مجلۀ امریکایی فوربس به تازه‌گی گزارشی را به نشر رسانده که نشان می‌دهد؛ نیروهای امریکا و ناتو از ماه جنوری تا سپتمبر 2018 حدود پنج هزار و 213 عملیات بمباردمان هوایی در افغانستان انجام داده ‌اند. درحالیکه جزئیات ابعاد تخریبی و شمار کشته و زخمی این بمباردمان‌ها مشخص نشده؛ اما این بیشترین میزان بمباردمان هوایی در هفده سال گذشته بوده که سال 2018 یکی از خونین‌ترین سال‌ها در افغانستان لقب گرفته است.

شواهد واقعی نشان می‌دهد که تعداد زیادی از قربانیان این حملات را زنان و اطفال تشکیل می‌دهند و حتی در بعضی مواقع نیروهای امنیتی افغان نیز مورد هدف این بمباردمان‌ها قرار گرفته‌ است. اما امریکا این بمباردمان‌ها را منحیث گزینه‌ی فشار علیه طالبان توجیه می‌کند تا راه را برای صلح امریکایی هموار سازد. صلحی که به قیمت خون‌ریزی مردم مسلمان افغانستان، پایگاه‌های بزرگ امریکا را در منطقه حفظ نماید، اما معنی ختم جنگ را نداشته باشد. عدۀ از رهبران طالب را از تمام ارزش‌های که برای آن بیشتر از 17 سال جنگیده و قربانی داده‌اند جدا سازد و سربازان بدون رهبری آنان را با دیگر گروه‌های جنگی مانند داعش یکجا نماید، تا اهداف استراتیژیک امریکا در منطقه تامین گردد.

در واقع، فعالیت‌های نظامی امریکا و ناتو در افغانستان به اژدهای هفت سَری مبدل گردیده که بیشتر از هر تروریزم دیگر، خون‌ریزی و جنایت می‌آفریند. آیا کدام عمل، تروریستی‌تر از بمباردمان هوایی مردم ملکی؛ زنان و اطفال است؟ بمباردمان‌ هوایی اماکن بیشتری را تخریب می‌کند، تلفات جانی عظیمی را به بار می‌آورد و اطفال را یتیم، زنان را بیوه و پدران و مادران را سوگوار می‌سازد. چنانچه اکثر ولایات افغانستان هر روز شاهد پرواز طیارات تروریستانی‌اند که ناقوس مرگ را به صدا در می‌آورند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ولایه افغانستان