(ترجمه)

نظام میرزضیایف با بازداشت مجدد زندانیان سیاسی سابق که از ظلم دوران کریموف جان سالم به در برده بودند و محکوم کردن دوباره آن‌ها به حبس طولانی، خود را در مقابل جهان رسوا نموده و اکنون تمام امت اسلامی شاهد این واقعیت هستند. گویا خون‌های بی‌گناه مسلمانانی‌که توسط رژیم جنایتکار یهود به خصوص زنان و کودکان در سرزمین مقدس فلسطین ریخته می‌شود، کافی نیست که باید حکامی که خود را مسلمان می‌دانند، نیز خنجر خیانت خود را به این امت داغ دیده فرو برند. هیچ نشانه‌ای از پایان چنین ظلم و خشونتی وجود ندارد ‌که با هیچ منطقی سازگار نیست و کاملاً با وعده‌های توخالی آنان در تضاد است.

هم‌چنین حقیقت تمایل دولت ازبیکستان به تصویب قانونی برای ممنوعیت آموزش اسلامی نسل جوان، عدم تسامح با حجاب، سخت کردن ازدواج، ممنوعیت تعدد زوجات و تلاش برای دور کردن ارزش‌های اسلامی از جامعه، به وضوح نشان می‌دهد که این دولت به کدام سو حرکت می‌کند؛ به جای حمایت از منافع اسلام و مسلمانان، ترجیح می‌دهد استعمارگرانِ مانند روسیه و امریکا را راضی نماید.

حزب‌التحریر مسلمانان را در سراسر جهان به ایستادگی در برابر این ظلم و خشونت دعوت کرده و کمپاینی با عنوان «وا أمتاه؛ فریادی‌که زندانیان عقیدتی در ازبکستان سر می‌دهند» را اعلام کرده است. مسلمانان به رهبری  شباب حزب از سرزمین‌هایی مانند پاکستان، تونس و سوئد به این کمپاین پیوسته‌اند. به عنوان مثال؛ در تظاهراتی‌که در مقابل سفارت ازبیکستان در استکهلم سوئد برگزار شد، استاد اسلام ابوخلیل رئیس دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ازبیکستان سخنرانی کرد و از دولت خواست تا این ظلم و خشونت را که به منظور راضی کردن کفار استعمارگر انجام می‌شود، متوقف کند و از پیروی از سیاست‌های ضد اسلام و مسلمانان خودداری کند.

در ۲۳ جولای ۲۰۲۴م  مطابق با ۱۷ محرم ۱۴۴۶ هـ، هیئتی به ریاست فضل امزایف، رئیس دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-اوکراین به سفارت ازبیکستان در کی‌یف مراجعه کرد تا نامه اعتراضی را  ارسال کند. هم‌چنین در روز چهارشنبه ۱۷ جولای ۲۰۲۴م مطابق با ۱۱ محرم ۱۴۴۶ هـ، هیئتی به ریاست انجینیر شاکر عاصم، نماینده مطبوعاتی حزب‌التحریر-کشورهای آلمانی‌زبان، به سفارت ازبیکستان در وین مراجعه کرد تا نامه اعتراض را تحویل دهد. رئیس این هیئت، حزب را به مسئول سفارت، معرفی کرد و توضیح داد که حزب‌التحریر یک حزب سیاسی فکری است و در هیچ فعالیت فیزیکی مشارکت نمی‌کند. برعکس، حزب استفاده از خشونت را به عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به هدفش  را رد می‌کند و تلاش‌های مستمری برای برپایی خلافت راشده بر منهج نبوت، در سرزمین‌های اسلامی انجام می‌دهد.

بنابراین، اشتباه بزرگی است که دولت ازبیکستان حزب‌التحریر را به عنوان یک سازمان تروریستی برای راضی کردن کشورهای استعمارگر مانند روسیه طبقه‌بندی کند. هم‌چنین کاملاً غیرقابل قبول است که اعترافات کاذب از اعضای حزب پس از بازداشت مجدد آنان گرفته شود و آنان را مجبور به امضا تعهدنامه کنند و در صورت عدم امضا، تهدید به تجاوز به همسران‌شان یا بازداشت فرزندان‌شان شوند.

به عنوان بخشی از این کمپاین، از جمله موارد دیگر، مقالاتی منتشر شده‌ که رسانه‌های محلی ازبیکستان را به دلیل بی‌توجهی به ظلم و سرکوب در جامعه و ناتوانی در خروج از خطوط قرمزی‌که دولت تعیین کرده، مورد انتقاد قرار داده‌اند. هم‌چنین رسانه‌های خارجیِ مرتبط با ازبیکستان نیز در این مقالات نادیده گرفته نشدند.

علاوه بر این، با وجود اعلام اصلاحات در نظام قضایی ازبیکستان، هم‌چنان این نظام تحت تأثیر دستگاه‌های امنیتی قرار دارد؛ همانند دوران "نظام زباله" و این موضوع از طریق مقالات متعدد به مردم مسلمان ما توضیح داده شده است. هم‌چنین، مطابق با متن حکم دادگاه که در ۱۵جولای خوانده شد، در بین ۲۳ مرد جوان که اکثرًا دارای تحصیلات عالی بودند و هرکدام حداقل ۳ فرزند داشتند، با این حال به نظر می‌رسید که این جوانان "جنایتکاران بسیار خطرناکی" هستند! در حالی‌که واقعیت خلاف آن است؛ مردم آنان را به عنوان افراد شریف و با تقوا می‌شناسند که در حقوق هیچ‌کسی خیانت نمی‌کنند و تنها به مصلحت سرزمین‌ و مردم‌شان اهمیت می‌دهند و سلامت و منافع مردم را بر سلامت و منافع شخصی خود ترجیح می‌دهند.

طبیعتاً، افراد بی‌طرف در ازبیکستان از این کمپاین علیه سیاست‌های ظلم و خشونت حمایت کردند. این امر با این واقعیت تأیید می‌شود که مواد تصویری و صوتی، مقالات، پخش زنده و غیره که در چارچوب این کمپاین توزیع شده اند، توسط هزاران نفر دیده شده و توسط صدها نظر تأیید شده است. اما برخی نادانانی هستند که این قول الله سبحانه وتعالی در موردشان صدق می‌کند که می‌فرماید:

﴿أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾ [اعراف: 179]

ترجمه: آن‌ها هم‌چون چهارپایان اند؛ بلکه گمراه‌تر! اینان همان غافلان اند (چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند)!

در پایان، باید تأکید کرد که هر قدرتی که راه استبداد را در پیش گیرد، تضعیف و نابود خواهد شد و تاریخ نمونه‌های زیادی از این نوع حکومات را دارد و خود نظام سابق کریموف شاهدی واضح بر این است؛ زیرا سیاست ظلم و استبداد علیه مردم تنها نشانه‌ای از ضعف حکومت و ترس آن از مردمش است و تنها امید باقی‌ماندۀ این حکام اربابان‌شان است.

برعکس، حکومت قوی محبّت و حمایت مردمش را با داشتن صفات عالی مانند حمایت از مظلوم، بازداشتن ظالمین، تمایز بین دوستان و دشمنان و شجاعت در برابر دشمن به دست می‌آورد. امت اسلامی امروز به شدت منتظر آمدن چنین حکام راشدی است و شبانه‌روز دعا می‌کند که دورۀ خلافت بر منهج نبوت فرا برسد؛ زیرا وعده الله متعال حق است و او دعاها را می‌پذیرد؛ حتی پس از مدتی و به بندگانش نصرت و توانایی می‌بخشد!

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ۞ بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾ [روم: 4-5]

ترجمه: و در آن روز، مؤمنان (بخاطر پیروزی دیگری) خوشحال خواهند شد به سبب یاری الله؛ و او هر کس را بخواهد یاری می‌دهد و او صاحب قدرت و رحیم است!

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ازبیکستان

21محرم1446ه.

27جولای 2024م.

مترجم: محمدیاسین سادات