و بندرگاه‌های آبی این سرزمین با هم درگیر یک رقابت دیوانه وار می‌باشند، طوری‌که امارات بر بندرگاه‎‌های آبی جنوب یمن و پروژۀ گاز "بالحاف" مسلط شده و سعودی نیز برای انتقال نفت به بحرالعرب، بالای خط لوله‌ی نفتی در "اراضی المهرة" کار می‌کند.

بدین ترتیب یمن تبدیل به خوراکه‌ی طمعه‌کاران منطقه و اربابان استعمارگر شده، در حالی‌که مردم یمن از بی‌چاره‌گی و در ماندگی و سوختن در آتش این جنگ‌های بدنام رنج می‌برند و از یک سو سازمان ملل نیز در تلاش است تا از طریق فشارهای اقتصادی بر طرفین درگیر در یمن، مخصوصاً حوثی‌ها و از طریق بازداشتن آن‌ها از تصرف بر دارائی‌های این سرزمین، اعمال فشار نماید تا راه‌حل سیاسی را که امریکا و انگلیس می‌خواهند، بپذیرند؛ چنانچه "مارتین گریفیتس" فرستادۀ سازمان ملل به یمن با حوثی‌ها دیدار و ناموفقانه، صنعا را ترک می‌نماید.

هم‌چنان زیر سایه‌ی این درگیری‌ها و جنگ‌ها، چاپ نزدیک به ۶۰۰ میلیارد ریال یمنی منجر به تورم ارز و پایین آمدن ارزش ریال شده و جنگ اقتصادی علیه یمن و مردم آسیب دیده‌اش برای افزایش مشقت‌های آن‌ها در حال اجراء می‌باشد. گریفیتس طی اظهاراتی می‌گوید: «او وضعیت اقتصادی یمن را با بانک و صندوق بین المللی پول و سازمان ملل متحد و کشورهای حوزۀ خلیج در میان می‌گذارد.» در حالی‌که این اظهارات گریفیتس به توجیهی اشاره دارد که امریکا از  تحویل هرگونه در آمدو تولیدات یمن به بانک جهانی در عوض قرض یمن، به خود مردم می‌دهد؛ حالآن‌که  گزارشات گذشته این را می‌رساند که سازمان ملل این درآمدها را دریافت می‌کند تا ضمانت اجرائی برای پرداخت معاش کارمندان باشد.

حال خواهیم دانست که چرا گاز صادر نمی‌شود؟ چرا بندرگاه‌ها به کار نمی افتند؟  چرا پس از چاپ بیش از حد پول در یمن معاشات توزیع نمی‌گردند؟  چه کسی می‌باشد که در زمینه ممانعت می‌کند؟

هرگاه سازمان ملل از دولت‌ها در خواست اهدائیه به وضعیت انسانی در یمن را دارد، پول‌های زیادی را جمع‌آوری، بشترین قسمت آن را به سرقت برده، مقدار اندکی از پس مانده‌اش را به وسیلۀ تنظیم‌های تشکیل شده توسط حوثی‌ها، در میان مردم به مصرف می رساند و حوثی‌ها نیز این کمک‌ها را با وجودی‌که بالای آن‌ها مجانی نوشته شده است، به فروش می‌رسانند.

اما سعودی، امارات، ایران و هر دولت دیگری‌که از این درگیری‌ها و جنگ‌ها در یمن حمایت کرده و مستقیم و یا از طریق مزدوران و هواداران خویش در آن مشارکت و دخالت دارند، وضعیت مردم یمن و درد و رنج‌های‌شان نزد آن‌ها هیچ اهمیت ندارد. ایران حوثی‌های وابسته به خود را در زمان تسلط بر صنعاء کمک می‌نمود و دو میلیون دالر را تحت نام حمایت از ریال یمنی به بانک مرکزی واریز نمود؛ اما این پول در زمینۀ تهیۀ سلاح به حوثی‌ها برای جنگ و ویرانگری بیشتر به مصرف می‌رسد. سعودی و امارات در راستای مبارزه علیه اسلام و ول‌خرچی‌های متکبرانه و تحت نام خرید سلاح، سرمایه‌های زیادی را به غرب داده‌اند. سعودی صدها میلیار دالر را به امریکا داد تا این‌که آن‌ها را مصرف آسیب دیده‌گان جنگی نماید؛ اما اگر سعودی به نفاق و فریب به طوری نمایان شود که به پهلوی مردم یمن ایستاد است، باز هم او در اصل شریک جنگ و ویرانگر یمن می‌باشد.

اگر دیده می‌شود که سعودی در حال حاضر برای خواستار پایان دادن به حوثی‌ها و کاهش نفوذ آن‌ها می‌باشد و عهده‌دار حقوق کارمندان ادارات محلی، نیازهای اساسی، خدمات و زیرساخت‌های لازم برای مردم رنج دیدۀ یمن است، پس هدف آن این است که دل مردم را به دست آورده و آن‌ها را از حوثی‌ها جدا نماید. این کمک‌های دو میلیار دالری سعودی که رسانه‌ها به گزارش مکرر آن‌ها مردم را سردرد نموده اند، هیچ تأثیر ملموسی در این سرزمین و در کمک به اقتصاد آن نداشته است.

آن چه که واضح و روشن است، این است که سیاست سعودی همان سیاست امریکا می‌باشد که خواستار شریک ساختن حوثی‌ها در حکومت و از بین نبردن کامل آن‌ها می‌باشد؛ بلکه از آن گذشته سعودی علیه مهاجرین بازگشته از غرب به مبارزه برخاسته و آن را وسیلۀ کسب و کار خود قرار داده است و دخولی‌های هنگفتی را از آن‌ها گرفته حواله‌های ظالمانه‌ای بر آن‌ها تحمیل و آن‌ها را به اخراج تهدید می‌کند. بدین ترتیب سعودی درین مورد به یک دولت سرمایه‌داری بدتر از سرمایه‌داران تبدیل شده است، چنانچه اسلام از اعمال و نظام‌های شان بیزار است. این سیاست سعودی در خدمت حوثی‌ها و فعال نگداشتن آن‌ها می‌باشد و درین راستا از فریب دادن مردم و تحریک و تشویق آن‌ها برای وارد شدن در جبهات جنگی از طریق زور و عصبانی کردن و خشمگین کردن مردم نیز کار گرفته اند.

ای مردم یمن! آن چه که بر شما اکنون لازم است، این است که برای تغییر وضعیت این سرزمین به وسیلۀ آنچه که الله سبحانه وتعالی و پیامبرش صلی الله علیه وسلم از شما راضی می‌شود، دست به کمر زده و دست استعمارگران و مزدوران شان را کوتاه نمایید و آنچه که امروز از دست می‌دهید، دارائی‌ها و منابع  شما نیست، بلکه سرزمین سرشار از ثروت و نیروهای انسانی تان می‌باشد.

بدانید که راه‌حل اساسی برپایی خلافت راشده بر منهج نبوت است تا این‌که نظام اقتصادی اسلام را با راه‌حل‌های کارای اقتصادی‌اش تطبیق نموده و مشکلات اقتصادی تان حل گردد، طوری‌که ممیزۀ نظام اقتصادی در اسلام  ثبات و استقرار می‌باشد و به وسیلۀ دالر در حال تغییر نمی‌باشد؛ چون پشتوانۀ پولش طلا و نقره خواهد بود. گذشته از آن نظام اقتصادی اسلام نیازهای اساسی افراد را از قبیل خوردن، نوشیدن، پوشیدن و مسکن بر طرف نموده و آن‌ها را در پهلوی تطبیق بقیه نظام‌های زندگی از قبیل نظام حکومت‌داری، سیاست خارجی، نظام تعلیمی و نظام اجتماعی و برای بدست آوردن تجملات زندگی نیز کمک می‌کند.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: عبدالمؤمن زیلعی

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه یمن