در بارۀ خود و ملت خویش از الله سبحانه وتعالی بترسید!

(ترجمه)

قانون‎گذاران در پارلمان عراق تحت حاکمیت احزاب شیعه‎های بی‎خبر از سیاست، غارت‎گران ثروت ملت و دوست‎داران موقف‎های دولتی، در مسایل مهم و حیاتی مانند سن ازدواج، خواستار تغییرات گردیده‎اند. قانون ازدواج رایج درین کشور از سال ۱۹۵۹م به بعد تطبیق شده است، و تأکید قانون‎گذاران این کشور بر این است که مطابق شریعت سن ازدواج از ۱۸ سالگی غربی به ۹ سالگی تنزیل نماید. در ضمن این تغییرات بیان می‎دارند، هنگامی‎که شخصی تغییر دین دهد، زنان اجازۀ ازدواج با غیرمسلمانان را نداشته و اطفال باید پیرو دین پدران خود باشند و از میراث خود بهره‎مند شوند.

تلاش برای آوردن اصلاحات و تغییرات درین زمینه در عکس‎العمل علیه مراجع تأثیرگذار دینی؛ مانند: حزب الفضله، حسن الشمری وزیر اسبق عدلیه-کسی‎که خون هزاران مسلمان را نوشیده و جزاهای سنگینی؛ مانند اعدام را از روی کینه و تعصب اجراء کرده- و محمد یعقوبی و همکاران دیگرش که جامعه را بر اساس سیکولریزم و سازمان‎های جامعۀ مدنی عیار می‎سازند، صورت گرفته است.

در واقع انتخابات پارلمانی، احزابی را روی صحنه آورد که نتوانستند از حقوق مردم محافظت کنند؛ اما بر عکس با عدم آگاهی کامل از دین و برای منفعت‎شان، با فتواهای مراجع خویش تحریک و به جز جلب حمایت افراط‎گراها چیزی دیگر انجام ندادند. اما وقتی‎که زنگ رأی دادن به پارلمان زده شد، سیکولرها مسیر خویش را برای دادخواهی اصلاحات تغییر داده و از مردم خواستار تظاهرات گردیدند و شعارهای حمایت از زنان و حقوق بشر را سر دادند.

با تعمق بیشتر دانسته می‎شود که خواست‎های آن‎ها مختلف بوده و از طریق کنفرانس‎های مطبوعاتی توسط زنانی‎که طرف‎دار پارلمان‎اند، صورت گرفته است. صباح التمیمی نائب پارلمان عراق درین مورد بیان داشت: «تغییر قانون سن ازدواج نمایان‎گر توهین بزرگ برای زنان عراقی می‎باشد.» هم‌چنان این وکیل کردستانی علاوه نمود: «این کار، دختران خوردسال را تشویق به عروسی کرده و اعمال ناشایست آی اس آی اس را که با دختران موصل و سوریه انجام دادند، دوباره تازه می‎سازد.» در ضمن، ام پی کاظم الشمری و انجمن وکلاء از خطرهای این تغییرات هشدار داده و می‎گویند که این کار خشونت‎های قانونی و اساسی را که ممکن عراق را ۱۰۰ سال عقب بزند، در پی خواهد داشت و نمایندگی از انحطاط عمیق در رابطه به تأسیس دولت مدنی بر اساس مدنیت گردیده و فرقه‎گرایی را مقدس می‎سازد.

بعضی‎ها حالت عراق را تحت قوانین شیعه‎‎ها و شهزاده‎های احمق چنین ارزیابی می‎کنند: «کشور دامن‎گیر جنگ و بحران بوده و بیشتر از ۴۰ درصد مردم زیر خط فقر قرار دارند. از سوی دیگر، قرضه عامه به بیش از ۱۲۳ ملیارد دالر افزایش پیدا کرده و دست پارلمان این کشور با قوانینی‎که استفادۀ جنسی اطفال و ازدواج آن‎ها را مشروعیت می‎بخشد، آلوده است.»

با بررسی بیشتر می‎توان نتیجه گرفت که هر دو گروه از حقیقت دور و در مورد الله سبحانه وتعالی دروغ بسته‌اند. آن‎ها با مشروعیت دادن رأی در پارلمان، برتر دانستن پارلمان نسبت به احکام الله سبحانه وتعالی و با تعصب و منفعت‎جویی مرتکب گناه بزرگ شدند؛ در ضمن آن‎ها این حق را به خود دادند تا از بعضی قوانین پیروی و از بعضی دیگر سرپیچی کنند و در پاسخ آن‎ها باید بدین فرمودۀ الله سبحانه وتعالی توجه شود:

﴿وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًاً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا﴾

[احزاب: ۳۶ ]

ترجمه: هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد، هنگامی‎که الله(سبحانه وتعالی)ا و پیامبرش(صلی الله علیه وسلم) امری را لازم بدانند، اختیاری(در برابر فرمان الله سبحانه وتعالی) داشته باشد و هرکس نافرمانی  الله(سبحانه وتعالی) و رسولش(صلی الله علیه وسلم) را کند، به گمراهی آشکاری گرفتار شده است.

و کسانی‎که با احکام الله سبحانه وتعالی مخالفت کنند، جرم آن‎ها سنگین‎تر است؛ زیرا آن‎ها قوانین الله سبحانه وتعالی را دلیل ظلم زنان و تحقیر آنان دانسته و علت عقب‎مانی مسلمانان را در ساختن ملت‎های متمدن می‎دانند.

﴿كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا﴾

[کهف: ۵]

ترجمه: سخن بزرگی از دهان‎شان خارج می‌شوند، آن‎ها فقط دروغ می‌گویند.

انگیزۀ آنان واضح است؛ زیرا آن‎ها در آیین و مذهب باداران خویش و اشغال‎گران اند و در صدد تطبیق کامل نظام پلید دموکراسی هستند. در ضمن قانون‎گذاران با این کار خویش می‎خواهند، از قوانین الله سبحانه وتعالی برای تنظیم امور مردم جامعه و دولت ممانعت کنند و هراس ازین دارند که مردم به حاکمیت الله سبحانه وتعالی باز گردند. بنابر این، آن‎ها کوشش می‎کنند که هرکس را ازین حقیقت دور ساخته و حکام مسلمانان را اجازه نمی‎دهند که حتی تصادفاً در مورد قوانین الله سبحانه وتعالی سخن گویند.

﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ﴾

[حج: ۸]

ترجمه: و گروهی از مردم بدون هیچ دانش و هیچ هدایت و کتاب روشنی بخشی، درباره الله(سبحانه وتعالی) مجادله می‌کنند.

در واقع اساساً مسلمان باید از خود بپرسد که کدام اوامر را مطابق به شریعت پیروی کند، از کدام آن اجتناب ورزد و آیا اجازۀ ترک آن را به اختیار خود دارد یا خیر؟ در ضمن، جایز نیست تا از افکار کفار اشغالگر پیروی نموده و خود را در معرض عذاب الله سبحانه وتعالی قرار دهد. هم‎چنان اگر می‎خواهیم در مورد احکام اسلام بدانیم، باید در جستجوی علمای واقعی باشیم که بدون ترس از هیچ کس حقایق را به زبان می‎آورند و به غیر از الله سبحانه وتعالی از هیچ کس نمی‎هراسند.

﴿فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾

[نحل: ۴۳]

ترجمه:  اگر نمی‌دانید، از آگاهان بپرسید(تا تعجب نکنید از این‎که پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم از میان همین مردان برانگیخته شده است).

قبل از آن‎که به نتیجه‎ای برسیم، این فرض است تا احکام الله سبحانه وتعالی را در مورد ازدواج بیان کنیم. علمای اسلام به اتفاق آراء بر ازدواج دختر جوان قبل از رسیدن به بلوغیت موافقت کردند و چیزی‎که بالای آن تأکید می‎گردد، توانایی‎های فکری و حالت فزیکی یک دختر است. تعیین سن مشخص برای ازدواج فرض نبوده؛ ولی بستگی به شرایط خاص خود دارد. بعضی فقهاء؛ مانند: الجاسس از مذهب حنفی، ابن قدامه از مذهب حنبلی، النوی و السویوتی از مذهب شافعی، ابن المنذر از مذهب مالکی و دیگران، نظریات خویش را بر اساس این فرمودۀ الله سبحانه وتعالی استنباط نموده‎اند.

﴿وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِنْ نِسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ﴾

[طلاق: ۴]

ترجمه: و از زنان‎تان، آنانی‎که از عادت ماهانه مأیوس‎اند، اگر در وضع آن‎ها(از نظر بارداری) شک کنید، عدۀ آنان سه ماه است.

و جای استنباط حکم از فرمودۀ الله سبحانه وتعالی است(دخترانی‎که به حالت حیض نرسیده‌اند)، ثبوت دیگر این فرمودۀ الله سبحانه وتعالی است:

﴿قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ﴾

[نساء: ۱۲۷]

ترجمه: از تو دربارۀ حکم زنان سؤال می‌کنند؛ بگو: الله(سبحانه وتعالی) دربارۀ آنان به شما پاسخ می‎دهد: آن‎چه در قرآن دربارۀ زنان یتیمی‎که حقوق‎شان را به آن‎ها نمی‌دهید، و می‌خواهید با آن‎ها ازدواج کنید.

نظر به آیت قبل، تنها حالت یتیم بودن قبل از سن بلوغیت مد نظر گرفته می‎شود. هم‎چنان مثال‎های از سیرت وجود دارد که قابل اهمیت است؛ مانند: ازدواج پیامبر صلی الله علیه وسلم با مادر مؤمنان، حضرت عایشه رضی الله عنها هنگامی‎که وی ۹ سال داشت، ازدواج حضرت فاطمه دختر حضرت محمد صلی الله علیه وسلم با حضرت علی رضی الله عنه در حالی‎که حضرت فاطمه رضی الله عنها ۱۳ سال داشت و ازدواج دختر حضرت علی رضی الله عنه، ام کلثوم با حضرت عمر رضی الله عنه که وی نیز ۱۳ سال داشت.

حاصل سخن این‎که: سخن‎های کافران و نوکران‎شان را ترک گفته و چیزی را که الله سبحانه وتعالی نازل کرده است، قبول کنید، که سبب کامیابی و زندگی جاویدانی در روز قیامت می‎گردد. یاالله سبحانه وتعالی! نصرت خویش را نصیب ما کن تا شاهد بر افراشته شدن پرچم خلافت راشدۀ ثانی مطابق منهج پیامبر صلی الله علیه وسلم در سرزمین مسلمین باشیم و برای ما فخر، عزت، امنیت و زندگی با سعادت را نصیب بگردان! یا الله! تنها تو والای همۀ قدرت‎ها هستی.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ  بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾

[روم: ۴-۵]

ترجمه: و در آن روز مؤمنان خوشحال خواهند شد، به سبب یاری الله(سبحانه وتعالی) و او هر کس را بخواهد یاری می‌دهد و او صاحب قدرت و رحیم است.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه عراق

(ترجمه)

حکومت اردن از فیصلۀ اخیر مجمع عمومی سازمان ملل، به دلیل رد به رسمیت‎شناختن قدس توسط امریکا به عنوان پایتخت دولت یهود، ابراز شادمانی نمود. رسانه‌های متعدد حکومت اردن با نشر سخنانی از محمد مومنی وزیر امور اطلاعات این کشور، از این فیصله استقبال نمودند. مومنی فیصلۀ جدید مجمع عمومی سازمان ملل در مورد قدس را بیانگر ارادۀ قانون جهانی خواند و تأکید نمود که هرگونه تصمیمی‎که به هدف تغییر وضعیت موجود این شهر مقدس اتخاذ گردد، غیرقانونی بوده و هیچ‎گونه رسمیتی ندارد. مومنی تأکید نمود که بر اساس قانون بین‎المللی، شرقِ قدس سرزمین اشغال شده بوده و شرط تحقق صلح فراگیر این است که شرق این شهر، پایتخت دولت مستقل فلسطین بر اساس مرزهای به رسمیت شناخته شده در سال ۱۹۶۷م باشد.

هم‎چنان مومنی در ادامۀ سخنان‎اش اشاره نمود: «صلح گزینه‌ای است که جهان عرب آن را به عنوان یک انتخاب استراتیژیک برگزیده است.» حزب التحریر-ولایه اردن در خصوص این اظهارات حکومت اردن و شادمانی و استقبال آن از فیصلۀ سازمان ملل، به چند نکتۀ زیر اشاره نموده و تأکید می‎کند:

قوانین بین‎المللی که سخنگوی حکومت اردن با آب و تاب از آن یاد نموده و آن را ملاک قرار می‎دهد، در هیچ قضیه‌ای به مسلمانان توجه نمی‎کند؛ زیرا این قوانین قدرت‎های کفر، زورگوئی و استعمار می‎باشد و همین قدرت‎ها بودند که در سال ۱۹۲۴م، دست به دست هم داده و قدرت سیاسی و قانونی مسلمانان(دولت خلافت) را سقوط داده و اسلام را از صحنۀ جهانی دور نمودند.

سازمان ملل با تمام دستگاه‎ها، مؤسسات و جلسات آن، سازمان استعماری کفار بوده و هیچ ارزش، وزن و اعتباری نزد مسلمانان نداشته و هیچ یک از فیصله‎های صادره از آن یا مؤسسات و جلسات آن از هیچ‎گونه رسمیتی نزد مسلمانان برخوردار نمی‎باشد؛ زیرا همین سازمان بود که با تصمیم تقسیم فلسطین، وجود دولت یهود را در این سرزمین مبارک که بخشی از سرزمین‎های اسلامی است، به رسمیت شناخت و همین سازمان بود که دولت‎هایی را که استعمارگران پس از فروپاشی دولت خلافت عثمانی و پراگنده نمودن مسلمانان و تقسیم سرزمین‎های آنان به دولت‎های کوچک و ضعیف استعمار شده شکل دادند، به رسمیت شناخت.

بدون شک، فیصلۀ اخیر مجمع عمومی سازمان ملل، به معنای حمایت از قدس نبوده و به هیچ وجه به مصلحت مسلمانان نیست؛ بلکه به معنای تداوم تأکید حق وجود برای دولت یهود در سرزمین مبارک فلسطین و استحکام غصب شهر قدس توسط یهودیان می‎باشد. سراسر فلسطین و تمام شهر قدس؛ به شمول شرق، غرب، شمال و جنوب آن، بخشی از سرزمین پهناور اسلامی بوده و ملکیت تمام مسلمانان می‎باشد. بناً هیچ طرفی به هیچ‎وجه حق ندارد؛ حتی یک وجب از آن را به دشمنان اسلام و مسلمانان واگذار نموده و به نماینده‎گی از مسلمانان، از آن کوتاه بیاید.

حکام مسلمانان، اعم از عرب و غیرعرب، همه اصرارشان بر این است که آن‎چه یهودیان تا کنون اشغال نموده‎اند، به شمول بخش بزرگی از شهر قدس را به آنان واگذار نموده و از آن دست برداریم. این حکام با تأیید نمودن فیصله‎های قبلی سازمان ملل، که اشغال فلسطین توسط یهودیان را استحکام می‎بخشد، به این فیصله‎های استعماری رسمیت بخشیده و در بخشی از سرزمین اسلامی به نفع یهودیان کوتاه آمده‎اند.

این‎که خواهان حل قضیۀ فلسطین بر اساس راه‎حل تشکیل دو دولت یهودی و فلسطینی می‎شوند، این‎که غرب قدس را به عنوان پایتخت دولت یهود و شرق آن را پایتخت فلسطین می‎خوانند، این‎که تأکید دارند که به پیشنهاد صلح کشورهای عربی و فیصله‎های صادره از کنفرانس کشورهای عربی و سازمان همکاری‎های اسلامی، پایبند می‎باشند، همه و همه دلالت بر این می‎کنند که این حکام خائن دست‎شان با قدرت‎های استعمارگر جهانی در یک کاسه بوده و مشترکاً با آنان علیه مسلمانان دسیسه‎سازی می‎کنند و به این ترتیب، در حق الله سبحانه وتعالی، رسول‎اش صلی الله علیه وسلم و مؤمنین خیانت می‎کنند.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ﴾

[انفال: ۲۷]

ترجمه: ای کسانی‎که ایمان آورده‌اید! به الله(سبحانه وتعالی) و پیامبر(صلی الله علیه وسلم) خیانت نکنید! و(نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید، در حالی‎که می‎دانید(این کار، گناه بزرگی است)!

بدون شک مسئولیت مسلمانان در برابر این فیصله‎ها و کوتاه آمدن‎های حکام مسلمانان از وجب وجب خاک فلسطین و یا شهر مقدس قدس، این است که با تمام امکانات و به گونۀ متداوم برای پایان دادن به روند خیانت با الله سبحانه وتعالی، رسول‎اش صلی الله علیه وسلم و مؤمنین پایان داده و بساط دسیسه‎چینی‎ها علیه اسلام، مسلمانان، سرزمین‎های اسلامی و مقدسات آن را برچینند. یگانه طریقه‎ای که می‎توان با به‎کارگیری آن مسئولیت‎های فوق‎الذکر را به درستی اداء نمود، این است که امت اسلامی را از شر این حکام خائن نجات داده و دولت خلافت بر منهج نبوت را بالای ویرانه‎های نظام‎های فرسوده، متلاشی، وابسته و مزدور به غرب کافر این حکام خائن، تأسیس نمائیم.

با وجود این‎که نظام حاکم در اردن می‎داند، که یکی از اهداف تصمیم اخیر امریکا مبنی بر به رسمیت‎شناختن قدس به عنوان پایتخت دولت یهود، هدف قرار دادن حکومت اردن است، باز هم به‎جای این‎که در برابر برتری طلبی‎های امریکا مقاومت نموده و نظام اسلام را به صورت کامل تبنی و با تطبیق احکام اسلام، به وابسته‎گی‎اش به غرب پایان دهد و معاهدۀ وادی عربه(معاهدۀ صلح میان اردن و دولت یهود) و تمام تعهداتی را که در آن داده شد، ملغاء اعلام نماید و به حالت جنگ با دولت یهود برگردد. می‎بینیم که به‎جای چنین اقداماتی، از زبان سخنگوی رسمی‎اش اعلام می‎کند که ما به دولت یهود حق وجود قائل بوده و آن را هم‎چنان به رسمیت می‎شناسیم.

این در حالی است که اردن نخستین حکومتی است که پس از تصمیم امریکا در مورد قدس، خواستار راه‎اندازی تظاهرات شده و کارمندان حکومت‎اش به شمول وزیران حکومت را به جاده‎ها فرستاد و از مردم خواست تا با آنان یک‎جا شده و زیر عنوان دفاع از قدس دست به تظاهرات بزنند. این چه ذلت، گمراهی و چشم‎پوشی از واکنش درست شرعی در برابر دولت یهود و تصمیم رئیس جمهور احمق و سبک‌سر امریکاست که حکومت اردن از خود نشان می‎دهد؟!

سخن اخیر این‎که:

ای مسلمانان در سراسر جهان! چشم امید امت به لشکرهای شما دوخته شده است، تا گزینۀ درست و عملی را برگزینید، همان گزینه‎ای‎که در فریادهای شما از اندونیزیا تا المغرب شنیده شد؛ همان گزینه‎ای‎که کاملاً با گزینۀ نظام‎های مزدور و خائن در تناقض قرار دارد و آن این‎که با تحرک فراگیرتان، قدس و تمام فلسطین را از چنگال یهود نجات دهید. این کار برای لشکرهای مسلمانان بسیار آسان بوده و به ساده‎گی می‎توانند از عهدۀ آن بدر آیند؛ البته به شرط این‎که نخست حکام خائن و بزدل‎شان را که میان آنان و نابودی دولت یهود مانع قرار گرفته‎اند، از سر راه خویش بردارند و سپس نفوذ غرب استعمارگر را از سرزمین‎های‎مان برچیده و قدرت را از دست غاصبان آن بیرون کشیده و به امت، که صاحب اصلی آن می باشد، برگردانند؛ امتی‎که شب و روز بی‎صبرانه در انتظار اعلام تأسیس مجدد دولت خلافت راشده بر منهج نبوت به سر می‎برد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه اردن