(ترجمه)

در روز جمعه، ۲۰ ربیع الاول ۱۴۴۷ه.ق مطابق با ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵م وزیران خارجه آنچه که چهارجانبه نامیده می‌شود، متشکل از آمریکا، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر، بیانیه‌ای را در مورد سودان صادر کردند که برجسته‌ترین موارد آن عبارت بودند از:

۱. آتش‌بس انسان دوستانه برای سه ماه به منظور امکان ورود کمک های بشردوستانه، که بلافاصله به توقف دائمی آتش بس منجر شود.

۲. راه‌اندازی یک روند انتقالی جامع و شفاف که طی نه ماه به تأسیس یک حکومت مدنی دارای مشروعیت ختم شود.

۳. آینده حکومت سودان توسط مردم سودان از طریق یک روند انتقالی جامع و شفاف تعیین می‌شود که تحت کنترل هیچ یک از طرف‌های درگیری نباشد.

در واکنش به بیانیه چهارجانبه، وزارت خارجه سودان در روز شنبه، ۲۱ ربیع الاول ۱۴۴۷ه.ق مطابق با ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵م، بیانیه‌ای صادر کرد که در آن آمده بود: «حکومت سودان از هر تلاش منطقه‌ای و بین المللی که به آن در پایان دادن به جنگ کمک کند، حمایت می کند؛ اما هیچ گونه مداخله‌ای را که حاکمیت دولت و نهادهای قانونی آن را محترم نشمارد، نمی‌پذیرد که همان دفاع از مردم و خاک است و همچنین خود را با قوات پشتیبانی سریع برابر نمی‌داند».

ناظر پرونده سودان و کشمکش شدید بین‌المللی بر سر آن به خوبی می‌داند که این جنگ توسط آمریکا برای ریشه‌کن کردن نفوذ انگلیسی‌ها و تجزیه سودان با جدا کردن دارفور مدیریت می شود و تمامی اقدامات سیاسی که آمریکا یا دست نشانده‌هایش در سودان انجام می دهند، به منظور از بین بردن هر اقدامی است که مردان انگلیسی را به صحنه بازگرداند.

بنابراین، اقدام چهارجانبه در این زمان، در واکنش به اقدام مردان انگلیسی از طریق کمیسیون اتحادیه آفریقا برای بازگرداندن "ثبات" به صحنه صورت گرفته است. منابع مطلع افشا کرده اند که اتحادیه آفریقا از نیروهای ملی پشتیبان ارتش سودان و گروه "ثبات" برای شرکت در جلسات گفتگوی سودانی-سودانی در ششم اکتبر آینده در آدیس آبابا دعوت کرده است، جایی که مردان انگلیسی به ویژه در کمیسیون اتحادیه آفریقا فعال هستند تا "ثبات" را دوباره شناور سازند.

در همین زمینه، مفوض اتحادیه آفریقا، محمود علی یوسف، در روز جمعه ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵م، در ابوظبی با عبدالله حمدوک، رئیس "ثبات" ملاقات کرد. یک مقام ارشد در ائتلاف ثبات به سودان تریبون گفت که ملاقات حمدوک و یوسف "نقش اتحادیه آفریقا در حل مناقشه و توافق بر سر یک روند سیاسی معتبر تحت رهبری سودانی‌ها تحت چتر اتحادیه آفریقا" را مورد بحث قرار داد.

بنابراین، آمریکا از طریق چهارجانبه اقدام کرده و نقشه راه پیشنهادی مؤرخ ۱۰ مارچ ۲۰۲۵م که توسط نماینده دائمی سودان در سازمان ملل، حارث ادریس، به دبیرکل سازمان ملل ارائه شده بود را تصویب کرده است. آمریکا تلاش می کند تا بیانیه چهارجانبه، که همان نقشه راه ارائه شده توسط خود حکومت سودان است، را به عنوان اساس توافق بین حکومت و قوات پشتیبانی سریع قرار دهد، زمانی که آشپزی آن کاملاً پخته شود.

این واقعیت سیاسی در سودان است. در این صحنه پوچ، جایگاه واژه حاکمیت کجاست؟

ما در حزب التحریر-ولایۀ سودان حقایق زیر را روشن می‌سازیم:

اول: دولت‌های سایکس-پیکو که توسط غرب کافر استعمارگر بر ویرانه‌های خلافت عثمانی ایجاد شدند، از جمله سودان، دولت‌های وابسته و مستعمره‌ای هستند که استعمارگران بر سر آن‌ها رقابت می‌کنند. ابزار آن‌ها در این راه، رهبران نیروهای مسلح، جنبش‌های شورشی و طیف سیاسی سکولار آشکار یا پنهان هستند. این ابزارهای استعمار حتی بر خود نیز حاکمیت ندارند، پس چگونه می‌توانند برای کشور خود حاکمیت داشته باشند؟

دوم: سیاست اغوا و تحریف رأی عام خطرناک‌ترین سلاح کافر استعمارگر و دستیاران اوست. آن‌ها دشمن را به صورت دوست نشان می‌دهند که در تمام جزئیات دولت و زندگی مردم دخالت می‌کند و برادر را دشمن جلوه می‌دهند که ماشین کشتار علیه او به کار می‌افتد. بنابراین، فرستادگان و سفرای دشمنان با این بهانه که دوستان نگران منافع کشور و مردم هستند، عرصه کشور را برای خود مباح می‌شمارند.

سوم: چگونه فرد عاقلی درباره حاکمیت در این کشور سخن می‌گوید در حالی‌که مشکلات آن در تمام اداره‌های سازمان ملل، به ویژه شورای امنیت، اتحادیه آفریقا، دانشگاه عرب، ایگاد، چهارجانبه، کشورهای همسایه سودان و ائتلاف آلب مورد بررسی قرار می‌گیرد؟ هرگاه دو رئیس دولت یا دو وزیر خارجه ملاقات می‌کنند، درباره مسائل و مشکلات سودان صحبت می‌کنند. با این وجود باز ما از حاکمیت سخن می‌رانیم، از چه نوع حاکمیتی سخن می‌گوییم، آیا هیچ مرد خردمندی در میان شما نیست؟

چهارم: با غیاب دولت مسلمانان؛ یعنی خلافت، مفهوم حاکمیت از سرزمین ما رخت بربست و تنها توسط ابزارهای کافر استعمارگر از حاکمان و سیاستمداران برای مقابله با پروژه‌های مخالف منافع ارباب شان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در آن زمان، آن‌ها مفهوم حاکمیت را به عنوان دلیلی برای عدم اجازه به پیشرفت آن پروژه‌ها احضار می‌کنند و هنگامی‌که پروژه جنایت‌کارانه از سوی اربابشان می‌آید، آن را با این بهانه که دوستان نگران منافع کشور و مردم هستند، پیش می‌برند.

پنجم: کفار استعمارگر، به ویژه آمریکا به عنوان قدرت اول در این جهان سرمایه‌داری، کسانی هستند که جنگ‌ها را در کشورهای ضعیف شعله‌ور می‌کنند، سپس مدیریت این جنگ‌ها را به ابزاری برای تحقق منافع خود، نه منافع مردم ضعیف تبدیل می‌کنند. در نتیجه، استعمار متمرکز می‌شود و کشورها تجزیه می‌گردند. بنابراین، هیچکس جز عامل خائن به مردمش، دخالت کافر استعمارگر یا ابزارهای وابسته او از کشورهای منطقه را فراخوانی یا اجازه نمی‌دهد. از این رو، هر نوع کمک گرفتن از خارجی، خودکشی سیاسی است.

ششم: آیا روابط بین‌الملل بر اساس برابری و رفتار متقابل استوار نیست؟ پس این اصل در تعامل دولت‌های ما در سودان با کشورهایی که فرستادگانی می‌فرستند تا با حاکمان ما در مورد دقیق‌ترین جزئیات زندگی ما - از غذا، خوراک، دارو، آموزش، محاصره الفاشر و همه چیز گفتگو کنند، کجاست؟

به عنوان مثال، پایگاه خبری سودافاکس در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۵م از ملاقات کامل ادریس و فرستاده بریتانیا ریچارد کراودر نقل کرد که "کراودر تأکید کرد که اولویت‌های کشورش در حال حاضر متمرکز بر دستیابی به آتش‌بس در شهر الفاشر و تضمین دسترسی بدون مانع کمک‌های بشردوستانه به غیرنظامیان است و حمایت کامل لندن از تلاش‌ها برای ثبات و صلح در سودان را تأیید کرد".

گوش‌های ما به شنیدن چنین اخباری عادت کرده و هیچ‌کس در طیف سیاسی آن را انکار نمی‌کند، بلکه برخی آن را به عنوان یک دستاورد و پیشرفت می‌نگرند. اما آیا برهان می‌تواند فرستاده‌ای بفرستد تا با نخست‌وزیر بریتانیا درباره مشکلات داخلی بریتانیا بحث کند؟ این امر نیاز ما به یک دولت دارای حاکمیت واقعی و نه تظاهر را ضروری می‌سازد.

هفتم: آمریکا هرگاه احساس کند که جناحی در پرونده سودان با آن رقابت می‌کند، دست به اقدام می‌زند. بنابراین، بیانیه چهارجانبه را صادر کرد و سپس فرستاده خود را به اتحادیه آفریقا اعزام نمود. همانطور که پایگاه الجزیره نت در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵م. نقل کرد: "مسعد بولس، مشاور ارشد رئیس‌جمهور آمریکا در امور آفریقا، تأکید کرد که مکانیسم چهارجانبه مربوط به سودان یک پلتفرم حمایتی برای سایر ابتکارات است و جایگزین آن‌ها نیست و بر این نکته تأکید کرد که اتحادیه آفریقا همچنان یک طرف اساسی در تلاش‌ها برای حل بحران سودان است. بولس در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با رئیس کمیسیون اتحادیه آفریقا محمود علی یوسف در آدیس آبابا، توضیح داد که چهارجانبه به موازات سایر پلتفرم‌ها کار می‌کند و به ویژه پس از اعلام نقشه راه اصلاحاتی که شامل برنامه‌های زمانی واضحی بود، به نتایج مثبتی دست یافته است".

قابل تصور است که آمریکا دعوت به گفتگوی سودانی-سودانی را که مردان انگلیسی می‌خواهند آن را به اسب تروای برای وارد کردن مردان خود در "ثبات" به صحنه سیاسی سودان تبدیل کنند، مختل سازد. همانطور که پایگاه المحقق نقل کرد: "دکتر التیجانی سیسی رئیس نیروهای جنبش ملی تأیید کرد که مشارکت نیروهای ملی در جلسات آماده‌سازی برای گفتگوی سودانی-سودانی که قرار است در ششم اکتبر آینده تحت چتر اتحادیه آفریقا در آدیس آبابا برگزار شود، دشوار است. سیسی گفت که نیروهای ملی سودان درباره دعوت و روشی که توسط اتحادیه آفریقا ارائه شده است ریزرویشن دارند ". این است وضعیت سرزمین‌های ما که به عرصه رقابت بین‌المللی مبدل گشته است!

ای بزرگوارانِ طیف سیاسی و مطبوعاتی! ما نیاز داریم که زندگی اسلامی خود را با برپایی خلافت راشده که طیف سیاسی را از منافقان و عوامل پاکسازی می‌کند و نفوذ غرب کافر استعمارگر را با اصل سرمایه‌داری و عقلیت سودجویانه‌اش از سرزمین ما ریشه‌کن می‌سازد، از سر گیریم تا عطر بندگی را برای الله سبحانه وتعالی استشمام کنیم و زندگی‌ای را سپری کنیم که در آن حاکمیت تنها از آن شرع باشد، به رهبری مردانی که عزت و کرامت ما را بازمی‌گردانند تا ما دوباره بهترین امتی باشیم که برای مردم برانگیخته شده‌است. پس ای برادران، برای این هدف از عمل‌کنندگان، دعوت‌کنندگان و بشارت‌دهندگان باشید که در این کار خیر دنیا و آخرت نهفته است.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ﴾ [الانفال: 24]

ترجمه: ای مومنان! فرمان الله (سبحانه وتعالی) را بپزیرید و دستور پیامبرش را قبول کنید؛ هنگامی که شما را به چیزی دعوت کند که به شما زندگی(مادی، معنوی،دنیوی واخروی) بخشد.

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ سودان