در طنین دلخراش خودسوزی راهبان بودایی در جریان جنگ ویتنام، یکی از اعضای نیروی هوایی آمریکا در 26 فبروری 2024 در مقابل سفارت «اسرائیل» در واشنگتن دی سی خود را آتش زد و در حالی‌که در شعله‌های آتش می‌سوخت اعلام می‌نمود: «من دیگر شریک نسل کشی نیستم»، وی مکرراً فریاد می‌زد: «فلسطین را آزاد کنید». فریاد غم‌انگیز و نا امیدکننده‌ای برای عدالت که با اضطراب عمیق اخلاقی در مورد دخالت آمریکا در نسل‌کشی جاری در غزه طنین انداز می‌شود. این اقدام خودسوزی، یادآور راهبانی است که در سال 1963 تصمیم گرفتند در مخالفت با جنگ و رنج، خود را بسوزانند، صرفاً اعتراضی به جنگ نیست؛ بلکه اظهارات عمیقی در برابر همدستی در جنایاتی است که این سرباز دیگر نمی‌توانست اشتراک خود را در نسل‌کشی جاری در غزه تحمل کند.

دخالت نیروی هوایی آمریکا در حمایت از ارتش «اسرائیل» کاملاً مستند است. گزارش‌های (The Intercept) نشان می‌دهد که آمریکا در شناسایی اهداف بمب‌گذاری که منجر به تلفات چشم‌گیر( 30,000) نفر گردیده، نقش مهمی داشته است. خلبانی/ پیلوت که خود را آتش زد عمیقاً از دخالت مستقیم ارتش آمریکا در یک نسل‌کشی دوامدار آگاه بوده است. اقدام وی در سوزاندن خویش در مقابل سفارت اسرائیل پیام بود برای نشان دادن جنایات آمریکا و اسرائیل به تمام جهان؛ و مهمتر از آن حمایت دولت خودش که با پول و سلاح به در نسل کشی دخیل است.

نقش آمریکا در جنگ فراتر از حمایت نظامی است. آمریکا به ارسال بمب و مهمات به اسرائیل ادامه داده و کاملاً آگاه است که از این سلاح‌ها برای هدف قرار دادن غیرنظامیان به عنوان بخشی از استراتیژی مجازات جمعی توسط اسرائیل استفاده می‌شود. این همکاری در هدف قرار دادن و گرفتن زنده‌گی مردم بی‌گناه نشان می‌دهد که چگونه غرب همچنان مسلمانان را چیزی جز وسایل ارزانی نمی‌داند که می‌توان آن را به عنوان «خسارت جانبی» از بین برد. پوشش رسانه‌ها از جریانات اصلی، یا عدم پوشش این رویدادها به همان اندازه نگران کننده است. سکوت رسانه‌های بزرگ خبری در مورد آتش زدن این خلبان/ پیلوت و پس‌زمینۀ گسترده‌تر دخالت آمریکا در نسل‌کشی نشان‌دهندۀ همکاری کامل با سیاست‌های کاخ سفید است. فقدان پوشش، برای پنهان کردن واقعیت وضعیت از مردم آمریکا می‌باشد، که بسیاری از آن‌ها به شدت مخالف انجام نسل کشی هستند. علی‌الرغم مخالفت عمومی، دولت بایدن به تأمین تسلیحات به ارتش اسرائیل و حفاظت از اقدامات آن در صحنۀ بین‌المللی ادامه می‌دهد.

سکوت ارتش‌های جهان اسلام خیلی واضح است. موقف جسورانۀ این سرباز غیرمسلمان علیه همدستی در نسل کشی، کاملاً در تضاد با بی حرکتی و خاموشی رهبران نظامی مسلمان است. این سرباز نه معتقد به دین اسلام بود و نه حامل مفکورۀ جهاد که انتظار می‌رود الهام بخش سربازان مسلمان باشد. نوع از شجاعت و صلابت اخلاقی از خود نشان داده است که باعث شرم‌ساری رهبران ارتش مسلمان شده است. اقدامات وی نشان دهندۀ یک شکست عمیق می‌باشد: فقدان شجاعت در میان کسانی‌که باید در خط مقدم دفاع از مظلومین باشند. تنها با رهبری سیاسی خلافت می‌توان از ارتش به جای ظلم بالای مسلمانان‌ها، برای حفظ ناموس و جان آنها استفاده کرد.

اینجا سؤالی مطرح می‌شود که چگونه ممکن است یک سرباز از یک سرزمین بیگانه، بدون هیچ‌گونه تعهد دینی مستقیم به مردم فلسطین، شجاعت و صداقت اخلاقی از خود نشان دهد و از رهبران ارتش‌های مسلمان پیشی گیرد؟ این اختلاف فقط شکست درگیری نظامی نیست، بلکه شکست رهبری ارتش مسلمانان است. سکوت و بی حرکتی این رهبران در برابر نسل کشی دوام‌دار، نه تنها خیانت به الله و رسول وی صلی‌الله علیه‌وسلم بوده بلکه شجاعت مردانگی را که باید ویژگی سرباز مسلمان باشد، خدشه دار نمود. جهان می‌تواند شجاعت این خلبان/ پیلوت آمریکایی را به عنوان آینه‌یی که تقصیرات ما را به حیث امت اسلامی منعکس می‌نماید، در نظر بگیرد. زمان آن فرا رسیده است که رهبران ارتش‌های مسلمانان روحیۀ راستین جهاد در راه الله، دفاع از مظلومین و قیام در برابر ظلم را تجسم بخشند.

﴿وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا﴾ [نساء – 75]

ترجمه: (و شمارا چی شده است که در راه الله و دفاع از مظلومان مرد و زن و اطفال‌ قتال نمی‌کنید که می‌گویند پروردگار ما، مارا از این قریه‌ای که مردمان آن ظالم است بیرون نما، و برای ما از نزد خود ولی بنما و از نزد خود نصرت ده)

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر آمریکا

16 شعبان 1445 هـ ق

دوشنبه 26 فبروری 2024م

مترجم: عبدالرحمن "قاطع"