(ترجمه)

 ‏روز یکشنبه مورخ ۱ اکتوبر ۲۰۱۷م، وبسایت خبری عربی (TRT)تحت عنوان ذیل گزارش داد: «مقامات اسپانیای مانع برگزاری همه پرسی تجزیه طلبی در ایالت کاتالونیای اسپانیا شدند.» این وبسایت خبری افزود: «پولیس نظامی اسپانیا مانع برگزاری همه پرسی استقلال در همان منطقه ای شد که دارای جمعیت ۷.۵ میلیونی و دارای میزان وسیع خودمختاری حکومتی است. نیروهای نظامی به محلات رای گیری یورش بردند و ‏پولیس هم چنان صف آرایی غیرنظامیان را در مقابل محلات رأی گیری پراگنده کرده، اوراق و صندوق های رأی گیری را ضبط نمود. وزارت امور داخله ی اسپانیا اعلام نمود که هرگز برگزاری همه‌ پرسی "غیرقانونی" را اجازه نخواهد داد.»

حال حکام عراق را بگذارید و بدانند که چگونه امور کشورشان را مدیریت کنند و چگونه مردم خود را که توسط آن ها آسیب دیده اند، محافظت می کنند؟ آیا اسپانیا یک کشور دموکراتیک، به ملاحظه ی افکار و نظر دیگران نیست؟ اما زمانی که حاکمان شان احساس خطر کردند، آن ها خود را در اصول آزادی خودسرانه ای قرار داده و هر عملی را که طرفداران تجزیه طلب انجام دادند، سرکوب کردند. بنابر این، آیا آن ها نسبت به شما(عراقی ها) قوی تر بودند؟

قدرت گفتار شمشیر، حقیقی تر از کلمات کتاب است که لبه ی آن مرز میان جدیت و سر و صداهای بی جا است؛ نه مانند سیاستمداران عراقی که توسط دشمنان خود شکست خورده و از حکام انگلیسی(دشمن) خود درخواست کمک نمایند؛ چون "مسعود بازانی" رهبر کردها برای جلب توجه آن ها بخاطر برگزاری همه پرسی تجزیه طلبی گدایی نمود که این عمل شان خلاف موازین اسلامی و شریعت محمدی است. آیا این شایسته رهبر کردها بود که با زنخیر و آهن دست به گریبان شده و مرز بسازد یا درس عبرت برای تمام کسانی که هشدار می دهند، باشد؟ بنابرین شما نه توسط قوانین شریعت پروردگار هدایت شده اید و نه هم توسط قوانین کفری که شما از آن پیروی می کنید.

‏﴿فمَا لكُمْ كيفَ تَحْكُمُونَ﴾

[یونس: ۳۵]

ترجمه: شما را چه می شود(كه چراغ عقل از كف تان به دور می رود؟ به دنبال چه چيز می روید؟) این چه حكمی است كه می كنید؟‏

به تو ای رهبر کرد! در عوض گفتار، به شما مناسب است، بگوییم، کسی که سرزمینی را بدون جنگ می گیرد، به او آسان تر است از کسی که  به راحتی از دست بدهد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه عراق